ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 289 ਕੋਪ ਭਰੇ ਪਤਿ ਲੋਕਹ ਕੇ ਦਲ; ਆਬ ਰਖੇ ਠਟਿ ਸਾਜ ਅਣੇ ॥ कोप भरे पति लोकह के दल; आब रखे ठटि साज अणे ॥ ਭਗਵਾਨ ਜੂ ਠਾਂਢ ਭਯੋ ਕਰਿ ਲੈ; ਗਿਰਿ, ਪੈ ਕਰਿ ਕੈ ਕੁਛ ਹੂੰ ਨ ਗਣੇ ॥ भगवान जू ठांढ भयो करि लै; गिरि, पै करि कै कुछ हूं न गणे ॥ ਅਤਿ ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਜਸ ਉਚ ਮਹਾ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਿਧੌ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਭਣੇ ॥ अति ता छबि के जस उच महा; कबि स्याम किधौ इह भांति भणे ॥ ਜਿਮੁ ਬੀਰ ਬਡੋ ਕਰਿ ਸਿਪਰ ਲੈ; ਕਛੁ ਕੈ ਨ ਗਨੇ ਪੁਨਿ ਤੀਰ ਘਣੇ ॥੩੮੩॥ जिमु बीर बडो करि सिपर लै; कछु कै न गने पुनि तीर घणे ॥३८३॥ ਗੋਪ ਕਹੈ ਇਹ ਸਾਧਨ ਕੋ; ਦੁਖ ਦੂਰ ਕਰੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ਗਡੈ ॥ गोप कहै इह साधन को; दुख दूर करै मन माहि गडै ॥ ਇਹ ਹੈ ਬਲਵਾਨ ਬਡੋ ਪ੍ਰਗਟਿਓ; ਸੋਊ ਕੋ ਇਹ ਸੋ ਛਿਨ ਆਇ ਅਡੈ ॥ इह है बलवान बडो प्रगटिओ; सोऊ को इह सो छिन आइ अडै ॥ ਸਭ ਲੋਗ ਕਹੈ ਫੁਨਿ ਖਾਪਤ ਯਾ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਭਗਵਾਨ ਬਡੈ ॥ सभ लोग कहै फुनि खापत या; कबि स्याम कहै भगवान बडै ॥ ਤਿਹ ਮੋਛ ਲਹੀ ਛਿਨ ਮੈ ਇਹ ਤੇ; ਜਿਨ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਜਰਰਾ ਕੁ ਜਡੈ ॥੩੮੪॥ तिह मोछ लही छिन मै इह ते; जिन के मन मै जररा कु जडै ॥३८४॥ ਕਰਿ ਕੋਪ ਨਿਵਾਰ ਦਏ ਮਘਵਾ; ਦਲ ਕਾਨ੍ਹ੍ਹ ਬਡੇ ਬਲਬੀਰ ਬ੍ਰਤੀ ॥ करि कोप निवार दए मघवा; दल कान्ह बडे बलबीर ब्रती ॥ ਜਿਮ ਕੋਪਿ ਜਲੰਧਰਿ ਈਸਿ ਮਰਿਯੋ; ਜਿਮ ਚੰਡਿ ਚਮੁੰਡਹਿ ਸੈਨ ਹਤੀ ॥ जिम कोपि जलंधरि ईसि मरियो; जिम चंडि चमुंडहि सैन हती ॥ ਪਛੁਤਾਇ ਗਯੋ ਮਘਵਾ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ; ਨ ਰਹੀ ਤਿਹ ਕੀ ਪਤਿ ਏਕ ਰਤੀ ॥ पछुताइ गयो मघवा ग्रिह को; न रही तिह की पति एक रती ॥ ਇਕ ਮੇਘ ਬਿਦਾਰ ਦਏ ਹਰਿ ਜੀ; ਜਿਮ ਮੋਹਿ ਨਿਵਾਰਤ ਕੋਪਿ ਜਤੀ ॥੩੮੫॥ इक मेघ बिदार दए हरि जी; जिम मोहि निवारत कोपि जती ॥३८५॥ ਕੁਪ ਕੈ ਤਿਨਿ ਮੇਘ ਬਿਦਾਰ ਦਏ; ਜਿਨਿ ਰਾਖ ਲਯੋ ਜਲ ਭੀਤਰ ਹਾਥੀ ॥ कुप कै तिनि मेघ बिदार दए; जिनि राख लयो जल भीतर हाथी ॥ ਜਾਹਿ ਸਿਲਾ ਲਗਿ ਪਾਇ ਤਰੀ; ਜਿਹ ਰਾਖਿ ਲਈ ਦ੍ਰੁਪਤੀ ਸੁ ਅਨਾਥੀ ॥ जाहि सिला लगि पाइ तरी; जिह राखि लई द्रुपती सु अनाथी ॥ ਬੈਰ ਕਰੈ ਜੋਊ ਪੈ ਇਹ ਸੋ; ਸਭ ਗੋਪ ਕਹੈ ਇਹ ਤਾਹਿ ਅਸਾਥੀ ॥ बैर करै जोऊ पै इह सो; सभ गोप कहै इह ताहि असाथी ॥ ਜੋ ਹਿਤ ਸੋ ਚਿਤ ਕੈ ਇਹ ਕੀ; ਫੁਨਿ ਸੇਵ ਕਰੈ ਤਿਹ ਕੋ ਇਹ ਸਾਥੀ ॥੩੮੬॥ जो हित सो चित कै इह की; फुनि सेव करै तिह को इह साथी ॥३८६॥ ਮੇਘਨ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਦਲ; ਖਾਤਿਰ ਊਪਰਿ ਨ ਕਛੂ ਆਂਦਾ ॥ मेघन को तब ही क्रिसनं दल; खातिर ऊपरि न कछू आंदा ॥ ਕੋਪ ਕਰਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮਘਵਾ; ਨ ਚਲਿਯੋ ਤਿਹ ਸੋ ਕਛੁ ਤਾਹਿ ਬਸਾਂਦਾ ॥ कोप करियो अति ही मघवा; न चलियो तिह सो कछु ताहि बसांदा ॥ ਜੋਰ ਚਲੈ ਕਿਹ ਕੋ ਤਿਹ ਸੋ? ਕਹਿ ਹੈ ਸਭ ਹੀ ਜਿਸ ਕੋ ਜਗੁ ਬਾਂਦਾ ॥ जोर चलै किह को तिह सो? कहि है सभ ही जिस को जगु बांदा ॥ ਮੂੰਡ ਨਿਵਾਇ, ਮਨੈ ਦੁਖ ਪਾਇ; ਗਯੋ ਮਘਵਾ ਉਠਿ ਧਾਮਿ ਖਿਸਾਂਦਾ ॥੩੮੭॥ मूंड निवाइ, मनै दुख पाइ; गयो मघवा उठि धामि खिसांदा ॥३८७॥ ਸਕ੍ਰ ਗਯੋ ਪਛੁਤਾਹਿ ਗ੍ਰਿਹੰ ਕਹੁ; ਫੋਰ ਦਈ ਜਬ ਕਾਨ੍ਹਿ ਅਨੀ ॥ सक्र गयो पछुताहि ग्रिहं कहु; फोर दई जब कान्हि अनी ॥ ਬਰਖਾ ਕਰਿ ਕੋਪ ਕਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਪੈ; ਸੁ ਕਛੂ ਹਰਿ ਕੈ ਨਹਿ ਏਕ ਗਨੀ ॥ बरखा करि कोप करी ब्रिज पै; सु कछू हरि कै नहि एक गनी ॥ ਫੁਨਿ ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਿਧੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਭਨੀ ॥ फुनि ता छबि की अति ही उपमा; कबि स्याम किधो इह भांति भनी ॥ ਪਛਤਾਇ ਗਯੋ ਪਤਿ ਲੋਕਨ ਕੋ; ਜਿਮ ਲੂਟ ਲਯੋ ਅਹਿ ਸੀਸ ਮਨੀ ॥੩੮੮॥ पछताइ गयो पति लोकन को; जिम लूट लयो अहि सीस मनी ॥३८८॥ ਜਾਹਿ ਨ ਜਾਨਤ ਭੇਦ ਮੁਨੀ ਮਨਿ; ਭਾ ਇਹ ਜਾਪਨ ਕੋ ਇਹ ਜਾਪੀ ॥ जाहि न जानत भेद मुनी मनि; भा इह जापन को इह जापी ॥ ਰਾਜ ਦਯੋ ਇਨ ਹੀ ਬਲਿ ਕੋ; ਇਨ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਧਰਾ ਸਭ ਥਾਪੀ ॥ राज दयो इन ही बलि को; इन ही कबि स्याम धरा सभ थापी ॥ ਮਾਰਤ ਹੈ ਦਿਨ ਥੋਰਨ ਮੈ ਰਿਪੁ; ਗੋਪ ਕਹੈ ਇਹ ਕਾਨ੍ਹ੍ਹ ਪ੍ਰਤਾਪੀ ॥ मारत है दिन थोरन मै रिपु; गोप कहै इह कान्ह प्रतापी ॥ ਕਾਰਨ ਯਾਹਿ ਧਰੀ ਇਹ ਮੂਰਤਿ; ਮਾਰਨ ਕੋ ਜਗ ਕੇ ਸਭ ਪਾਪੀ ॥੩੮੯॥ कारन याहि धरी इह मूरति; मारन को जग के सभ पापी ॥३८९॥ ਕਰਿ ਕੈ ਜਿਹ ਸੋ ਛਲ ਪੈ ਚਤੁਰਾਨਨ; ਚੋਰਿ ਲਏ ਸਭ ਗੋਪ ਦਫਾ ॥ करि कै जिह सो छल पै चतुरानन; चोरि लए सभ गोप दफा ॥ ਤਿਨ ਕਉਤਕ ਦੇਖਨ ਕਾਰਨ ਕੋ; ਫੁਨਿ ਰਾਖਿ ਰਹਿਓ ਵਹ ਬੀਚ ਖਫਾ ॥ तिन कउतक देखन कारन को; फुनि राखि रहिओ वह बीच खफा ॥ ਕਾਨ ਬਿਨਾ ਕੁਪਏ ਉਹ ਸੋ; ਸੁ ਕਰੇ ਬਿਨ ਹੀ ਸਰ ਦੀਨ ਜਫਾ ॥ कान बिना कुपए उह सो; सु करे बिन ही सर दीन जफा ॥ ਛਿਨ ਮਧਿ ਬਨਾਇ ਲਏ ਬਛਰੇ; ਸਭ ਗੋਪਨ ਕੀ ਉਨ ਹੀ ਸੀ ਸਫਾ ॥੩੯੦॥ छिन मधि बनाइ लए बछरे; सभ गोपन की उन ही सी सफा ॥३९०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |