ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 704 ਸਿਰੀ ਪਾਖਰੀ ਟੋਪ ਸਵਾਰੇ ॥ सिरी पाखरी टोप सवारे ॥ ਚਿਲਤਹ ਰਾਗ ਸੰਜੋਵਾ ਡਾਰੇ ॥ चिलतह राग संजोवा डारे ॥ ਚਲੇ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜ ਸੁ ਬੀਰਾ ॥ चले जुध के काज सु बीरा ॥ ਸੂਖਤ ਭਯੋ ਨਦਨ ਕੋ ਨੀਰਾ ॥੨੯੫॥ सूखत भयो नदन को नीरा ॥२९५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦੁਹੂ ਦਿਸਨ ਮਾਰੂ ਬਜ੍ਯੋ; ਪਰ੍ਯੋ ਨਿਸਾਣੇ ਘਾਉ ॥ दुहू दिसन मारू बज्यो; पर्यो निसाणे घाउ ॥ ਉਮਡਿ ਦੁਬਹੀਆ ਉਠਿ ਚਲੇ; ਭਯੋ ਭਿਰਨ ਕੋ ਚਾਉ ॥੨੯੬॥ उमडि दुबहीआ उठि चले; भयो भिरन को चाउ ॥२९६॥ ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥ भुजंग प्रयात छंद ॥ ਰਣੰ ਸੁਧਿ ਸਾਵੰਤ, ਭਾਵੰਤ ਗਾਜੇ ॥ रणं सुधि सावंत, भावंत गाजे ॥ ਤਹਾ ਤੂਰ ਭੇਰੀ, ਮਹਾ ਸੰਖ ਬਾਜੇ ॥ तहा तूर भेरी, महा संख बाजे ॥ ਭਯੋ ਉਚ ਕੋਲਾਹਲੰ, ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥ भयो उच कोलाहलं, बीर खेतं ॥ ਬਹੇ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰੰ, ਨਚੇ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤੰ ॥੨੯੭॥ बहे ससत्र असत्रं, नचे भूत प्रेतं ॥२९७॥ ਫਰੀ ਧੋਪ ਪਾਇਕ, ਸੁ ਖੰਡੇ ਬਿਸੇਖੰ ॥ फरी धोप पाइक, सु खंडे बिसेखं ॥ ਤੁਰੇ ਤੁੰਦ ਤਾਜੀ, ਭਏ ਭੂਤ ਭੇਖੰ ॥ तुरे तुंद ताजी, भए भूत भेखं ॥ ਰਣੰ ਰਾਗ ਬਜੇ, ਤਿ ਗਜੇ ਭਟਾਣੰ ॥ रणं राग बजे, ति गजे भटाणं ॥ ਤੁਰੀ ਤਤ ਨਚੇ, ਪਲਟੇ ਭਟਾਣੰ ॥੨੯੮॥ तुरी तत नचे, पलटे भटाणं ॥२९८॥ ਹਿਣੰਕੇਤ ਹੈਵਾਰ, ਗੈਵਾਰ ਗਾਜੀ ॥ हिणंकेत हैवार, गैवार गाजी ॥ ਮਟਕੇ ਮਹਾਬੀਰ, ਸੁਟੇ ਸਿਰਾਜੀ ॥ मटके महाबीर, सुटे सिराजी ॥ ਕੜਾਕੁਟ ਸਸਤ੍ਰਾਸਤ੍ਰ, ਬਜੇ ਅਪਾਰੰ ॥ कड़ाकुट ससत्रासत्र, बजे अपारं ॥ ਨਚੇ ਸੁਧ ਸਿਧੰ, ਉਠੀ ਸਸਤ੍ਰ ਝਾਰੰ ॥੨੯੯॥ नचे सुध सिधं, उठी ससत्र झारं ॥२९९॥ ਕਿਲੰਕੀਤ ਕਾਲੀ, ਕਮਛ੍ਯਾ ਕਰਾਲੰ ॥ किलंकीत काली, कमछ्या करालं ॥ ਬਕ੍ਯੋ ਬੀਰ ਬੈਤਾਲੰ, ਬਾਮੰਤ ਜ੍ਵਾਲੰ ॥ बक्यो बीर बैतालं, बामंत ज्वालं ॥ ਚਵੀ ਚਾਂਵਡੀ ਚਾਵ, ਚਉਸਠਿ ਬਾਲੰ ॥ चवी चांवडी चाव, चउसठि बालं ॥ ਕਰੈ ਸ੍ਰੋਣਹਾਰੰ, ਬਮੈ ਜੋਗ ਜ੍ਵਾਲੰ ॥੩੦੦॥ करै स्रोणहारं, बमै जोग ज्वालं ॥३००॥ ਛੁਰੀ ਛਿਪ੍ਰ ਛੰਡੈਤਿ, ਮੰਡੈ ਰਣਾਰੰ ॥ छुरी छिप्र छंडैति, मंडै रणारं ॥ ਤਮਕੈਤ ਤਾਜੀ, ਭਭਕੈ ਭਟਾਣੰ ॥ तमकैत ताजी, भभकै भटाणं ॥ ਸੁਭੇ ਸੰਦਲੀ, ਬੋਜ ਬਾਜੀ ਅਪਾਰੰ ॥ सुभे संदली, बोज बाजी अपारं ॥ ਬਹੇ ਬੋਰ ਪਿੰਗੀ, ਸਮੁੰਦੇ ਕੰਧਾਰੰ ॥੩੦੧॥ बहे बोर पिंगी, समुंदे कंधारं ॥३०१॥ ਤੁਰੇ ਤੁੰਦ ਤਾਜੀ, ਉਠੇ ਕਛ ਅਛੰ ॥ तुरे तुंद ताजी, उठे कछ अछं ॥ ਕਛੇ ਆਰਬੀ, ਪਬ ਮਾਨੋ ਸਪਛੰ ॥ कछे आरबी, पब मानो सपछं ॥ ਉਠੀ ਧੂਰਿ ਪੂਰੰ, ਛੁਹੀ ਐਣ ਗੈਣੰ ॥ उठी धूरि पूरं, छुही ऐण गैणं ॥ ਭਯੋ ਅੰਧ ਧੁੰਧੰ, ਪਰੀ ਜਾਨੁ ਰੈਣੰ ॥੩੦੨॥ भयो अंध धुंधं, परी जानु रैणं ॥३०२॥ ਇਤੈ ਦਤ ਧਾਯੋ, ਅਨਾਦਤ ਉਤੰ ॥ इतै दत धायो, अनादत उतं ॥ ਰਹੀ ਧੂਰਿ ਪੂਰੰ, ਪਰੀ ਕਟਿ ਲੁਥੰ ॥ रही धूरि पूरं, परी कटि लुथं ॥ ਅਨਾਵਰਤ ਬੀਰੰ, ਮਹਾਬਰਤ ਧਾਰੀ ॥ अनावरत बीरं, महाबरत धारी ॥ ਚੜ੍ਯੋ ਚਉਪਿ ਕੈ, ਤੁੰਦ ਨਚੇ ਤਤਾਰੀ ॥੩੦੩॥ चड़्यो चउपि कै, तुंद नचे ततारी ॥३०३॥ ਖੁਰੰ ਖੇਹ ਉਠੀ, ਛਯੋ ਰਥ ਭਾਨੰ ॥ खुरं खेह उठी, छयो रथ भानं ॥ ਦਿਸਾ ਬੇਦਿਸਾ, ਭੂ ਨ ਦਿਖ੍ਯਾ ਸਮਾਨੰ ॥ दिसा बेदिसा, भू न दिख्या समानं ॥ ਛੁਟੇ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ, ਪਰੀ ਭੀਰ ਭਾਰੀ ॥ छुटे ससत्र असत्र, परी भीर भारी ॥ ਛੁਟੇ ਤੀਰ ਕਰਵਾਰ, ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੀ ॥੩੦੪॥ छुटे तीर करवार, काती कटारी ॥३०४॥ ਗਹੇ ਬਾਣ ਦਤੰ, ਅਨਾਦਤ ਮਾਰ੍ਯੋ ॥ गहे बाण दतं, अनादत मार्यो ॥ ਭਜੀ ਸਰਬ ਸੈਣੰ, ਨ ਨੈਣੰ ਨਿਹਾਰ੍ਯੋ ॥ भजी सरब सैणं, न नैणं निहार्यो ॥ ਜਿਨ੍ਯੋ ਬੀਰ ਏਕੈ, ਅਨੇਕੰ ਪਰਾਨੋ ॥ जिन्यो बीर एकै, अनेकं परानो ॥ ਪੁਰਾਨੇ ਪਲਾਸੀ, ਹਨੇ ਪੌਨ ਮਾਨੋ ॥੩੦੫॥ पुराने पलासी, हने पौन मानो ॥३०५॥ ਰਣੰ ਰੋਸ ਕੈ, ਲੋਭ ਬਾਜੀ ਮਟਕ੍ਯੋ ॥ रणं रोस कै, लोभ बाजी मटक्यो ॥ ਭਜ੍ਯੋ ਬੀਰ ਬਾਚ੍ਯੋ, ਅਰ੍ਯੋ ਸੁ ਝਟਕ੍ਯੋ ॥ भज्यो बीर बाच्यो, अर्यो सु झटक्यो ॥ ਫਿਰ੍ਯੋ ਦੇਖ ਬੀਰੰ, ਅਨਾਲੋਭ ਧਾਯੋ ॥ फिर्यो देख बीरं, अनालोभ धायो ॥ ਛੁਟੇ ਬਾਣ ਐਸੇ, ਸਬੈ ਬ੍ਯੋਮ ਛਾਯੋ ॥੩੦੬॥ छुटे बाण ऐसे, सबै ब्योम छायो ॥३०६॥ ਦਸੰ ਬਾਣ ਲੈ ਬੀਰ ਧੀਰੰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥ दसं बाण लै बीर धीरं प्रहारे ॥ ਸਰੰ ਸਠਿ ਲੈ ਸੰਜਮੈ ਤਾਕਿ ਮਾਰੇ ॥ सरं सठि लै संजमै ताकि मारे ॥ ਨਵੰ ਬਾਣ ਸੋ ਨੇਮ ਕੋ ਅੰਗ ਛੇਦ੍ਯੋ ॥ नवं बाण सो नेम को अंग छेद्यो ॥ ਬਲੀ ਬੀਸਿ ਬਾਣਾਨਿ ਬਿਗ੍ਯਾਨ ਬੇਧ੍ਯੋ ॥੩੦੭॥ बली बीसि बाणानि बिग्यान बेध्यो ॥३०७॥ |
Dasam Granth |