ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 382 ਜੋ ਭਟ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਅਰਿਯੋ; ਬਰ ਕੈ ਹਰਿ ਜੂ ਸੋਊ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥ जो भट सामुहे आइ अरियो; बर कै हरि जू सोऊ मारि गिरायो ॥ ਲਾਜ ਭਰੇ ਜੋਊ ਜੋਰਿ ਭਿਰੇ; ਤਿਨ ਤੇ ਕੋਊ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਪਾਯੋ ॥ लाज भरे जोऊ जोरि भिरे; तिन ते कोऊ जीवत जान न पायो ॥ ਪੈਠਿ ਤਬੈ ਪ੍ਰਤਨਾ ਅਰਿ ਕੀ; ਮਧਿ ਸ੍ਯਾਮ ਘਨੋ ਪੁਨਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥ पैठि तबै प्रतना अरि की; मधि स्याम घनो पुनि जुधु मचायो ॥ ਸ੍ਰੀ ਬਲਬੀਰ ਸੁ ਧੀਰ ਗਹਿਯੋ; ਰਿਪੁ ਕੋ ਸਬ ਹੀ ਦਲੁ ਮਾਰਿ ਭਗਾਯੋ ॥੧੦੬੮॥ स्री बलबीर सु धीर गहियो; रिपु को सब ही दलु मारि भगायो ॥१०६८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭਗੀ ਚਮੂੰ ਚਤੁਰੰਗਨੀ; ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਨਿਹਾਰੀ ਨੈਨ ॥ भगी चमूं चतुरंगनी; न्रिपति निहारी नैन ॥ ਨਿਕਟਿ ਬਿਕਟਿ ਭਟ ਜੋ ਹੁਤੇ; ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਬੋਲਿਯੋ ਬੈਨ ॥੧੦੬੯॥ निकटि बिकटि भट जो हुते; तिन प्रति बोलियो बैन ॥१०६९॥ ਨ੍ਰਿਪ ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਾਚ ਸੈਨਾ ਪ੍ਰਤਿ ॥ न्रिप जरासंधि बाच सैना प्रति ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜੁਧ ਕਰੈ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਹਾ; ਤੁਮ ਹੂੰ ਦਲੁ ਲੈ ਉਨ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰੋ ॥ जुध करै घनि स्याम जहा; तुम हूं दलु लै उन ओरि सिधारो ॥ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ; ਕਰਿ ਲੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਦੇਹ ਪ੍ਰਹਾਰੋ ॥ बान कमान क्रिपान गदा; करि लै जदुबीर को देह प्रहारो ॥ ਜਾਇ ਨ ਜੀਵਤ ਜਾਦਵ ਕੋ; ਤਿਨ ਕੋ ਰਨ ਭੂਮਿ ਮੈ ਜਾਇ ਸੰਘਾਰੋ ॥ जाइ न जीवत जादव को; तिन को रन भूमि मै जाइ संघारो ॥ ਯੌ ਜਬ ਬੈਨ ਕਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੈਨ; ਚਲੀ ਚਤੁਰੰਗ ਜਹਾ ਰਨ ਭਾਰੋ ॥੧੦੭੦॥ यौ जब बैन कहै न्रिप सैन; चली चतुरंग जहा रन भारो ॥१०७०॥ ਆਇਸ ਪਾਵਤ ਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ; ਘਨ ਜਿਉ ਉਮਡੇ ਭਟ ਓਘ ਘਟਾ ਘਟ ॥ आइस पावत ही न्रिप को; घन जिउ उमडे भट ओघ घटा घट ॥ ਬਾਨਨ ਬੂੰਦਨ ਜਿਉ ਬਰਖੇ; ਚਪਲਾ ਅਸਿ ਕੀ ਧੁਨਿ ਹੋਤ ਸਟਾ ਸਟ ॥ बानन बूंदन जिउ बरखे; चपला असि की धुनि होत सटा सट ॥ ਭੂਮਿ ਪਰੇ ਇਕ ਸਾਸ ਭਰੇ; ਇਕ ਜੂਝਿ ਮਰੇ ਰਨਿ ਅੰਗ ਕਟਾ ਕਟ ॥ भूमि परे इक सास भरे; इक जूझि मरे रनि अंग कटा कट ॥ ਘਾਇਲ ਏਕ ਪਰੇ ਰਨ ਮੈ; ਮੁਖ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਰਟਾ ਰਟ ॥੧੦੭੧॥ घाइल एक परे रन मै; मुख मार ही मार पुकारि रटा रट ॥१०७१॥ ਜਦੁਬੀਰ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਕਰਿ ਮੈ; ਰਿਪੁ ਬੀਰ ਜਿਤੇ ਰਨ ਮਾਝਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥ जदुबीर सरासन लै करि मै; रिपु बीर जिते रन माझि संघारे ॥ ਮਤਿ ਕਰੀ ਬਰ ਬਾਜ ਹਨੇ; ਰਥ ਕਾਟਿ ਰਥੀ ਬਿਰਥੀ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥ मति करी बर बाज हने; रथ काटि रथी बिरथी करि डारे ॥ ਘਾਇਲ ਦੇਖ ਕੈ ਕਾਇਰ ਜੇ; ਡਰੁ ਮਾਨਿ ਰਨੇ ਛਿਤਿ ਤ੍ਯਾਗਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥ घाइल देख कै काइर जे; डरु मानि रने छिति त्यागि सिधारे ॥ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਪੁੰਨ ਕੇ ਅਗ੍ਰਜ ਮਾਨਹੁ; ਪਾਪਨ ਕੇ ਬਹੁ ਪੁੰਜ ਪਧਾਰੇ ॥੧੦੭੨॥ स्री हरि पुंन के अग्रज मानहु; पापन के बहु पुंज पधारे ॥१०७२॥ ਸੀਸ ਕਟੇ ਕਿਤਨੇ ਰਨ ਮੈ; ਮੁਖ ਤੇ ਤੇਊ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰੈ ॥ सीस कटे कितने रन मै; मुख ते तेऊ मार ही मार पुकारै ॥ ਦਉਰਤ ਬੀਚ ਕਬੰਧ ਫਿਰੈ; ਜਹ ਸ੍ਯਾਮ ਲਰੈ ਤਿਹ ਓਰਿ ਪਧਾਰੈ ॥ दउरत बीच कबंध फिरै; जह स्याम लरै तिह ओरि पधारै ॥ ਜੋ ਭਟ ਆਇ ਭਿਰੈ ਇਨ ਸੋ; ਤਿਨ ਕਉ ਹਰਿ ਜਾਨ ਕੈ ਘਾਇ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ॥ जो भट आइ भिरै इन सो; तिन कउ हरि जान कै घाइ प्रहारै ॥ ਜੋ ਗਿਰਿ ਭੂਮਿ ਪਰੈ ਮਰ ਕੈ; ਕਰ ਤੇ ਕਰਵਾਰ ਨ ਭੂ ਪਰ ਡਾਰੈ ॥੧੦੭੩॥ जो गिरि भूमि परै मर कै; कर ते करवार न भू पर डारै ॥१०७३॥ ਕਬਿਤੁ ॥ कबितु ॥ ਕੋਪ ਅਤਿ ਭਰੇ ਰਨ ਭੂਮਿ ਤੇ ਨ ਟਰੇ; ਦੋਊ ਰੀਝਿ ਰੀਝਿ ਲਰੇ ਦਲ ਦੁੰਦਭੀ ਬਜਾਇ ਕੈ ॥ कोप अति भरे रन भूमि ते न टरे; दोऊ रीझि रीझि लरे दल दुंदभी बजाइ कै ॥ ਦੇਵ ਦੇਖੈ ਖਰੇ ਗਨ ਜਛ ਜਸੁ ਰਰੇ; ਨਭ ਤੇ ਪੁਹਪ ਢਰੇ ਮੇਘ ਬੂੰਦਨ ਜਿਉ ਆਇ ਕੈ ॥ देव देखै खरे गन जछ जसु ररे; नभ ते पुहप ढरे मेघ बूंदन जिउ आइ कै ॥ ਕੇਤੇ ਜੂਝਿ ਮਰੇ ਕੇਤੇ ਅਪਛਰਨ ਬਰੇ; ਕੇਤੇ ਗੀਧਨਨ ਚਰੇ ਕੇਤੇ ਗਿਰੇ ਘਾਇ ਖਾਇ ਕੈ ॥ केते जूझि मरे केते अपछरन बरे; केते गीधनन चरे केते गिरे घाइ खाइ कै ॥ ਕੇਹਰਿ ਜਿਉ ਅਰੇ ਕੇਤੇ ਖੇਤ ਦੇਖਿ ਡਰੇ; ਕੇਤੇ ਲਾਜ ਭਾਰਿ ਭਰੇ ਦਉਰਿ ਪਰੇ ਅਰਿਰਾਇ ਕੈ ॥੧੦੭੪॥ केहरि जिउ अरे केते खेत देखि डरे; केते लाज भारि भरे दउरि परे अरिराइ कै ॥१०७४॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਭੂਮਿ ਗਿਰੇ ਭਟ ਘਾਇਲ ਹੁਇ; ਉਠ ਕੈ ਫਿਰਿ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜ ਪਧਾਰੇ ॥ भूमि गिरे भट घाइल हुइ; उठ कै फिरि जुध के काज पधारे ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਾ ਦੁਰ ਕੈ ਜੁ ਰਹੇ; ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਪੁਕਾਰੇ ॥ स्याम कहा दुर कै जु रहे; अति कोप भरे इह भांति पुकारे ॥ ਯੌ ਉਨ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਸੁਨਿ ਬੈਨ; ਭਯੋ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹਿ ਖਗ ਸੰਭਾਰੇ ॥ यौ उन कै मुख ते सुनि बैन; भयो हरि सामुहि खग स्मभारे ॥ ਦਉਰ ਕੈ ਸੀਸ ਕਟੇ ਨ ਹਟੇ; ਰਿਸ ਕੈ ਬਲਿਬੀਰ ਕੀ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥੧੦੭੫॥ दउर कै सीस कटे न हटे; रिस कै बलिबीर की ओरि सिधारे ॥१०७५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |