ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 609 ਕਉਨ ਕਉਨ ਕਹੈ ਕਥੇ ਕਵਿ? ਨਾਮ ਠਾਮ ਅਨੰਤ ॥ कउन कउन कहै कथे कवि? नाम ठाम अनंत ॥ ਬਾਟਿ ਬਾਟਿ ਸਬੋ ਲਏ; ਨਵਖੰਡ ਦ੍ਵੀਪ ਦੁਰੰਤ ॥ बाटि बाटि सबो लए; नवखंड द्वीप दुरंत ॥ ਠਾਮ ਠਾਮ ਭਏ ਨਰਾਧਿਪ; ਠਾਮ ਨਾਮ ਅਨੇਕ ॥ ठाम ठाम भए नराधिप; ठाम नाम अनेक ॥ ਕਉਨ ਕਉਨ ਉਚਾਰੀਐ; ਕਰਿ ਸੂਰ ਸਰਬ ਬਿਬੇਕ ॥੫੪॥ कउन कउन उचारीऐ; करि सूर सरब बिबेक ॥५४॥ ਸਪਤ ਦੀਪਨ ਸਪਤ ਭੂਪ; ਭੁਗੈ ਲਗੇ ਨਵਖੰਡ ॥ सपत दीपन सपत भूप; भुगै लगे नवखंड ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿਨ ਸੋ ਫਿਰੇ; ਅਸਿ ਬਾਧਿ ਜੋਧ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥ भांति भांतिन सो फिरे; असि बाधि जोध प्रचंड ॥ ਦੀਹ ਦੀਹ ਅਜੀਹ ਦੇਸਨਿ; ਨਾਮ ਆਪਿ ਭਨਾਇ ॥ दीह दीह अजीह देसनि; नाम आपि भनाइ ॥ ਆਨਿ ਜਾਨੁ ਦੁਤੀ ਭਏ ਛਿਤਿ; ਦੂਸਰੇ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥੫੫॥ आनि जानु दुती भए छिति; दूसरे हरि राइ ॥५५॥ ਆਪ ਆਪ ਸਮੈ ਸਬੈ ਸਿਰਿ; ਅਤ੍ਰ ਪਤ੍ਰ ਫਿਰਾਇ ॥ आप आप समै सबै सिरि; अत्र पत्र फिराइ ॥ ਜੀਤਿ ਜੀਤਿ ਅਜੀਤ ਜੋਧਨ; ਰੋਹ ਕ੍ਰੋਹ ਕਮਾਇ ॥ जीति जीति अजीत जोधन; रोह क्रोह कमाइ ॥ ਝੂਠ ਸਾਚ ਅਨੰਤ ਬੋਲਿ; ਕਲੋਲ ਕੇਲ ਅਨੇਕ ॥ झूठ साच अनंत बोलि; कलोल केल अनेक ॥ ਅੰਤਿ ਕਾਲ ਸਬੈ ਭਛੇ; ਜਗਿ ਛਾਡੀਆ ਨਹਿ ਏਕ ॥੫੬॥ अंति काल सबै भछे; जगि छाडीआ नहि एक ॥५६॥ ਆਪ ਅਰਥ ਅਨਰਥ ਅਪਰਥ; ਸਮਰਥ ਕਰਤ ਅਨੰਤ ॥ आप अरथ अनरथ अपरथ; समरथ करत अनंत ॥ ਅੰਤਿ ਹੋਤ ਠਟੀ ਕਛੂ ਪ੍ਰਭੂ; ਕੋਟਿ ਕ੍ਯੋਂ ਨ ਕਰੰਤ ॥ अंति होत ठटी कछू प्रभू; कोटि क्यों न करंत ॥ ਜਾਨ ਬੂਝ ਪਰੰਤ ਕੂਪ; ਲਹੰਤ ਮੂੜ ਨ ਭੇਵ ॥ जान बूझ परंत कूप; लहंत मूड़ न भेव ॥ ਅੰਤਿ ਕਾਲ ਤਬੈ ਬਚੈ; ਜਬ ਜਾਨ ਹੈ ਗੁਰਦੇਵ ॥੫੭॥ अंति काल तबै बचै; जब जान है गुरदेव ॥५७॥ ਅੰਤਿ ਹੋਤ ਠਟੀ ਭਲੀ ਪ੍ਰਭ; ਮੂੜ ਲੋਗ ਨ ਜਾਨਿ ॥ अंति होत ठटी भली प्रभ; मूड़ लोग न जानि ॥ ਆਪ ਅਰਥ ਪਛਾਨ ਹੀ; ਤਜਿ ਦੀਹ ਦੇਵ ਨਿਧਾਨ ॥ आप अरथ पछान ही; तजि दीह देव निधान ॥ ਧਰਮ ਜਾਨਿ ਕਰਤ ਪਾਪਨ; ਯੌ ਨ ਜਾਨਤ ਮੂੜ ॥ धरम जानि करत पापन; यौ न जानत मूड़ ॥ ਸਰਬ ਕਾਲ ਦਇਆਲ ਕੋ; ਕਹੁ ਪ੍ਰਯੋਗ ਗੂੜ ਅਗੂੜ ॥੫੮॥ सरब काल दइआल को; कहु प्रयोग गूड़ अगूड़ ॥५८॥ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਪਛਾਨ ਹੀ ਕਰਿ; ਪੁੰਨ ਕੀ ਸਮ ਪਾਪ ॥ पाप पुंन पछान ही करि; पुंन की सम पाप ॥ ਪਰਮ ਜਾਨ ਪਵਿਤ੍ਰ ਜਾਪਨ; ਜਪੈ ਲਾਗ ਕੁਜਾਪ ॥ परम जान पवित्र जापन; जपै लाग कुजाप ॥ ਸਿਧ ਠਉਰ ਨ ਮਾਨਹੀ; ਬਿਨੁ ਸਿਧ ਠਉਰ ਪੂਜੰਤ ॥ सिध ठउर न मानही; बिनु सिध ठउर पूजंत ॥ ਹਾਥਿ ਦੀਪਕੁ ਲੈ ਮਹਾ ਪਸੁ; ਮਧਿ ਕੂਪ ਪਰੰਤ ॥੫੯॥ हाथि दीपकु लै महा पसु; मधि कूप परंत ॥५९॥ ਸਿਧ ਠਉਰ ਨ ਮਾਨ ਹੀ; ਅਨਸਿਧ ਪੂਜਤ ਠਉਰ ॥ सिध ठउर न मान ही; अनसिध पूजत ठउर ॥ ਕੈ ਕੁ ਦਿਵਸ ਚਲਾਹਿਗੇ? ਜੜ ਭੀਤ ਕੀ ਸੀ ਦਉਰ ॥ कै कु दिवस चलाहिगे? जड़ भीत की सी दउर ॥ ਪੰਖ ਹੀਨ ਕਹਾ ਉਡਾਇਬ? ਨੈਨ ਹੀਨ ਨਿਹਾਰ ॥ पंख हीन कहा उडाइब? नैन हीन निहार ॥ ਸਸਤ੍ਰ ਹੀਨ ਜੁਧਾ ਨ ਪੈਠਬ; ਅਰਥ ਹੀਨ ਬਿਚਾਰ ॥੬੦॥ ससत्र हीन जुधा न पैठब; अरथ हीन बिचार ॥६०॥ ਦਰਬ ਹੀਣ ਬਪਾਰ ਜੈਸਕ; ਅਰਥ ਬਿਨੁ ਇਸ ਲੋਕ ॥ दरब हीण बपार जैसक; अरथ बिनु इस लोक ॥ ਆਂਖ ਹੀਣ ਬਿਲੋਕਬੋ; ਜਗਿ ਕਾਮਕੇਲ ਅਕੋਕ ॥ आंख हीण बिलोकबो; जगि कामकेल अकोक ॥ ਗਿਆਨ ਹੀਣ ਸੁ ਪਾਠ ਗੀਤਾ; ਬੁਧਿ ਹੀਣ ਬਿਚਾਰ ॥ गिआन हीण सु पाठ गीता; बुधि हीण बिचार ॥ ਹਿੰਮਤ ਹੀਨ ਜੁਧਾਨ ਜੂਝਬ; ਕੇਲ ਹੀਣ ਕੁਮਾਰ ॥੬੧॥ हिमत हीन जुधान जूझब; केल हीण कुमार ॥६१॥ |
Dasam Granth |