ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1324 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ! ਇਕ ਔਰ ਕਹਾਨੀ ॥ सुनु राजा! इक और कहानी ॥ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਕਿਯਾ ਰਾਵ ਸੰਗ ਰਾਨੀ ॥ जिह बिधि किया राव संग रानी ॥ ਗਨਪਤਿ ਸਿੰਘ ਏਕ ਰਾਜਾ ਬਰ ॥ गनपति सिंघ एक राजा बर ॥ ਸਤ੍ਰੁ ਕੰਪਤ ਤਾ ਕੇ ਡਰ ਘਰ ਘਰ ॥੧॥ सत्रु क्मपत ता के डर घर घर ॥१॥ ਚੰਚਲ ਦੇ ਰਾਜਾ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥ चंचल दे राजा की नारी ॥ ਜਿਸੁ ਸਮ ਦੁਤਿਯ ਨ ਕਹੂੰ ਹਮਾਰੀ ॥ जिसु सम दुतिय न कहूं हमारी ॥ ਅਵਰ ਰਾਨਿਯਨ ਕੇ ਘਰ ਆਵੈ ॥ अवर रानियन के घर आवै ॥ ਤਾ ਕੌ ਕਬ ਹੀ ਮੁਖ ਨ ਦਿਖਾਵੈ ॥੨॥ ता कौ कब ही मुख न दिखावै ॥२॥ ਰਾਨੀ ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਜਰੀ ॥ रानी इन बातन ते जरी ॥ ਪਤਿ ਬਧ ਕੀ ਇਛਾ ਜਿਯ ਧਰੀ ॥ पति बध की इछा जिय धरी ॥ ਔਰ ਨਾਰਿ ਕੋ ਧਰਿ ਕਰਿ ਭੇਸਾ ॥ और नारि को धरि करि भेसा ॥ ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕਿਯਾ ਪ੍ਰਵੇਸਾ ॥੩॥ निजु पति के ग्रिह किया प्रवेसा ॥३॥ ਅਪਨੀ ਨਾਰਿ ਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿਹ ਜਾਨਾ ॥ अपनी नारि न न्रिपतिह जाना ॥ ਅਧਿਕ ਰੂਪ ਲਖਿ ਤਾਹਿ ਲੁਭਾਨਾ ॥ अधिक रूप लखि ताहि लुभाना ॥ ਭਈ ਰੈਨਿ ਤਬ ਲਈ ਬੁਲਾਇ ॥ भई रैनि तब लई बुलाइ ॥ ਭੋਗ ਕੀਯਾ ਤਾ ਸੌ ਲਪਟਾਇ ॥੪॥ भोग कीया ता सौ लपटाइ ॥४॥ ਯੌ ਬਤਿਯਾ ਤਿਹ ਸਾਥ ਉਚਾਰੀ ॥ यौ बतिया तिह साथ उचारी ॥ ਹੈ ਛਿਨਾਰ ਨ੍ਰਿਪ! ਨਾਰ ਤਿਹਾਰੀ ॥ है छिनार न्रिप! नार तिहारी ॥ ਏਕ ਪੁਰਖ ਕੋ ਧਾਮ ਬੁਲਾਵਤ ॥ एक पुरख को धाम बुलावत ॥ ਮੁਹਿ ਨਿਰਖਤ ਤਾ ਸੌ ਲਪਟਾਵਤ ॥੫॥ मुहि निरखत ता सौ लपटावत ॥५॥ ਯੌ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਤਿਨ ਕਹੀ ਬਨਾਇ ॥ यौ न्रिप सो तिन कही बनाइ ॥ ਅਤਿ ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਕਹ ਰਿਸਿ ਉਪਜਾਇ ॥ अति निजु पति कह रिसि उपजाइ ॥ ਲਖਿਨ ਚਲਾ ਭੂਪਤ ਤਿਹ ਧਾਈ ॥ लखिन चला भूपत तिह धाई ॥ ਧਾਮ ਆਪਨਾਗਮ ਤ੍ਰਿਯ ਆਈ ॥੬॥ धाम आपनागम त्रिय आई ॥६॥ ਨਿਜੁ ਤਨੁ ਭੇਸ ਪੁਰਖ ਕੋ ਧਾਰੀ ॥ निजु तनु भेस पुरख को धारी ॥ ਗਈ ਸਵਤਿ ਕੇ ਧਾਮ ਸੁਧਾਰੀ ॥ गई सवति के धाम सुधारी ॥ ਆਗੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੁਤੀ ਸੰਗ ਜਾ ਕੇ ॥ आगे प्रीति हुती संग जा के ॥ ਬੈਠੀ ਜਾਇ ਸੇਜ ਚੜਿ ਤਾ ਕੇ ॥੭॥ बैठी जाइ सेज चड़ि ता के ॥७॥ ਤਬਿ ਲਗਿ ਤਹਾ ਨਰਾਧਿਪ ਆਯੋ ॥ तबि लगि तहा नराधिप आयो ॥ ਪੁਰਖ ਭੇਸ ਲਖਿ ਨਾਰਿ ਰਿਸਾਯੋ ॥ पुरख भेस लखि नारि रिसायो ॥ ਜੋ ਬਾਤੈਂ ਮੁਹਿ ਯਾਰ ਉਚਾਰੀ ॥ जो बातैं मुहि यार उचारी ॥ ਸੋ ਅਖਿਯਨ ਹਮ ਆਜੁ ਨਿਹਾਰੀ ॥੮॥ सो अखियन हम आजु निहारी ॥८॥ ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਹਨਨਿ ਤਿਹ ਧਯੋ ॥ काढि क्रिपान हननि तिह धयो ॥ ਰਾਨੀ ਹਾਥ ਨਾਥ ਗਹਿ ਲਯੋ ॥ रानी हाथ नाथ गहि लयो ॥ ਤਵ ਤ੍ਰਿਯ ਭੇਸ ਤਹਾ ਨਰ ਧਾਰਾ ॥ तव त्रिय भेस तहा नर धारा ॥ ਤੈ ਜੜ! ਯਾ ਕਹ ਜਾਰ ਬਿਚਾਰਾ ॥੯॥ तै जड़! या कह जार बिचारा ॥९॥ ਜਬ ਤਿਹ ਨ੍ਰਿਪ ਨਿਜੁ ਨਾਰਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ जब तिह न्रिप निजु नारि बिचारियो ॥ ਉਤਰਾ ਕੋਪ ਹਿਯੈ ਥੋ ਧਾਰਿਯੋ ॥ उतरा कोप हियै थो धारियो ॥ ਤਿਨ ਇਸਤ੍ਰੀ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥ तिन इसत्री इह भांति उचारी ॥ ਸੁਨੁ ਮੂਰਖ ਨ੍ਰਿਪ! ਬਾਤ ਹਮਾਰੀ ॥੧੦॥ सुनु मूरख न्रिप! बात हमारी ॥१०॥ ਬਸਤ ਏਕ ਦਿਜਬਰ ਇਹ ਗਾਵੈ ॥ बसत एक दिजबर इह गावै ॥ ਚੰਦ੍ਰ ਚੂੜ ਓਝਾ ਤਿਹ ਨਾਵੈ ॥ चंद्र चूड़ ओझा तिह नावै ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਡੰਡ ਤਿਹ ਪੂਛਿ ਕਰਾਵਹੁ ॥ ब्रहम डंड तिह पूछि करावहु ॥ ਤਬ ਅਪਨੋ ਮੁਖ ਹਮੈ ਦਿਖਾਵਹੁ ॥੧੧॥ तब अपनो मुख हमै दिखावहु ॥११॥ ਜਬ ਰਾਜਾ ਤਿਹ ਓਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥ जब राजा तिह ओर सिधायो ॥ ਤਬ ਦਿਜ ਕੋ ਤ੍ਰਿਯ ਭੇਖ ਬਨਾਯੋ ॥ तब दिज को त्रिय भेख बनायो ॥ ਚੰਦ੍ਰ ਚੂੜ ਧਰਿ ਅਪਨਾ ਨਾਮ ॥ चंद्र चूड़ धरि अपना नाम ॥ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਭਈ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ ਧਾਮ ॥੧੨॥ प्रापति भई न्रिपति के धाम ॥१२॥ ਤਿਹ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਮ ਪੂਛ ਹਰਖਾਨਾ ॥ तिह न्रिप नाम पूछ हरखाना ॥ ਚੰਦ੍ਰ ਚੂੜ ਤਿਹ ਕੌ ਪਹਿਚਾਨਾ ॥ चंद्र चूड़ तिह कौ पहिचाना ॥ ਜਿਹ ਹਿਤ ਜਾਤ ਕਹੋ ਪਰਦੇਸਾ ॥ जिह हित जात कहो परदेसा ॥ ਭਲੀ ਭਈ ਆਯੋ ਵਹੁ ਦੇਸਾ ॥੧੩॥ भली भई आयो वहु देसा ॥१३॥ ਜਬ ਪੂਛਾ ਰਾਜੈ ਤਿਹ ਜਾਈ ॥ जब पूछा राजै तिह जाई ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਦਿਜ ਹ੍ਵੈ ਇਹ ਬਾਤ ਬਤਾਈ ॥ त्रिय दिज ह्वै इह बात बताई ॥ ਜੋ ਨ੍ਰਿਦੋਖ ਕਹ ਦੋਖ ਲਗਾਵੈ ॥ जो न्रिदोख कह दोख लगावै ॥ ਜਮਪੁਰ ਅਧਿਕ ਜਾਤਨਾ ਪਾਵੈ ॥੧੪॥ जमपुर अधिक जातना पावै ॥१४॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |