ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1358 ਸਾਹ ਸੁਤਾ ਜਬ ਯੌ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥ साह सुता जब यौ सुनि पाई ॥ ਨੈਨ ਸੈਨ ਦੈ ਸਖੀ ਹਟਾਈ ॥ नैन सैन दै सखी हटाई ॥ ਆਪੁ ਗਈ ਰਾਜਾ ਪਹਿ ਧਾਇ ॥ आपु गई राजा पहि धाइ ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਕੀਨਾ ਲਪਟਾਇ ॥੨੩॥ काम भोग कीना लपटाइ ॥२३॥ ਪੋਸਤ ਭਾਂਗ ਅਫੀਮ ਮਿਲਾਇ ॥ पोसत भांग अफीम मिलाइ ॥ ਆਸਨ ਤਾ ਤਰ ਦਿਯੋ ਬਨਾਇ ॥ आसन ता तर दियो बनाइ ॥ ਚੁੰਬਨ ਰਾਇ ਅਲਿੰਗਨ ਲਏ ॥ चु्मबन राइ अलिंगन लए ॥ ਲਿੰਗ ਦੇਤ ਤਿਹ ਭਗ ਮੋ ਭਏ ॥੨੪॥ लिंग देत तिह भग मो भए ॥२४॥ ਭਗ ਮੋ ਲਿੰਗ ਦਿਯੋ ਰਾਜਾ ਜਬ ॥ भग मो लिंग दियो राजा जब ॥ ਰੁਚਿ ਉਪਜੀ ਤਰਨੀ ਕੇ ਜਿਯ ਤਬ ॥ रुचि उपजी तरनी के जिय तब ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਆਸਨ ਤਰ ਗਈ ॥ लपटि लपटि आसन तर गई ॥ ਚੁੰਬਨ ਕਰਤ ਭੂਪ ਕੇ ਭਈ ॥੨੫॥ चु्मबन करत भूप के भई ॥२५॥ ਗਹਿ ਗਹਿ ਤਿਹ ਕੋ ਗਰੇ ਲਗਾਵਾ ॥ गहि गहि तिह को गरे लगावा ॥ ਆਸਨ ਸੌ ਆਸਨਹਿ ਛੁਹਾਵਾ ॥ आसन सौ आसनहि छुहावा ॥ ਅਧਰਨ ਸੌ ਦੋਊ ਅਧਰ ਲਗਾਈ ॥ अधरन सौ दोऊ अधर लगाई ॥ ਦੁਹੂੰ ਕੁਚਨ ਸੌ ਕੁਚਨ ਮਿਲਾਈ ॥੨੬॥ दुहूं कुचन सौ कुचन मिलाई ॥२६॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਭੋਗ ਕਿਯਾ ਰਾਜਾ ਤਨ ॥ इह बिधि भोग किया राजा तन ॥ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਰੁਚਾ ਚੰਚਲਾ ਕੇ ਮਨ ॥ जिह बिधि रुचा चंचला के मन ॥ ਬਹੁਰੌ ਰਾਵ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ॥ बहुरौ राव बिदा करि दियो ॥ ਅਨਤ ਦੇਸ ਕੋ ਮਾਰਗ ਲਿਯੋ ॥੨੭॥ अनत देस को मारग लियो ॥२७॥ ਰਤਿ ਕਰਿ ਰਾਵ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦਿਯਾ ॥ रति करि राव बिदा करि दिया ॥ ਐਸਾ ਚਰਿਤ ਚੰਚਲਾ ਕਿਯਾ ॥ ऐसा चरित चंचला किया ॥ ਅਵਰ ਪੁਰਖ ਸੌ ਰਾਵ ਨ ਭਾਖਾ ॥ अवर पुरख सौ राव न भाखा ॥ ਜੋ ਤ੍ਰਿਯ ਕਿਯ ਸੋ ਜਿਯ ਮੋ ਰਾਖਾ ॥੨੮॥ जो त्रिय किय सो जिय मो राखा ॥२८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਿਤਕ ਦਿਨਨ ਨ੍ਰਿਪ ਚੰਚਲਾ; ਪੁਨਿ ਵਹੁ ਲਈ ਬੁਲਾਇ ॥ कितक दिनन न्रिप चंचला; पुनि वहु लई बुलाइ ॥ ਰਾਨੀ ਕਰਿ ਰਾਖੀ ਸਦਨ; ਸਕਾ ਨ ਕੋ ਛਲ ਪਾਇ ॥੨੯॥ रानी करि राखी सदन; सका न को छल पाइ ॥२९॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਚਾਰ ਸੌ ਦੋਇ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੪੦੨॥੭੧੨੩॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे चार सौ दोइ चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥४०२॥७१२३॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੁਨ ਨ੍ਰਿਪ! ਔਰ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਖਾਨੋ ॥ सुन न्रिप! और चरित्र बखानो ॥ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਕਿਯਾ ਚੰਚਲਾ ਜਾਨੋ ॥ जिह बिधि किया चंचला जानो ॥ ਅਨਦਾਵਤੀ ਨਗਰ ਇਕ ਸੋਹੈ ॥ अनदावती नगर इक सोहै ॥ ਰਾਇ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਤਹ ਕੋ ਹੈ ॥੧॥ राइ सिंघ राजा तह को है ॥१॥ ਸਿਵਦੇਈ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ਬਿਚਛਨ ॥ सिवदेई तिह नारि बिचछन ॥ ਰੂਪਵਾਨ ਗੁਨਵਾਨ ਸੁਲਛਨ ॥ रूपवान गुनवान सुलछन ॥ ਰਾਜਾ ਆਪੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਨਾਵਤ ॥ राजा आपु चरित्र बनावत ॥ ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਪੜਿ ਇਸਤ੍ਰਿਯਨ ਸੁਨਾਵਤ ॥੨॥ लिखि लिखि पड़ि इसत्रियन सुनावत ॥२॥ ਸਿਵਾ ਮਤੀ ਇਹ ਬਿਧਿ ਜਬ ਸੁਨੀ ॥ सिवा मती इह बिधि जब सुनी ॥ ਅਧਿਕ ਬਿਹਸਿ ਕਰਿ ਮੂੰਡੀ ਧੁਨੀ ॥ अधिक बिहसि करि मूंडी धुनी ॥ ਅਸ ਕਰਿ ਇਸੈ ਚਰਿਤ੍ਰ ਦਿਖਾਊ ॥ अस करि इसै चरित्र दिखाऊ ॥ ਯਾਹ ਭਜੋ ਯਾਹੀ ਤੇ ਲਿਖਾਊ ॥੩॥ याह भजो याही ते लिखाऊ ॥३॥ ਜਿਹ ਤਿਹ ਬਿਧਿ ਭੂਪਹਿ ਫੁਸਲਾਇ ॥ जिह तिह बिधि भूपहि फुसलाइ ॥ ਮਿਲਤ ਭਈ ਦਿਨ ਹੀ ਕਹ ਆਇ ॥ मिलत भई दिन ही कह आइ ॥ ਆਨਿ ਗਰੇ ਤਾ ਕੇ ਲਪਟਾਈ ॥ आनि गरे ता के लपटाई ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਿਨ ਕੇਲ ਰਚਾਈ ॥੪॥ भांति भांति तिन केल रचाई ॥४॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਜਦ ਪਤਿਹ ਭਜਾ ॥ भांति भांति जद पतिह भजा ॥ ਤਊ ਨ ਤ੍ਰਿਯ ਆਸਨ ਤਿਹ ਤਜਾ ॥ तऊ न त्रिय आसन तिह तजा ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਉਰ ਸੋ ਉਰਝਾਨੀ ॥ भांति भांति उर सो उरझानी ॥ ਨਿਰਖਿ ਭੂਪ ਕਾ ਰੂਪ ਬਿਕਾਨੀ ॥੫॥ निरखि भूप का रूप बिकानी ॥५॥ ਭੋਗ ਕਮਾਇ ਗਈ ਡੇਰੈ ਜਬ ॥ भोग कमाइ गई डेरै जब ॥ ਸਖਿਯਨ ਸਾਥ ਬਖਾਨੋ ਇਮ ਤਬ ॥ सखियन साथ बखानो इम तब ॥ ਇਹ ਰਾਜੈ ਮੁਹਿ ਆਜੁ ਬੁਲਾਯੋ ॥ इह राजै मुहि आजु बुलायो ॥ ਦਿਨ ਹੀ ਮੋ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥੬॥ दिन ही मो संग भोग कमायो ॥६॥ |
Dasam Granth |