ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1299 ਚਤੁਰਿ ਜਾਨਿ ਤਹ ਸਖੀ ਪਠਾਈ ॥ चतुरि जानि तह सखी पठाई ॥ ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਤਹਾਂ ਤਾਹਿ ਲੈ ਆਈ ॥ ज्यों त्यों तहां ताहि लै आई ॥ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਮਾਨੀ ॥ राज सुता ता सौ रति मानी ॥ ਕੇਲ ਕਰਤ ਸਭ ਰਾਤਿ ਬਿਹਾਨੀ ॥੪॥ केल करत सभ राति बिहानी ॥४॥ ਬਾਢਾ ਬਿਰਹ ਦੁਹਨ ਕੋ ਐਸਾ ॥ बाढा बिरह दुहन को ऐसा ॥ ਹਮ ਤੇ ਭਾਖਿ ਨ ਜਾਈ ਕੈਸਾ ॥ हम ते भाखि न जाई कैसा ॥ ਏਕ ਛੋਰਿ ਇਕ ਅਨਤ ਨ ਜਾਵੈ ॥ एक छोरि इक अनत न जावै ॥ ਪਲਕ ਓਟ ਜੁਗ ਕੋਟਿ ਬਿਹਾਵੈ ॥੫॥ पलक ओट जुग कोटि बिहावै ॥५॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਕਰਿ ਬਦਾ ਸੰਕੇਤਾ ॥ काम भोग करि बदा संकेता ॥ ਲਾਗਿਯੋ ਸਾਹ ਪੁਤ੍ਰ ਸੋ ਹੇਤਾ ॥ लागियो साह पुत्र सो हेता ॥ ਮੁਹਿ ਅਪਨੇ ਲੈ ਸੰਗ ਸਿਧਾਰੋ ॥ मुहि अपने लै संग सिधारो ॥ ਤਬ ਜਾਨੌ ਤੈ ਯਾਰ ਹਮਾਰੋ ॥੬॥ तब जानौ तै यार हमारो ॥६॥ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰਿ ਧਾਮ ਸਿਧਾਯੋ ॥ ता सौ रति करि धाम सिधायो ॥ ਕੀਯਾ ਜਤਨ ਜੋ ਹਿਤੂ ਸਿਖਾਯੋ ॥ कीया जतन जो हितू सिखायो ॥ ਬਸਤ੍ਰ ਬਹੁਤ ਬਹੁ ਮੋਲ ਪਠਾਏ ॥ बसत्र बहुत बहु मोल पठाए ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕਹ ਸਕਲ ਦਿਖਾਏ ॥੭॥ प्रथम न्रिपति कह सकल दिखाए ॥७॥ ਪੁਨਿ ਰਨਿਵਾਸਹਿ ਪਠੈ ਬਨਾਏ ॥ पुनि रनिवासहि पठै बनाए ॥ ਰਾਜ ਸੁਤਹਿ ਅਸ ਗਯੋ ਜਤਾਏ ॥ राज सुतहि अस गयो जताए ॥ ਜੋ ਪਸੰਦ ਇਨ ਮੈ ਤੇ ਕੀਜੈ ॥ जो पसंद इन मै ते कीजै ॥ ਸੋ ਦੇ ਬਸਤ੍ਰ ਮੋਲਿ ਮੁਰਿ ਲੀਜੈ ॥੮॥ सो दे बसत्र मोलि मुरि लीजै ॥८॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਰਾਨੀ ਮਾਲੁ ਦਿਖਾਇ ਬਹੁਰਿ; ਲੈ ਕੁਅਰਿ ਦਿਖਾਯੋ ॥ रानी मालु दिखाइ बहुरि; लै कुअरि दिखायो ॥ ਲਪਟਿ ਤਰੁਨਿ ਤਿਹ ਮਾਹਿ; ਆਪਨੋ ਅੰਗ ਦੁਰਾਯੋ ॥ लपटि तरुनि तिह माहि; आपनो अंग दुरायो ॥ ਗਈ ਮਿਤ੍ਰ ਕੇ ਧਾਮ; ਨ ਭੂਪ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ गई मित्र के धाम; न भूप बिचारियो ॥ ਹੋ ਇਹ ਛਲ ਤਿਹ ਲੈ ਸਾਥ; ਹਰੀਫ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥੯॥ हो इह छल तिह लै साथ; हरीफ सिधारियो ॥९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭਾਂਗ ਨ ਭੌਦੂ ਪਿਯਤ ਥੋ; ਰਾਹਤ ਭਯੌ ਪਰਬੀਨ ॥ भांग न भौदू पियत थो; राहत भयौ परबीन ॥ ਦੁਹਿਤਾ ਹਰੀ ਹਰੀਫ ਯੌ; ਸਕਾ ਨ ਜੜ ਛਲ ਚੀਨ ॥੧੦॥ दुहिता हरी हरीफ यौ; सका न जड़ छल चीन ॥१०॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਇਕਤਾਲੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੪੧॥੬੩੬੨॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ इकतालीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३४१॥६३६२॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਉਤਰ ਦਿਸਾ ਪ੍ਰਗਟ ਇਕ ਨਗਰੀ ॥ उतर दिसा प्रगट इक नगरी ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜਵਤੀ ਸੁ ਉਜਗਰੀ ॥ स्री ब्रिजराजवती सु उजगरी ॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਸੈਨ ਤਹ ਰਾਜਾ ॥ स्री ब्रिजराज सैन तह राजा ॥ ਜਾ ਕਹ ਨਿਰਖਿ ਇੰਦ੍ਰ ਅਤਿ ਲਾਜਾ ॥੧॥ जा कह निरखि इंद्र अति लाजा ॥१॥ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਮਤੀ ਤਿਹ ਰਾਨੀ ॥ स्री ब्रिजराज मती तिह रानी ॥ ਸੁੰਦਰਿ ਭਵਨ ਚਤਰਦਸ ਜਾਨੀ ॥ सुंदरि भवन चतरदस जानी ॥ ਸ੍ਰੀ ਬਰੰਗਨਾ ਦੇ ਤਿਹ ਬਾਲਾ ॥ स्री बरंगना दे तिह बाला ॥ ਜਨੁ ਨਿਰਧੂਮ ਅਗਨਿ ਕੀ ਜ੍ਵਾਲਾ ॥੨॥ जनु निरधूम अगनि की ज्वाला ॥२॥ ਚਤੁਰਿ ਸਖੀ ਜਬ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰੈ ॥ चतुरि सखी जब ताहि निहारै ॥ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਮਿਲਿ ਐਸ ਉਚਾਰੈ ॥ मधुर बचन मिलि ऐस उचारै ॥ ਜੈਸੀ ਇਹ ਹੈ ਦੁਤਿਯ ਨ ਜਈ ॥ जैसी इह है दुतिय न जई ॥ ਆਗੇ ਹੋਇ ਨ ਪਾਛੇ ਭਈ ॥੩॥ आगे होइ न पाछे भई ॥३॥ ਜਬ ਬਰੰਗਨਾ ਦੇਇ ਤਰੁਨਿ ਭੀ ॥ जब बरंगना देइ तरुनि भी ॥ ਲਰਿਕਾਪਨ ਕੀ ਬਾਤ ਬਿਸਰਿਗੀ ॥ लरिकापन की बात बिसरिगी ॥ ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਤਬ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ राज कुअर तब ताहि निहारियो ॥ ਤਾ ਪਰ ਤਰੁਨਿ ਪ੍ਰਾਨ ਕਹ ਵਾਰਿਯੋ ॥੪॥ ता पर तरुनि प्रान कह वारियो ॥४॥ ਤਾ ਸੌ ਕਾਮ ਭੋਗ ਨਿਤ ਮਾਨੈ ॥ ता सौ काम भोग नित मानै ॥ ਦ੍ਵੈ ਤੈ ਏਕ ਦੇਹ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ॥ द्वै तै एक देह करि जानै ॥ ਤਬ ਚਤੁਰਾ ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ तब चतुरा इह चरित्र बिचारियो ॥ ਕਹੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੋ ਪ੍ਰਗਟ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੫॥ कहो न्रिपति सो प्रगट उचारियो ॥५॥ ਮੋ ਕੌ ਸ੍ਰਾਪ ਸਦਾ ਸਿਵ ਦੀਨਾ ॥ मो कौ स्राप सदा सिव दीना ॥ ਤਾ ਤੇ ਜਨਮ ਤਿਹਾਰੇ ਲੀਨਾ ॥ ता ते जनम तिहारे लीना ॥ ਸ੍ਰਾਪ ਅਵਧਿ ਪੂਰਨ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਜਬ ॥ स्राप अवधि पूरन ह्वै है जब ॥ ਪੁਨਿ ਜੈ ਹੌ ਹਰਿ ਲੋਕ ਬਿਖੈ ਤਬ ॥੬॥ पुनि जै हौ हरि लोक बिखै तब ॥६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |