ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1249 ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਨਾਵ ਨਦੀ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥ जिह बिधि नाव नदी की धारा ॥ ਬਹੀ ਜਾਤ ਕੋਊ ਨਹਿ ਰਖਵਾਰਾ ॥ बही जात कोऊ नहि रखवारा ॥ ਤੈਸੀ ਦਸਾ ਨਗਰ ਕੀ ਭਈ ॥ तैसी दसा नगर की भई ॥ ਜਨੁ ਬਿਨੁ ਸਕ੍ਰ ਸਚੀ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੫੫॥ जनु बिनु सक्र सची ह्वै गई ॥५५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਇਹਿ ਦਿਸਿ ਸਭ ਛਤ੍ਰੀ ਚੜੇ; ਉਹਿ ਦਿਸਿ ਚੜੇ ਪਠਾਨ ॥ इहि दिसि सभ छत्री चड़े; उहि दिसि चड़े पठान ॥ ਸੁਨਹੁ ਸੰਤ! ਚਿਤ ਦੈ ਸਭੈ; ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ਨਿਦਾਨ ॥੫੬॥ सुनहु संत! चित दै सभै; जिह बिधि भयो निदान ॥५६॥ ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥ भुजंग प्रयात छंद ॥ ਜਬੈ ਜੋਰਿ ਬਾਨਾ, ਅਨੀ ਖਾਨ ਆਏ ॥ जबै जोरि बाना, अनी खान आए ॥ ਇਤੈ ਛੋਭਿ ਛਤ੍ਰੀ, ਸਭੈ ਬੀਰ ਧਾਏ ॥ इतै छोभि छत्री, सभै बीर धाए ॥ ਚਲੇ ਬਾਨ ਐਸੇ, ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਭਾਰੇ ॥ चले बान ऐसे, दुहूं ओर भारे ॥ ਲਗੈ ਅੰਗ ਜਾ ਕੇ, ਨ ਜਾਹੀ ਨਿਕਾਰੇ ॥੫੭॥ लगै अंग जा के, न जाही निकारे ॥५७॥ ਤਬੈ ਲਛਿਮਨ ਕੁਮਾਰ, ਜੂ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ॥ तबै लछिमन कुमार, जू कोप कै कै ॥ ਹਨੇ ਖਾਨ ਬਾਨੀ, ਸਭੈ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕੈ ॥ हने खान बानी, सभै ससत्र लै कै ॥ ਕਿਤੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ, ਪਰੇ ਬੀਰ ਐਸੇ ॥ किते खेत मारे, परे बीर ऐसे ॥ ਬਿਰਾਜੈ ਕਟੇ, ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਕੇਤੁ ਜੈਸੇ ॥੫੮॥ बिराजै कटे, इंद्र के केतु जैसे ॥५८॥ ਪੀਏ ਜਾਨੁ ਭੰਗੈ, ਮਲੰਗੈ ਪਰੇ ਹੈ ॥ पीए जानु भंगै, मलंगै परे है ॥ ਕਹੂੰ ਕੋਟਿ ਸੌਡੀਨ, ਸੀਸੈ ਝਰੇ ਹੈ ॥ कहूं कोटि सौडीन, सीसै झरे है ॥ ਕਹੂੰ ਉਸਟ ਮਾਰੇ, ਸੁ ਲੈ ਭੂਮਿ ਤੋਪੈ ॥ कहूं उसट मारे, सु लै भूमि तोपै ॥ ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਖਾਂਡੇ, ਲਸੈ ਨਗਨ ਧੋਪੈ ॥੫੯॥ कहूं खेत खांडे, लसै नगन धोपै ॥५९॥ ਕਹੂੰ ਬਾਨ ਕਾਟੇ, ਪਰੇ ਭੂਮਿ ਐਸੇ ॥ कहूं बान काटे, परे भूमि ऐसे ॥ ਬੁਯੋ ਕੋ ਕ੍ਰਿਸਾਨੈ, ਕਢੇ ਈਖ ਜੈਸੇ ॥ बुयो को क्रिसानै, कढे ईख जैसे ॥ ਕਹੂੰ ਲਹਿਲਹੈ ਪੇਟ ਮੈ ਯੌ ਕਟਾਰੀ ॥ कहूं लहिलहै पेट मै यौ कटारी ॥ ਮਨੋ ਮਛ ਸੋਹੈ, ਬਧੇ ਬੀਚ ਜਾਰੀ ॥੬੦॥ मनो मछ सोहै, बधे बीच जारी ॥६०॥ ਕਿਤੈ ਪੇਟ ਪਾਟੇ, ਪਰੇ ਖੇਤ ਬਾਜੀ ॥ कितै पेट पाटे, परे खेत बाजी ॥ ਕਹੂੰ ਮਤ ਦੰਤੀ, ਫਿਰੈ ਛੂਛ ਤਾਜੀ ॥ कहूं मत दंती, फिरै छूछ ताजी ॥ ਕਹੂੰ ਮੂੰਡ ਮਾਲੀ, ਪੁਐ ਮੁੰਡ ਮਾਲਾ ॥ कहूं मूंड माली, पुऐ मुंड माला ॥ ਕਹੂੰ ਭੂਤ ਔ ਪ੍ਰੇਤ, ਨਾਚੈ ਬਿਤਾਲਾ ॥੬੧॥ कहूं भूत औ प्रेत, नाचै बिताला ॥६१॥ ਕਹੂੰ ਦੈਤ ਕਾਢੋ ਫਿਰੈ, ਦਾਤ ਭਾਰੇ ॥ कहूं दैत काढो फिरै, दात भारे ॥ ਬਮੈ ਸ੍ਰੌਨ ਕੇਤੇ, ਪਰੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥ बमै स्रौन केते, परे खेत मारे ॥ ਕਹੂੰ ਤਾਜਿ ਡਾਰੇ, ਜਿਰਹ ਖੋਲ ਐਸੇ ॥ कहूं ताजि डारे, जिरह खोल ऐसे ॥ ਬਗੇ ਬ੍ਯੋਤ ਭਾਰੇ, ਸਮੈ ਸੀਤ ਜੈਸੇ ॥੬੨॥ बगे ब्योत भारे, समै सीत जैसे ॥६२॥ ਤਹਾ ਬਾਜ ਹਾਥੀਨ ਕੀ ਸ੍ਰੋਨ ਧਾਰੈ ॥ तहा बाज हाथीन की स्रोन धारै ॥ ਪਰੈ ਜ੍ਯੋਂ ਫੁਹਾਰਾਨਹੂੰ ਕੀ ਫੁਹਾਰੈ ॥ परै ज्यों फुहारानहूं की फुहारै ॥ ਪ੍ਰਲੈ ਕਾਲ ਸੋ ਜਾਨ ਦੂਜੋ ਭਯੋ ਹੈ ॥ प्रलै काल सो जान दूजो भयो है ॥ ਜਹਾ ਕੋਟਿ ਸੂਰਾਨ ਸੂਰਾ ਖਯੋ ਹੈ ॥੬੩॥ जहा कोटि सूरान सूरा खयो है ॥६३॥ ਤਹਾਂ ਕੋਟਿ ਸੌਡੀਨ ਕੇ, ਸੁੰਡ ਕਾਟੇ ॥ तहां कोटि सौडीन के, सुंड काटे ॥ ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਮਾਰੇ, ਗਿਰੇ ਕੇਤੁ ਫਾਟੇ ॥ कहूं बीर मारे, गिरे केतु फाटे ॥ ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਨਾਚੈ, ਪਠੇ ਪਖਰਿਯਾਰੇ ॥ कहूं खेत नाचै, पठे पखरियारे ॥ ਕਹੂੰ ਮਾਰੂ ਬਾਜੈ, ਉਠੈ ਨਾਦ ਭਾਰੇ ॥੬੪॥ कहूं मारू बाजै, उठै नाद भारे ॥६४॥ ਕਹੂੰ ਸੰਖ ਭੇਰੀ, ਤਹਾ ਨਾਦ ਬਾਜੈ ॥ कहूं संख भेरी, तहा नाद बाजै ॥ ਹਸੈ ਗਰਜਿ ਠੋਕੈ, ਭੁਜਾ ਭੂਪ ਗਾਜੈ ॥ हसै गरजि ठोकै, भुजा भूप गाजै ॥ ਨਗਾਰੇ ਨਫੀਰੀ, ਬਜੈ ਝਾਂਝ ਭਾਰੀ ॥ नगारे नफीरी, बजै झांझ भारी ॥ ਹਠੇ ਰੋਸ ਕੈ ਕੈ, ਤਹਾ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥੬੫॥ हठे रोस कै कै, तहा छत्रधारी ॥६५॥ ਕਹੂੰ ਭੀਮ ਭੇਰੀ, ਬਜੈ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ॥ कहूं भीम भेरी, बजै राग मारू ॥ ਨਫੀਰੀ ਕਹੂੰ, ਨਾਇ ਨਾਦੈ ਨਗਾਰੂ ॥ नफीरी कहूं, नाइ नादै नगारू ॥ ਕਹੂੰ ਬੇਨੁ ਔ ਬੀਨ, ਬਾਜੈ ਸੁਰੰਗਾ ॥ कहूं बेनु औ बीन, बाजै सुरंगा ॥ ਰੁਚੰਗਾ ਮ੍ਰਿਦੰਗਾ, ਉਪੰਗਾ ਮੁਚੰਗਾ ॥੬੬॥ रुचंगा म्रिदंगा, उपंगा मुचंगा ॥६६॥ ਝਰੋਖਾ ਤਰੇ, ਜੋ ਮਚੀ ਮਾਰਿ ਐਸੀ ॥ झरोखा तरे, जो मची मारि ऐसी ॥ ਭਈ ਦੇਵ ਦਾਨਵਾਨ, ਕੀ ਹੈ ਨ ਤੈਸੀ ॥ भई देव दानवान, की है न तैसी ॥ ਨ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਔ, ਰਾਵਨੈ ਜੁਧ ਐਸੋ ॥ न स्री राम औ, रावनै जुध ऐसो ॥ ਕਿਯੋ ਭੀ ਮਹਾਭਾਰਥੈ, ਮੈ ਸੁ ਨ ਤੈਸੋ ॥੬੭॥ कियो भी महाभारथै, मै सु न तैसो ॥६७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |