ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1315 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਇਕ ਔਰ ਚਰਿਤ੍ਰ ॥ सुनु राजा इक और चरित्र ॥ ਜਿਹ ਛਲ ਨਾਰਿ ਨਿਕਾਰਾ ਮਿਤ੍ਰ ॥ जिह छल नारि निकारा मित्र ॥ ਪੂਰਬ ਦੇਸ ਅਪੂਰਬ ਨਗਰੀ ॥ पूरब देस अपूरब नगरी ॥ ਤਿਹੂੰ ਭਵਨ ਕੇ ਬੀਚ ਉਜਗਰੀ ॥੧॥ तिहूं भवन के बीच उजगरी ॥१॥ ਸਿਵ ਪ੍ਰਸਾਦ ਰਾਜਾ ਤਹ ਕੋ ਹੈ ॥ सिव प्रसाद राजा तह को है ॥ ਸਦਾ ਸਰਬਦਾ ਸਿਵ ਰਤ ਸੋਹੈ ॥ सदा सरबदा सिव रत सोहै ॥ ਭਾਵਨ ਦੇ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ਭਣਿਜੈ ॥ भावन दे तिह नारि भणिजै ॥ ਮਨ ਮੋਹਨਿ ਦੇ ਸੁਤਾ ਕਹਿਜੈ ॥੨॥ मन मोहनि दे सुता कहिजै ॥२॥ ਸਾਹ ਮਦਾਰ ਪੀਰ ਤਹ ਜਾਹਿਰ ॥ साह मदार पीर तह जाहिर ॥ ਸੇਵਤ ਜਾਹਿ ਭੂਪ ਨਰ ਨਾਹਰ ॥ सेवत जाहि भूप नर नाहर ॥ ਏਕ ਦਿਵਸ ਨ੍ਰਿਪ ਤਹਾ ਸਿਧਾਰਾ ॥ एक दिवस न्रिप तहा सिधारा ॥ ਦੁਹਿਤਾ ਸਹਿਤ ਲਏ ਸੰਗ ਦਾਰਾ ॥੩॥ दुहिता सहित लए संग दारा ॥३॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਏਕ ਪੁਰਖ; ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਕਹਿ ਭਾਇਯੋ ॥ एक पुरख; न्रिप की दुहिता कहि भाइयो ॥ ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਤਾ ਕਹ; ਤਹੀ ਬੁਲਾਇਯੋ ॥ पठै सहचरी ता कह; तही बुलाइयो ॥ ਤਹੀ ਕਾਮ ਕੇ ਕੇਲ; ਤਰੁਨਿ ਤਾ ਸੌ ਕਿਯੋ ॥ तही काम के केल; तरुनि ता सौ कियो ॥ ਹੋ ਹਸਿ ਹਸਿ ਕਰਿ ਆਸਨ; ਤਾ ਕੋ ਕਸਿ ਕਸਿ ਲਿਯੋ ॥੪॥ हो हसि हसि करि आसन; ता को कसि कसि लियो ॥४॥ ਪੀਰ ਚੂਰਮਾ ਹੇਤ; ਜੁ ਭੂਪ ਬਨਾਇਯੋ ॥ पीर चूरमा हेत; जु भूप बनाइयो ॥ ਅਧਿਕ ਭਾਂਗ ਕੌ ਤਾ ਮਹਿ; ਤਰੁਨਿ ਮਿਲਾਇਯੋ ॥ अधिक भांग कौ ता महि; तरुनि मिलाइयो ॥ ਸਭ ਸੋਫੀ ਤਿਹ ਖਾਇ; ਦਿਵਾਨੇ ਹ੍ਵੈ ਪਰੇ ॥ सभ सोफी तिह खाइ; दिवाने ह्वै परे ॥ ਹੋ ਜਾਨੁ ਪ੍ਰਹਾਰ ਬਿਨਾ; ਸਗਰੇ ਆਪੇ ਮਰੇ ॥੫॥ हो जानु प्रहार बिना; सगरे आपे मरे ॥५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੋਫੀ ਭਏ ਸਭੇ ਮਤਵਾਰੇ ॥ सोफी भए सभे मतवारे ॥ ਜਨੁ ਕਰ ਪਰੇ ਬੀਰ ਰਨ ਮਾਰੇ ॥ जनु कर परे बीर रन मारे ॥ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਇਤ ਘਾਤ ਪਛਾਨਾ ॥ राज सुता इत घात पछाना ॥ ਉਠ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੰਗ ਕਿਯਾ ਪਯਾਨਾ ॥੬॥ उठ प्रीतम संग किया पयाना ॥६॥ ਸੋਫੀ ਕਿਨੂੰ ਨ ਆਂਖਿ ਉਘਾਰੀ ॥ सोफी किनूं न आंखि उघारी ॥ ਲਾਤ ਜਾਨੁ ਸੈਤਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੀ ॥ लात जानु सैतान प्रहारी ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਪਾਯੋ ॥ भेद अभेद न किनहूं पायो ॥ ਰਾਜ ਕੁਅਰਿ ਲੈ ਮੀਤ ਸਿਧਾਯੋ ॥੭॥ राज कुअरि लै मीत सिधायो ॥७॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਉਨਸਠਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੫੯॥੬੫੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ उनसठि चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३५९॥६५७२॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ! ਇਕ ਔਰ ਪ੍ਰਸੰਗਾ ॥ सुनु राजा! इक और प्रसंगा ॥ ਜਸ ਕਿਯ ਸੁਤਾ ਪਿਤਾ ਕੇ ਸੰਗਾ ॥ जस किय सुता पिता के संगा ॥ ਪ੍ਰਬਲ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਇਕ ਅਤਿ ਬਲ ॥ प्रबल सिंघ राजा इक अति बल ॥ ਅਰਿ ਕਾਪਤ ਜਾ ਕੇ ਡਰ ਜਲ ਥਲ ॥੧॥ अरि कापत जा के डर जल थल ॥१॥ ਸ੍ਰੀ ਝਕਝੂਮਕ ਦੇ ਤਿਹ ਬਾਰਿ ॥ स्री झकझूमक दे तिह बारि ॥ ਘੜੀ ਆਪੁ ਜਨੁ ਬ੍ਰਹਮ ਸੁ ਨਾਰ ॥ घड़ी आपु जनु ब्रहम सु नार ॥ ਤਹ ਥੋ ਸੁਘਰ ਸੈਨ ਖਤਿਰੇਟਾ ॥ तह थो सुघर सैन खतिरेटा ॥ ਇਸਕ ਮੁਸਕ ਕੇ ਸਾਥ ਲਪੇਟਾ ॥੨॥ इसक मुसक के साथ लपेटा ॥२॥ ਜਗੰਨਾਥ ਕਹ ਭੂਪ ਸਿਧਾਯੋ ॥ जगंनाथ कह भूप सिधायो ॥ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸੰਗ ਲੈ ਆਯੋ ॥ पुत्र कलत्र संग लै आयो ॥ ਜਗੰਨਾਥ ਕੋ ਨਿਰਖ ਦਿਵਾਲਾ ॥ जगंनाथ को निरख दिवाला ॥ ਬਚਨ ਬਖਾਨਾ ਭੂਪ ਉਤਾਲਾ ॥੩॥ बचन बखाना भूप उताला ॥३॥ ਹਮਰੋ ਪਾਪ ਪੁਰਾਤਨ ਗਯੋ ॥ हमरो पाप पुरातन गयो ॥ ਸਫਲ ਜਨਮ ਹਮਰੋ ਅਬ ਭਯੋ ॥ सफल जनम हमरो अब भयो ॥ ਜਗੰਨਾਥ ਕੋ ਪਾਯੋ ਦਰਸਨ ॥ जगंनाथ को पायो दरसन ॥ ਔਰ ਕਰਾ ਹਾਥਨ ਪਗ ਪਰਸਨ ॥੪॥ और करा हाथन पग परसन ॥४॥ ਤਬ ਲਗ ਭੂਪ ਸੁਤਾ ਤਹ ਆਈ ॥ तब लग भूप सुता तह आई ॥ ਪਿਤਾ ਸੁਨਤ ਅਸ ਕਹਾ ਸੁਨਾਈ ॥ पिता सुनत अस कहा सुनाई ॥ ਸੁਨਿ! ਮੈ ਸੈਨ ਆਜੁ ਹਿਯਾ ਕਰਿ ਹੋ ॥ सुनि! मै सैन आजु हिया करि हो ॥ ਜਿਹ ਏ ਕਹੈ, ਤਿਸੀ ਕਹ ਬਰਿ ਹੋ ॥੫॥ जिह ए कहै, तिसी कह बरि हो ॥५॥ ਪ੍ਰਾਤ ਉਠੀ ਤਹ ਤੇ ਸੋਈ ਜਬ ॥ प्रात उठी तह ते सोई जब ॥ ਬਚਨ ਕਹਾ ਪਿਤ ਸੰਗ ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਬ ॥ बचन कहा पित संग इह बिधि तब ॥ ਸੁਘਰ ਸੈਨ ਖਤ੍ਰੀ ਜੋ ਆਹੀ ॥ सुघर सैन खत्री जो आही ॥ ਜਗੰਨਾਥ ਦੀਨੀ ਮੈ ਤਾਹੀ ॥੬॥ जगंनाथ दीनी मै ताही ॥६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |