ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1089 ਨ੍ਰਿਪ ਕੌ ਪ੍ਰਥਮ ਪ੍ਰਬੋਧ ਕਰਿ; ਜਾਰਹਿ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥ न्रिप कौ प्रथम प्रबोध करि; जारहि लयो बुलाइ ॥ ਪ੍ਰਗਟਿ ਖਾਟ ਡਸਵਾਇ ਕੈ; ਭੋਗ ਕਿਯੋ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥੧੬॥ प्रगटि खाट डसवाइ कै; भोग कियो सुख पाइ ॥१६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਲੌ ਆਪ ਰਾਵ ਜੂ ਆਯੋ ॥ तब लौ आप राव जू आयो ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਸੌ ਰਮਤ ਜਾਰ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥ त्रिय सौ रमत जार लखि पायो ॥ ਕਥਾ ਸੰਭਾਰਿ ਵਹੈ ਚੁਪ ਰਹਿਯੋ ॥ कथा स्मभारि वहै चुप रहियो ॥ ਤਿਨ ਕੌ ਕੋਪ ਬਚਨ ਨਹਿ ਕਹਿਯੋ ॥੧੭॥ तिन कौ कोप बचन नहि कहियो ॥१७॥ ਚਰਨ ਛੁਅਨ ਤਾ ਕੇ ਚਿਤ ਚਹਿਯੋ ॥ चरन छुअन ता के चित चहियो ॥ ਵੈਸਹਿ ਜਾਰ ਭਜਤ ਤ੍ਰਿਯ ਰਹਿਯੋ ॥ वैसहि जार भजत त्रिय रहियो ॥ ਤਬ ਯੌ ਜਾਰਿ ਕਾਢਿ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ॥ तब यौ जारि काढि करि दियो ॥ ਮੂਰਖ ਸੀਸ ਨ੍ਯਾਇ ਕਰਿ ਗਯੋ ॥੧੮॥ मूरख सीस न्याइ करि गयो ॥१८॥ ਜੜ ਜਾਨ੍ਯੋ ਮੁਹਿ ਗੁਰੂ ਭ੍ਰਮਾਯੋ ॥ जड़ जान्यो मुहि गुरू भ्रमायो ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੂ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥ भेद अभेद कछू नहि पायो ॥ ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਅਬਲਾ ਛਲਿ ਗਈ ॥ इह चरित्र अबला छलि गई ॥ ਰਤਿ ਕਰਿ ਮਾਥ ਟਿਕਾਵਤ ਭਈ ॥੧੯॥ रति करि माथ टिकावत भई ॥१९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਤਿ ਦੇਖਤ ਰਤਿ ਮਾਨਿ ਕੈ; ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਮਾਥ ਟਿਕਾਇ ॥ पति देखत रति मानि कै; न्रिप को माथ टिकाइ ॥ ਧਨ ਦੀਨੋ ਸਭ ਪ੍ਰੀਤਮਹਿ; ਐਸੇ ਚਰਿਤ ਦਿਖਾਇ ॥੨੦॥ धन दीनो सभ प्रीतमहि; ऐसे चरित दिखाइ ॥२०॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਛਿਆਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੯੬॥੩੬੮੯॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे इक सौ छिआनवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१९६॥३६८९॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਰਨਰੰਗ ਮਤੀ ਇਕ ਕਹਿਯੈ ॥ त्रिय रनरंग मती इक कहियै ॥ ਤਾ ਸਮ ਅਵਰ ਨ ਰਾਨੀ ਲਹਿਯੈ ॥ ता सम अवर न रानी लहियै ॥ ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਰਾਜੈ ॥ अप्रमान तिह प्रभा बिराजै ॥ ਜਾ ਕੋ ਨਿਰਖ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਲਾਜੈ ॥੧॥ जा को निरख चंद्रमा लाजै ॥१॥ ਏਕ ਦੁਰਗ ਤਿਨ ਬਡੌ ਤਕਾਯੋ ॥ एक दुरग तिन बडौ तकायो ॥ ਯਹੈ ਰਾਨਿਯਹਿ ਮੰਤ੍ਰਿ ਉਪਜਾਯੋ ॥ यहै रानियहि मंत्रि उपजायो ॥ ਡੋਰਾ ਪਾਚ ਸਹੰਸ੍ਰ ਸਵਾਰੇ ॥ डोरा पाच सहंस्र सवारे ॥ ਤਾ ਮੈ ਪੁਰਖ ਪਾਂਚ ਸੈ ਡਾਰੈ ॥੨॥ ता मै पुरख पांच सै डारै ॥२॥ ਕਛੂ ਆਪ ਕੌ ਤ੍ਰਾਸ ਜਤਾਯੋ ॥ कछू आप कौ त्रास जतायो ॥ ਏਕ ਦੂਤ ਦ੍ਰੁਗ ਸਾਹਿ ਪਠਾਯੋ ॥ एक दूत द्रुग साहि पठायो ॥ ਠਉਰ ਕਬੀਲਨ ਕੌ ਹ੍ਯਾਂ ਪਾਊ ॥ ठउर कबीलन कौ ह्यां पाऊ ॥ ਮੈ ਤੁਰਕਨ ਸੌ ਖੜਗ ਬਜਾਊ ॥੩॥ मै तुरकन सौ खड़ग बजाऊ ॥३॥ ਤੇ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਭੂਲਿ ਏ ਗਏ ॥ ते सुनि बैन भूलि ए गए ॥ ਗੜ ਮੈ ਪੈਠਨ ਡੋਰਾ ਦਏ ॥ गड़ मै पैठन डोरा दए ॥ ਕੋਟ ਦ੍ਵਾਰ ਕੇ ਜਬੈ ਉਤਰੇ ॥ कोट द्वार के जबै उतरे ॥ ਤਬ ਹੀ ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨੈ ਪਰੇ ॥੪॥ तब ही काढि क्रिपानै परे ॥४॥ ਸਮੁਹ ਭਯੋ ਤਿਨ ਸੈ ਸੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥ समुह भयो तिन सै सो मारियो ॥ ਭਾਜਿ ਚਲਿਯੋ, ਸੋ ਖੇਦਿ ਨਿਕਾਰਿਯੋ ॥ भाजि चलियो, सो खेदि निकारियो ॥ ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਦੁਰਗਤਿ ਦ੍ਰੁਗ ਲਿਯੋ ॥ इह चरित्र दुरगति द्रुग लियो ॥ ਤਹ ਠਾਂ ਹੁਕਮ ਸੁ ਆਪਨੋ ਕਿਯੋ ॥੫॥ तह ठां हुकम सु आपनो कियो ॥५॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਸਤਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੯੭॥੩੬੯੪॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे इक सौ सतानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१९७॥३६९४॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੰਖ ਕੁਅਰ ਸੁੰਦਰਿਕ ਭਨਿਜੈ ॥ संख कुअर सुंदरिक भनिजै ॥ ਏਕ ਰਾਵ ਕੇ ਸਾਥ ਰਹਿਜੈ ॥ एक राव के साथ रहिजै ॥ ਏਕ ਬੋਲਿ ਤਬ ਸਖੀ ਪਠਾਈ ॥ एक बोलि तब सखी पठाई ॥ ਸੋਤ ਨਾਥ ਸੋ ਜਾਤ ਜਗਾਈ ॥੧॥ सोत नाथ सो जात जगाई ॥१॥ ਤਾਹਿ ਜਗਾਤ ਨਾਥ ਤਿਹ ਜਾਗਿਯੋ ॥ ताहि जगात नाथ तिह जागियो ॥ ਪੂਛਨ ਤਵਨ ਦੂਤਿਯਹਿ ਲਾਗਿਯੋ ॥ पूछन तवन दूतियहि लागियो ॥ ਯਾਹਿ ਜਾਤ ਲੈ ਕਹਾ ਜਗਾਈ? ॥ याहि जात लै कहा जगाई? ॥ ਤਬ ਤਿਨ ਯੌ ਤਿਹ ਸਾਥ ਜਤਾਈ ॥੨॥ तब तिन यौ तिह साथ जताई ॥२॥ ਮੋਰੇ ਨਾਥ ਜਨਾਨੇ ਗਏ ॥ मोरे नाथ जनाने गए ॥ ਚੌਕੀ ਹਿਤਹਿ ਬੁਲਾਵਤ ਭਏ ॥ चौकी हितहि बुलावत भए ॥ ਤਾ ਤੇ ਮੈ ਲੈਨੇ ਇਹ ਆਈ ॥ ता ते मै लैने इह आई ॥ ਸੋ ਤੁਮ ਸੌ ਮੈ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥੩॥ सो तुम सौ मै भाखि सुनाई ॥३॥ |
Dasam Granth |