ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 962 ਸੀਸ ਫਬੈ ਕਲਗੀ ਤੁਰਰੋ; ਸੁਭ ਲਾਲਨ ਕੋ ਸਰਪੇਚ ਸੁਹਾਯੋ ॥ सीस फबै कलगी तुररो; सुभ लालन को सरपेच सुहायो ॥ ਹਾਰ ਅਪਾਰ ਧਰੇ ਉਰ ਮੈ; ਮਨੁ ਦੇਖਿ ਮਨੋਜਵ ਕੋ ਬਿਰਮਾਯੋ ॥ हार अपार धरे उर मै; मनु देखि मनोजव को बिरमायो ॥ ਬੀਰੀ ਚਬਾਤ ਕਛੂ ਮੁਸਕਾਤ; ਬੰਧੇ ਗਜਗਾਹ ਤੁਰੰਗ ਨਚਾਯੋ ॥ बीरी चबात कछू मुसकात; बंधे गजगाह तुरंग नचायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਮਹਿ ਲੋਕ ਕੀ ਮਾਨਹੁ; ਮਾਨਨਿ ਕੋ ਮਨੁ ਮੋਹਨੁ ਆਯੋ ॥੩੨॥ स्याम भनै महि लोक की मानहु; माननि को मनु मोहनु आयो ॥३२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪ੍ਰਭਾਵਤੀ ਰਾਨੀ ਤਬੈ; ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ॥ प्रभावती रानी तबै; ता को रूप निहारि ॥ ਰੀਝਿ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਮੈ ਰਹੀ; ਹਰ ਅਰਿ ਸਰ ਗਯੋ ਮਾਰਿ ॥੩੩॥ रीझि अधिक चित मै रही; हर अरि सर गयो मारि ॥३३॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਕੈਧੋ ਕਾਹੂ ਰਿਖਿ, ਇੰਦ੍ਰ ਆਸਨ ਤੇ ਟਾਰਿ ਦਯੋ; ਕੈਧੋ ਇਹ ਸੂਰਜ ਸਰੂਪ ਧਰਿ ਆਯੋ ਹੈ ॥ कैधो काहू रिखि, इंद्र आसन ते टारि दयो; कैधो इह सूरज सरूप धरि आयो है ॥ ਕੈਧੋ ਚੰਦ੍ਰ ਚੰਦ੍ਰਲੋਕ ਛੋਰਿ ਕੈ ਸਿਪਾਹੀ ਬਨ; ਮੇਰੇ ਜਾਨ ਤੀਰਥ ਅਨ੍ਹੈਬੈ ਕੋ ਸਿਧਾਯੋ ਹੈ ॥ कैधो चंद्र चंद्रलोक छोरि कै सिपाही बन; मेरे जान तीरथ अन्हैबै को सिधायो है ॥ ਕੈਧੋ ਹੈ ਅਨੰਗ, ਅਰੁਧੰਗਕ ਕੇ ਅੰਤਕ ਤੇ; ਮਾਨੁਖ ਕੋ ਰੂਪ ਕੈ ਕੈ, ਆਪੁ ਕੌ ਛਪਾਯੋ ਹੈ ॥ कैधो है अनंग, अरुधंगक के अंतक ते; मानुख को रूप कै कै, आपु कौ छपायो है ॥ ਕੈਧੋ ਯਹ ਸਸਿਯਾ ਕੇ ਰਸਿਯਾ ਨੈ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ; ਮੋਰੇ ਛਲਬੇ ਕੌ, ਕਛੂ ਛਲ ਸੋ ਬਨਾਯੋ ਹੈ ॥੩੪॥ कैधो यह ससिया के रसिया नै कोप कै कै; मोरे छलबे कौ, कछू छल सो बनायो है ॥३४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਲੌ ਬੈਨ ਕਹਨ ਨਹਿ ਪਾਈ ॥ जब लौ बैन कहन नहि पाई ॥ ਤਬ ਲੌ ਨਿਕਟ ਗਯੋ ਵਹੁ ਆਈ ॥ तब लौ निकट गयो वहु आई ॥ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਮਤ ਹ੍ਵੈ ਝੂਲੀ ॥ रूप निहारि मत ह्वै झूली ॥ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸਕਲ ਤਾਹਿ ਸੁਧਿ ਭੂਲੀ ॥੩੫॥ ग्रिह की सकल ताहि सुधि भूली ॥३५॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਪਠਏ ਦੂਤ ਅਨੇਕ; ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਤਿਨ ਕੌ ਦਯੋ ॥ पठए दूत अनेक; अमित दरबु तिन कौ दयो ॥ ਕਹਿਯੋ ਮਹੂਰਤ ਏਕ; ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੋ ਇਹ ਗ੍ਰਿਹ ਬਸੋ ॥੩੬॥ कहियो महूरत एक; क्रिपा करो इह ग्रिह बसो ॥३६॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਕੈਧੌ ਅਲਿਕੇਸ ਹੋ, ਕਿ ਸਸਿ ਹੋ ਦਿਨੇਸ ਹੋ; ਕਿ ਰੂਪ ਹੂੰ ਕਿ ਭੇਸ ਹੋ, ਜਹਾਨ ਮੈ ਸੁਹਾਏ ਹੋ ॥ कैधौ अलिकेस हो, कि ससि हो दिनेस हो; कि रूप हूं कि भेस हो, जहान मै सुहाए हो ॥ ਸੇਸ ਹੋ ਸੁਰੇਸ ਹੋ, ਗਨੇਸ ਹੋ ਮਹੇਸ ਹੋ ਜੀ! ਕੈਧੌ ਜਗਤੇਸ ਤੁਮ ਬੇਦਨ ਬਤਾਏ ਹੋ ॥ सेस हो सुरेस हो, गनेस हो महेस हो जी! कैधौ जगतेस तुम बेदन बताए हो ॥ ਕਾਲਿੰਦ੍ਰੀ ਕੇ ਏਸ ਹੋ, ਕਿ ਤੁਮ ਹੀ ਜਲੇਸ ਹੋ; ਬਤਾਵੌ, ਕੌਨ ਦੇਸ ਕੇ ਨਰੇਸੁਰ ਕੇ ਜਾਏ ਹੋ? ॥ कालिंद्री के एस हो, कि तुम ही जलेस हो; बतावौ, कौन देस के नरेसुर के जाए हो? ॥ ਕਹੋ ਮੇਰੇ ਏਸ! ਕਿਹ ਕਾਜ ਨਿਜੁ ਦੇਸ ਛੋਰਿ? ਚਾਕਰੀ ਕੋ ਭੇਸ ਕੈ, ਹਮਾਰੇ ਦੇਸ ਆਏ ਹੋ ॥੩੭॥ कहो मेरे एस! किह काज निजु देस छोरि? चाकरी को भेस कै, हमारे देस आए हो ॥३७॥ ਹੌ ਨ ਅਲਿਕੇਸ ਹੌ, ਨ ਸਸਿ ਹੌ ਦਿਨੇਸ ਹੌ; ਨ ਰੂਪ ਹੂ ਕੇ ਭੇਸ ਕੈ ਜਹਾਨ ਮੈ ਸੁਹਾਯੋ ਹੌਂ ॥ हौ न अलिकेस हौ, न ससि हौ दिनेस हौ; न रूप हू के भेस कै जहान मै सुहायो हौं ॥ ਸੇਸ ਨ ਸੁਰੇਸ ਹੌ, ਗਨੇਸ ਹੌ ਮਹੇਸ ਨਹੀ; ਹੌ ਨ ਜਗਤੇਸ ਹੌ ਜੁ ਬੇਦਨ ਬਤਾਯੋ ਹੌ ॥ सेस न सुरेस हौ, गनेस हौ महेस नही; हौ न जगतेस हौ जु बेदन बतायो हौ ॥ ਕਾਲਿੰਦ੍ਰੀ ਕੇ ਏਸ, ਅਥਿਤੇਸ ਮੈ ਜਲੇਸ ਨਹੀ; ਦਛਿਨ ਕੇ ਦੇਸ ਕੇ ਨਰੇਸੁਰ ਕੋ ਜਾਯੋ ਹੌ ॥ कालिंद्री के एस, अथितेस मै जलेस नही; दछिन के देस के नरेसुर को जायो हौ ॥ ਮੋਹਨ ਹੈ ਨਾਮ, ਆਗੇ ਜੈਹੋ ਸਸੁਰਾਰੇ ਧਾਮ; ਸੋਭਾ ਸੁਨਿ ਤੁਮਰੀ, ਤਮਾਸੇ ਕਾਜ ਆਯੋ ਹੌ ॥੩੮॥ मोहन है नाम, आगे जैहो ससुरारे धाम; सोभा सुनि तुमरी, तमासे काज आयो हौ ॥३८॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਤੇਰੀ ਸੋਭਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸੁਨਿ ਸੁੰਦਰਿ! ਆਯੋ ਈਹਾ ਚਲਿ ਕੋਸ ਹਜਾਰੌ ॥ तेरी सोभा सुनि कै सुनि सुंदरि! आयो ईहा चलि कोस हजारौ ॥ ਆਜੁ ਮਹੂਰਤ ਹੈ ਤਿਤ ਕੋ; ਕਛੁ ਸਾਥ ਮਿਲੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਾਸ ਬਿਚਾਰੌ ॥ आजु महूरत है तित को; कछु साथ मिलै नही त्रास बिचारौ ॥ ਰੀਤ ਹੈ ਧਾਮ ਇਹੈ ਹਮਰੇ; ਨਿਜੁ ਨਾਰਿ ਬਿਨਾ ਨਹੀ ਔਰ ਨਿਹਾਰੌ ॥ रीत है धाम इहै हमरे; निजु नारि बिना नही और निहारौ ॥ ਖੇਲੋ ਹਸੌ ਸੁਖ ਸੋ ਤੁਮ ਹੂੰ; ਮੁਹਿ ਦੇਹੁ ਬਿਦਾ, ਸਸੁਰਾਰਿ ਸਿਧਾਰੌ ॥੩੯॥ खेलो हसौ सुख सो तुम हूं; मुहि देहु बिदा, ससुरारि सिधारौ ॥३९॥ ਬਾਤ ਬਿਦਾ ਕੀ ਸੁਨੀ ਜਬ ਹੀ; ਬਿਨੁ ਚੈਨ ਭਈ, ਨ ਸੁਹਾਵਤ ਜੀ ਕੀ ॥ बात बिदा की सुनी जब ही; बिनु चैन भई, न सुहावत जी की ॥ ਲਾਲ ਗੁਲਾਲ ਸੀ ਬਾਲ ਹੁਤੀ; ਤਤਕਾਲ ਭਈ ਮੁਖ ਕੀ ਛਬਿ ਫੀਕੀ ॥ लाल गुलाल सी बाल हुती; ततकाल भई मुख की छबि फीकी ॥ ਹਾਥ ਉਚਾਇ ਹਨੀ ਛਤਿਯਾ; ਉਰ ਪੈ ਲਸੈ ਸੌ ਮੁੰਦਰੀ ਅੰਗੁਰੀ ਕੀ ॥ हाथ उचाइ हनी छतिया; उर पै लसै सौ मुंदरी अंगुरी की ॥ ਦੇਖਨ ਕੋ ਪਿਯ ਕੌ ਤਿਯ ਕੀ; ਪ੍ਰਗਟੀ ਅਖਿਯਾ ਜੁਗ ਜਾਨੁਕ ਹੀ ਕੀ ॥੪੦॥ देखन को पिय कौ तिय की; प्रगटी अखिया जुग जानुक ही की ॥४०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |