ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1060 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਛਿਮ ਕੋ ਰਾਜਾ ਰਹੈ; ਰਨ ਮੰਡਨ ਸਿੰਘ ਨਾਮ ॥ पछिम को राजा रहै; रन मंडन सिंघ नाम ॥ ਦੇਸ ਦੇਸ ਕੇ ਏਸ ਜਿਹ; ਪੂਜਤ ਆਠੋ ਜਾਮ ॥੧॥ देस देस के एस जिह; पूजत आठो जाम ॥१॥ ਵਾ ਰਾਜਾ ਕੀ ਬਲਿਭਾ; ਜੋਤਿ ਮਤੀ ਸੁਭ ਕਾਰਿ ॥ वा राजा की बलिभा; जोति मती सुभ कारि ॥ ਤੀਨ ਭਵਨ ਭੀਤਰ ਨਹੀ; ਜਾ ਸਮ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰਿ ॥੨॥ तीन भवन भीतर नही; जा सम राज कुमारि ॥२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਏਕ ਪਾਤ੍ਰ ਰਾਜਾ ਪਹਿ ਆਈ ॥ एक पात्र राजा पहि आई ॥ ਨਿਜੁ ਹਾਥਨ ਬਿਧਿ ਜਾਨੁ ਬਨਾਈ ॥ निजु हाथन बिधि जानु बनाई ॥ ਤਾ ਪਰ ਅਟਕ ਰਾਵ ਕੀ ਭਈ ॥ ता पर अटक राव की भई ॥ ਰਾਨੀ ਬਿਸਰਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੈ ਗਈ ॥੩॥ रानी बिसरि ह्रिदै तै गई ॥३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਚਿਤ ਕੇ ਬਿਖੈ; ਰਹੀ ਅਧਿਕ ਹੀ ਖੀਝਿ ॥ तब रानी चित के बिखै; रही अधिक ही खीझि ॥ ਵਾ ਬੇਸ੍ਵਾ ਪਰਿ ਰਾਵ ਕੀ; ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਵਨਨ ਅਤਿ ਰੀਝਿ ॥੪॥ वा बेस्वा परि राव की; सुनि स्रवनन अति रीझि ॥४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦੇਸ ਦੇਸ ਖਬਰੈ ਦੈ ਗਈ ॥ देस देस खबरै दै गई ॥ ਬੇਸ੍ਵਨ ਰੀਝਿ ਰਾਵ ਕੀ ਭਈ ॥ बेस्वन रीझि राव की भई ॥ ਅਬਲਾ ਦੇਸ ਦੇਸ ਤੇ ਆਈ ॥ अबला देस देस ते आई ॥ ਆਨਿ ਰਾਵ ਕੀ ਪੁਰੀ ਸੁਹਾਈ ॥੫॥ आनि राव की पुरी सुहाई ॥५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਕ੍ਰੁਧਿਤ ਭਈ; ਧਾਰਿ ਬਦਨ ਮੈ ਮੌਨ ॥ तब रानी क्रुधित भई; धारि बदन मै मौन ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਅਟਕੇ ਬੇਸ੍ਵਨ ਭਏ; ਹਮੈ ਸੰਭਰਿ ਹੈ ਕੌਨ? ॥੬॥ न्रिप अटके बेस्वन भए; हमै स्मभरि है कौन? ॥६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਐਸੋ ਜਤਨ ਕਛੂ ਅਬ ਕਰਿਯੈ ॥ ऐसो जतन कछू अब करियै ॥ ਜਾ ਤੇ ਇਨ ਬੇਸ੍ਵਨ ਕੌ ਮਰਿਯੈ ॥ जा ते इन बेस्वन कौ मरियै ॥ ਲਖਤ ਰਾਵ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਜਨਾਊ ॥ लखत राव के प्रीति जनाऊ ॥ ਛਲਿ ਸੋ ਬਡੋ ਕਲੇਸ ਮਿਟਾਊ ॥੭॥ छलि सो बडो कलेस मिटाऊ ॥७॥ ਅਧਿਕ ਪ੍ਰੀਤ ਬੇਸ੍ਵਨ ਸੌ ਕੀਨੀ ॥ अधिक प्रीत बेस्वन सौ कीनी ॥ ਲਛਮੀ ਬਹੁਤ ਸਭਨ ਕਹ ਦੀਨੀ ॥ लछमी बहुत सभन कह दीनी ॥ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਤ ਜਿਹ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਹਮਾਰੋ ॥ प्रीति करत जिह न्रिपति हमारो ॥ ਸੋ ਹਮ ਕੌ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੋ ॥੮॥ सो हम कौ प्रानन ते प्यारो ॥८॥ ਇਹ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਫੂਲ ਨ੍ਰਿਪ ਗਯੋ ॥ इह सुनि बैन फूल न्रिप गयो ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਪਾਵਤ ਭਯੋ ॥ भेद अभेद न पावत भयो ॥ ਯਾ ਸੌ ਕਰਤ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮੈ ਭਾਰੀ ॥ या सौ करत प्रीति मै भारी ॥ ਰਾਨੀ ਕਰਤ ਤਾਹਿ ਰਖਵਾਰੀ ॥੯॥ रानी करत ताहि रखवारी ॥९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਭ ਰਾਨੀ ਬੇਸ੍ਵਨ ਸਹਿਤ; ਲੀਨੀ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ॥ सभ रानी बेस्वन सहित; लीनी निकटि बुलाइ ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਸੁਖ ਕਿਯੇ; ਤਿਨ ਤੇ ਗੀਤ ਗਵਾਇ ॥੧੦॥ भांति भांति के सुख किये; तिन ते गीत गवाइ ॥१०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਐਸੋ ਚਰਿਤ ਨਿਤ ਨ੍ਰਿਪ ਕਰਈ ॥ ऐसो चरित नित न्रिप करई ॥ ਕਛੁ ਰਾਨਿਨ ਤੇ ਸੰਕ ਨ ਧਰਈ ॥ कछु रानिन ते संक न धरई ॥ ਸਭ ਬੇਸ੍ਵਨ ਤੇ ਧਾਮ ਲੁਟਾਵੈ ॥ सभ बेस्वन ते धाम लुटावै ॥ ਜੋਤਿ ਮਤੀ ਜਿਯ ਮੈ ਪਛੁਤਾਵੈ ॥੧੧॥ जोति मती जिय मै पछुतावै ॥११॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰ ਉਚਾਰੋ ॥ तब रानी न्रिप तीर उचारो ॥ ਸੁਨੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਜੂ ਬਚਨ ਹਮਾਰੋ ॥ सुनो न्रिपति जू बचन हमारो ॥ ਬੇਰੀ ਏਕ ਬੈਠਿ ਸੁਖ ਕੀਜੈ ॥ बेरी एक बैठि सुख कीजै ॥ ਦੂਜੀ ਨਾਵ ਬੇਸਵਨ ਦੀਜੈ ॥੧੨॥ दूजी नाव बेसवन दीजै ॥१२॥ ਹਮ ਤੁਮ ਬੈਠਿ ਨਾਵ ਸੁਖ ਕੈਹੈ ॥ हम तुम बैठि नाव सुख कैहै ॥ ਇਨ ਬੇਸ੍ਵਨ ਤੇ ਗੀਤਿ ਗਵੈਹੈ ॥ इन बेस्वन ते गीति गवैहै ॥ ਜੋ ਸੁੰਦਰਿ ਇਨ ਤੇ ਲਖਿ ਲਿਜਿਯਹੁ ॥ जो सुंदरि इन ते लखि लिजियहु ॥ ਤਾ ਸੌ ਭੋਗ ਰਾਵ! ਤੁਮ ਕਿਜਿਯਹੁ ॥੧੩॥ ता सौ भोग राव! तुम किजियहु ॥१३॥ ਸੋ ਸੁਨਿ ਰਾਵ ਅਨੰਦਿਤ ਭਯੋ ॥ सो सुनि राव अनंदित भयो ॥ ਤ੍ਰਿਯਨ ਸਹਿਤ ਬੇਸ੍ਵਨ ਲੈ ਗਯੋ ॥ त्रियन सहित बेस्वन लै गयो ॥ ਆਮੂੰ ਜਹਾ ਬਹਿਤ ਨਦ ਭਾਰੋ ॥ आमूं जहा बहित नद भारो ॥ ਜਨੁ ਬਿਧਿ ਅਸਟਮ ਸਿੰਧੁ ਸਵਾਰੋ ॥੧੪॥ जनु बिधि असटम सिंधु सवारो ॥१४॥ ਨੀਕੀ ਨਾਵ ਰਾਨਿਯਨ ਲਈ ॥ नीकी नाव रानियन लई ॥ ਬੇਰੀ ਬੁਰੀ ਬੇਸ੍ਵਨ ਦਈ ॥ बेरी बुरी बेस्वन दई ॥ ਅਪਨੇ ਰਾਵ ਤੀਰ ਬੈਠਾਰਿਯੋ ॥ अपने राव तीर बैठारियो ॥ ਮੂਰਖ ਭੇਦ ਨ ਕਛੂ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੧੫॥ मूरख भेद न कछू बिचारियो ॥१५॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਤਿਨ ਅਤਿ ਧਨੁ ਦੀਨੋ ॥ तब रानी तिन अति धनु दीनो ॥ ਬੇਰਿਯਾਰ ਅਪਨੇ ਬਸਿ ਕੀਨੋ ॥ बेरियार अपने बसि कीनो ॥ ਜਹਾ ਬਹਤ ਆਮੂੰ ਨਦ ਭਾਰੋ ॥ जहा बहत आमूं नद भारो ॥ ਬੇਸ੍ਵਨ ਤਹੀ ਬੋਰਿ ਤੁਮ ਡਾਰੋ ॥੧੬॥ बेस्वन तही बोरि तुम डारो ॥१६॥ |
Dasam Granth |