ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1336 ਪੋਸਤ ਭਾਂਗ ਅਫੀਮ ਮੰਗਾਈ ॥ पोसत भांग अफीम मंगाई ॥ ਏਕ ਸੇਜ ਚੜਿ ਦੁਹੂੰ ਚੜਾਈ ॥ एक सेज चड़ि दुहूं चड़ाई ॥ ਭਾਂਤਿ ਅਨਿਕ ਤਨ ਕਿਯੇ ਬਿਲਾਸਾ ॥ भांति अनिक तन किये बिलासा ॥ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੋ ਮਨ ਨ ਤ੍ਰਾਸਾ ॥੪॥ मात पिता को मन न त्रासा ॥४॥ ਤਬ ਲਗਿ ਆਇ ਗਯੋ ਤਾ ਕੌ ਪਤਿ ॥ तब लगि आइ गयो ता कौ पति ॥ ਡਾਰਿ ਦਯੋ ਸੇਜਾ ਤਰ ਉਪ ਪਤਿ ॥ डारि दयो सेजा तर उप पति ॥ ਦੁਪਟਾ ਡਾਰਿ ਦਯੋ ਤਿਹ ਮੁਖ ਪਰ ॥ दुपटा डारि दयो तिह मुख पर ॥ ਜਾਨ੍ਯੋ ਜਾਇ ਨ ਤਾ ਤੇ ਤ੍ਰਿਯ ਨਰ ॥੫॥ जान्यो जाइ न ता ते त्रिय नर ॥५॥ ਸੋਵਤ ਕਵਨ ਸੇਜ ਪਰ ਤੋਰੀ? ॥ सोवत कवन सेज पर तोरी? ॥ ਭਾਖੀ ਨਾਥ! ਮਾਤ ਹੈ ਮੋਰੀ ॥ भाखी नाथ! मात है मोरी ॥ ਹਮ ਪਹਿ ਤੋ ਨਹਿ ਜਾਤ ਜਗਾਈ ॥ हम पहि तो नहि जात जगाई ॥ ਤੁਮੈ ਕਹਤ ਹੌ ਬਾਧਿ ਢਿਠਾਈ ॥੬॥ तुमै कहत हौ बाधि ढिठाई ॥६॥ ਦ੍ਵੈਕ ਘਰੀ ਤੁਮ ਅਨਤ ਸਿਧਾਵਹੁ ॥ द्वैक घरी तुम अनत सिधावहु ॥ ਇਹ ਉਠਿ ਗਏ ਬਹੁਰਿ ਹ੍ਯਾਂ ਆਵਹੁ ॥ इह उठि गए बहुरि ह्यां आवहु ॥ ਜਬ ਜਾਗੈ ਤੇ ਅਧਿਕ ਰਿਸੈਹੈ ॥ जब जागै ते अधिक रिसैहै ॥ ਹਮ ਤੁਮ ਲਖਿ ਇਕਤ੍ਰ ਚੁਪ ਹ੍ਵੈਹੈ ॥੭॥ हम तुम लखि इकत्र चुप ह्वैहै ॥७॥ ਤਿਨਿ ਇਹ ਬਾਤ ਸਤ੍ਯ ਕਰਿ ਮਾਨੀ ॥ तिनि इह बात सत्य करि मानी ॥ ਜਾਤ ਭਯੋ ਉਠਿ ਕ੍ਰਿਯਾ ਨ ਜਾਨੀ ॥ जात भयो उठि क्रिया न जानी ॥ ਜਬ ਉਠਿ ਮਾਤ ਗਈ ਲਖਿ ਲੈਯਹੁ ॥ जब उठि मात गई लखि लैयहु ॥ ਤਬ ਹਮ ਕੌ ਤੁਮ ਬਹੁਰਿ ਬੁਲੈਯਹੁ ॥੮॥ तब हम कौ तुम बहुरि बुलैयहु ॥८॥ ਇਮਿ ਕਹਿ ਬਾਤ ਜਾਤ ਜੜ ਭਯੋ ॥ इमि कहि बात जात जड़ भयो ॥ ਤਾਹਿ ਚੜਾਇ ਖਾਟ ਪਰ ਲਯੋ ॥ ताहि चड़ाइ खाट पर लयो ॥ ਭਾਂਤਿ ਅਨਿਕ ਤਨ ਕਰੈ ਬਿਲਾਸਾ ॥ भांति अनिक तन करै बिलासा ॥ ਆਵਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਪਿਤਾ ਨਿਵਾਸਾ ॥੯॥ आवत भयो तिह पिता निवासा ॥९॥ ਤਿਸੀ ਭਾਂਤਿ ਤਨ ਤਾਹਿ ਸੁਵਾਯੋ ॥ तिसी भांति तन ताहि सुवायो ॥ ਤਾਤ ਭਏ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਜਤਾਯੋ ॥ तात भए इह भांति जतायो ॥ ਸੁਨਹੁ ਪਿਤਾ ਇਹ ਨਾਰਿ ਤਿਹਾਰੀ ॥ सुनहु पिता इह नारि तिहारी ॥ ਤੁਮ ਸੇ ਛਪੀ ਲਾਜ ਕੀ ਮਾਰੀ ॥੧੦॥ तुम से छपी लाज की मारी ॥१०॥ ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਨ੍ਰਿਪ ਧਾਮ ਸਿਧਾਨਾ ॥ सुनत बचन न्रिप धाम सिधाना ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੂ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥ भेद अभेद कछू न पछाना ॥ ਤਾ ਕੌ ਕਾਢਿ ਸੇਜ ਪਰ ਲੀਨਾ ॥ ता कौ काढि सेज पर लीना ॥ ਤਾ ਕੀ ਮਾਤ ਗਵਨ ਤਹ ਕੀਨਾ ॥੧੧॥ ता की मात गवन तह कीना ॥११॥ ਵੈਸਹਿ ਤਾ ਕਹ ਦਿਯਾ ਸੁਵਾਇ ॥ वैसहि ता कह दिया सुवाइ ॥ ਕਹੀ ਮਾਤ ਸੈ ਬਾਤ ਬਨਾਇ ॥ कही मात सै बात बनाइ ॥ ਸੁਨਹੁ ਮਾਤ! ਜਾਮਾਤ ਤਿਹਾਰੋ ॥ सुनहु मात! जामात तिहारो ॥ ਮੋ ਕੋ ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਾਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੋ ॥੧੨॥ मो को अधिक प्रान ते प्यारो ॥१२॥ ਯਾ ਕੋ ਨੈਨ ਨੀਦ ਦੁਖ ਦਿਯੋ ॥ या को नैन नीद दुख दियो ॥ ਤਾ ਤੇ ਸੈਨ ਸ੍ਰਮਿਤ ਹ੍ਵੈ ਕਿਯੋ ॥ ता ते सैन स्रमित ह्वै कियो ॥ ਮੈ ਯਾ ਕੋ ਨਹਿ ਸਕਤ ਜਗਾਈ ॥ मै या को नहि सकत जगाई ॥ ਅਬ ਹੀ ਸੋਇ ਗਯੋ ਸੁਖਦਾਈ ॥੧੩॥ अब ही सोइ गयो सुखदाई ॥१३॥ ਸੁਨਿ ਬਚ ਮਾਤ ਜਾਤ ਭੀ ਉਠ ਘਰ ॥ सुनि बच मात जात भी उठ घर ॥ ਲਯੋ ਸੇਜ ਪਰ ਤ੍ਰਿਯ ਪਿਯ ਭੁਜ ਭਰ ॥ लयो सेज पर त्रिय पिय भुज भर ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਨ ਭੋਗ ਕਮਾਏ ॥ भांति भांति तन भोग कमाए ॥ ਬਹੁਰਿ ਧਾਮ ਕੌ ਤਾਹਿ ਪਠਾਏ ॥੧੪॥ बहुरि धाम कौ ताहि पठाए ॥१४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤਿਹ ਚੰਚਲਾਮ ਪਿਯਹਿ ਦਯੋ ਪਹੁਚਾਇ ॥ इह चरित्र तिह चंचलाम पियहि दयो पहुचाइ ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਤ੍ਰਿਯਾਨ ਕੇ; ਸਕਿਯੋ ਨ ਕੋਈ ਪਾਇ ॥੧੫॥ भेद अभेद त्रियान के; सकियो न कोई पाइ ॥१५॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਅਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੮੦॥੬੮੪੭॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ असी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३८०॥६८४७॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੁਨਹੁ ਰਾਵ! ਇਕ ਕਥਾ ਸ੍ਰਵਨ ਧਰਿ ॥ सुनहु राव! इक कथा स्रवन धरि ॥ ਜਿਹ ਬਿਧ ਕਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰ ਤ੍ਰਿਯਾ ਬਰ ॥ जिह बिध किया चरित्र त्रिया बर ॥ ਪੀਰ ਏਕ ਮੁਲਤਾਨ ਭਨਿਜੈ ॥ पीर एक मुलतान भनिजै ॥ ਰੂਪਵੰਤ ਤਿਹ ਅਧਿਕ ਕਹਿਜੈ ॥੧॥ रूपवंत तिह अधिक कहिजै ॥१॥ ਰੋਸਨ ਕਦਰ ਤਵਨ ਕੋ ਨਾਮਾ ॥ रोसन कदर तवन को नामा ॥ ਥਕਿਤ ਰਹਿਤ ਜਿਹ ਨਿਰਖਤ ਬਾਮਾ ॥ थकित रहित जिह निरखत बामा ॥ ਜੋ ਨਿਰਖਤਿ ਤਿਯ ਪਤਿਹਿ ਨਿਹਾਰੈ ॥ जो निरखति तिय पतिहि निहारै ॥ ਤਾ ਕੌ ਐਂਚ ਜੂਤਯਨ ਮਾਰੈ ॥੨॥ ता कौ ऐंच जूतयन मारै ॥२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |