ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 447

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਆਵਤ ਸਰ ਸੋ ਕਾਟਿ ਕੈ; ਰਿਸਿ ਬੋਲਿਯੋ ਖੜਗੇਸ ॥

आवत सर सो काटि कै; रिसि बोलियो खड़गेस ॥

ਮੁਹਿ ਪਉਰਖ ਜਾਨਤ ਸਕਲ; ਸੇਸ ਸੁਰੇਸ ਮਹੇਸ ॥੧੬੩੧॥

मुहि पउरख जानत सकल; सेस सुरेस महेस ॥१६३१॥

ਕਬਿਤੁ ॥

कबितु ॥

ਭਖ ਜੈਹਉ ਭੂਤਨ, ਭਜਾਇ ਦੈਹੋ ਸੁਰਾਸੁਰ; ਸ੍ਯਾਮ ! ਪਟਿਕੈ ਹੋ ਭੂਮਿ, ਭੁਜਾ ਅਸਿ ਜੋ ਗਹਉ ॥

भख जैहउ भूतन, भजाइ दैहो सुरासुर; स्याम ! पटिकै हो भूमि, भुजा असि जो गहउ ॥

ਭੈਰਵ ਨਚੈਹਉ ਭਾਰੀ ਜੁਧਹਿ ਮਚੈਹਉ; ਪੁਨਿ ਭਾਜ ਹੂੰ ਨ ਜੈਹਉ, ਸੁਨਿ ਸਾਚੀ ਹਰਿ ! ਹਉ ਕਹਉ ॥

भैरव नचैहउ भारी जुधहि मचैहउ; पुनि भाज हूं न जैहउ, सुनि साची हरि ! हउ कहउ ॥

ਕਹਾ ਦ੍ਰਉਣ? ਦਿਜ ਕਉ, ਸੰਘਾਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਪਲ; ਮਾਰੋ ਦਲ ਬਲਿ ਇੰਦ੍ਰ, ਜਮ ਰੁਦ੍ਰ ਜੋ ਚਹਉ ॥

कहा द्रउण? दिज कउ, संघारत न लागै पल; मारो दल बलि इंद्र, जम रुद्र जो चहउ ॥

ਰਾਧਿਕਾ ਰਵਨ ! ਤਉ ਤੇਰੇ ਰਨ ਜੁਰੇ ਆਜੁ; ਛਤ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਹੁਇ ਕੈ ਐਸੋ ਬੋਲ ਹਉ ਸਹਉ ॥੧੬੩੨॥

राधिका रवन ! तउ तेरे रन जुरे आजु; छत्री खड़गेस हुइ कै ऐसो बोल हउ सहउ ॥१६३२॥

ਛਪੈ ਛੰਦ ॥

छपै छंद ॥

ਤਬਹਿ ਦ੍ਰਉਣ ਰਿਸ ਕੋ ਬਢਾਇ; ਨ੍ਰਿਪ ਸਉਹੈ ਧਾਯੋ ॥

तबहि द्रउण रिस को बढाइ; न्रिप सउहै धायो ॥

ਅਸਤ੍ਰ ਸਸਤ੍ਰ ਗਹਿ ਪਾਨਿ; ਬਹੁਤੁ ਬਿਧਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥

असत्र ससत्र गहि पानि; बहुतु बिधि जुध मचायो ॥

ਅਧਿਕ ਸ੍ਰਉਣ ਤਨ ਭਰੇ; ਲਰੇ ਭਟ ਘਾਇਲ ਐਸੇ ॥

अधिक स्रउण तन भरे; लरे भट घाइल ऐसे ॥

ਲਾਲ ਗੁਲਾਲ ਭਰੇ ਪਟਿ; ਖੇਲਤ ਚਾਚਰ ਜੈਸੇ ॥

लाल गुलाल भरे पटि; खेलत चाचर जैसे ॥

ਤਬ ਦੇਖਿ ਸਭੈ ਸੁਰ ਯੌ ਕਹੈ; ਧਨਿ ਦਿਜ ਧਨਿ, ਸੁ ਭੂਪ ਤੁਅ ॥

तब देखि सभै सुर यौ कहै; धनि दिज धनि, सु भूप तुअ ॥

ਜੁਗ ਚਾਰਨ ਮੈ ਅਬ ਲਉ ਕਹੂੰ; ਐਸੇ ਜੁਧ ਨ ਭਯੋ ਭੁਅ ॥੧੬੩੩॥

जुग चारन मै अब लउ कहूं; ऐसे जुध न भयो भुअ ॥१६३३॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਘੇਰਿਓ ਤਬ ਖੜਗੇਸ ਕਉ; ਪਾਡਵ ਸੈਨ ਰਿਸਾਇ ॥

घेरिओ तब खड़गेस कउ; पाडव सैन रिसाइ ॥

ਪਾਰਥ ਭੀਖਮ ਭੀਮ ਦਿਜ; ਦ੍ਰਉਣ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੁਰ ਰਾਇ ॥੧੬੩੪॥

पारथ भीखम भीम दिज; द्रउण क्रिपा कुर राइ ॥१६३४॥

ਕਬਿਤੁ ॥

कबितु ॥

ਜੈਸੇ ਬਾਰ ਖੇਤ ਕਉ, ਜੁ ਕਾਲ ਫਾਸ ਚੇਤ ਕਉ; ਸੁ ਭਿਛ ਦਾਨ ਦੇਤ ਕਉ, ਸੁ ਕੰਕਨ ਜਿਉ ਕਰ ਕੋ ॥

जैसे बार खेत कउ, जु काल फास चेत कउ; सु भिछ दान देत कउ, सु कंकन जिउ कर को ॥

ਜੈਸੇ ਦੇਹ ਪ੍ਰਾਨ ਕਉ, ਪ੍ਰਵੇਖ ਸਸਿ ਭਾਨੁ ਕਉ; ਅਗਿਆਨ ਜੈਸੇ ਗਿਆਨ ਕਉ, ਸੁ ਗੋਪੀ ਜੈਸੇ ਹਰਿ ਕੋ ॥

जैसे देह प्रान कउ, प्रवेख ससि भानु कउ; अगिआन जैसे गिआन कउ, सु गोपी जैसे हरि को ॥

ਜਿਉ ਤੜਾਗ ਆਪ ਕਉ, ਸੁ ਮਾਲਾ ਜੈਸੇ ਜਾਪੁ ਕਉ; ਸੋ ਪੁੰਨਿ ਜੈਸੇ ਪਾਪ ਕਉ, ਜਿਉ ਆਲ ਬਾਲ ਤਰੁ ਕੋ ॥

जिउ तड़ाग आप कउ, सु माला जैसे जापु कउ; सो पुंनि जैसे पाप कउ, जिउ आल बाल तरु को ॥

ਜੈਸੇ ਉਡ ਧ੍ਰੂਅ ਕਉ, ਸਮੁਦਰ ਜੈਸੇ ਭੂਅ ਕਉ; ਸੁ ਤੈਸੇ ਘੇਰਿ ਲੀਨੋ ਹੈ, ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਬਰ ਕੋ ॥੧੬੩੫॥

जैसे उड ध्रूअ कउ, समुदर जैसे भूअ कउ; सु तैसे घेरि लीनो है, खड़ग सिंघ बर को ॥१६३५॥

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

ਘੇਰਿ ਲਯੋ ਖੜਗੇਸ ਜਬੈ; ਤਬ ਹੀ ਦੁਰਜੋਧਨ ਕੋਪ ਭਯੋ ਹੈ ॥

घेरि लयो खड़गेस जबै; तब ही दुरजोधन कोप भयो है ॥

ਪਾਰਥ ਭੀਮ ਜੁਧਿਸਟਰ ਭੀਖਮ; ਅਉਰ ਹਲੀ ਹਲੁ ਪਾਨਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥

पारथ भीम जुधिसटर भीखम; अउर हली हलु पानि लयो है ॥

ਭਾਨੁਜ ਦ੍ਰਉਣ ਜੁ ਅਉਰ ਕ੍ਰਿਪਾ; ਸੁ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲਏ ਅਰਿ ਓਰਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥

भानुज द्रउण जु अउर क्रिपा; सु क्रिपान लए अरि ओरि गयो है ॥

ਅਤ੍ਰਨ ਲਾਤਨ ਮੂਕਨ ਦਾਂਤਨ; ਕੋ ਤਹਾਂ ਆਹਵ ਹੋਤ ਭਯੋ ਹੈ ॥੧੬੩੬॥

अत्रन लातन मूकन दांतन; को तहां आहव होत भयो है ॥१६३६॥

ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਲਯੋ ਧਨੁ ਬਾਨ; ਸੰਭਾਰਿ ਕਈ ਅਰਿ ਕੋਟਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥

स्री खड़गेस लयो धनु बान; स्मभारि कई अरि कोटि संघारे ॥

ਬਾਜ ਪਰੇ ਕਹੂੰ ਤਾਜ ਗਿਰੇ; ਗਜਰਾਜ ਗਿਰੇ ਗਿਰਿ ਸੇ ਧਰਿ ਕਾਰੇ ॥

बाज परे कहूं ताज गिरे; गजराज गिरे गिरि से धरि कारे ॥

ਘਾਇਲ ਏਕ ਪਰੇ ਤਰਫੈ ਸੁ; ਮਨੋ ਕਰਸਾਯਲ ਸਿੰਘ ਬਿਡਾਰੇ ॥

घाइल एक परे तरफै सु; मनो करसायल सिंघ बिडारे ॥

ਏਕ ਬਲੀ ਕਰਵਾਰਨ ਸੋ; ਅਰਿ ਲੋਥ ਪਰੀ, ਤਿਹ ਮੂੰਡ ਉਤਾਰੇ ॥੧੬੩੭॥

एक बली करवारन सो; अरि लोथ परी, तिह मूंड उतारे ॥१६३७॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth