ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1304 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਗਹਿ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਲੈ ਗਈ ਸਖੀ ਤਹ ॥ गहि न्रिप को लै गई सखी तह ॥ ਰਾਨੀ ਹੁਤੀ ਬਿਲੋਕਤਿ ਮਗ ਜਹ ॥ रानी हुती बिलोकति मग जह ॥ ਦਿਯਾ ਮਿਲਾਇ ਮਿਤ੍ਰ ਤਾ ਕੋ ਇਨ ॥ दिया मिलाइ मित्र ता को इन ॥ ਮਨ ਮਾਨਤ ਰਤਿ ਕਰੀ ਦੁਹੂ ਤਿਨ ॥੧੨॥ मन मानत रति करी दुहू तिन ॥१२॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਚੁੰਬਨ ਦੁਹੂੰ ਲੀਨੋ ॥ भांति भांति चु्मबन दुहूं लीनो ॥ ਅਨਿਕ ਅਨਿਕ ਆਸਨ ਤ੍ਰਿਯ ਦੀਨੇ ॥ अनिक अनिक आसन त्रिय दीने ॥ ਅਸ ਲੁਭਧਾ ਰਾਜਾ ਕੋ ਚਿਤਾ ॥ अस लुभधा राजा को चिता ॥ ਜਸ ਗੁਨਿ ਜਨ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਵਨ ਕਬਿਤਾ ॥੧੩॥ जस गुनि जन सुनि स्रवन कबिता ॥१३॥ ਰਾਨੀ ਕਹਤ ਬਚਨ ਸੁਨੁ ਮੀਤਾ! ॥ रानी कहत बचन सुनु मीता! ॥ ਤੌ ਸੌ ਬਧਾ ਹਮਾਰਾ ਚੀਤਾ ॥ तौ सौ बधा हमारा चीता ॥ ਜਬ ਤੇ ਤਵ ਪ੍ਰਤਿਬਿੰਬੁ ਨਿਹਾਰਾ ॥ जब ते तव प्रतिबि्मबु निहारा ॥ ਤਬ ਤੇ ਮਨ ਹਠ ਪਰਿਯੋ ਹਮਾਰਾ ॥੧੪॥ तब ते मन हठ परियो हमारा ॥१४॥ ਨਿਤਿਪ੍ਰਤਿ ਚਹੈ ਤੁਮੀ ਸੰਗ ਜਾਊ ॥ नितिप्रति चहै तुमी संग जाऊ ॥ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੀ ਕਾਨਿ ਨ ਲ੍ਯਾਊ ॥ मात पिता की कानि न ल्याऊ ॥ ਅਬ ਕਿਛੁ ਅਸ ਪਿਯ! ਚਰਿਤ ਬਨੈਯੈ ॥ अब किछु अस पिय! चरित बनैयै ॥ ਲਾਜ ਰਹੈ, ਤੋਹਿ ਪਤਿ ਪੈਯੈ ॥੧੫॥ लाज रहै, तोहि पति पैयै ॥१५॥ ਛੋਰਿ ਕਥਾ ਤਿਹ ਭੂਪ ਸੁਨਾਈ ॥ छोरि कथा तिह भूप सुनाई ॥ ਨਿਜੁ ਨ੍ਰਿਪ ਤਾ ਕੀ ਕਥਾ ਜਤਾਈ ॥ निजु न्रिप ता की कथा जताई ॥ ਮੈ ਹੌ ਰਾਸਟ੍ਰ ਦੇਸ ਕੋ ਰਾਜਾ ॥ मै हौ रासट्र देस को राजा ॥ ਤਵ ਹਿਤ ਭੇਸ ਅਤਿਥ ਕੋ ਸਾਜਾ ॥੧੬॥ तव हित भेस अतिथ को साजा ॥१६॥ ਨੇਤ੍ਰ ਲਗੇ ਤੁਮ ਸੌ ਹਮਰੇ ਤਬ ॥ नेत्र लगे तुम सौ हमरे तब ॥ ਤਵ ਪ੍ਰਤਿਬਿੰਬੁ ਲਖੇ ਜਲ ਮਹਿ ਜਬ ॥ तव प्रतिबि्मबु लखे जल महि जब ॥ ਤਵ ਮੁਰਿ ਜਬ ਪ੍ਰਤਿਬਿੰਬੁ ਨਿਹਾਰਾ ॥ तव मुरि जब प्रतिबि्मबु निहारा ॥ ਗਯੋ ਮਾਰਿ ਤੁਹਿ ਮਦਨ ਕਟਾਰਾ ॥੧੭॥ गयो मारि तुहि मदन कटारा ॥१७॥ ਮੁਹਿ ਲਖਿ ਧੀਰਜ ਨ ਤੁਮਰਾ ਰਹਾ ॥ मुहि लखि धीरज न तुमरा रहा ॥ ਸੁਰੰਗਿ ਖੋਦਿ ਸਖਿਯਨ ਅਸ ਕਹਾ ॥ सुरंगि खोदि सखियन अस कहा ॥ ਸੋ ਗਹਿ ਮੁਹਿ ਗੀ ਤੀਰ ਤਿਹਾਰੀ ॥ सो गहि मुहि गी तीर तिहारी ॥ ਚਹਤ ਜੋ ਥੋ ਸੋ ਭਈ ਪਿਯਾਰੀ! ॥੧੮॥ चहत जो थो सो भई पियारी! ॥१८॥ ਦੁਹੂੰ ਬੈਠ ਇਕ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਾ ॥ दुहूं बैठ इक मंत्र बिचारा ॥ ਮੈ ਰਾਜਾ ਲਖਿ ਗਯੋ ਰਖਵਾਰਾ ॥ मै राजा लखि गयो रखवारा ॥ ਪਿਯ ਪਠਾਇ ਗ੍ਰਿਹ ਐਸ ਉਚਾਰੀ ॥ पिय पठाइ ग्रिह ऐस उचारी ॥ ਲੋਨ ਲੇਤ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਰ ਤਿਹਾਰੀ ॥੧੯॥ लोन लेत न्रिप नार तिहारी ॥१९॥ ਸੁਨਤ ਸ੍ਰਵਨ ਸਭ ਜਨ ਮਿਲਿ ਆਏ ॥ सुनत स्रवन सभ जन मिलि आए ॥ ਆਨਿ ਤਵਨ ਕਹ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥ आनि तवन कह बचन सुनाए ॥ ਕਿਹ ਨਿਮਿਤ ਛਾਡਤ ਹੈ ਦੇਹੀ? ॥ किह निमित छाडत है देही? ॥ ਸੁਨਿ ਰਾਜਾ ਕੀ ਨਾਰਿ ਸਨੇਹੀ! ॥੨੦॥ सुनि राजा की नारि सनेही! ॥२०॥ ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ! ਇਕ ਦਿਜ ਮਾਰਿਯੋ ਮੁਹਿ ॥ सुनु राजा! इक दिज मारियो मुहि ॥ ਲੋਨ ਲੇਊਗੀ ਸਾਚ ਕਹੂੰ ਤੁਹਿ ॥ लोन लेऊगी साच कहूं तुहि ॥ ਜੋ ਧਨ ਹਮਰੇ ਧਾਮ ਨਿਹਾਰਹੁ ॥ जो धन हमरे धाम निहारहु ॥ ਸੋ ਸਭ ਗਾਡਿ ਗੋਰਿ ਮਹਿ ਡਾਰਹੁ ॥੨੧॥ सो सभ गाडि गोरि महि डारहु ॥२१॥ ਹੋਰਿ ਰਹੇ ਸਭ, ਏਕ ਨ ਮਾਨੀ ॥ होरि रहे सभ, एक न मानी ॥ ਪਰੀ ਭੋਹਰਾ ਭੀਤਰ ਰਾਨੀ ॥ परी भोहरा भीतर रानी ॥ ਆਸ ਪਾਸ ਲੈ ਲੋਨ ਬਿਥਾਰੋ ॥ आस पास लै लोन बिथारो ॥ ਜੋ ਧਨ ਹੁਤੋ ਗਾਡਿ ਸਭ ਡਾਰੋ ॥੨੨॥ जो धन हुतो गाडि सभ डारो ॥२२॥ ਸੁਰੰਗਿ ਸੁਰੰਗਿ ਰਾਨੀ ਤਹ ਆਈ ॥ सुरंगि सुरंगि रानी तह आई ॥ ਬੈਠੇ ਜਹਾ ਮੀਤ ਸੁਖਦਾਈ ॥ बैठे जहा मीत सुखदाई ॥ ਤਾ ਕੋ ਸੰਗ ਲੌ ਤਹੀ ਸਿਧਾਰੀ ॥ ता को संग लौ तही सिधारी ॥ ਮੂੜ ਲੋਗ ਕਛੁ ਗਤਿ ਨ ਬਿਚਾਰੀ ॥੨੩॥ मूड़ लोग कछु गति न बिचारी ॥२३॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਛਿਤਾਲੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੪੬॥੬੪੩੩॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ छितालीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३४६॥६४३३॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਹ ਹਮ ਦਿਸਾ ਉਤਰਾ ਸੁਨੀ ॥ जह हम दिसा उतरा सुनी ॥ ਰਾਜਾ ਤਹਿਕ ਬਸਤ ਥੋ ਗੁਨੀ ॥ राजा तहिक बसत थो गुनी ॥ ਕਲਗੀ ਰਾਇ ਜਾਹਿ ਜਗ ਭਾਖਤ ॥ कलगी राइ जाहि जग भाखत ॥ ਨਾਨਾ ਦੇਸ ਕਾਨਿ ਤਿਹ ਰਾਖਤ ॥੧॥ नाना देस कानि तिह राखत ॥१॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |