ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 525 ਅਥ ਗੋਕੁਲ ਬਿਖੈ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਜੂ ਆਏ ॥ अथ गोकुल बिखै बलिभद्र जू आए ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਿਹ ਉਧਾਰਿ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਯੋ ॥ तिह उधारि प्रभ जू ग्रिहि आयो ॥ ਗੋਕੁਲ ਕਉ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥ गोकुल कउ बलिभद्र सिधायो ॥ ਆਇ ਨੰਦ ਕੇ ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥ आइ नंद के पाइन लागियो ॥ ਸੁਖੁ ਅਤਿ ਭਯੋ ਸੋਕ ਸਭ ਭਾਗਿਯੋ ॥੨੨੫੨॥ सुखु अति भयो सोक सभ भागियो ॥२२५२॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਨੰਦ ਕੇ ਪਾਇਨ ਲਾਗਿ ਹਲੀ; ਚਲਿ ਕੈ ਜਸੁਧਾ ਹੂੰ ਕੇ ਮੰਦਿਰ ਆਯੋ ॥ नंद के पाइन लागि हली; चलि कै जसुधा हूं के मंदिर आयो ॥ ਦੇਖਤ ਹੀ ਤਿਹ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ; ਸੁ ਪਾਇਨ ਊਪਰਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥ देखत ही तिह को कबि स्याम; सु पाइन ऊपरि सीस झुकायो ॥ ਕੰਠਿ ਲਗਾਇ ਲਯੋ ਕਹਿਯੋ; ਸੋਊ ਯੌ ਮਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਨਾਯੋ ॥ कंठि लगाइ लयो कहियो; सोऊ यौ मन मै कबि स्याम बनायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਲੇਤ ਕਬੈ ਹਮਰੀ ਸੁਧਿ; ਮਾਇ ਯੌ ਰੋਇ ਕੈ ਤਾਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੨੫੩॥ स्याम जू लेत कबै हमरी सुधि; माइ यौ रोइ कै तात सुनायो ॥२२५३॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਗੋਪੀ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ, ਇਹ ਠਉਰ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਆਯੋ; ਸ੍ਯਾਮ ਆਯੋ ਹ੍ਵੈ ਹੈ, ਮਾਂਗ ਸੇਂਧੁਰ ਭਰਤ ਹੈ ॥ गोपी सुनि पायो, इह ठउर बलिभद्र आयो; स्याम आयो ह्वै है, मांग सेंधुर भरत है ॥ ਬੇਸਰ ਬਿੰਦੂਆ ਤਨਿ ਭੂਖਨ ਬਨਾਇ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚਾਰੁ ਲੋਚਨਨ ਅੰਜਨੁ ਧਰਤ ਹੈ ॥ बेसर बिंदूआ तनि भूखन बनाइ; कबि स्याम चारु लोचनन अंजनु धरत है ॥ ਦਾਮਿਨੀ ਸੀ ਦਮਕ ਦਿਖਾਇ ਨਿਜ ਕਾਇ ਆਇ; ਬੂਝੈ ਮਾਤ ਭ੍ਰਾਤ ਕੀ ਨ ਸੰਕਾ ਕੋ ਕਰਤ ਹੈ ॥ दामिनी सी दमक दिखाइ निज काइ आइ; बूझै मात भ्रात की न संका को करत है ॥ ਦੀਜੈ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਬਤਾਇ ਸੁਧਿ ਹਾਇ ਹਮੈ; ਸ੍ਯਾਮ ਬਲਿਰਾਮ ! ਹਾ ਹਾ ਪਾਇਨ ਪਰਤ ਹੈ ॥੨੨੫੪॥ दीजै घन स्याम की बताइ सुधि हाइ हमै; स्याम बलिराम ! हा हा पाइन परत है ॥२२५४॥ ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਹਲੀ ਕੀਯੋ ਸਨਮਾਨ; ਸਭ ਗੁਆਰਿਨ ਕੋ ਤਿਹ ਸਮੈ ॥ हली कीयो सनमान; सभ गुआरिन को तिह समै ॥ ਹਉ ਕਹਿ ਹਉ ਸੁ ਬਖਾਨਿ; ਜਿਉ ਕਥ ਆਗੇ ਹੋਇ ਹੈ ॥੨੨੫੫॥ हउ कहि हउ सु बखानि; जिउ कथ आगे होइ है ॥२२५५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਏਕ ਸਮੈ ਮੁਸਲੀਧਰ ਤਾਹੀ ਮੈ; ਆਨੰਦ ਸੋ ਇਕ ਖੇਲੁ ਮਚਾਯੋ ॥ एक समै मुसलीधर ताही मै; आनंद सो इक खेलु मचायो ॥ ਯਾਹੀ ਕੇ ਪੀਵਨ ਕੋ ਮਦਰਾ ਹਿਤ; ਸ੍ਯਾਮ ਜਲਾਧਿਪ ਦੈ ਕੈ ਪਠਾਯੋ ॥ याही के पीवन को मदरा हित; स्याम जलाधिप दै कै पठायो ॥ ਪੀਵਤ ਭਯੋ ਤਬ ਸੋ ਮੁਸਲੀ; ਮਦਿ ਮਤਿ ਭਯੋ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥ पीवत भयो तब सो मुसली; मदि मति भयो मन मै सुख पायो ॥ ਨੀਰ ਚਹਿਯੋ ਜਮੁਨਾ ਕੀਯੋ ਮਾਨੁ; ਸੁ ਐਚ ਲਈ ਹਲ ਸਿਉ ਕਬਿ ਗਾਯੋ ॥੨੨੫੬॥ नीर चहियो जमुना कीयो मानु; सु ऐच लई हल सिउ कबि गायो ॥२२५६॥ ਜਮੁਨਾ ਬਾਚ ਹਲੀ ਸੋ ॥ जमुना बाच हली सो ॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਲੇਹੁ ਹਲੀ ! ਤੁਮ ਨੀਰੁ; ਬਿਨੁ ਦੀਜੈ ਨਹ ਦੋਸ ਦੁਖ ॥ लेहु हली ! तुम नीरु; बिनु दीजै नह दोस दुख ॥ ਸੁਨਹੁ ਬਾਤ ਰਨਧੀਰ ! ਹਉ ਚੇਰੀ ਜਦੁਰਾਇ ਕੀ ॥੨੨੫੭॥ सुनहु बात रनधीर ! हउ चेरी जदुराइ की ॥२२५७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਦੁਇ ਹੀ ਸੁ ਮਾਸ ਰਹੇ ਤਿਹ ਠਾਂ; ਫਿਰਿ ਲੈਨ ਬਿਦਾ ਚਲਿ ਨੰਦ ਪੈ ਆਏ ॥ दुइ ही सु मास रहे तिह ठां; फिरि लैन बिदा चलि नंद पै आए ॥ ਫੇਰਿ ਗਏ ਜਸੋਧਾ ਹੂ ਕੇ ਮੰਦਿਰ; ਤਾ ਪਗ ਪੈ ਇਹ ਮਾਥ ਛੁਹਾਏ ॥ फेरि गए जसोधा हू के मंदिर; ता पग पै इह माथ छुहाए ॥ ਮਾਂਗਤ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ਸੁ ਬਿਦਾ; ਤਬ ਸੋਕ ਕੀਯੋ ਦੁਹ ਨੈਨ ਬਹਾਏ ॥ मांगत भयो जब ही सु बिदा; तब सोक कीयो दुह नैन बहाए ॥ ਕੀਨੋ ਬਿਦਾ ਫਿਰਿ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ; ਤੁਮ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਹਰਿ ਕਿਉ ਨਹੀ ਆਏ ॥੨੨੫੮॥ कीनो बिदा फिरि यौ कहि कै; तुम यौ कहीयो हरि किउ नही आए ॥२२५८॥ ਨੰਦ ਤੇ ਲੈ ਜਸੁਧਾ ਤੇ ਬਿਦਾ; ਚੜਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਬਲਭਦ੍ਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥ नंद ते लै जसुधा ते बिदा; चड़ि स्यंदन पै बलभद्र सिधायो ॥ ਲਾਂਘਤ ਲਾਂਘਤ ਦੇਸ ਕਈ ਨਗ; ਅਉਰ ਨਦੀ ਪੁਰ ਕੇ ਨਿਜਕਾਯੋ ॥ लांघत लांघत देस कई नग; अउर नदी पुर के निजकायो ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |