ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 306 ਤਿਨ ਸੋ ਭਗਵਾਨ ਕਹੀ ਫਿਰ ਯੋ; ਸਜਨੀ ! ਹਮਰੀ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥ तिन सो भगवान कही फिर यो; सजनी ! हमरी बिनती सुनि लीजै ॥ ਆਨੰਦ ਬੀਚ ਕਰੋ ਮਨ ਕੇ; ਜਿਹ ਤੇ ਹਮਰੇ ਤਨ ਕੋ ਮਨ ਜੀਜੈ ॥ आनंद बीच करो मन के; जिह ते हमरे तन को मन जीजै ॥ ਮਿਤਵਾ ਜਿਹ ਤੇ ਹਿਤ ਮਾਨਤ ਹੈ; ਤਬ ਹੀ ਉਠ ਕੈ ਸੋਊ ਕਾਰਜ ਕੀਜੈ ॥ मितवा जिह ते हित मानत है; तब ही उठ कै सोऊ कारज कीजै ॥ ਦੈ ਰਸ ਕੋ ਸਿਰਪਾਵ ਤਿਸੈ; ਮਨ ਕੋ ਸਭ ਸੋਕ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦੀਜੈ ॥੫੧੫॥ दै रस को सिरपाव तिसै; मन को सभ सोक बिदा करि दीजै ॥५१५॥ ਹਸਿ ਕੈ ਭਗਵਾਨ ਕਹੀ ਫਿਰਿ ਯੌ; ਰਸ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਹਮ ਤੇ ਸੁਨ ਲਈਯੈ ॥ हसि कै भगवान कही फिरि यौ; रस की बतीया हम ते सुन लईयै ॥ ਜਾ ਕੈ ਲੀਏ ਮਿਤਵਾ ਹਿਤ ਮਾਨਤ; ਸੋ ਸੁਨ ਕੈ ਉਠਿ ਕਾਰਜ ਕਈਯੈ ॥ जा कै लीए मितवा हित मानत; सो सुन कै उठि कारज कईयै ॥ ਗੋਪਿਨ ਸਾਥ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਕੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਭਈਯੈ ॥ गोपिन साथ क्रिपा करि कै; कबि स्याम कहियो मुसलीधर भईयै ॥ ਜਾ ਸੰਗ ਹੇਤ ਮਹਾ ਕਰੀਯੈ; ਬਿਨੁ ਦਾਮਨ ਤਾ ਹੀ ਕੇ ਹਾਥਿ ਬਿਕਈਯੈ ॥੫੧੬॥ जा संग हेत महा करीयै; बिनु दामन ता ही के हाथि बिकईयै ॥५१६॥ ਕਾਨਰ ਕੀ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਆ; ਮਨ ਮੈ ਤਿਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਧੀਰ ਗਹਿਯੋ ਹੈ ॥ कानर की सुन कै बतीआ; मन मै तिन ग्वारिन धीर गहियो है ॥ ਦੋਖ ਜਿਤੋ ਮਨ ਭੀਤਰ ਥੋ; ਰਸ ਪਾਵਕ ਮੋ ਤ੍ਰਿਣ ਤੁਲਿ ਦਹਿਯੋ ਹੈ ॥ दोख जितो मन भीतर थो; रस पावक मो त्रिण तुलि दहियो है ॥ ਰਾਸ ਕਰਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਮਿਲਿ ਕੈ; ਜਸੁਧਾ ਸੁਤ ਕੋ ਤਿਨ ਮਾਨਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥ रास करियो सभ ही मिलि कै; जसुधा सुत को तिन मानि कहियो है ॥ ਰੀਝ ਰਹੀ ਪ੍ਰਿਥਮੀ, ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਗਨ; ਅਉ ਨਭ ਮੰਡਲ ਰੀਝ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੫੧੭॥ रीझ रही प्रिथमी, प्रिथमी गन; अउ नभ मंडल रीझ रहियो है ॥५१७॥ ਗਾਵਤ ਏਕ ਬਜਾਵਤ ਤਾਲ; ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਮਹਾ ਹਿਤ ਸੋ ॥ गावत एक बजावत ताल; सभै ब्रिज नारि महा हित सो ॥ ਭਗਵਾਨ ਕੋ ਮਾਨਿ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਹੀ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਚਿਤ ਸੋ ॥ भगवान को मानि कहियो तब ही; कबि स्याम कहै अति ही चित सो ॥ ਇਨ ਸੀਖ ਲਈ ਗਤਿ ਗਾਮਨ ਤੇ; ਸੁਰ ਭਾਮਨ ਤੇ ਕਿ ਕਿਧੋ ਕਿਤ ਸੋ ॥ इन सीख लई गति गामन ते; सुर भामन ते कि किधो कित सो ॥ ਅਬ ਮੋਹਿ ਇਹੈ ਸਮਝਿਯੋ ਸੁ ਪਰੈ; ਜਿਹ ਕਾਨ੍ਹ ਸਿਖੇ ਇਨ ਹੂੰ ਤਿਤ ਸੋ ॥੫੧੮॥ अब मोहि इहै समझियो सु परै; जिह कान्ह सिखे इन हूं तित सो ॥५१८॥ ਮੋਰ ਕੋ ਪੰਖ ਬਿਰਾਜਤ ਸੀਸ; ਸੁ ਰਾਜਤ ਕੁੰਡਲ ਕਾਨਨ ਦੋਊ ॥ मोर को पंख बिराजत सीस; सु राजत कुंडल कानन दोऊ ॥ ਲਾਲ ਕੀ ਮਾਲ ਸੁ ਛਾਜਤ ਕੰਠਹਿ; ਤਾ ਉਪਮਾ ਸਮ ਹੈ ਨਹਿ ਕੋਊ ॥ लाल की माल सु छाजत कंठहि; ता उपमा सम है नहि कोऊ ॥ ਜੋ ਰਿਪੁ ਪੈ ਮਗ ਜਾਤ ਚਲਿਯੋ; ਸੁਨਿ ਕੈ ਉਪਮਾ ਚਲਿ ਦੇਖਤ ਓਊ ॥ जो रिपु पै मग जात चलियो; सुनि कै उपमा चलि देखत ओऊ ॥ ਅਉਰ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਾ ਕਹੀਯੈ? ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਰਾਦਿਕ ਰੀਝਤ ਸੋਊ ॥੫੧੯॥ अउर की बात कहा कहीयै? कबि स्याम सुरादिक रीझत सोऊ ॥५१९॥ ਗੋਪਿਨ ਸੰਗ ਤਹਾ ਭਗਵਾਨ; ਮਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਕੋ ਕਰ ਗਾਵੈ ॥ गोपिन संग तहा भगवान; मनै अति ही हित को कर गावै ॥ ਰੀਝ ਰਹੈ ਖਗ ਠਉਰ ਸਮੇਤ ਸੁ; ਯਾ ਬਿਧਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕਾਨ੍ਹ ਰਿਝਾਵੈ ॥ रीझ रहै खग ठउर समेत सु; या बिधि ग्वारिन कान्ह रिझावै ॥ ਜਾ ਕਹੁ ਖੋਜਿ ਕਈ ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬ; ਕਿੰਨਰ ਭੇਦ ਨ ਰੰਚਕ ਪਾਵੈ ॥ जा कहु खोजि कई गण गंध्रब; किंनर भेद न रंचक पावै ॥ ਗਾਵਤ ਸੋ ਹਰਿ ਜੂ ਤਿਹ ਜਾ; ਤਜ ਕੈ ਮ੍ਰਿਗਨੀ, ਚਲਿ ਕੈ ਮ੍ਰਿਗ ਆਵੈ ॥੫੨੦॥ गावत सो हरि जू तिह जा; तज कै म्रिगनी, चलि कै म्रिग आवै ॥५२०॥ ਗਾਵਤ ਸਾਰੰਗ ਸੁਧ ਮਲਾਰ; ਬਿਭਾਸ ਬਿਲਾਵਲ ਅਉ ਫੁਨਿ ਗਉਰੀ ॥ गावत सारंग सुध मलार; बिभास बिलावल अउ फुनि गउरी ॥ ਜਾ ਸੁਰ ਸ੍ਰੋਨਨ ਮੈ ਸੁਨ ਕੈ; ਸੁਰ ਭਾਮਿਨ ਧਾਵਤ ਡਾਰਿ ਪਿਛਉਰੀ ॥ जा सुर स्रोनन मै सुन कै; सुर भामिन धावत डारि पिछउरी ॥ ਸੋ ਸੁਨ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿਯਾ; ਰਸ ਕੈ ਸੰਗ ਹੋਇ ਗਈ ਜਨੁ ਬਉਰੀ ॥ सो सुन कै सभ ग्वारनिया; रस कै संग होइ गई जनु बउरी ॥ ਤਿਆਗ ਕੈ ਕਾਨਨ ਤਾ ਸੁਨ ਕੈ; ਮ੍ਰਿਗ ਲੈ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਚਲਿ ਆਵਤ ਦਉਰੀ ॥੫੨੧॥ तिआग कै कानन ता सुन कै; म्रिग लै म्रिगनी चलि आवत दउरी ॥५२१॥ ਏਕ ਨਚੈ ਇਕ ਗਾਵਤ ਗੀਤ; ਬਜਾਵਤ ਤਾਲ ਦਿਖਾਵਤ ਭਾਵਨ ॥ एक नचै इक गावत गीत; बजावत ताल दिखावत भावन ॥ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰਸ ਸੋ; ਸੁ ਰਿਝਾਵਨ ਕਾਜ ਸਭੈ ਮਨ ਭਾਵਨਿ ॥ रास बिखै अति ही रस सो; सु रिझावन काज सभै मन भावनि ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |