ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1032 ਖੁਨਸਿ ਖਗ ਖਤ੍ਰਿਯਹਿ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥ खुनसि खग खत्रियहि प्रहारियो ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਕਰੀ ਕਰ ਕੌ ਕਟਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥ प्रथम करी कर कौ कटि डारियो ॥ ਬਹੁਰਿ ਖਾਨ ਕੌ ਤੇਗ ਚਲਾਈ ॥ बहुरि खान कौ तेग चलाई ॥ ਗ੍ਰੀਵਾ ਬਚੀ ਨਾਕ ਪਰ ਆਈ ॥੧੨॥ ग्रीवा बची नाक पर आई ॥१२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਅਟਿਕ ਨਾਕ ਮੈ ਅਸਿ ਰਹਿਯੋ; ਗਯੋ ਹਾਥ ਤੇ ਛੂਟਿ ॥ अटिक नाक मै असि रहियो; गयो हाथ ते छूटि ॥ ਭੁਜਾ ਅੰਬਾਰੀ ਸੌ ਬਜੀ; ਰਹੀ ਬੰਗੁਰਿਯੈ ਟੂਟਿ ॥੧੩॥ भुजा अ्मबारी सौ बजी; रही बंगुरियै टूटि ॥१३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਸੰਮੀ ਸੈਹਥੀ ਸੰਭਾਰੀ ॥ तब समी सैहथी स्मभारी ॥ ਮਹਾ ਸਤ੍ਰੁ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਮਾਰੀ ॥ महा सत्रु के उर मै मारी ॥ ਬਰਛਾ ਭਏ ਪਰੋਏ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥ बरछा भए परोए उतारियो ॥ ਸਭਨ ਦਿਖਾਇ ਭੂਮ ਪਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੪॥ सभन दिखाइ भूम पर मारियो ॥१४॥ ਬੰਗੁ ਨਿਹਾਰ ਤ੍ਰਿਯਾ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥ बंगु निहार त्रिया पहिचानी ॥ ਧੰਨ ਧੰਨ ਸੈਦ ਖਾਂ ਬਖਾਨੀ ॥ धंन धंन सैद खां बखानी ॥ ਇਨ ਕੇ ਪੇਟ ਪੁਤ੍ਰ ਜੋ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥ इन के पेट पुत्र जो ह्वै है ॥ ਬਾਤਨ ਜੀਤਿ ਲੰਕ ਗੜ ਲੈਹੈ ॥੧੫॥ बातन जीति लंक गड़ लैहै ॥१५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਚੀਰ ਫੌਜ ਗਜ ਫਾਧਿ ਕੈ; ਆਨਿ ਕਿਯੋ ਮੁਹਿ ਘਾਇ ॥ चीर फौज गज फाधि कै; आनि कियो मुहि घाइ ॥ ਇਨ ਕੌ ਇਹੈ ਇਨਾਮੁ ਹੈ; ਭਰਤਾ ਦੇਹੁ ਮਿਲਾਇ ॥੧੬॥ इन कौ इहै इनामु है; भरता देहु मिलाइ ॥१६॥ ਐਸ ਖਗ ਸਿਰ ਝਾਰਿ ਕੈ; ਬਡੇ ਪਖਰਿਯਨ ਘਾਇ ॥ ऐस खग सिर झारि कै; बडे पखरियन घाइ ॥ ਸੈਨ ਸਕਲ ਅਵਗਾਹਿ ਕੈ; ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਲਯੌ ਛਨਾਇ ॥੧੭॥ सैन सकल अवगाहि कै; निजु पति लयौ छनाइ ॥१७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੂਰਬੀਰ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥ सूरबीर बहु भांति संघारे ॥ ਖੇਦਿ ਖੇਤ ਤੇ ਖਾਨ ਨਿਕਾਰੇ ॥ खेदि खेत ते खान निकारे ॥ ਨਿਜੁ ਭਰਤਹਿ ਛੁਰਵਾਹਇ ਲ੍ਯਾਈ ॥ निजु भरतहि छुरवाहइ ल्याई ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਬਜੀ ਬਧਾਈ ॥੧੮॥ भांति भांति सो बजी बधाई ॥१८॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਸੈਤਾਲੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੪੭॥੨੯੫੮॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे इक सौ सैतालीसवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१४७॥२९५८॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਹਿਰ ਕਨੌਜ ਕੰਚਨੀ ਰਹੈ ॥ सहिर कनौज कंचनी रहै ॥ ਅਧਿਕ ਰੂਪ ਤਾ ਕੌ ਜਗ ਕਹੈ ॥ अधिक रूप ता कौ जग कहै ॥ ਦੁਰਗ ਦਤ ਰਾਜਾ ਬਸਿ ਭਯੋ ॥ दुरग दत राजा बसि भयो ॥ ਰਾਨਿਨ ਡਾਰਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੇ ਦਯੋ ॥੧॥ रानिन डारि ह्रिदै ते दयो ॥१॥ ਰਾਨਿਨ ਬੈਠ ਮੰਤ੍ਰਿ ਯੌ ਕਯੋ ॥ रानिन बैठ मंत्रि यौ कयो ॥ ਰਾਜਾ ਕਰ ਹਮਰੇ ਤੇ ਗਯੋ ॥ राजा कर हमरे ते गयो ॥ ਸੋਊ ਜਤਨ ਆਜੁ ਮਿਲਿ ਕਰਿਯੈ ॥ सोऊ जतन आजु मिलि करियै ॥ ਜਾ ਤੇ ਯਾ ਬੇਸ੍ਵਾ ਕੌ ਮਰਿਯੈ ॥੨॥ जा ते या बेस्वा कौ मरियै ॥२॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਬਿਸਨ ਸਿੰਘ ਕੌ ਰਾਣੀ; ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥ बिसन सिंघ कौ राणी; लयो बुलाइ कै ॥ ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਾ ਸੌ ਕਿਯ; ਪ੍ਰੀਤੁਪਜਾਇ ਕੈ ॥ काम केल ता सौ किय; प्रीतुपजाइ कै ॥ ਪੁਨਿ ਤਾ ਸੌ ਯੌ ਬੈਨ ਕਹੇ; ਹਿਤ ਮਾਨਿ ਕੈ ॥ पुनि ता सौ यौ बैन कहे; हित मानि कै ॥ ਹੋ ਮੋਰ ਕਾਰਜਹਿ ਕਰੋ; ਹਿਤੂ ਮੁਹਿ ਜਾਨਿ ਕੈ ॥੩॥ हो मोर कारजहि करो; हितू मुहि जानि कै ॥३॥ ਪ੍ਰਥਮ ਬਹੁਤ ਧਨ; ਯਾ ਬੇਸ੍ਵਾ ਕੌ ਦੀਜਿਯੈ ॥ प्रथम बहुत धन; या बेस्वा कौ दीजियै ॥ ਬਹੁਰਿ ਰਾਵ ਦੇਖਤ; ਹਿਤ ਯਾ ਸੌ ਕੀਜਿਯੈ ॥ बहुरि राव देखत; हित या सौ कीजियै ॥ ਜਬ ਰਾਜਾ ਸੌ ਯਾ ਕੌ; ਨੇਹੁ ਤੁਰਾਇਯੈ ॥ जब राजा सौ या कौ; नेहु तुराइयै ॥ ਹੋ ਬਹੁਰਿ ਆਪਨੇ ਧਾਮ; ਬੋਲਿ ਇਹ ਘਾਇਯੈ ॥੪॥ हो बहुरि आपने धाम; बोलि इह घाइयै ॥४॥ ਪ੍ਰਥਮ ਦਰਬੁ ਬੇਸ੍ਵਾ ਕਹ; ਦਯੋ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥ प्रथम दरबु बेस्वा कह; दयो बनाइ कै ॥ ਪੁਨਿ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਮਾਨੀ; ਪ੍ਰੀਤੁਪਜਾਇ ਕੈ ॥ पुनि ता सौ रति मानी; प्रीतुपजाइ कै ॥ ਜਬ ਤਾ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਲੀਨੋ; ਸਦਨ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥ जब ता को न्रिप लीनो; सदन बुलाइ कै ॥ ਹੋ ਤੌਨ ਸਭਾ ਮੈ ਬੈਠਿਯੋ; ਸੋਊ ਆਇ ਕੈ ॥੫॥ हो तौन सभा मै बैठियो; सोऊ आइ कै ॥५॥ ਬਿਸਨ ਸਿੰਘ ਤਿਹ ਕਹਿਯੋ; ਕਛੂ ਮੁਸਕਾਇ ਕੈ ॥ बिसन सिंघ तिह कहियो; कछू मुसकाइ कै ॥ ਬਹੁਰਿ ਸਾਰਤੈ ਕਰੀ; ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਦਿਖਰਾਇ ਕੈ ॥ बहुरि सारतै करी; न्रिपहि दिखराइ कै ॥ ਯਾ ਮੂਰਖ ਨ੍ਰਿਪ ਕੌ; ਨਹਿ ਦੇਸੀ ਦੀਜਿਯੈ ॥ या मूरख न्रिप कौ; नहि देसी दीजियै ॥ ਹੋ ਯਾ ਸੌ ਨੇਹੁ ਬਢਾਇ; ਨ ਯਾ ਕੋ ਕੀਜਿਯੈ ॥੬॥ हो या सौ नेहु बढाइ; न या को कीजियै ॥६॥ |
Dasam Granth |