ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1258 ਬੀਤਤ ਬਰਖ ਅਧਿਕ ਜਬ ਭਏ ॥ बीतत बरख अधिक जब भए ॥ ਰਾਨੀ ਬਹੁ ਉਪਚਾਰ ਬਨਏ ॥ रानी बहु उपचार बनए ॥ ਰਾਜਾ ਤਾ ਕੇ ਧਾਮ ਨ ਆਯੋ ॥ राजा ता के धाम न आयो ॥ ਤਬ ਇਕ ਔਰੁਪਚਾਰ ਬਨਾਯੋ ॥੪॥ तब इक औरुपचार बनायो ॥४॥ ਰਾਨੀ ਭੇਸ ਸੰਨ੍ਯਾਸਿਨਿ ਕੋ ਧਰਿ ॥ रानी भेस संन्यासिनि को धरि ॥ ਜਾਤ ਭਈ ਤਜਿ ਧਾਮ ਨਿਕਰਿ ਕਰਿ ॥ जात भई तजि धाम निकरि करि ॥ ਖੇਲਤ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਅਖਿਟ ਜਬ ਆਯੋ ॥ खेलत न्रिपति अखिट जब आयो ॥ ਏਕ ਹਰਿਨ ਲਖਿ ਤੁਰੰਗ ਧਵਾਯੋ ॥੫॥ एक हरिन लखि तुरंग धवायो ॥५॥ ਜੋਜਨ ਕਿਤਕ ਨਗਰ ਤੇ ਗਯੋ ॥ जोजन कितक नगर ते गयो ॥ ਪਹੁਚਤ ਜਹ ਨ ਮਨੁਛ ਇਕ ਭਯੋ ॥ पहुचत जह न मनुछ इक भयो ॥ ਉਤਰਿਯੋ ਬਿਕਲ ਬਾਗ ਮੈ ਜਾਈ ॥ उतरियो बिकल बाग मै जाई ॥ ਰਾਨੀ ਇਕਲ ਪਹੂਚੀ ਆਈ ॥੬॥ रानी इकल पहूची आई ॥६॥ ਸੰਨ੍ਯਾਸਿਨਿ ਕੋ ਭੇਸ ਬਨਾਏ ॥ संन्यासिनि को भेस बनाए ॥ ਸੀਸ ਜਟਨ ਕੋ ਜੂਟ ਛਕਾਏ ॥ सीस जटन को जूट छकाए ॥ ਜੋ ਨਰੁ ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰੈ ॥ जो नरु ता को रूप निहारै ॥ ਉਰਝਿ ਰਹੈ ਨਹਿ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰੈ ॥੭॥ उरझि रहै नहि संक बिचारै ॥७॥ ਉਤਰਤ ਬਾਗ ਤਿਹੀ ਤ੍ਰਿਯ ਭਈ ॥ उतरत बाग तिही त्रिय भई ॥ ਉਹਿ ਰਾਜਾ ਤਨ ਭੇਟ ਹੁਈ ॥ उहि राजा तन भेट हुई ॥ ਨਿਰਖਤ ਰੂਪ ਉਰਝਿ ਨ੍ਰਿਪ ਰਹਿਯੋ ॥ निरखत रूप उरझि न्रिप रहियो ॥ ਨਰੀ ਨਾਗਨੀ ਕੋ, ਇਹ ਕਹਿਯੋ ॥੮॥ नरी नागनी को, इह कहियो ॥८॥ ਕਵਨ ਰੂਪ? ਰਾਨੀ! ਤੁਮ ਹੋ ਜੂ ॥ कवन रूप? रानी! तुम हो जू ॥ ਕਿਧੋ ਅਪਛਰਾ? ਸਾਚ ਕਹੋ ਜੂ ॥ किधो अपछरा? साच कहो जू ॥ ਕੈ ਤੁਮ ਹੋ ਰਤਿ ਪਤਿ ਕੀ ਨਾਰੀ? ॥ कै तुम हो रति पति की नारी? ॥ ਕੈ ਨਿਸਿ ਪਤਿ ਕੀ ਅਹਹੁ ਕੁਮਾਰੀ? ॥੯॥ कै निसि पति की अहहु कुमारी? ॥९॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਨ ਚਰਚਾ ਕਰੀ ॥ भांति भांति तन चरचा करी ॥ ਬੇਦ ਬ੍ਯਾਕਰਨ ਕੋਕ ਉਚਰੀ ॥ बेद ब्याकरन कोक उचरी ॥ ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਚਿਤ ਤਾ ਕੋ ਹਰਿ ਲੀਨਾ ॥ ज्यों त्यों चित ता को हरि लीना ॥ ਬਿਨਾ ਘਾਇ ਘਾਯਲ ਪਤਿ ਕੀਨਾ ॥੧੦॥ बिना घाइ घायल पति कीना ॥१०॥ ਮਗਨ ਭਯੋ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਭੂਪਾ ॥ मगन भयो चित भीतर भूपा ॥ ਨਿਰਖਿ ਨਾਰਿ ਕੋ ਰੂਪ ਅਨੂਪਾ ॥ निरखि नारि को रूप अनूपा ॥ ਏਕ ਬਾਰ ਕਹ ਜੌ ਇਹ ਪਾਊਂ ॥ एक बार कह जौ इह पाऊं ॥ ਜਨਮ ਅਨੇਕ ਲਗੇ ਬਲਿ ਜਾਊਂ ॥੧੧॥ जनम अनेक लगे बलि जाऊं ॥११॥ ਨ੍ਰਿਪਹੁ ਨਾਰਿ ਕਹ ਅਧਿਕ ਰਿਝਾਯੋ ॥ न्रिपहु नारि कह अधिक रिझायो ॥ ਭਾਂਤਿ ਅਨਿਕ ਸੇਤੀ ਉਰਝਾਯੋ ॥ भांति अनिक सेती उरझायो ॥ ਭਜੌ ਯਾਹਿ, ਮਨ ਮਾਹਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ भजौ याहि, मन माहि बिचारियो ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਾ ਸੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੧੨॥ इह बिधि ता सौ बचन उचारियो ॥१२॥ ਹਮ ਤੁਮ ਆਉ! ਰਮੈ ਮਿਲਿ ਦੋਊ ॥ हम तुम आउ! रमै मिलि दोऊ ॥ ਔਰ ਨ ਲਖਤ ਹਮੈ ਹ੍ਯਾਂ ਕੋਊ ॥ और न लखत हमै ह्यां कोऊ ॥ ਕ੍ਯੋ ਤਰੁਨਾਪਨ ਬ੍ਰਿਥਾ ਗਵਾਵਤ? ॥ क्यो तरुनापन ब्रिथा गवावत? ॥ ਰਾਨੀ ਹ੍ਵੈ, ਕ੍ਯੋ ਨ ਸੇਜ ਸੁਹਾਵਤ? ॥੧੩॥ रानी ह्वै, क्यो न सेज सुहावत? ॥१३॥ ਅਸ ਤਨ ਸੁੰਦਰਿ, ਧੂਰਿ ਨ ਲਾਵਹੁ ॥ अस तन सुंदरि, धूरि न लावहु ॥ ਜੋਬਨ ਜਾਲ ਨ ਬ੍ਰਿਥਾ ਗਵਾਵਹੁ ॥ जोबन जाल न ब्रिथा गवावहु ॥ ਬਿਰਧਾਪਨੋ ਆਇ ਜਬ ਜੈ ਹੈ ॥ बिरधापनो आइ जब जै है ॥ ਇਹ ਜ੍ਵਾਨੀ ਕਹ ਤਬ ਪਛਤੈ ਹੈ ॥੧੪॥ इह ज्वानी कह तब पछतै है ॥१४॥ ਇਹ ਜੋਬਨ ਕੇ ਕਹਾ ਗੁਮਾਨਾ? ॥ इह जोबन के कहा गुमाना? ॥ ਜੋ ਕਾਹੂ ਪਰ ਥਿਰ ਨ ਰਹਾਨਾ ॥ जो काहू पर थिर न रहाना ॥ ਆਉ! ਕਰੈ ਦੋਊ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸਾ ॥ आउ! करै दोऊ भोग बिलासा ॥ ਕਹਾ ਕਰਤ ਯਾ ਕੋ ਭਰਵਾਸਾ? ॥੧੫॥ कहा करत या को भरवासा? ॥१५॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਧਨ ਜੋਬਨ ਕੋ ਕਹਾ; ਗੁਮਾਨ ਨ ਕੀਜਿਯੈ ॥ धन जोबन को कहा; गुमान न कीजियै ॥ ਸੁਖ ਹਮ ਕੌ ਦੈ ਤਰੁਨਿ! ਆਪਿ ਸੁਖੁ ਲੀਜਿਯੈ ॥ सुख हम कौ दै तरुनि! आपि सुखु लीजियै ॥ ਬਿਰਧਾਪਨੁ ਐ ਹੈ; ਤਰਨਾਪਨ ਜਾਇ ਹੈ ॥ बिरधापनु ऐ है; तरनापन जाइ है ॥ ਹੋ ਤਬ ਇਹ ਸਮੈ ਸੰਭਾਰਿ; ਅਧਿਕ ਪਛੁਤਾਇ ਹੈ ॥੧੬॥ हो तब इह समै स्मभारि; अधिक पछुताइ है ॥१६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਕਹੀ ਮੇਰੀ ਜੋ ਕਰੈ ॥ प्रथम कही मेरी जो करै ॥ ਤਿਹ ਪਾਛੈ ਮੁਹਿ ਸਾਥ ਬਿਹਰੈ ॥ तिह पाछै मुहि साथ बिहरै ॥ ਬਚਨ ਦੀਜਿਐ ਮੇਰੋ ਹਾਥਾ ॥ बचन दीजिऐ मेरो हाथा ॥ ਤੌ ਮੈ ਮਾਨੌ ਬਚ ਤੌ ਨਾਥਾ! ॥੧੭॥ तौ मै मानौ बच तौ नाथा! ॥१७॥ |
Dasam Granth |