ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 343 ਬੀਰ ਬਡੋ ਰਨ ਬੀਚ ਹਨੋ ਤੁਮ; ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥ बीर बडो रन बीच हनो तुम; ऐसे कहियो अति ही छबि पाई ॥ ਆਯੋ ਹੋ ਹਉ ਸੁ ਘਨੇ ਰਿਪ ਘੇਰਿ; ਸਿਕਾਰ ਕੀ ਭਾਂਤਿ ਬਧੋ ਤਿਨ ਜਾਈ ॥੭੮੪॥ आयो हो हउ सु घने रिप घेरि; सिकार की भांति बधो तिन जाई ॥७८४॥ ਤਬ ਹਉ ਉਪਮਾ ਤੁਮਰੀ ਕਰਹੋ; ਕੁਬਲਿਯਾ ਗਿਰ ਕੋ ਤੁਮ ਜੋ ਮਰਿਹੋ ॥ तब हउ उपमा तुमरी करहो; कुबलिया गिर को तुम जो मरिहो ॥ ਮੁਸਟਕ ਬਲ ਸਾਥ ਚੰਡੂਰਹਿ ਸੋ; ਰੰਗਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਬਧ ਜਉ ਕਰਿਹੋ ॥ मुसटक बल साथ चंडूरहि सो; रंगभूमि बिखै बध जउ करिहो ॥ ਫਿਰਿ ਕੰਸ ਬਡੇ ਅਪੁਨੇ ਰਿਪੁ ਕੋ; ਗਹਿ ਕੇਸ ਤੇ ਪ੍ਰਾਨਨ ਕੋ ਹਰਿਹੋ ॥ फिरि कंस बडे अपुने रिपु को; गहि केस ते प्रानन को हरिहो ॥ ਰਿਪੁ ਮਾਰਿ ਘਨੇ ਬਨ ਆਸੁਰ ਕੋ; ਕਰਿ ਕਾਟਿ ਸਭੈ ਧਰ ਪੈ ਡਰਿਹੋ ॥੭੮੫॥ रिपु मारि घने बन आसुर को; करि काटि सभै धर पै डरिहो ॥७८५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਇਹ ਕਹਿ ਨਾਰਦ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸੋ; ਬਿਦਾ ਭਯੋ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥ इह कहि नारद क्रिसन सो; बिदा भयो मन माहि ॥ ਅਬ ਦਿਨ ਕੰਸਹਿ ਕੇ ਕਹਿਯੋ; ਮ੍ਰਿਤ ਕੇ ਫੁਨਿ ਨਿਜਕਾਹਿ ॥੭੮੬॥ अब दिन कंसहि के कहियो; म्रित के फुनि निजकाहि ॥७८६॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਮੁਨਿ ਨਾਰਦ ਜੂ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੂ ਕੋ ਸਭ ਭੇਦ ਦੇਇ ਫਿਰਿ ਬਿਦਿਆ ਭਏ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे मुनि नारद जू क्रिसन जू को सभ भेद देइ फिरि बिदिआ भए धयाइ समापतम सतु सुभम सतु ॥ ਅਥ ਬਿਸ੍ਵਾਸੁਰ ਦੈਤ ਜੁਧ ॥ अथ बिस्वासुर दैत जुध ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਖੇਲਤ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਸੋ ਕ੍ਰਿਸਨ; ਆਦਿ ਨਿਰੰਜਨ ਸੋਇ ॥ खेलत ग्वारनि सो क्रिसन; आदि निरंजन सोइ ॥ ਹ੍ਵੈ ਮੇਢਾ ਤਸਕਰ ਕੋਊ; ਕੋਊ ਪਹਰੂਆ ਹੋਇ ॥੭੮੭॥ ह्वै मेढा तसकर कोऊ; कोऊ पहरूआ होइ ॥७८७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੇਸਵ ਜੂ ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ; ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਸੁਭ ਖੇਲ ਮਚਾਯੋ ॥ केसव जू संग ग्वारनि के; ब्रिज भूमि बिखै सुभ खेल मचायो ॥ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਦੇਖਿ ਤਬੈ ਬਿਸ੍ਵਾਸੁਰ ਹ੍ਵੈ; ਚੁਰਵਾ ਤਿਨ ਭਛਨਿ ਆਯੋ ॥ ग्वारनि देखि तबै बिस्वासुर ह्वै; चुरवा तिन भछनि आयो ॥ ਗ੍ਵਾਰ ਹਰੇ ਹਰਿ ਕੇ ਬਹੁਤੇ; ਤਿਹ ਕੋ ਫਿਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਜੂ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥ ग्वार हरे हरि के बहुते; तिह को फिरि कै हरि जू लखि पायो ॥ ਧਾਇ ਕੈ ਤਾਹੀ ਕੀ ਗ੍ਰੀਵ ਗਹੀ; ਬਲ ਸੋ ਧਰਨੀ ਪਰ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੭੮੮॥ धाइ कै ताही की ग्रीव गही; बल सो धरनी पर मारि गिरायो ॥७८८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਿਸ੍ਵਾਸੁਰ ਕੋ ਸਮਾਰ ਕੈ; ਕਰਿ ਸਾਧਨ ਕੇ ਕਾਮ ॥ बिस्वासुर को समार कै; करि साधन के काम ॥ ਹਲੀ ਸੰਗ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰ ਲੈ; ਆਏ ਨਿਸਿ ਕੋ ਧਾਮਿ ॥੭੮੯॥ हली संग सभ ग्वार लै; आए निसि को धामि ॥७८९॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਬਿਸ੍ਵਾਸੁਰ ਦੈਤ ਬਧਹ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे किसनावतारे बिस्वासुर दैत बधह धयाइ समापतम ॥ ਅਥ ਹਰਿ ਕੋ ਅਕ੍ਰੂਰ ਮਥਰਾ ਕੋ ਲੈ ਜੈਬੋ ॥ अथ हरि को अक्रूर मथरा को लै जैबो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਰਿਪੁ ਕੋ ਹਰਿ ਮਾਰਿ ਗਏ ਜਬ ਹੀ; ਅਕ੍ਰੂਰ ਕਿਧੌ ਚਲ ਕੈ ਤਹਿ ਆਯੋ ॥ रिपु को हरि मारि गए जब ही; अक्रूर किधौ चल कै तहि आयो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਦੇਖਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰਿਓ; ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥ स्याम को देखि प्रनाम करिओ; अपने मन मै अति ही सुखु पायो ॥ ਕੰਸ ਕਹੀ ਸੋਊ ਕੈ ਬਿਨਤੀ; ਜਦੁਰਾ ਅਪੁਨੇ ਹਿਤ ਸਾਥ ਰਿਝਾਯੋ ॥ कंस कही सोऊ कै बिनती; जदुरा अपुने हित साथ रिझायो ॥ ਅੰਕੁਸ ਸੋ ਗਜ ਜਿਉ ਫਿਰੀਯੈ; ਹਰਿ ਕੋ ਤਿਮ ਬਾਤਨ ਤੇ ਹਿਰਿ ਲਿਆਯੋ ॥੭੯੦॥ अंकुस सो गज जिउ फिरीयै; हरि को तिम बातन ते हिरि लिआयो ॥७९०॥ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਤਿਹ ਕੀ ਹਰਿ ਜੂ; ਪਿਤ ਧਾਮਿ ਗਏ ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥ सुनि कै बतीया तिह की हरि जू; पित धामि गए इह बात सुनाई ॥ ਮੋਹਿ ਅਬੈ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੈ ਹਾਥਿ; ਬੁਲਾਇ ਪਠਿਓ ਮਥੁਰਾ ਹੂੰ ਕੇ ਰਾਈ ॥ मोहि अबै अक्रूर कै हाथि; बुलाइ पठिओ मथुरा हूं के राई ॥ ਪੇਖਤ ਹੀ ਤਿਹ ਮੂਰਤਿ ਨੰਦ; ਕਹੀ ਤੁਮਰੇ ਤਨ ਹੈ ਕੁਸਰਾਈ ॥ पेखत ही तिह मूरति नंद; कही तुमरे तन है कुसराई ॥ ਕਾਹੇ ਕੀ ਹੈ ਕੁਸਰਾਤ? ਕਹਿਯੋ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬੁਲਿਓ ਮੁਸਲੀਧਰ ਭਾਈ ॥੭੯੧॥ काहे की है कुसरात? कहियो; इह भांति बुलिओ मुसलीधर भाई ॥७९१॥ |
Dasam Granth |