ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1106 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦਲਦਲ ਏਕ ਤਕਾਇ ਕੈ; ਦਯੋ ਦਮਾਮੋ ਜਾਇ ॥ दलदल एक तकाइ कै; दयो दमामो जाइ ॥ ਸੁਨਤ ਨਾਦ ਸੂਰਾ ਸਭੈ; ਤਹੀ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ ॥੯॥ सुनत नाद सूरा सभै; तही परे अरराइ ॥९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜੌ ਧਾਏ ਫਸਿ ਫਸਿ ਤੇ ਗਏ ॥ जौ धाए फसि फसि ते गए ॥ ਗਹਿ ਗਹਿ ਤਰੁਨਿ ਤੁਰਤ ਤੇ ਲਏ ॥ गहि गहि तरुनि तुरत ते लए ॥ ਸਕਲ ਕਾਲਿਕਾ ਕੀ ਬਲਿ ਦੀਨੇ ॥ सकल कालिका की बलि दीने ॥ ਬਾਜ ਤਾਜ ਸਭਹਿਨ ਕੇ ਛੀਨੇ ॥੧੦॥ बाज ताज सभहिन के छीने ॥१०॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਏਕ ਭ੍ਰਿਤ ਤਿਹ ਭੀਤਰ; ਪਠਿਯੋ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥ एक भ्रित तिह भीतर; पठियो बनाइ कै ॥ ਤਾ ਸੌ ਚਿਤ ਕੀ ਬਾਤ; ਕਹੀ ਸਮੁਝਾਇ ਕੈ ॥ ता सौ चित की बात; कही समुझाइ कै ॥ ਮਹਾ ਗਹਿਰ ਬਨ ਭੀਤਰ; ਤਿਨ ਤੁਮ ਲ੍ਯਾਇਯੋ ॥ महा गहिर बन भीतर; तिन तुम ल्याइयो ॥ ਹੋ ਧਸੇ ਨਿਰਖਿ ਪਰਬਤ ਮੋ; ਮੋਹਿ ਜਤਾਇਯੋ ॥੧੧॥ हो धसे निरखि परबत मो; मोहि जताइयो ॥११॥ ਸੁਨਤ ਮਨੁਖ ਇਹ ਬਾਤ; ਤਹਾ ਤੇ ਤਹ ਗਯੋ ॥ सुनत मनुख इह बात; तहा ते तह गयो ॥ ਤੁਮੈ ਬਤਾਵਤ ਰਾਹ; ਭਾਖਿ ਲ੍ਯਾਵਤ ਭਯੋ ॥ तुमै बतावत राह; भाखि ल्यावत भयो ॥ ਸਕਲ ਸੂਰ ਚਿਤ ਮਾਝ; ਅਧਿਕ ਹਰਖਤ ਭਏ ॥ सकल सूर चित माझ; अधिक हरखत भए ॥ ਹੋ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਲਹਿਯੋ; ਸਕਲ ਬਨ ਮੈ ਗਏ ॥੧੨॥ हो भेद अभेद न लहियो; सकल बन मै गए ॥१२॥ ਧਸਿਯੋ ਕਟਕ ਬਨ ਮਾਝ; ਦੂਤ ਲਖਿ ਪਾਇ ਕੈ ॥ धसियो कटक बन माझ; दूत लखि पाइ कै ॥ ਭੇਦ ਦਯੋ ਰਾਨੀ ਕਹ; ਤਬ ਤਿਨ ਆਇ ਕੈ ॥ भेद दयो रानी कह; तब तिन आइ कै ॥ ਬੰਦ ਦ੍ਵਾਰ ਪਰਬਤ ਕੇ; ਕਰਿ ਦੋਊ ਲਏ ॥ बंद द्वार परबत के; करि दोऊ लए ॥ ਹੋ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਕੈ ਨਾਕ; ਜਾਨ ਗ੍ਰਿਹ ਕੌ ਦਏ ॥੧੩॥ हो काटि काटि कै नाक; जान ग्रिह कौ दए ॥१३॥ ਬਿਮਨ ਭਏ ਬਹੁ ਬੀਰ; ਭਾਜਿ ਰਨ ਤੇ ਚਲੇ ॥ बिमन भए बहु बीर; भाजि रन ते चले ॥ ਸੈਯਦ ਮੁਗਲ ਪਠਾਨ; ਸੇਖ ਸੂਰਾ ਭਲੇ ॥ सैयद मुगल पठान; सेख सूरा भले ॥ ਡਾਰਿ ਡਾਰਿ ਹਥਿਯਾਰ; ਭੇਖ ਤ੍ਰਿਯ ਧਾਰਹੀ ॥ डारि डारि हथियार; भेख त्रिय धारही ॥ ਹੋ ਲੀਜੈ ਪ੍ਰਾਨ ਉਬਾਰਿ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਹੀ ॥੧੪॥ हो लीजै प्रान उबारि; इह भांति उचारही ॥१४॥ ਭਜੇ ਬੀਰ ਤਹ ਤੇ; ਇਕ ਠਾਂ ਉਤਰਤ ਭਏ ॥ भजे बीर तह ते; इक ठां उतरत भए ॥ ਮੁਸਕ ਮਤੀ ਰਾਨਿਯਹਿ; ਨਿਰਖਿ ਸਭ ਹੀ ਲਏ ॥ मुसक मती रानियहि; निरखि सभ ही लए ॥ ਕਾਟਿ ਨਦੀ ਤਿਹ ਊਪਰ; ਦਈ ਚਲਾਇ ਕੈ ॥ काटि नदी तिह ऊपर; दई चलाइ कै ॥ ਹੋ ਬਾਜ ਤਾਜ ਰਾਜਨ ਜੁਤ; ਦਏ ਬਹਾਇ ਕੈ ॥੧੫॥ हो बाज ताज राजन जुत; दए बहाइ कै ॥१५॥ ਮਾਰਿ ਫੌਜ, ਇਕ ਦੀਨੋ; ਦੂਤ ਪਠਾਇ ਕੈ ॥ मारि फौज, इक दीनो; दूत पठाइ कै ॥ ਜੈਨ ਖਾਨ ਜੂ! ਬਰੋ; ਸੁਤਾ ਕੋ ਆਇ ਕੈ ॥ जैन खान जू! बरो; सुता को आइ कै ॥ ਹਮ ਹਜਰਤਿ ਕੇ ਸੰਗ; ਨ ਰਨ ਕੀਨੋ ਬਨੈ ॥ हम हजरति के संग; न रन कीनो बनै ॥ ਹੋ ਸਭ ਮੰਤ੍ਰਿਨ ਅਰ ਮੋਰ; ਰੁਚਿਤ ਯੌ ਹੀ ਮਨੈ ॥੧੬॥ हो सभ मंत्रिन अर मोर; रुचित यौ ही मनै ॥१६॥ ਜੈਨ ਖਾਨ ਮੂਰਖ; ਸੁਨਿ ਏ ਬਚ ਫੂਲਿ ਗਯੋ ॥ जैन खान मूरख; सुनि ए बच फूलि गयो ॥ ਸੂਰਬੀਰ ਲੈ ਸੰਗ; ਭਲੇ ਤਿਤ ਜਾਤ ਭਯੋ ॥ सूरबीर लै संग; भले तित जात भयो ॥ ਤਾ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਬ੍ਯਾਹਿ; ਅਬੈ ਘਰ ਆਇ ਹੌ ॥ ता की दुहिता ब्याहि; अबै घर आइ हौ ॥ ਹੋ ਇਨੈ ਬਾਂਹ ਅਪਨੀ; ਹਜਰਤਹਿ ਮਿਲਾਇ ਹੌ ॥੧੭॥ हो इनै बांह अपनी; हजरतहि मिलाइ हौ ॥१७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਦਾਰੂ ਬਹੁ ਲਿਯੋ ॥ तब रानी दारू बहु लियो ॥ ਤਰੈ ਬਿਛਾਇ ਭੂਮਿ ਕੇ ਦਿਯੋ ॥ तरै बिछाइ भूमि के दियो ॥ ਊਪਰ ਤਨਿਕ ਬਾਰੂਅਹਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥ ऊपर तनिक बारूअहि डारियो ॥ ਸੋ ਜਰਿ ਜਾਤ ਨ ਨੈਕੁ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥੧੮॥ सो जरि जात न नैकु निहारियो ॥१८॥ ਏਕ ਲੌਡਿਯਾ ਬੋਲਿ ਪਠਾਈ ॥ एक लौडिया बोलि पठाई ॥ ਖਾਰਨ ਪਰ ਕਹਿ ਸੁਤਾ ਬਿਠਾਈ ॥ खारन पर कहि सुता बिठाई ॥ ਪਠ੍ਯੋ ਮਨੁਖ ਖਾਨ ਅਬ ਆਵੈ ॥ पठ्यो मनुख खान अब आवै ॥ ਯਾਹਿ ਬ੍ਯਾਹਿ ਧਾਮ ਲੈ ਜਾਵੈ ॥੧੯॥ याहि ब्याहि धाम लै जावै ॥१९॥ ਸੈਨ ਸਹਿਤ ਮੂਰਖ ਤਹ ਗਯੋ ॥ सैन सहित मूरख तह गयो ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਪਾਵਤ ਭਯੋ ॥ भेद अभेद न पावत भयो ॥ ਜਬ ਰਾਨੀ ਜਾਨ੍ਯੋ ਜੜ ਆਯੋ ॥ जब रानी जान्यो जड़ आयो ॥ ਦਾਰੂਅਹਿ ਤੁਰਤ ਪਲੀਤਾ ਦ੍ਯਾਯੋ ॥੨੦॥ दारूअहि तुरत पलीता द्यायो ॥२०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |