ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1347 ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਹਿਤੂ ਜਾਨਿ ਇਕ ਸਹਚਰਿ; ਲਈ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥ हितू जानि इक सहचरि; लई बुलाइ कै ॥ ਸੁਛਬਿ ਰਾਇ ਕੇ ਦੀਨੋ; ਤਾਹਿ ਪਠਾਇ ਕੈ ॥ सुछबि राइ के दीनो; ताहि पठाइ कै ॥ ਕਹਾ ਕ੍ਰੋਰਿ ਕਰਿ ਜਤਨ; ਤਿਸੈ ਹ੍ਯਾਂ ਲ੍ਯਾਇਯੋ ॥ कहा क्रोरि करि जतन; तिसै ह्यां ल्याइयो ॥ ਹੋ ਜਿਤਕ ਚਹੌਗੀ ਦਰਬੁ; ਤਿਤਕ ਲੈ ਜਾਇਯੋ ॥੩॥ हो जितक चहौगी दरबु; तितक लै जाइयो ॥३॥ ਸੁਨਤ ਸਹਚਰੀ ਬਚਨ; ਸਜਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਈ ॥ सुनत सहचरी बचन; सजन के ग्रिह गई ॥ ਜਿਮਿ ਤਿਮਿ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧ; ਤਹਾਂ ਲ੍ਯਾਵਤ ਭਈ ॥ जिमि तिमि ताहि प्रबोध; तहां ल्यावत भई ॥ ਮਿਲਤ ਛੈਲਨੀ ਛੈਲ; ਅਧਿਕ ਸੁਖੁ ਪਾਇਯੋ ॥ मिलत छैलनी छैल; अधिक सुखु पाइयो ॥ ਹੋ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੀ ਕੈਫਨ; ਨਿਕਟ ਮੰਗਾਇਯੋ ॥੪॥ हो भांति भांति की कैफन; निकट मंगाइयो ॥४॥ ਕਿਯਾ ਕੈਫ ਕੌ ਪਾਨ; ਸੁ ਦੁਹੂੰ ਪ੍ਰਜੰਕ ਪਰ ॥ किया कैफ कौ पान; सु दुहूं प्रजंक पर ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਨ ਰਮੇ; ਬਿਹਸਿ ਕਰਿ ਨਾਰਿ ਨਰ ॥ भांति भांति तन रमे; बिहसि करि नारि नर ॥ ਕੋਕ ਸਾਸਤ੍ਰ ਤੇ ਮਤ ਕੌ; ਬਿਹਸਿ ਉਚਾਰਿ ਕੈ ॥ कोक सासत्र ते मत कौ; बिहसि उचारि कै ॥ ਹੋ ਆਪੁ ਬੀਚ ਕੰਧਨ ਪਰ; ਹਾਥਨ ਡਾਰਿ ਕੈ ॥੫॥ हो आपु बीच कंधन पर; हाथन डारि कै ॥५॥ ਅਧਿਕ ਜੋਰ ਤਨ ਦੋਊ; ਤਹਾਂ ਕ੍ਰੀੜਾ ਕਰੈਂ ॥ अधिक जोर तन दोऊ; तहां क्रीड़ा करैं ॥ ਮਨ ਮੈ ਭਏ ਅਨੰਦ; ਨ ਕਾਹੂੰ ਤੇ ਡਰੈਂ ॥ मन मै भए अनंद; न काहूं ते डरैं ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰ ਜਾਹਿ; ਸੁ ਛਿਨਿਕ ਨ ਛੋਰਹੀ ॥ लपटि लपटि कर जाहि; सु छिनिक न छोरही ॥ ਹੋ ਸਕਲ ਦ੍ਰਪ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੋ; ਤਹਾ ਮਰੋਰਹੀ ॥੬॥ हो सकल द्रप कंद्रप को; तहा मरोरही ॥६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਭੋਗ ਕਰਤ, ਤਰੁਨੀ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥ भोग करत, तरुनी सुख पायो ॥ ਕਰਤ ਕੇਲ ਰਜਨਿਯਹਿ ਬਿਤਾਯੋ ॥ करत केल रजनियहि बितायो ॥ ਪਹਿਲੀ ਰਾਤਿ ਬੀਤ ਜਬ ਗਈ ॥ पहिली राति बीत जब गई ॥ ਪਾਛਿਲ ਰੈਨਿ ਰਹਤ ਸੁਧਿ ਲਈ ॥੭॥ पाछिल रैनि रहत सुधि लई ॥७॥ ਕਹਾ ਕੁਅਰਿ ਉਠਿ ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਸੰਗ ॥ कहा कुअरि उठि राज कुअर संग ॥ ਕਬਹੂੰ ਛਾਡ ਹਮਾਰਾ ਤੈ ਅੰਗ ॥ कबहूं छाड हमारा तै अंग ॥ ਜੋ ਕੋਈ ਪੁਰਖ ਹਮੈ ਲਹਿ ਜੈਹੈ ॥ जो कोई पुरख हमै लहि जैहै ॥ ਜਾਇ ਰਾਵ ਤਨ ਭੇਦ ਬਤੈਹੈ ॥੮॥ जाइ राव तन भेद बतैहै ॥८॥ ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਾ ॥ साहु सुता इह भांति उचारा ॥ ਬੈਨ ਸੁਨੋ ਮਮ, ਰਾਜ ਕੁਮਾਰਾ! ॥ बैन सुनो मम, राज कुमारा! ॥ ਸਭਨ ਲਖਤ ਤੁਹਿ ਕੈਫ ਪਿਲਾਊਂ ॥ सभन लखत तुहि कैफ पिलाऊं ॥ ਤਬੈ ਸਾਹ ਕੀ ਸੁਤਾ ਕਹਾਊਂ ॥੯॥ तबै साह की सुता कहाऊं ॥९॥ ਤਹ ਹੀ ਰਮੋ ਤਿਹਾਰੇ ਸੰਗਾ ॥ तह ही रमो तिहारे संगा ॥ ਅਪਨੇ ਜੋਰਿ ਅੰਗ ਸੌ ਅੰਗਾ ॥ अपने जोरि अंग सौ अंगा ॥ ਹਮੈ ਤੁਮੈ ਸਭ ਲੋਗ ਨਿਹਾਰੈ ॥ हमै तुमै सभ लोग निहारै ॥ ਭਲੋ ਬੁਰੋ ਨਹਿ ਭੇਦ ਬਿਚਾਰੈ ॥੧੦॥ भलो बुरो नहि भेद बिचारै ॥१०॥ ਯੌ ਕਹਿ ਕੁਅਰਿ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨਾ ॥ यौ कहि कुअरि बिदा करि दीना ॥ ਪ੍ਰਾਤ ਭੇਸ ਨਰ ਕੋ ਧਰਿ ਲੀਨਾ ॥ प्रात भेस नर को धरि लीना ॥ ਕੀਅਸ ਕੁਅਰ ਕੇ ਧਾਮ ਪਯਾਨਾ ॥ कीअस कुअर के धाम पयाना ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਕਿਨੀ ਪਛਾਨਾ ॥੧੧॥ भेद अभेद न किनी पछाना ॥११॥ ਚਾਕਰ ਰਾਖਿ ਕੁਅਰ ਤਿਹ ਲਿਯੋ ॥ चाकर राखि कुअर तिह लियो ॥ ਬੀਚ ਮੁਸਾਹਿਬ ਕੋ ਤਿਹ ਕਿਯੋ ॥ बीच मुसाहिब को तिह कियो ॥ ਖਾਨ ਪਾਨ ਸਭ ਸੋਈ ਪਿਲਾਵੈ ॥ खान पान सभ सोई पिलावै ॥ ਨਰ ਨਾਰੀ ਕੋਈ ਜਾਨਿ ਨ ਜਾਵੈ ॥੧੨॥ नर नारी कोई जानि न जावै ॥१२॥ ਇਕ ਦਿਨ ਪਿਯ ਲੈ ਗਈ ਸਿਕਾਰਾ ॥ इक दिन पिय लै गई सिकारा ॥ ਬੀਚ ਸਰਾਹੀ ਕੇ ਮਦ ਡਾਰਾ ॥ बीच सराही के मद डारा ॥ ਜਲ ਕੈ ਸਾਥ ਭਿਗਾਇ ਉਛਾਰਾ ॥ जल कै साथ भिगाइ उछारा ॥ ਚੋਵਤ ਜਾਤ ਜਵਨ ਤੇ ਬਾਰਾ ॥੧੩॥ चोवत जात जवन ते बारा ॥१३॥ ਸਭ ਕੋਈ ਲਖੈ ਤਵਨ ਕਹ ਪਾਨੀ ॥ सभ कोई लखै तवन कह पानी ॥ ਕੋਈ ਨ ਸਮੁਝਿ ਸਕੈ ਮਦ ਗ੍ਯਾਨੀ ॥ कोई न समुझि सकै मद ग्यानी ॥ ਜਬ ਕਾਨਨ ਕੇ ਗਏ ਮੰਝਾਰਾ ॥ जब कानन के गए मंझारा ॥ ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਸੌ ਬਾਲ ਉਚਾਰਾ ॥੧੪॥ राज कुअर सौ बाल उचारा ॥१४॥ ਤੁਮ ਕੋ ਲਗੀ ਤ੍ਰਿਖਾ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥ तुम को लगी त्रिखा अभिमानी ॥ ਸੀਤਲ ਲੇਹੁ ਪਿਯਹੁ ਇਹ ਪਾਨੀ ॥ सीतल लेहु पियहु इह पानी ॥ ਭਰਿ ਪ੍ਯਾਲਾ ਲੈ ਤਾਹਿ ਪਿਯਾਰਾ ॥ भरि प्याला लै ताहि पियारा ॥ ਸਭਹਿਨ ਕਰਿ ਜਲ ਤਾਹਿ ਬਿਚਾਰਾ ॥੧੫॥ सभहिन करि जल ताहि बिचारा ॥१५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |