ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 504 ਸਜਿ ਸੈਨ ਦੁਰਜੋਧਨ ਆਯੋ ਉਤੇ; ਪੁਰ ਤਾਹੀ ਇਤੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਏ ॥ सजि सैन दुरजोधन आयो उते; पुर ताही इतै ब्रिज नाइक आए ॥ ਭੂਪਤਿ ਅਉਰ ਬਡੇ ਬਲਵੰਡ; ਸੁ ਵਾਹ ਬਿਯਾਹ ਕਉ ਦੇਖਨ ਧਾਏ ॥ भूपति अउर बडे बलवंड; सु वाह बियाह कउ देखन धाए ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਕੀ ਭਗਨੀ; ਤਿਹ ਆਨੰਦ ਦੁੰਦਭਿ ਕੋਟਿ ਬਜਾਏ ॥ स्याम भनै तिह की भगनी; तिह आनंद दुंदभि कोटि बजाए ॥ ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਸ੍ਯਾਮ ਜੀ ਬ੍ਯਾਹ ਕੈ ਤਾਹ ਕੋ; ਪਾਰਥ ਲੈ ਸੰਗਿ ਅਉਧਿ ਸਿਧਾਏ ॥੨੦੯੯॥ तउ ही लउ स्याम जी ब्याह कै ताह को; पारथ लै संगि अउधि सिधाए ॥२०९९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਜਦੁਬੀਰ ਅਜੁਧਿਆ ਆਯੋ ॥ जब जदुबीर अजुधिआ आयो ॥ ਸੁਨਿ ਭੂਪਤਿ ਲੈਬੇ ਕਹੁ ਧਾਯੋ ॥ सुनि भूपति लैबे कहु धायो ॥ ਸਿੰਘਾਸਨ ਅਪਨੇ ਬੈਠਾਰਿਯੋ ॥ सिंघासन अपने बैठारियो ॥ ਚਿਤ ਕੋ ਸੋਕ ਦੂਰ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੧੦੦॥ चित को सोक दूर करि डारियो ॥२१००॥ ਚਰਨ ਪ੍ਰਭੂ ਕੇ ਗਹਿ ਕਰ ਰਹਿਯੋ ॥ चरन प्रभू के गहि कर रहियो ॥ ਤੁਮ ਦਰਸਨ ਪਾਵਤ ਦੁਖ ਬਹਿਯੋ ॥ तुम दरसन पावत दुख बहियो ॥ ਅਰੁ ਨ੍ਰਿਪ ਚਿਤ ਮੈ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਾਯੋ ॥ अरु न्रिप चित मै प्रेम बढायो ॥ ਮਨ ਅਪਨੋ ਸੰਗਿ ਸ੍ਯਾਮ ਮਿਲਾਯੋ ॥੨੧੦੧॥ मन अपनो संगि स्याम मिलायो ॥२१०१॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਬਾਚ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ॥ कान्ह जू बाच न्रिप सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਦੇਖ ਕੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ੍ਰਿਪੋਤਮ ਕੀ; ਹਸਿ ਕੈ ਤਿਹ ਸੋ ਇਮ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੋ ॥ देख कै प्रीति न्रिपोतम की; हसि कै तिह सो इम स्याम उचारो ॥ ਹੋ ਤੁਮ ਰਾਘਵ ਕੇ ਕੁਲ ਤੇ; ਜਿਨਿ ਰਾਵਨ ਸੋ ਰਿਸਿ ਸਤ੍ਰ ਪਛਾਰੋ ॥ हो तुम राघव के कुल ते; जिनि रावन सो रिसि सत्र पछारो ॥ ਮਾਂਗਵੋ ਛਤ੍ਰਨ ਕੋ ਨ ਕਹਿਯੋ; ਤਊ ਮਾਂਗਤਿ ਹੋ, ਨਹਿ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰੋ ॥ मांगवो छत्रन को न कहियो; तऊ मांगति हो, नहि संक बिचारो ॥ ਅਪਨੀ ਦੈ ਦੁਹਿਤਾ ਹਮ ਕਉ; ਤਿਹ ਕਉ ਚਿਤ ਚਾਹਤ ਹੈ ਸੁ ਹਮਾਰੋ ॥੨੧੦੨॥ अपनी दै दुहिता हम कउ; तिह कउ चित चाहत है सु हमारो ॥२१०२॥ ਨ੍ਰਿਪੋ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਸੋ ॥ न्रिपो बाच कान्ह सो ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਯੌ ਭੂਪ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਭਾਖੀ ॥ तब यौ भूप स्याम सो भाखी ॥ ਏਕ ਪ੍ਰਤਿਗ੍ਯਾ ਮੈ ਕਰ ਰਾਖੀ ॥ एक प्रतिग्या मै कर राखी ॥ ਜੋ ਇਨ ਸਤ ਬ੍ਰਿਖਭਨ ਕੋ ਨਾਥੈ ॥ जो इन सत ब्रिखभन को नाथै ॥ ਸੋ ਇਹ ਕੋ ਲੈ ਜਾ ਕਰਿ ਸਾਥੈ ॥੨੧੦੩॥ सो इह को लै जा करि साथै ॥२१०३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਟਿ ਸੋ ਕਸਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪਿਤੰਬਰ ਕੋ; ਅਪੁਨੋ ਪੁਨਿ ਸਾਤਊ ਬੇਖ ਬਨਾਏ ॥ कटि सो कसि स्याम पित्मबर को; अपुनो पुनि सातऊ बेख बनाए ॥ ਦੇਖਬੇ ਭੀਤਰ ਏਕ ਹੀ ਸ੍ਯਾਮ; ਲਗੈ, ਕਿਨ ਹੂ ਲਖਿ ਭੇਦ ਨ ਪਾਏ ॥ देखबे भीतर एक ही स्याम; लगै, किन हू लखि भेद न पाए ॥ ਪਾਗਹਿ ਦਾਬਿ ਨਚਾਇ ਕੈ ਭਉਹਨ; ਸੂਰ ਸਭੋ ਮਹਿ ਸੂਰ ਕਹਾਏ ॥ पागहि दाबि नचाइ कै भउहन; सूर सभो महि सूर कहाए ॥ ਧੰਨਿ ਹੀ ਧੰਨਿ ਕਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ; ਜਬ ਸਾਤ ਹੀ ਬੈਲਨ ਕੋ ਨਥਿ ਆਏ ॥੨੧੦੪॥ धंनि ही धंनि कहियो सभ ही; जब सात ही बैलन को नथि आए ॥२१०४॥ ਜਬ ਨਾਥਤ ਭਯੋ ਪ੍ਰਭ ਸਾਤ ਬ੍ਰਿਖਭ; ਤਬ ਭਾਖਤ ਭੇ ਭਟਵਾ ਇਹ ਸਾਥੇ ॥ जब नाथत भयो प्रभ सात ब्रिखभ; तब भाखत भे भटवा इह साथे ॥ ਆਵਤ ਜੋ ਬਲਵੰਤ ਇਹੀ ਹਿਤ; ਸੋ ਪੁਰਏ ਇਨ ਸਿੰਗਨ ਸਾਥੇ ॥ आवत जो बलवंत इही हित; सो पुरए इन सिंगन साथे ॥ ਕਉਨ ਬਲੀ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਜਗ ਮੈ? ਇਨ ਸਾਤਨ ਕੇ ਜੋਊ ਨਾਕਹਿ ਨਾਥੇ ॥ कउन बली प्रगटियो जग मै? इन सातन के जोऊ नाकहि नाथे ॥ ਬੀਰ ਕਹੈ ਹਸ ਕੈ ਰਨਧੀਰ; ਬਿਨਾ ਰਿਪੁ ਚੀਰ ਸੁ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥੇ ॥੨੧੦੫॥ बीर कहै हस कै रनधीर; बिना रिपु चीर सु स्री ब्रिजनाथे ॥२१०५॥ ਸਾਧ ਕਹੈ ਇਕ ਯੌ ਹਸਿ ਕੈ; ਸਮ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਜੋ ਜਗ ਬੀਰ ਬਿਯੋ ਹੈ? ॥ साध कहै इक यौ हसि कै; सम स्याम की जो जग बीर बियो है? ॥ ਜਾ ਮਘਵਾਜਿਤ ਜੀਤ ਲਯੋ; ਸਿਰ ਰਾਵਣ ਕਾਟਿ ਕਬੰਧ ਕਿਯੋ ਹੈ ॥ जा मघवाजित जीत लयो; सिर रावण काटि कबंध कियो है ॥ ਗਾੜ ਪਰੀ ਗਜ ਪੈ ਜਬ ਹੀ; ਤਿਹ ਨਾਕਹਿ ਤੇ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਖਿ ਲਿਯੋ ਹੈ ॥ गाड़ परी गज पै जब ही; तिह नाकहि ते प्रभु राखि लियो है ॥ ਭੀਰ ਪਰੇ ਰਨਧੀਰ ਭਯੋ; ਜਨ ਪੀਰ ਨਿਹਾਰਿ ਅਧੀਰ ਭਯੋ ਹੈ ॥੨੧੦੬॥ भीर परे रनधीर भयो; जन पीर निहारि अधीर भयो है ॥२१०६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |