ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1184 ਜਿਨ ਤਹਿ ਯਹ ਉਪਦੇਸ ਦ੍ਰਿੜਾਯੋ ॥ जिन तहि यह उपदेस द्रिड़ायो ॥ ਤਾ ਤੇ ਮੋ ਸੌ ਨ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥ ता ते मो सौ न भोग कमायो ॥ ਕੈ ਜੜ ਆਨਿ ਅਬੈ ਮੁਹਿ ਭਜੋ ॥ कै जड़ आनि अबै मुहि भजो ॥ ਨਾਤਰ ਆਸ ਪ੍ਰਾਨ ਕੀ ਤਜੋ ॥੧੬॥ नातर आस प्रान की तजो ॥१६॥ ਮੂਰਖ ਤਿਹ ਰਤਿ ਦਾਨ ਨ ਦੀਯਾ ॥ मूरख तिह रति दान न दीया ॥ ਗ੍ਰਿਹ ਅਪਨੇ ਕਾ ਮਾਰਗ ਲੀਯਾ ॥ ग्रिह अपने का मारग लीया ॥ ਅਨਿਕ ਭਾਂਤਿ ਤਿਨ ਕੀਯਾ ਧਿਕਾਰਾ ॥ अनिक भांति तिन कीया धिकारा ॥ ਪਾਇਨ ਪਰੀ ਲਾਤ ਸੌ ਮਾਰਾ ॥੧੭॥ पाइन परी लात सौ मारा ॥१७॥ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਕ੍ਰੁਧਿਤ ਅਤਿ ਭਈ ॥ राज सुता क्रुधित अति भई ॥ ਇਹ ਜੜ ਮੁਹਿ ਰਤਿ ਦਾਨ ਨ ਦਈ ॥ इह जड़ मुहि रति दान न दई ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਪਕਰਿ ਕਰਿ ਯਾਹਿ ਸੰਘਾਰੋ ॥ प्रथम पकरि करि याहि संघारो ॥ ਬਹੁਰਿ ਮਿਸ੍ਰ ਯਾ ਕੈ ਕਹ ਮਾਰੋ ॥੧੮॥ बहुरि मिस्र या कै कह मारो ॥१८॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਤਮਕਿ ਤੇਗ ਕੋ ਤਬ; ਤਿਹ ਘਾਇ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥ तमकि तेग को तब; तिह घाइ प्रहारियो ॥ ਤਾਹਿ ਪੁਰਖ ਕਹ ਮਾਰਿ; ਠੌਰ ਹੀ ਡਾਰਿਯੋ ॥ ताहि पुरख कह मारि; ठौर ही डारियो ॥ ਐਚ ਤਵਨ ਕੀ ਲੋਥਿ; ਦਈ ਤਰ ਡਾਰਿ ਕੈ ॥ ऐच तवन की लोथि; दई तर डारि कै ॥ ਹੋ ਤਾ ਪਰ ਰਹੀ ਬੈਠਿ ਕਰਿ; ਆਸਨ ਮਾਰਿ ਕੈ ॥੧੯॥ हो ता पर रही बैठि करि; आसन मारि कै ॥१९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਪਮਾਲਾ ਕਰ ਮਹਿ ਗਹੀ; ਬੈਠੀ ਆਸਨ ਮਾਰਿ ॥ जपमाला कर महि गही; बैठी आसन मारि ॥ ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤਿ; ਲੀਨਾ ਨਿਕਟ ਹਕਾਰਿ ॥੨੦॥ पठै सहचरी पिता प्रति; लीना निकट हकारि ॥२०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਹੰਸ ਕੇਤੁ ਤਬ ਤਾਹਿ ਸਿਧਾਨਾ ॥ हंस केतु तब ताहि सिधाना ॥ ਨਿਰਖਿ ਸੁਤਾ ਤਰ ਮਿਤ੍ਰਕ ਡਰਾਨਾ ॥ निरखि सुता तर मित्रक डराना ॥ ਕਹਸਿ ਕੁਅਰਿ ਇਹ ਕਸਿ ਤੁਹਿ ਕਰਾ? ॥ कहसि कुअरि इह कसि तुहि करा? ॥ ਬਿਨੁਪਰਾਧ ਯਾ ਕੋ ਜਿਯ ਹਰਾ ॥੨੧॥ बिनुपराध या को जिय हरा ॥२१॥ ਚਿੰਤਾਮਨਿ ਮੁਹਿ ਮੰਤ੍ਰ ਸਿਖਾਯੋ ॥ चिंतामनि मुहि मंत्र सिखायो ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਮਿਸ੍ਰ ਉਪਦੇਸ ਦ੍ਰਿੜਾਯੋ ॥ बहु बिधि मिस्र उपदेस द्रिड़ायो ॥ ਜੌ ਇਹ ਰੂਪ ਕੁਅਰ ਤੈ ਮਰਿ ਹੈ ॥ जौ इह रूप कुअर तै मरि है ॥ ਤਬ ਸਭ ਕਾਜ ਤਿਹਾਰੌ ਸਰਿ ਹੈ ॥੨੨॥ तब सभ काज तिहारौ सरि है ॥२२॥ ਤਾ ਤੇ ਮੈ ਯਾ ਕੋ ਗਹਿ ਮਾਰਾ ॥ ता ते मै या को गहि मारा ॥ ਸੁਨਹੁ ਪਿਤਾ! ਤੁਮ ਬਚਨ ਹਮਾਰਾ ॥ सुनहु पिता! तुम बचन हमारा ॥ ਸਾਧੋ ਮੰਤ੍ਰ ਬੈਠ ਯਾ ਪਰ ਮੈ ॥ साधो मंत्र बैठ या पर मै ॥ ਜੋ ਜਾਨਿਹਿ, ਸੋ ਕਰਹੁ ਅਬੈ ਤੈ ॥੨੩॥ जो जानिहि, सो करहु अबै तै ॥२३॥ ਹੰਸ ਕੇਤੁ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋਪ ਭਰਾ ਤਬ ॥ हंस केतु न्रिप कोप भरा तब ॥ ਬਚਨ ਸੁਤਾ ਕੌ ਸ੍ਰਵਨ ਸੁਨਾ ਜਬ ॥ बचन सुता कौ स्रवन सुना जब ॥ ਹ੍ਯਾ ਲ੍ਯਾਵਹੁਂ ਤਿਹ ਮਿਸ੍ਰ ਪਕਰਿ ਕੈ ॥ ह्या ल्यावहुं तिह मिस्र पकरि कै ॥ ਜੋ ਐਸੇ ਗਯੋ ਮੰਤ੍ਰ ਸਿਖਰਿ ਕੈ ॥੨੪॥ जो ऐसे गयो मंत्र सिखरि कै ॥२४॥ ਸੁਨਿ ਭ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਉਤਾਇਲ ਧਾਏ ॥ सुनि भ्रित बचन उताइल धाए ॥ ਤਿਹ ਮਿਸ੍ਰਹਿ ਨ੍ਰਿਪ ਪਹਿ ਗਹਿ ਲ੍ਯਾਏ ॥ तिह मिस्रहि न्रिप पहि गहि ल्याए ॥ ਤਾ ਕਹ ਅਧਿਕ ਜਾਤਨਾ ਦਿਯਾ ॥ ता कह अधिक जातना दिया ॥ ਕਰਮ ਚੰਡਾਰ ਬਿਪ੍ਰ ਹੈ ਕਿਯਾ ॥੨੫॥ करम चंडार बिप्र है किया ॥२५॥ ਸੁਨਿ ਬਚ ਮਿਸ੍ਰ ਅਚੰਭੈ ਰਹਾ ॥ सुनि बच मिस्र अच्मभै रहा ॥ ਤ੍ਰਾਹਿ ਤ੍ਰਾਹਿ ਰਾਜਾ ਤਨ ਕਹਾ ॥ त्राहि त्राहि राजा तन कहा ॥ ਮੈ ਪ੍ਰਭੁ! ਕਰਮ ਨ ਐਸਾ ਕਿਯਾ ॥ मै प्रभु! करम न ऐसा किया ॥ ਤਵ ਦੁਹਿਤਾ ਕਹ ਮੰਤ੍ਰ ਨ ਦਿਯਾ ॥੨੬॥ तव दुहिता कह मंत्र न दिया ॥२६॥ ਤਬ ਲਗਿ ਰਾਜ ਕੁਅਰਿ ਤਹ ਆਈ ॥ तब लगि राज कुअरि तह आई ॥ ਦਿਜਬਰ ਕੇ ਪਾਇਨ ਲਪਟਾਈ ॥ दिजबर के पाइन लपटाई ॥ ਤੁਮ ਸੁ ਮੰਤ੍ਰ ਜੋ ਹਮਹਿ ਸਿਖਾਯੋ ॥ तुम सु मंत्र जो हमहि सिखायो ॥ ਤਾਹੀ ਬਿਧਿ ਮੈ ਜਾਪ ਕਮਾਯੋ ॥੨੭॥ ताही बिधि मै जाप कमायो ॥२७॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਤਵ ਆਇਸੁ ਹਮ ਮਾਨਿ; ਮਨੁਛ ਕਹ ਮਾਰਿਯੋ ॥ तव आइसु हम मानि; मनुछ कह मारियो ॥ ਤਾ ਪਾਛੇ ਚਿੰਤਾਮਨਿ; ਮੰਤ੍ਰ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ ता पाछे चिंतामनि; मंत्र उचारियो ॥ ਚਾਰਿ ਪਹਰ ਨਿਸਿ ਜਪਾ; ਸੁ ਸਿਧਿ ਨ ਕਛੁ ਭਯੋ ॥ चारि पहर निसि जपा; सु सिधि न कछु भयो ॥ ਹੋ ਤਾ ਤੇ ਹਮ ਰਿਸਿ ਠਾਨਿ; ਸੁ ਕਹਿ ਨ੍ਰਿਪ ਪ੍ਰਤਿ ਦਯੋ ॥੨੮॥ हो ता ते हम रिसि ठानि; सु कहि न्रिप प्रति दयो ॥२८॥ |
Dasam Granth |