ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1192 ਹਿੰਦੁਨਿ ਤੁਰਕਾਨੀ ਜਿਤੀ; ਸੁਰੀ ਆਸੁਰੀ ਬਾਰਿ ॥ हिंदुनि तुरकानी जिती; सुरी आसुरी बारि ॥ ਖੋਜਤ ਜਗਤ ਨ ਪਾਇਯਤ; ਦੂਸਰ ਵੈਸੀ ਨਾਰਿ ॥੫॥ खोजत जगत न पाइयत; दूसर वैसी नारि ॥५॥ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕ ਕੀ ਅਪਛਰਾ; ਤਾਹਿ ਬਿਲੋਕਨਿ ਜਾਤ ॥ इंद्र लोक की अपछरा; ताहि बिलोकनि जात ॥ ਨਿਰਖਤ ਰੂਪ ਅਘਾਤ ਨਹਿ; ਪਲਕ ਨ ਭੂਲਿ ਲਗਾਤ ॥੬॥ निरखत रूप अघात नहि; पलक न भूलि लगात ॥६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਹੇਰਿ ਅਪਛਰਾ ਤਿਹ ਮੁਸਕਾਨੀ ॥ हेरि अपछरा तिह मुसकानी ॥ ਸਖਿਨ ਮਾਝ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਖਾਨੀ ॥ सखिन माझ इह भांति बखानी ॥ ਜੈਸੀ ਯਹ ਸੁੰਦਰ ਜਗਿ ਮਾਹੀ ॥ जैसी यह सुंदर जगि माही ॥ ਐਸੀ ਅਵਰ ਕੁਅਰਿ ਕਹੂੰ ਨਾਹੀ ॥੭॥ ऐसी अवर कुअरि कहूं नाही ॥७॥ ਸਾਹ ਪਰੀ ਵਾਚ ॥ साह परी वाच ॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਜੈਸੀ ਯਹ ਸੁੰਦਰੀ; ਨ ਸੁੰਦਰਿ ਕਹੂੰ ਜਗ ॥ जैसी यह सुंदरी; न सुंदरि कहूं जग ॥ ਥਕਤਿ ਰਹਤ ਜਿਹ ਰੂਪ; ਚਰਾਚਰ ਹੇਰਿ ਮਗ ॥ थकति रहत जिह रूप; चराचर हेरि मग ॥ ਯਾ ਸਮ ਰੂਪ ਕੁਅਰ; ਜੋ ਕਤਹੂੰ ਪਾਈਐ ॥ या सम रूप कुअर; जो कतहूं पाईऐ ॥ ਹੋ ਕਰਿ ਕੈ ਕ੍ਰੋਰਿ ਉਪਾਇ; ਸੁ ਯਾਹਿ ਰਿਝਾਇਐ ॥੮॥ हो करि कै क्रोरि उपाइ; सु याहि रिझाइऐ ॥८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਰੀ ਸੁਨਤ ਐਸੇ ਬਚਨ; ਸਭਨ ਕਹਾ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ॥ परी सुनत ऐसे बचन; सभन कहा सिर न्याइ ॥ ਯਾ ਸਮ ਸੁੰਦਰ ਪੁਰਖ ਇਹ; ਦੈ ਹੈ ਖੋਜਿ ਮਿਲਾਇ ॥੯॥ या सम सुंदर पुरख इह; दै है खोजि मिलाइ ॥९॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਪਰੀ ਰਾਜ ਕੀ ਪਰੀ; ਸਭਾਗ੍ਯਾ ਪਾਇ ਕੈ ॥ परी राज की परी; सभाग्या पाइ कै ॥ ਚਲਤ ਭਈ ਸਖਿ ਸਹਸ; ਸਿੰਗਾਰ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥ चलत भई सखि सहस; सिंगार बनाइ कै ॥ ਖੋਜਿ ਫਿਰੀ ਸਭ ਦੇਸ; ਨ ਸੁੰਦਰ ਪਾਇਯੋ ॥ खोजि फिरी सभ देस; न सुंदर पाइयो ॥ ਹੋ ਏਕ ਹੁਤੋ ਰਿਖਿ ਤਹ; ਤਿਨ ਭੇਦ ਬਤਾਇਯੋ ॥੧੦॥ हो एक हुतो रिखि तह; तिन भेद बताइयो ॥१०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਕ ਰਿਖਿ ਥੋ ਕਾਨਨ ਇਕ ਭੀਤਰ ॥ इक रिखि थो कानन इक भीतर ॥ ਤਾ ਸਮ ਤਪੀ ਨ ਥੋ ਅਵਨੀ ਪਰ ॥ ता सम तपी न थो अवनी पर ॥ ਤਿਨਿਕ ਅਪਛਰਾ ਤਹਾ ਨਿਹਾਰੀ ॥ तिनिक अपछरा तहा निहारी ॥ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਾਨਿ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥੧੧॥ क्रिपा जानि इह भांति उचारी ॥११॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕੋ ਹੈ ਰੀ! ਤੂ? ਕਹ ਚਲੀ? ਕ੍ਯੋਂ ਆਈ ਇਹ ਦੇਸ? ॥ को है री! तू? कह चली? क्यों आई इह देस? ॥ ਕੈ ਤੂ ਇਸਤ੍ਰੀ ਇੰਦ੍ਰ ਕੀ? ਕੈ ਅਬਲਾ ਅਲਿਕੇਸ ॥੧੨॥ कै तू इसत्री इंद्र की? कै अबला अलिकेस ॥१२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਕਿਹ ਕਾਰਨ ਤੇ ਤੈ ਹ੍ਯਾਂ ਆਈ? ॥ किह कारन ते तै ह्यां आई? ॥ ਕਹੁ, ਕਵਨੈ ਕਿਹ ਕਾਜ ਪਠਾਈ? ॥ कहु, कवनै किह काज पठाई? ॥ ਸਾਚ ਕਹੇ ਬਿਨੁ, ਜਾਨ ਨ ਦੈ ਹੌ ॥ साच कहे बिनु, जान न दै हौ ॥ ਨਾਤਰ, ਸ੍ਰਾਪ ਅਬੈ ਤੁਹਿ ਕੈ ਹੌ ॥੧੩॥ नातर, स्राप अबै तुहि कै हौ ॥१३॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਏਕ ਦਿਵਸ ਮੁਨਿ! ਚਲੀ; ਅਪਛਰਾ ਧਾਇ ਕੈ ॥ एक दिवस मुनि! चली; अपछरा धाइ कै ॥ ਨਿਰਖਿ ਕੁਅਰਿ ਕੋ ਰੂਪ; ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥ निरखि कुअरि को रूप; रही उरझाइ कै ॥ ਚਿਤ ਮਹਿ ਕਿਯਾ ਬਿਚਾਰ; ਕੁਅਰ ਹੂੰ ਪਾਇਯੈ ॥ चित महि किया बिचार; कुअर हूं पाइयै ॥ ਹੋ ਐਸੋ ਸੁੰਦਰ ਖੋਜਿ; ਸੁ ਯਾਹਿ ਮਿਲਾਇਯੈ ॥੧੪॥ हो ऐसो सुंदर खोजि; सु याहि मिलाइयै ॥१४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਹਮ ਸੀ ਸਖੀ ਸਹਸ੍ਰਨ ਸੁੰਦਰਿ ॥ हम सी सखी सहस्रन सुंदरि ॥ ਪਠੈ ਦਈ ਦਸਹੂੰ ਦਿਸਿ ਮੁਨਿ ਬਰ! ॥ पठै दई दसहूं दिसि मुनि बर! ॥ ਖੋਜਿ ਥਕੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥ खोजि थकी प्रीतम नहि पायो ॥ ਦੇਸ ਦੇਸ ਸਭ ਹੇਰਿ ਗਵਾਯੋ ॥੧੫॥ देस देस सभ हेरि गवायो ॥१५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਖੋਜਿ ਦੇਸ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਭਈ; ਆਈ ਤੁਮਰੇ ਪਾਸ ॥ खोजि देस ब्याकुल भई; आई तुमरे पास ॥ ਦੀਜੈ ਸੁਘਰ! ਬਤਾਇ ਕਹੂੰ; ਕਾਰਜ ਆਵਹਿ ਰਾਸ ॥੧੬॥ दीजै सुघर! बताइ कहूं; कारज आवहि रास ॥१६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬ੍ਰਹਮਾ ਏਕ ਪੁਰਖ ਉਪਜਾਯੋ ॥ ब्रहमा एक पुरख उपजायो ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਧਾਮ ਜਨਮ ਤਿਨ ਪਾਯੋ ॥ न्रिप के धाम जनम तिन पायो ॥ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ੍ਰਨ ਪਾਰ ਬਸਤ ਸੋ ॥ सात समुंद्रन पार बसत सो ॥ ਕੋ ਪਹੁਚੈ ਤਿਹ ਲ੍ਯਾਇ ਸਕਤ ਸੋ? ॥੧੭॥ को पहुचै तिह ल्याइ सकत सो? ॥१७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਰਿਖਿ ਕੇ ਇਹ ਬਿਧਿ ਬਚਨ ਸੁਨਿ; ਚਲਤ ਭਈ ਸੁ ਕੁਮਾਰਿ ॥ रिखि के इह बिधि बचन सुनि; चलत भई सु कुमारि ॥ ਸਪਤ ਸਿੰਧ ਕੇ ਛਿਨਿਕ ਮਹਿ; ਜਾਤ ਭਈ ਉਹਿ ਪਾਰ ॥੧੮॥ सपत सिंध के छिनिक महि; जात भई उहि पार ॥१८॥ |
Dasam Granth |