ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1256 ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸ੍ਰਵਨਨ ਧੁਨਿ ਇਹ ਪਰੀ ॥ न्रिप के स्रवनन धुनि इह परी ॥ ਤੁਰਤੁ ਕੁਠਰੀਯਾ ਜਾਇ ਉਘਰੀ ॥ तुरतु कुठरीया जाइ उघरी ॥ ਹੇਰਾ ਜਬ ਵਹੁ ਮਨੁਛ ਬਨਾਈ ॥ हेरा जब वहु मनुछ बनाई ॥ ਤਬ ਐਸੇ ਤਿਹ ਕਹਾ ਰਿਸਾਈ ॥੯॥ तब ऐसे तिह कहा रिसाई ॥९॥ ਇਤੋ ਸੋਕ ਹਮ ਕੀਯੋ ਨਿਕਾਜਾ ॥ इतो सोक हम कीयो निकाजा ॥ ਇਹ ਨ ਲਹਤ ਥੋ ਐਸ ਨਿਲਾਜਾ ॥ इह न लहत थो ऐस निलाजा ॥ ਅਬ ਮੈ ਰਨਿਯਨ ਅਵਰ ਬਿਹਾਰੌ ॥ अब मै रनियन अवर बिहारौ ॥ ਰਾਨੀ ਮਰੀ ਨ ਫੇਰਿ ਚਿਤਾਰੌ ॥੧੦॥ रानी मरी न फेरि चितारौ ॥१०॥ ਔਰ ਤ੍ਰਿਯਨ ਕੇ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰਾ ॥ और त्रियन के साथ बिहारा ॥ ਵਾ ਰਾਨੀ ਕਹ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਬਿਸਾਰਾ ॥ वा रानी कह न्रिपति बिसारा ॥ ਇਹ ਛਲ ਤ੍ਰਿਯਨ ਨਰਿੰਦ੍ਰਹਿ ਛਰਾ ॥ इह छल त्रियन नरिंद्रहि छरा ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਚਰਿਤ੍ਰ ਅਤਿਭੁਤ ਇਹ ਕਰਾ ॥੧੧॥ त्रिय चरित्र अतिभुत इह करा ॥११॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੦੦॥੫੮੦੦॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३००॥५८००॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਛਾਵਤੀ ਨਗਰ ਇਕ ਸੁਨਾ ॥ इछावती नगर इक सुना ॥ ਇਛ ਸੈਨ ਰਾਜਾ ਬਹੁ ਗੁਨਾ ॥ इछ सैन राजा बहु गुना ॥ ਇਸਟ ਮਤੀ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ਨਾਰੀ ॥ इसट मती ता के घर नारी ॥ ਇਸਟ ਦੇਵਕਾ ਰਹਤ ਦੁਲਾਰੀ ॥੧॥ इसट देवका रहत दुलारी ॥१॥ ਅਜੈ ਸੈਨ ਖਤਰੇਟਾ ਤਹਾ ॥ अजै सैन खतरेटा तहा ॥ ਆਵਤ ਭਯੋ ਧਾਮ ਤ੍ਰਿਯ ਜਹਾ ॥ आवत भयो धाम त्रिय जहा ॥ ਰਾਣੀ ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਾ ॥ राणी ता को रूप निहारा ॥ ਗਿਰੀ ਧਰਨਿ ਜਨੁ ਲਗਿਯੋ ਕਟਾਰਾ ॥੨॥ गिरी धरनि जनु लगियो कटारा ॥२॥ ਉੜਦਾ ਬੇਗ ਨਿਪੁੰਸਕ ਬਨੇ ॥ उड़दा बेग निपुंसक बने ॥ ਪਠੈ ਦਏ ਰਾਨੀ ਤਹ ਘਨੇ ॥ पठै दए रानी तह घने ॥ ਗਹਿ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਲੈ ਗਏ ਤਹਾ ॥ गहि करि ताहि लै गए तहा ॥ ਤਰਨੀ ਪੰਥ ਬਿਲੋਕਤ ਜਹਾ ॥੩॥ तरनी पंथ बिलोकत जहा ॥३॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਾ ਸੌ ਰਾਨੀ ਕਰਿ ॥ काम भोग ता सौ रानी करि ॥ ਪੌਢੇ ਦੋਊ ਜਾਇ ਪਲਘਾ ਪਰ ॥ पौढे दोऊ जाइ पलघा पर ॥ ਤਬ ਲਗਿ ਆਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤਹ ਗਏ ॥ तब लगि आइ न्रिपति तह गए ॥ ਸੋਵਤ ਦੁਹੂੰ ਬਿਲੋਕਤ ਭਏ ॥੪॥ सोवत दुहूं बिलोकत भए ॥४॥ ਭਰਭਰਾਇ ਤ੍ਰਿਯ ਜਗੀ ਦੁਖਾਤੁਰ ॥ भरभराइ त्रिय जगी दुखातुर ॥ ਡਾਰਿ ਦਯੋ ਦੁਪਟਾ ਪਤਿ ਮੁਖ ਪਰ ॥ डारि दयो दुपटा पति मुख पर ॥ ਜਬ ਲੌ ਕਰਤ ਦੂਰਿ ਨ੍ਰਿਪ ਭਯੋ ॥ जब लौ करत दूरि न्रिप भयो ॥ ਤਬ ਲੌ ਜਾਰਿ ਭਾਜਿ ਕਰਿ ਗਯੋ ॥੫॥ तब लौ जारि भाजि करि गयो ॥५॥ ਦੁਪਟਾ ਦੂਰਿ ਕਰਾ ਨ੍ਰਿਪ ਜਬੈ ॥ दुपटा दूरि करा न्रिप जबै ॥ ਪਕਰ ਲਿਯੋ ਰਾਨੀ ਕਹ ਤਬੈ ॥ पकर लियो रानी कह तबै ॥ ਕਹਾ ਗਯੋ ਵਹੁ? ਜੁ ਮੈ ਨਿਹਾਰਾ ॥ कहा गयो वहु? जु मै निहारा ॥ ਬਿਨੁ ਨ ਕਹੈ ਭ੍ਰਮ ਮਿਟੈ ਹਮਾਰਾ ॥੬॥ बिनु न कहै भ्रम मिटै हमारा ॥६॥ ਪ੍ਰਥਮੈ ਜਾਨ ਮਾਫ ਮੁਰ ਕੀਜੈ ॥ प्रथमै जान माफ मुर कीजै ॥ ਬਹੁਰੌ ਬਾਤ ਸਾਚ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥ बहुरौ बात साच सुनि लीजै ॥ ਬਚਨੁ ਦੇਹੁ ਮੇਰੇ ਜੌ ਹਾਥਾ ॥ बचनु देहु मेरे जौ हाथा ॥ ਬਹੁਰਿ ਲੇਹੁ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨਿ ਨਾਥਾ ॥੭॥ बहुरि लेहु बिनती सुनि नाथा ॥७॥ ਭੈਂਗੇ ਨੇਤ੍ਰ ਤੋਰਿ ਬਿਧਿ ਕਰੇ ॥ भैंगे नेत्र तोरि बिधि करे ॥ ਇਕ ਤੈ ਜਾਤ ਦੋਇ ਲਖ ਪਰੇ ॥ इक तै जात दोइ लख परे ॥ ਤੁਮ ਕਹ ਕਛੂ ਝਾਵਰੋ ਆਯੋ ॥ तुम कह कछू झावरो आयो ॥ ਮੁਹਿ ਕੋ ਦਿਖਿ ਲਖਿ ਕਰਿ ਦ੍ਵੈ ਪਾਯੋ ॥੮॥ मुहि को दिखि लखि करि द्वै पायो ॥८॥ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਚਕ੍ਰਿਤ ਹ੍ਵੈ ਰਹਾ ॥ न्रिप सुनि बचन चक्रित ह्वै रहा ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਸੌ ਬਹੁਰਿ ਬਚਨ ਨਹਿ ਕਹਾ ॥ त्रिय सौ बहुरि बचन नहि कहा ॥ ਮੁਖ ਮੂੰਦੇ ਘਰ ਕੌ ਫਿਰਿ ਆਯੋ ॥ मुख मूंदे घर कौ फिरि आयो ॥ ਕਰਮ ਰੇਖ ਕਹ ਦੋਸ ਲਗਾਯੋ ॥੯॥ करम रेख कह दोस लगायो ॥९॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਇਕ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੦੧॥੫੮੦੯॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ इक चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३०१॥५८०९॥अफजूं॥ |
Dasam Granth |