ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1301 ਮਦਰਾ ਬਹੁ ਦੁਹੂੰ ਕੁਅਰਿ ਮੰਗਾਯੋ ॥ मदरा बहु दुहूं कुअरि मंगायो ॥ ਸਾਤ ਬਾਰ ਜੋ ਹੁਤੋ ਚੁਆਯੋ ॥ सात बार जो हुतो चुआयो ॥ ਅਪਨ ਸਹਿਤ ਸਖਿਯਨ ਕੌ ਪ੍ਯਾਇ ॥ अपन सहित सखियन कौ प्याइ ॥ ਅਧਿਕ ਮਤ ਕਰਿ ਦਈ ਸੁਵਾਇ ॥੧੧॥ अधिक मत करि दई सुवाइ ॥११॥ ਜਬ ਜਾਨਾ ਤੇ ਭਈ ਦਿਵਾਨੀ ॥ जब जाना ते भई दिवानी ॥ ਸੋਏ ਸਕਲ ਪਹਰੂਆ ਜਾਨੀ ॥ सोए सकल पहरूआ जानी ॥ ਦੁਹੂੰ ਸਨਾਹੀ ਲਈ ਮੰਗਾਇ ॥ दुहूं सनाही लई मंगाइ ॥ ਪਹਿਰਿ ਨਦੀ ਮੈ ਧਸੀ ਬਨਾਇ ॥੧੨॥ पहिरि नदी मै धसी बनाइ ॥१२॥ ਤਰਤ ਤਰਤ ਆਈ ਤੇ ਤਹਾ ॥ तरत तरत आई ते तहा ॥ ਸੋਵਤ ਸੁਤੋ ਨਰਾਧਿਪ ਜਹਾ ॥ सोवत सुतो नराधिप जहा ॥ ਪਕਰਿ ਪਾਵ ਤਿਹ ਦਿਯਾ ਜਗਾਇ ॥ पकरि पाव तिह दिया जगाइ ॥ ਅਜਾ ਚਰਮ ਪਰ ਲਿਯਾ ਚੜਾਇ ॥੧੩॥ अजा चरम पर लिया चड़ाइ ॥१३॥ ਭੂਪਤਿ ਲਿਯਾ ਚੜਾਇ ਸਨਾਈ ॥ भूपति लिया चड़ाइ सनाई ॥ ਸਰਿਤਾ ਬੀਚ ਪਰੀ ਪੁਨਿ ਜਾਈ ॥ सरिता बीच परी पुनि जाई ॥ ਤਰਤ ਤਰਤ ਅਪਨੋ ਤਜਿ ਦੇਸਾ ॥ तरत तरत अपनो तजि देसा ॥ ਪ੍ਰਾਪਤ ਭੀ ਤਿਹ ਦੇਸ ਨਰੇਸਾ ॥੧੪॥ प्रापत भी तिह देस नरेसा ॥१४॥ ਜਬ ਕਛੁ ਸੁਧਿ ਸਖਿਯਨ ਤਿਨ ਪਾਈ ॥ जब कछु सुधि सखियन तिन पाई ॥ ਨ੍ਰਿਸੰਦੇਹ ਯੌ ਹੀ ਠਹਰਾਈ ॥ न्रिसंदेह यौ ही ठहराई ॥ ਮਦ ਸੌ ਭਈ ਜਾਨੁ ਮਤਵਾਰੀ ॥ मद सौ भई जानु मतवारी ॥ ਡੂਬਿ ਮੁਈ ਦੋਊ ਰਾਜ ਦੁਲਾਰੀ ॥੧੫॥ डूबि मुई दोऊ राज दुलारी ॥१५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਵੈ ਦੋਊ ਨ੍ਰਿਪ ਸੰਗ ਗਈ; ਅਨਿਕ ਹਿਯੇ ਹਰਖਾਤ ॥ वै दोऊ न्रिप संग गई; अनिक हिये हरखात ॥ ਅਜਾ ਚਰਮ ਪਰ ਭੂਪ ਬਰ; ਦੁਹੂੰਅਨ ਚਲਾ ਬਜਾਤ ॥੧੬॥ अजा चरम पर भूप बर; दुहूंअन चला बजात ॥१६॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਤ੍ਰਿਤਾਲੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੪੩॥੬੩੮੭॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ त्रितालीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३४३॥६३८७॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਹਰਿਦ੍ਵਾਰ ਇਕ ਸੁਨ ਨ੍ਰਿਪਾਲਾ ॥ हरिद्वार इक सुन न्रिपाला ॥ ਤੇਜਿਮਾਨ ਦੁਤਿਮਾਨ ਛਿਤਾਲਾ ॥ तेजिमान दुतिमान छिताला ॥ ਸ੍ਰੀ ਰਸਰੰਗ ਮਤੀ ਤਿਹ ਜਾਈ ॥ स्री रसरंग मती तिह जाई ॥ ਜਿਹ ਸਮ ਦੂਸਰਿ ਬਿਧਿ ਨ ਬਨਾਈ ॥੧॥ जिह सम दूसरि बिधि न बनाई ॥१॥ ਜਬ ਵਹੁ ਤਰੁਨਿ ਤਰੁਨ ਅਤਿ ਭਈ ॥ जब वहु तरुनि तरुन अति भई ॥ ਭੂਪ ਸੈਨ ਨ੍ਰਿਪ ਕਹਿ ਪਿਤ ਦਈ ॥ भूप सैन न्रिप कहि पित दई ॥ ਸਿਰੀ ਨਗਰ ਭੀਤਰ ਜਬ ਆਈ ॥ सिरी नगर भीतर जब आई ॥ ਲਖਿ ਚੰਡਾਲਿਕ ਅਧਿਕ ਲੁਭਾਈ ॥੨॥ लखि चंडालिक अधिक लुभाई ॥२॥ ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਲਿਯਾ ਬੁਲਾਈ ॥ पठै सहचरी लिया बुलाई ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਸੌ ਭੋਗ ਕਥਾ ਬਿਸਰਾਈ ॥ न्रिप सौ भोग कथा बिसराई ॥ ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਤਿਹ ਲੇਤ ਬੁਲਾਈ ॥ रैनि दिवस तिह लेत बुलाई ॥ ਰਤਿ ਅਤਿ ਨਿਤਪ੍ਰਤਿ ਕਰਤ ਬਨਾਈ ॥੩॥ रति अति नितप्रति करत बनाई ॥३॥ ਰਸਤ ਰਸਤ ਐਸੀ ਰਸਿ ਗਈ ॥ रसत रसत ऐसी रसि गई ॥ ਜਨੁ ਕਰ ਨਾਰਿ ਤਵਨ ਕੀ ਭਈ ॥ जनु कर नारि तवन की भई ॥ ਸਭ ਬ੍ਰਿਤਾਤ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਸਿਖਾਯੋ ॥ सभ ब्रितात कहि ताहि सिखायो ॥ ਸੋਵਤਿ ਸਮੈ ਭੂਪ ਕਹ ਘਾਯੋ ॥੪॥ सोवति समै भूप कह घायो ॥४॥ ਪ੍ਰਾਤ ਜਰਨ ਕੇ ਕਾਜ ਸਿਧਾਈ ॥ प्रात जरन के काज सिधाई ॥ ਆਗੇ ਰਾਖਿ ਲਏ ਨਿਜੁ ਰਾਈ ॥ आगे राखि लए निजु राई ॥ ਜਬੈ ਚਿਤਾ ਪਰ ਬੈਠੀ ਜਾਇ ॥ जबै चिता पर बैठी जाइ ॥ ਚਹੂੰ ਓਰ ਦਿਯ ਆਗਿ ਲਗਾਇ ॥੫॥ चहूं ओर दिय आगि लगाइ ॥५॥ ਚਾਰੋ ਦਿਸਾ ਅਗਨਿ ਜਬ ਲਾਗੀ ॥ चारो दिसा अगनि जब लागी ॥ ਤਬ ਹੀ ਉਤਰਿ ਚਿਤਾ ਤੈ ਭਾਗੀ ॥ तब ही उतरि चिता तै भागी ॥ ਲੋਗਨ ਚਰਿਤ ਕ੍ਰਿਯਾ ਨਹਿ ਜਾਨੀ ॥ लोगन चरित क्रिया नहि जानी ॥ ਦੀਨੀ ਤਿਸੀ ਚੰਡਾਰਹਿ ਰਾਨੀ ॥੬॥ दीनी तिसी चंडारहि रानी ॥६॥ ਯੌ ਛਲਿ ਛੈਲ ਚਿਕਨਿਸਨ ਗਈ ॥ यौ छलि छैल चिकनिसन गई ॥ ਕਿਨੂੰ ਨ ਬਾਤ ਤਾਹਿ ਲਖਿ ਲਈ ॥ किनूं न बात ताहि लखि लई ॥ ਨਾਰਿ ਅਧਿਕ ਮਨ ਹਰਖ ਬਢਾਯੋ ॥ नारि अधिक मन हरख बढायो ॥ ਚਾਹਤ ਹੁਤੀ ਸੋਇ ਪਤਿ ਪਾਯੋ ॥੭॥ चाहत हुती सोइ पति पायो ॥७॥ |
Dasam Granth |