ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 847 ਸੁਨੁ ਅਬਲਾ! ਮੈ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੋ ॥ सुनु अबला! मै कछू न जानो ॥ ਕਹਾ ਦਯੋ ਮੁਹਿ ਕਹਾ ਬਖਾਨੋ ॥ कहा दयो मुहि कहा बखानो ॥ ਮੈ ਲਖਿ ਰੂਪ ਅਚਰਜ ਤਬ ਭਯੋ ॥ मै लखि रूप अचरज तब भयो ॥ ਮੋ ਕਹ ਬਿਸਰਿ ਸਭੈ ਕਿਛੁ ਗਯੋ ॥੩੩॥ मो कह बिसरि सभै किछु गयो ॥३३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਨਮਾਲਾ ਉਰ ਮੈ ਧਰੀ; ਪੀਤ ਬਸਨ ਫਹਰਾਇ ॥ बनमाला उर मै धरी; पीत बसन फहराइ ॥ ਨਿਰਖ ਦਿਪਤ ਦਾਮਨਿ ਲਜੈ; ਪ੍ਰਭਾ ਨ ਬਰਨੀ ਜਾਇ ॥੩੪॥ निरख दिपत दामनि लजै; प्रभा न बरनी जाइ ॥३४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਅਧਿਕ ਜੋਤਿ ਜਦੁਪਤਿ ਕੀ ਸੋਹੈ ॥ अधिक जोति जदुपति की सोहै ॥ ਖਗ ਮ੍ਰਿਗ ਜਛ ਭੁਜੰਗਨ ਮੋਹੈ ॥ खग म्रिग जछ भुजंगन मोहै ॥ ਲਹਿ ਨੈਨਨ ਕੋ ਮ੍ਰਿਗ ਸਕੁਚਾਨੇ ॥ लहि नैनन को म्रिग सकुचाने ॥ ਕਮਲ ਜਾਨਿ ਅਲਿ ਫਿਰਤ ਦਿਵਾਨੇ ॥੩੫॥ कमल जानि अलि फिरत दिवाने ॥३५॥ ਛੰਦ ॥ छंद ॥ ਪੀਤ ਬਸਨ ਬਨਮਾਲ; ਮੋਰ ਕੋ ਮੁਕਟ ਸੁ ਧਾਰੈ ॥ पीत बसन बनमाल; मोर को मुकट सु धारै ॥ ਮੁਖ ਮੁਰਲੀ ਅਤਿ ਫਬਤ; ਹਿਯੇ ਕੌਸਤਭ ਮਨਿ ਧਾਰੈ ॥ मुख मुरली अति फबत; हिये कौसतभ मनि धारै ॥ ਸਾਰੰਗ ਸੁਦਰਸਨ ਗਦਾ; ਹਾਥ ਨੰਦਗ ਅਸਿ ਛਾਜੈ ॥ सारंग सुदरसन गदा; हाथ नंदग असि छाजै ॥ ਲਖੇ ਸਾਵਰੀ ਦੇਹ; ਸਘਨ ਘਨ ਸਾਵਨ ਲਾਜੈ ॥੩੬॥ लखे सावरी देह; सघन घन सावन लाजै ॥३६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਚਤੁਰ ਕਾਨ੍ਹ ਆਯੁਧ ਚਤੁਰ; ਚਹੂੰ ਬਿਰਾਜਤ ਹਾਥ ॥ चतुर कान्ह आयुध चतुर; चहूं बिराजत हाथ ॥ ਦੋਖ ਹਰਨ ਦੀਨੋ ਧਰਨ; ਸਭ ਨਾਥਨ ਕੈ ਨਾਥ ॥੩੭॥ दोख हरन दीनो धरन; सभ नाथन कै नाथ ॥३७॥ ਨਵਲ ਕਾਨ੍ਹ ਗੋਪੀ ਨਵਲ; ਨਵਲ ਸਖਾ ਲਿਯੇ ਸੰਗ ॥ नवल कान्ह गोपी नवल; नवल सखा लिये संग ॥ ਨਵਲ ਬਸਤ੍ਰ ਜਾਮੈ ਧਰੇ; ਰੰਗਿਤ ਨਾਨਾ ਰੰਗ ॥੩੮॥ नवल बसत्र जामै धरे; रंगित नाना रंग ॥३८॥ ਇਹੈ ਭੇਖ ਭਗਵਾਨ ਕੋ; ਯਾ ਮੈ ਕਛੂ ਨ ਭੇਦ ॥ इहै भेख भगवान को; या मै कछू न भेद ॥ ਇਹੈ ਉਚਾਰਤ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਭ; ਇਹੈ ਬਖਾਨਤ ਬੇਦ ॥੩੯॥ इहै उचारत सासत्र सभ; इहै बखानत बेद ॥३९॥ ਇਹੈ ਭੇਖ ਪੰਡਿਤ ਕਹੈ; ਇਹੈ ਕਹਤ ਸਭ ਕੋਇ ॥ इहै भेख पंडित कहै; इहै कहत सभ कोइ ॥ ਦਰਸੁ ਦਯੋ ਜਦੁਪਤਿ ਤੁਮੈ; ਯਾ ਮੈ ਭੇਦ ਨ ਕੋਇ ॥੪੦॥ दरसु दयो जदुपति तुमै; या मै भेद न कोइ ॥४०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਭ ਬਨਿਤਾ ਪਾਇਨ ਪਰ ਪਰੀ ॥ सभ बनिता पाइन पर परी ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਬਿਨਤੀ ਕਰੀ ॥ भांति भांति सो बिनती करी ॥ ਨਾਥ! ਹਮਾਰੇ ਧਾਮ ਪਧਾਰਹੁ ॥ नाथ! हमारे धाम पधारहु ॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਕੋ ਨਾਮ ਉਚਾਰਹੁ ॥੪੧॥ स्री जदुपति को नाम उचारहु ॥४१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਧਾਮ ਚਲੋ ਹਮਰੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਕਰਿ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਅਪਾਰ ॥ धाम चलो हमरे प्रभू! करि कै क्रिपा अपार ॥ ਹਮ ਠਾਢੀ ਸੇਵਾ ਕਰੈ; ਏਕ ਚਰਨ ਨਿਰਧਾਰ ॥੪੨॥ हम ठाढी सेवा करै; एक चरन निरधार ॥४२॥ ਰਾਨੀ! ਸੁਤ ਤੁਮਰੇ ਜਿਯੈ; ਸੁਖੀ ਬਸੈ ਤਬ ਦੇਸ ॥ रानी! सुत तुमरे जियै; सुखी बसै तब देस ॥ ਹਮ ਅਤੀਤ ਬਨ ਹੀ ਭਲੇ; ਧਰੇ ਜੋਗ ਕੋ ਭੇਸ ॥੪੩॥ हम अतीत बन ही भले; धरे जोग को भेस ॥४३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਗ੍ਰਿਹ ਚਲਹੁ ਹਮਾਰੇ ॥ क्रिपा करहु ग्रिह चलहु हमारे ॥ ਲਗੀ ਪਾਇ ਮੈ ਰਹੋ ਤਿਹਾਰੇ ॥ लगी पाइ मै रहो तिहारे ॥ ਜੋ ਕਛੁ ਕਹੋ, ਕਰਿਹੋ ਅਬ ਸੋਈ ॥ जो कछु कहो, करिहो अब सोई ॥ ਤਵ ਆਗ੍ਯਾ ਫੇਰਿ ਹੈ ਨ ਕੋਈ ॥੪੪॥ तव आग्या फेरि है न कोई ॥४४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮੈ ਯਾ ਸੋ ਗੋਸਟਿ ਕਰੋ; ਕਹਿ ਅਲਿ ਦਈ ਉਠਾਇ ॥ मै या सो गोसटि करो; कहि अलि दई उठाइ ॥ ਆਪੁ ਆਇ ਤਾ ਸੋ ਰਮੀ; ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੪੫॥ आपु आइ ता सो रमी; ह्रिदै हरख उपजाइ ॥४५॥ ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਘਰ ਚਲੀ; ਮਨ ਮਾਨਤ ਕਰਿ ਭੋਗ ॥ लै ता को घर चली; मन मानत करि भोग ॥ ਯਾਹਿ ਮਿਲਿਯੋ ਸਭ ਹਰਿ ਕਹੈ; ਭੇਦ ਨ ਜਾਨਹਿ ਲੋਗ ॥੪੬॥ याहि मिलियो सभ हरि कहै; भेद न जानहि लोग ॥४६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਵਨ ਜਾਰ ਕੋ ਸੰਗ ਲੈ ਚਲੀ ॥ तवन जार को संग लै चली ॥ ਲੀਨੇ ਸਾਥਿ ਪਚਾਸਕਿ ਅਲੀ ॥ लीने साथि पचासकि अली ॥ ਗੋਸਟਿ ਹੇਤ ਧਾਮ ਤਿਹ ਆਵੈ ॥ गोसटि हेत धाम तिह आवै ॥ ਸੰਕ ਤ੍ਯਾਗਿ ਕਰਿ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੪੭॥ संक त्यागि करि भोग कमावै ॥४७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |