ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1288 ਪਰੀ ਨਗਰ ਮੈ ਰੌਰਿ; ਜਬੈ ਤ੍ਰਿਯ ਹੈ ਹਰਿਯੋ ॥ परी नगर मै रौरि; जबै त्रिय है हरियो ॥ ਪਠੈ ਪਖਰਿਯਾ ਕਛਿ ਕਛਿ; ਕਹੈ ਕਹਾ ਪਰਿਯੋ? ॥ पठै पखरिया कछि कछि; कहै कहा परियो? ॥ ਬਾਟ ਘਾਟ ਸਭ ਰੋਕਿ; ਗਹੋ ਇਹ ਚੋਰਿ ਕੌ ॥ बाट घाट सभ रोकि; गहो इह चोरि कौ ॥ ਹੋ ਧਰ ਲੀਜੈ ਇਹ, ਹੋਨ; ਨ ਦੀਜੈ ਭੋਰ ਕੌ ॥੧੧॥ हो धर लीजै इह, होन; न दीजै भोर कौ ॥११॥ ਜਿਤ ਜਿਤ ਧਾਵਹਿ ਲੋਗ; ਹਰਿਯੋ ਹੈ ਕਹੈ ਕਿਸ? ॥ जित जित धावहि लोग; हरियो है कहै किस? ॥ ਕਢੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨੈ ਦਿਖਿਯਤ; ਧਾਵਤ ਦਸੌ ਦਿਸਿ ॥ कढै क्रिपानै दिखियत; धावत दसौ दिसि ॥ ਅਸ ਕਾਰਜ ਜਿਹ ਕਿਯ; ਨ ਜਾਨ ਤਿਹ ਦੀਜਿਯੈ ॥ अस कारज जिह किय; न जान तिह दीजियै ॥ ਹੋ ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਜੀਤਿ ਤੁਰੰਗ; ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਲੀਜਿਯੈ ॥੧੨॥ हो ज्यों त्यों जीति तुरंग; न्रिपति को लीजियै ॥१२॥ ਬਹੁਤ ਪਹੂੰਚੇ ਨਿਕਟਿ; ਤਰੁਨਿ ਕੇ ਜਾਇ ਕੈ ॥ बहुत पहूंचे निकटि; तरुनि के जाइ कै ॥ ਫਿਰਿ ਮਾਰੇ ਤਿਨ ਵਹੈ; ਤੁਰੰਗ ਨਚਾਇ ਕੈ ॥ फिरि मारे तिन वहै; तुरंग नचाइ कै ॥ ਕਰਿ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ਚਲਾਕੀ; ਬਾਹੀ ਬੇਗ ਤਨ ॥ करि करि जाहि चलाकी; बाही बेग तन ॥ ਹੋ ਤਿਨ ਕੀ ਹੌਸ ਨ ਰਾਖੀ; ਰਾਖੇ ਏਕ ਬ੍ਰਨ ॥੧੩॥ हो तिन की हौस न राखी; राखे एक ब्रन ॥१३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਕੂਦ ਕੀਆ ਜਾ ਕੇ ਪਰ ਵਾਰਾ ॥ कूद कीआ जा के पर वारा ॥ ਇਕ ਤੇ ਤਾਹਿ ਦੋਇ ਕਰਿ ਡਾਰਾ ॥ इक ते ताहि दोइ करि डारा ॥ ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਹਨੇ ਪਖਰਿਯਾ ਮਨ ਤੈ ॥ चुनि चुनि हने पखरिया मन तै ॥ ਦ੍ਵੈ ਦ੍ਵੈ ਗੇ ਹ੍ਵੈ, ਇਕ ਇਕ ਤਨ ਤੈ ॥੧੪॥ द्वै द्वै गे ह्वै, इक इक तन तै ॥१४॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਬੀਰ ਪਖਰਿਯਾ ਮਾਰੈ ॥ बहु बिधि बीर पखरिया मारै ॥ ਇਕ ਇਕ ਤੇ ਕਰਿ ਦ੍ਵੈ ਦ੍ਵੈ ਡਾਰੇ ॥ इक इक ते करि द्वै द्वै डारे ॥ ਘੋਰਾ ਸਹਿਤ ਘਾਇ ਜੋ ਘਏ ॥ घोरा सहित घाइ जो घए ॥ ਦ੍ਵੈ ਤੇ ਚਾਰਿ ਟੂਕ ਤੇ ਭਏ ॥੧੫॥ द्वै ते चारि टूक ते भए ॥१५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਬੀਰ ਬਿਦਾਰ ਬਹੁ; ਨਦੀ ਤੁਰੰਗ ਤਰਾਇ ॥ इह बिधि बीर बिदार बहु; नदी तुरंग तराइ ॥ ਜਹਾ ਮਿਤ੍ਰ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਹੁਤੋ; ਤਹੀ ਨਿਕਾਸ੍ਯੋ ਆਇ ॥੧੬॥ जहा मित्र को ग्रिह हुतो; तही निकास्यो आइ ॥१६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਤਿਹ ਆਨਿ ਤੁਰੰਗਮ ਦੀਯੋ ॥ जब तिह आनि तुरंगम दीयो ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਾ ਸੈ ਦ੍ਰਿੜ ਕੀਯੋ ॥ काम भोग ता सै द्रिड़ कीयो ॥ ਜੌ ਪਾਛੇ ਤਿਨ ਫੌਜ ਨਿਹਾਰੀ ॥ जौ पाछे तिन फौज निहारी ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੌ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਉਚਾਰੀ ॥੧੭॥ इह बिधि सौ तिह त्रियहि उचारी ॥१७॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਬੁਰੋ ਕਰਮ ਹਮ ਕਰਿਯੋ; ਤੁਰੰਗ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਹਰਿਯੋ ॥ बुरो करम हम करियो; तुरंग न्रिप को हरियो ॥ ਆਪੁ ਆਪੁਨੇ ਪਗਨ; ਕੁਹਾਰਾ ਕੌ ਮਰਿਯੋ ॥ आपु आपुने पगन; कुहारा कौ मरियो ॥ ਅਬ ਏ ਤੁਰੰਗ ਸਮੇਤ; ਪਕਰਿ ਲੈ ਜਾਇ ਹੈ ॥ अब ए तुरंग समेत; पकरि लै जाइ है ॥ ਹੋ ਫਾਸੀ ਦੈਹੈ ਦੁਹੂੰ; ਕਿ ਸੂਰੀ ਦ੍ਯਾਇ ਹੈ ॥੧੮॥ हो फासी दैहै दुहूं; कि सूरी द्याइ है ॥१८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਭਾਖ੍ਯੋ ਪਿਯ! ਸੋਕ ਨ ਕਰੋ ॥ त्रिय भाख्यो पिय! सोक न करो ॥ ਬਾਜ ਸਹਿਤ ਦੋਊ ਬਚੇ, ਬਿਚਰੋ ॥ बाज सहित दोऊ बचे, बिचरो ॥ ਐਸੋ ਚਰਿਤ ਅਬੈ ਮੈ ਕਰਿ ਹੋ ॥ ऐसो चरित अबै मै करि हो ॥ ਦੁਸਟਨ ਡਾਰਿ ਸਿਰ ਛਾਰਿ ਉਬਰਿ ਹੋ ॥੧੯॥ दुसटन डारि सिर छारि उबरि हो ॥१९॥ ਤਹਾ ਪੁਰਖ ਕੋ ਭੇਸ ਬਨਾਇ ॥ तहा पुरख को भेस बनाइ ॥ ਦਲ ਕਹ ਮਿਲੀ ਅਗਮਨੇ ਜਾਇ ॥ दल कह मिली अगमने जाइ ॥ ਕਹੀ ਹਮਾਰੋ ਸਤਰ ਉਬਾਰੋ ॥ कही हमारो सतर उबारो ॥ ਔਰ ਗਾਵ ਤੇ ਸਕਲ ਨਿਹਾਰੋ ॥੨੦॥ और गाव ते सकल निहारो ॥२०॥ ਮਿਲਿ ਦਲ ਧਾਮ ਅਗਮਨੇ ਜਾਇ ॥ मिलि दल धाम अगमने जाइ ॥ ਬਾਜ ਪਾਇ ਝਾਂਝਰ ਪਹਿਰਾਇ ॥ बाज पाइ झांझर पहिराइ ॥ ਸਕਲ ਗਾਵ ਤਿਨ ਕਹ ਦਿਖਰਾਈ ॥ सकल गाव तिन कह दिखराई ॥ ਫਿਰਿ ਤਿਹ ਠੌਰਿ ਤਿਨੈ ਲੈ ਆਈ ॥੨੧॥ फिरि तिह ठौरि तिनै लै आई ॥२१॥ ਪਰਦਾ ਲੇਤ ਤਾਨਿ ਆਗੇ ਤਿਨ ॥ परदा लेत तानि आगे तिन ॥ ਦੇਖਹੁ ਜਾਇ ਜਨਾਨਾ ਕਹਿ ਜਿਨ ॥ देखहु जाइ जनाना कहि जिन ॥ ਆਗੇ ਕਰਿ ਸਭਹਿਨ ਕੇ ਬਾਜਾ ॥ आगे करि सभहिन के बाजा ॥ ਇਹ ਛਲ ਬਾਮ ਨਿਕਾਰਿਯੋ ਰਾਜਾ ॥੨੨॥ इह छल बाम निकारियो राजा ॥२२॥ ਸੋ ਆਂਗਨ ਲੈ ਤਿਨੈ ਦਿਖਾਵੈ ॥ सो आंगन लै तिनै दिखावै ॥ ਆਗੇ ਬਹੁਰਿ ਕਨਾਤ ਤਨਾਵੈ ॥ आगे बहुरि कनात तनावै ॥ ਆਗੇ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਾਜ ਨਿਕਾਰੈ ॥ आगे करि करि बाज निकारै ॥ ਨੇਵਰ ਕੇ ਬਾਜਤ ਝਨਕਾਰੈ ॥੨੩॥ नेवर के बाजत झनकारै ॥२३॥ |
Dasam Granth |