ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 913 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਾ ਸੌ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਸਮੁਝੈਯਹੁ ॥ ता सौ कहियो न्रिपहि समुझैयहु ॥ ਤੁਮ ਜੋਗੀ ਆਪਹਿ ਠਹਿਰੈਯਹੁ ॥ तुम जोगी आपहि ठहिरैयहु ॥ ਕ੍ਯੋ ਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਮੋਰਿ ਘਰ ਲ੍ਯਾਵਹੁ ॥ क्यो हूं न्रिपहि मोरि घर ल्यावहु ॥ ਜੋ ਕਛੁ ਮੁਖ ਮਾਂਗਹੁ ਸੋ ਪਾਵਹੁ ॥੬੦॥ जो कछु मुख मांगहु सो पावहु ॥६०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬ ਤਾ ਸੋ ਐਸੋ ਬਚਨ; ਰਾਨੀ ਕਹਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥ जब ता सो ऐसो बचन; रानी कहियो बुलाइ ॥ ਚਤੁਰ ਪੁਰਖੁ ਆਗੇ ਹੁਤੋ; ਸਕਲ ਭੇਦ ਗਯੋ ਪਾਇ ॥੬੧॥ चतुर पुरखु आगे हुतो; सकल भेद गयो पाइ ॥६१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਰਾਜਾ ਪਹਿ ਆਈ ॥ तब रानी राजा पहि आई ॥ ਲੀਨੇ ਦ੍ਵੈ ਕੰਥਾ ਕਰਵਾਈ ॥ लीने द्वै कंथा करवाई ॥ ਇਕ ਤੁਮ ਧਰੋ ਏਕ ਹੌ ਧਰਿ ਹੋ ॥ इक तुम धरो एक हौ धरि हो ॥ ਤੁਮਰੇ ਸੰਗ ਤਪਸ੍ਯਾ ਕਰਿਹੋ ॥੬੨॥ तुमरे संग तपस्या करिहो ॥६२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬ ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ; ਤਬ ਰਾਜੈ ਮੁਸਕਾਇ ॥ जब रानी ऐसे कहियो; तब राजै मुसकाइ ॥ ਜੋ ਤਾ ਸੋ ਬਾਤੈ ਕਰੀ; ਸੋ ਤੁਹਿ ਕਹੋ ਸੁਨਾਇ ॥੬੩॥ जो ता सो बातै करी; सो तुहि कहो सुनाइ ॥६३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਹੈ ਬਨ ਕੋ ਬਸਿਬੋ ਦੁਖ ਕੋ; ਕਹੁ ਸੁੰਦਰਿ! ਤੂ ਸੰਗ ਕਯੋਂ ਨਿਬਹੈ ਹੈ? ॥ है बन को बसिबो दुख को; कहु सुंदरि! तू संग कयों निबहै है? ॥ ਸੀਤ ਤੁਸਾਰ ਪਰੈ ਤਨ ਪੈ; ਸੁ ਇਤੋ ਤਬ ਤੌ ਹਠਹੂੰ ਨ ਗਹੈ ਹੈ ॥ सीत तुसार परै तन पै; सु इतो तब तौ हठहूं न गहै है ॥ ਸਾਲ ਤਮਾਲ ਬਡੇ ਜਹ ਬ੍ਯਾਲ; ਨਿਹਾਲ ਤਿਨੈ ਬਹੁਧਾ ਬਿਲਲੈ ਹੈ ॥ साल तमाल बडे जह ब्याल; निहाल तिनै बहुधा बिललै है ॥ ਤੂ ਸੁਕਮਾਰਿ ਕਰੀ ਕਰਤਾਰ; ਸੁ ਹਾਰਿ ਪਰੇ, ਤੁਹਿ ਕੌਨ ਉਠੈ ਹੈ? ॥੬੪॥ तू सुकमारि करी करतार; सु हारि परे, तुहि कौन उठै है? ॥६४॥ ਰਾਨੀ ਬਾਚ ॥ रानी बाच ॥ ਸੀਤ ਸਮੀਰ ਸਹੌ ਤਨ ਪੈ; ਸੁਨੁ ਨਾਥ! ਤੁਮੈ ਅਬ ਛਾਡਿ ਨ ਜੈਹੋ ॥ सीत समीर सहौ तन पै; सुनु नाथ! तुमै अब छाडि न जैहो ॥ ਸਾਲ ਤਮਾਲ ਬਡੇ ਜਹ ਬ੍ਯਾਲ; ਨਿਹਾਲ ਤਿਨੈ ਕਛੁ ਨ ਡਰ ਪੈਹੋ ॥ साल तमाल बडे जह ब्याल; निहाल तिनै कछु न डर पैहो ॥ ਰਾਜ ਤਜੋ, ਸਜ ਸਾਜ ਤਪੋ ਧਨ; ਲਾਜ ਧਰੇ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗ ਸਿਧੈਹੋ ॥ राज तजो, सज साज तपो धन; लाज धरे प्रभ संग सिधैहो ॥ ਬਾਤ ਇਹੈ ਦੁਖ ਗਾਤ ਸਹੋ; ਬਨ ਨਾਯਕ ਕੇ ਸੰਗ ਪਾਤ ਚਬੈਹੋ ॥੬੫॥ बात इहै दुख गात सहो; बन नायक के संग पात चबैहो ॥६५॥ ਰਾਜਾ ਬਾਚ ॥ राजा बाच ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਰਾਜ ਭਲੀ ਬਿਧ ਰਾਖਿਯਹੁ; ਨਾਥ ਸੰਭਰਿਯਹੁ ਨਿਤ ॥ राज भली बिध राखियहु; नाथ स्मभरियहु नित ॥ ਸੁਤ ਸੇਵਾ ਨਿਤ ਕੀਜਿਯਹੁ; ਬਚਨ ਧਾਰਿਯਹੁ ਚਿਤ ॥੬੬॥ सुत सेवा नित कीजियहु; बचन धारियहु चित ॥६६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਰਾਜ ਤਜੋ, ਸਜਿ ਸਾਜ ਤਪੋ ਧਨ; ਕਾਜ ਨ ਬਾਸਵ ਕੀ ਠਕੁਰਾਈ ॥ राज तजो, सजि साज तपो धन; काज न बासव की ठकुराई ॥ ਅਸ੍ਵ ਪਦਾਤੁ ਬਨੈ ਬਨ ਬਾਰੁਣ; ਚਾਹਤ ਹੌ ਨ ਕਛੂ ਪ੍ਰਭਤਾਈ ॥ अस्व पदातु बनै बन बारुण; चाहत हौ न कछू प्रभताई ॥ ਬਾਲਕ ਬਾਰ ਤਜੇ ਬਰ ਨਾਰਿ; ਤਜੋ ਅਸੁਰਾਰਿ ਯਹੈ ਠਹਰਾਈ ॥ बालक बार तजे बर नारि; तजो असुरारि यहै ठहराई ॥ ਜਾਇ ਬਸੋ ਬਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਸੋ; ਸੁਨੁ ਸੁੰਦਰਿ! ਆਜੁ ਇਹੈ ਮਨ ਭਾਈ ॥੬੭॥ जाइ बसो बन मै सुखु सो; सुनु सुंदरि! आजु इहै मन भाई ॥६७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੋ ਇਸਤ੍ਰੀ ਪਤਿ ਛਾਡਿ ਕੈ; ਬਸਤ ਧਾਮ ਕੇ ਮਾਹਿ ॥ जो इसत्री पति छाडि कै; बसत धाम के माहि ॥ ਤਿਨ ਕੋ ਆਗੇ ਸ੍ਵਰਗ ਕੇ; ਭੀਤਰਿ ਪੈਠਬ ਨਾਹਿ ॥੬੮॥ तिन को आगे स्वरग के; भीतरि पैठब नाहि ॥६८॥ ਰਾਨੀ ਬਾਚ ॥ रानी बाच ॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਬਾਲਕਨ ਬੋਰੌ, ਰਾਜ ਇੰਦ੍ਰਹੂੰ ਕੋ ਛੋਰੌ; ਔਰ ਭੂਖਨਨ ਤੋਰੋ, ਕਠਿਨਾਈ ਐਸੀ ਝਲਿਹੌਂ ॥ बालकन बोरौ, राज इंद्रहूं को छोरौ; और भूखनन तोरो, कठिनाई ऐसी झलिहौं ॥ ਪਾਤ ਫਲ ਖੈਹੌ, ਸਿੰਘ ਸਾਂਪ ਤੇ ਡਰੈਹੌ ਨਾਹਿ; ਬਿਨਾ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਯਾਰੇ ਕੇ, ਹਿਮਾਚਲ ਮੈ ਗਲਿਹੌਂ ॥ पात फल खैहौ, सिंघ सांप ते डरैहौ नाहि; बिना प्रान प्यारे के, हिमाचल मै गलिहौं ॥ ਜੌਨ ਹੌ ਸੁ ਹੈਹੌ, ਮੁਖ ਦੇਖੌ ਪਾਛੇ ਚਲੀ ਜੈਹੌ; ਨਾ ਤੌ ਬਿਰਹਾਗਨਿ ਕੀ ਆਗਿ ਬੀਚ ਬਲਿ ਹੌਂ ॥ जौन हौ सु हैहौ, मुख देखौ पाछे चली जैहौ; ना तौ बिरहागनि की आगि बीच बलि हौं ॥ ਕੌਨ ਕਾਜ ਰਾਜਹੂੰ ਕੋ ਸਾਜ ਮਹਾਰਾਜ ਬਿਨ; ਨਾਥ ਜੂ! ਤਿਹਾਰੋ ਰਹੇ ਰਹੌਂ, ਚਲੇ ਚਲਿਹੌਂ ॥੬੯॥ कौन काज राजहूं को साज महाराज बिन; नाथ जू! तिहारो रहे रहौं, चले चलिहौं ॥६९॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |