ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1188

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਅਹਿ ਧੁਜ ਏਕ ਰਹੈ ਰਾਜਾ ਬਰ ॥

अहि धुज एक रहै राजा बर ॥

ਜਨੁਕ ਦੁਤਿਯ ਜਗ ਵਯੋ ਪ੍ਰਭਾਕਰ ॥

जनुक दुतिय जग वयो प्रभाकर ॥

ਸ੍ਰੀ ਮਾਸੂਕ ਮਤੀ ਤਿਹ ਰਾਨੀ ॥

स्री मासूक मती तिह रानी ॥

ਰਵੀ ਚੰਦ੍ਰਵੀ ਕੈ ਇੰਦ੍ਰਾਨੀ ॥੧॥

रवी चंद्रवी कै इंद्रानी ॥१॥

ਤਾ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰ ਹੋਤ ਗ੍ਰਿਹ ਨਾਹੀ ॥

ता के पुत्र होत ग्रिह नाही ॥

ਇਹ ਚਿੰਤਾ ਤ੍ਰਿਯ ਕੇ ਜਿਯ ਮਾਹੀ ॥

इह चिंता त्रिय के जिय माही ॥

ਰਾਜਾ ਤੇ ਜਿਯ ਮਹਿ ਡਰ ਪਾਵੈ ॥

राजा ते जिय महि डर पावै ॥

ਬਹੁ ਪੁਰਖਨ ਸੰਗ ਕੇਲ ਕਮਾਵੈ ॥੨॥

बहु पुरखन संग केल कमावै ॥२॥

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

ਏਕ ਦਿਵਸ ਸੁੰਦਰੀ; ਝਰੋਖਾ ਬੈਠਿ ਬਰ ॥

एक दिवस सुंदरी; झरोखा बैठि बर ॥

ਮਹਿਖਨ ਕੋ ਪਾਲਕ; ਤਹ ਨਿਕਸਿਯੋ ਆਇ ਕਰਿ ॥

महिखन को पालक; तह निकसियो आइ करि ॥

ਮੇਹੀਵਾਲ ਸੋਹਨੀ; ਮੁਖ ਤੇ ਗਾਵਤੋ ॥

मेहीवाल सोहनी; मुख ते गावतो ॥

ਹੋ ਸਭ ਨਾਰਿਨ ਕੇ ਚਿਤ ਕੌ; ਚਲਾ ਚੁਰਾਵਤੋ ॥੩॥

हो सभ नारिन के चित कौ; चला चुरावतो ॥३॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਸੁਨਿ ਰਾਨੀ ਸ੍ਰੁਤ ਨਾਦ ਧੁਨਿ; ਮਾਰ ਕਰੀ ਬਿਸੰਭਾਰ ॥

सुनि रानी स्रुत नाद धुनि; मार करी बिस्मभार ॥

ਰਮੋ ਮਹਿਖ ਪਾਲਕ ਭਏ; ਇਹ ਬਿਧ ਕਿਯਾ ਬਿਚਾਰ ॥੪॥

रमो महिख पालक भए; इह बिध किया बिचार ॥४॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਮਹਿਖ ਚਰਾਵਤ ਥੋ ਵਹੁ ਜਹਾ ॥

महिख चरावत थो वहु जहा ॥

ਰਾਨੀ ਗਈ ਰਾਤ੍ਰਿ ਕਹ ਤਹਾ ॥

रानी गई रात्रि कह तहा ॥

ਦ੍ਵੈਕ ਘਰੀ ਪਾਛੇ ਪਤਿ ਜਾਗਾ ॥

द्वैक घरी पाछे पति जागा ॥

ਅਸਿ ਗਹਿ ਕਰ ਪਾਛੇ ਤ੍ਰਿਯ ਲਾਗਾ ॥੫॥

असि गहि कर पाछे त्रिय लागा ॥५॥

ਸਖੀ ਹੁਤੀ ਇਕ ਤਹਾ ਸ੍ਯਾਨੀ ॥

सखी हुती इक तहा स्यानी ॥

ਤਿਨ ਇਹ ਬਾਤ ਸਕਲ ਜਿਯ ਜਾਨੀ ॥

तिन इह बात सकल जिय जानी ॥

ਜੌ ਤਾ ਕੌ ਪਤਿ ਐਸ ਲਹੈ ਹੈ ॥

जौ ता कौ पति ऐस लहै है ॥

ਤੌ ਗ੍ਰਿਹ ਜਮ ਕੇ ਦੁਹੂੰ ਪਠੈ ਹੈ ॥੬॥

तौ ग्रिह जम के दुहूं पठै है ॥६॥

ਆਗੂ ਆਪਿ ਤਹਾ ਉਠਿ ਗਈ ॥

आगू आपि तहा उठि गई ॥

ਰਾਨੀ ਜਹਾ ਮਿਲਤ ਤਿਹ ਭਈ ॥

रानी जहा मिलत तिह भई ॥

ਐਚਿ ਅੰਗ ਤਿਹ ਤਬੈ ਜਗਾਯਾ ॥

ऐचि अंग तिह तबै जगाया ॥

ਸਭ ਬ੍ਰਿਤਾਤ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਯਾ ॥੭॥

सभ ब्रितात कहि ताहि सुनाया ॥७॥

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

ਤ੍ਰਾਸ ਸਮੁੰਦ ਕੇ ਬਿਖੈ; ਬੂਡਿ ਤਰੁਨੀ ਗਈ ॥

त्रास समुंद के बिखै; बूडि तरुनी गई ॥

ਗਰੇ ਪਗਰਿਯਾ ਡਾਰਿ; ਤਿਸੈ ਮਾਰਤ ਭਈ ॥

गरे पगरिया डारि; तिसै मारत भई ॥

ਏਕ ਬਡੇ ਦ੍ਰੁਮ ਸੰਗ; ਦਯੋ ਲਟਕਾਇ ਕੈ ॥

एक बडे द्रुम संग; दयो लटकाइ कै ॥

ਹੋ ਬਸਤ੍ਰ ਉਤਾਰਿ ਤਰ ਨ੍ਹਾਤ ਭਈ; ਤਹ ਜਾਇ ਕੈ ॥੮॥

हो बसत्र उतारि तर न्हात भई; तह जाइ कै ॥८॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਅਹਿ ਧੁਜ ਰਾਜ ਤਹਾ ਤਬ ਆਯੋ ॥

अहि धुज राज तहा तब आयो ॥

ਨ੍ਹਾਤ ਮ੍ਰਿਤਕ ਤਰ ਤ੍ਰਿਯ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥

न्हात म्रितक तर त्रिय लखि पायो ॥

ਪੂਛਤ ਪਕਰਿ ਤਬੈ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥

पूछत पकरि तबै तिह भयो ॥

ਜਰਿ ਬਰਿ ਆਠ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥੯॥

जरि बरि आठ टूक ह्वै गयो ॥९॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਨਿਜੁ ਧਾਮਨ ਕਹ ਛੋਰਿ ਕੈ; ਕ੍ਯੋ ਆਈ ਇਹ ਠੌਰ? ॥

निजु धामन कह छोरि कै; क्यो आई इह ठौर? ॥

ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਤੌ ਛਾਡਿ ਹੌ; ਹਨੋ ਕਹੈ ਕਛੁ ਔਰ ॥੧੦॥

साचु कहै तौ छाडि हौ; हनो कहै कछु और ॥१०॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਜੋਰਿ ਦੁਹੂੰ ਕਰ ਲਿਆ ॥

तब त्रिय जोरि दुहूं कर लिआ ॥

ਪਤਿ ਪਾਇਨਿ ਤਰ ਮਸਤਕਿ ਦਿਯਾ ॥

पति पाइनि तर मसतकि दिया ॥

ਪ੍ਰਥਮ ਸੁਨਹੁ ਪਿਯ! ਬੈਨ ਹਮਾਰੇ ॥

प्रथम सुनहु पिय! बैन हमारे ॥

ਬਹੁਰਿ ਕਰਹੁ, ਜੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤਿਹਾਰੇ ॥੧੧॥

बहुरि करहु, जो ह्रिदै तिहारे ॥११॥

ਮੋਰੇ ਬਢੀ ਅਧਿਕ ਚਿੰਤਾ ਚਿਤ ॥

मोरे बढी अधिक चिंता चित ॥

ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੋ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਕੌ ਨਿਤਿਪ੍ਰਤਿ ॥

ध्यान धरो स्रीपति कौ नितिप्रति ॥

ਪੂਤ ਦੇਹੁ ਪ੍ਰਭੁ! ਧਾਮ ਹਮਾਰੇ ॥

पूत देहु प्रभु! धाम हमारे ॥

ਪਲ ਪਲ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਉ ਤਿਹਾਰੇ ॥੧੨॥

पल पल बलि बलि जाउ तिहारे ॥१२॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth