ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 165 ਜਬ ਹੀ ਬ੍ਯਾਹ ਰੁਦ੍ਰ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਨੀ ॥ जब ही ब्याह रुद्र ग्रिहि आनी ॥ ਚਲੀ ਜਗ ਕੀ ਬਹੁਰਿ ਕਹਾਨੀ ॥ चली जग की बहुरि कहानी ॥ ਸਬ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ਬੋਲਿ ਪਠਾਈ ॥ सब दुहिता तिह बोलि पठाई ॥ ਲੀਨੋ ਸੰਗਿ ਭਤਾਰਨ ਆਈ ॥੧੨॥ लीनो संगि भतारन आई ॥१२॥ ਜੇ ਜੇ ਹੁਤੇ ਦੇਸ ਪਰਦੇਸਾ ॥ जे जे हुते देस परदेसा ॥ ਜਾਤ ਭਏ ਸਸੁਰਾਰਿ ਨਰੇਸਾ ॥ जात भए ससुरारि नरेसा ॥ ਨਿਰਖਿ ਰੁਦ੍ਰ ਕੋ ਅਉਰ ਪ੍ਰਕਾਰਾ ॥ निरखि रुद्र को अउर प्रकारा ॥ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਭੂਪਤਿ ਤਾਹਿ ਚਿਤਾਰਾ ॥੧੩॥ किनहूं न भूपति ताहि चितारा ॥१३॥ ਨਹਨ ਗਉਰਜਾ ਦਛ ਬੁਲਾਈ ॥ नहन गउरजा दछ बुलाई ॥ ਸੁਨਿ ਨਾਰਦ ਤੇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਰਿਸਾਈ ॥ सुनि नारद ते ह्रिदै रिसाई ॥ ਬਿਨ ਬੋਲੇ ਪਿਤ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਈ ॥ बिन बोले पित के ग्रिह गई ॥ ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਤੇਜ ਤਨ ਤਈ ॥੧੪॥ अनिक प्रकार तेज तन तई ॥१४॥ ਜਗ ਕੁੰਡ ਮਹਿ ਪਰੀ ਉਛਰ ਕਰਿ ॥ जग कुंड महि परी उछर करि ॥ ਸਤ ਪ੍ਰਤਾਪਿ ਪਾਵਕ ਭਈ ਸੀਤਰਿ ॥ सत प्रतापि पावक भई सीतरि ॥ ਜੋਗ ਅਗਨਿ ਕਹੁ ਬਹੁਰਿ ਪ੍ਰਕਾਸਾ ॥ जोग अगनि कहु बहुरि प्रकासा ॥ ਤਾ ਤਨ ਕੀਯੋ ਪ੍ਰਾਨ ਕੋ ਨਾਸਾ ॥੧੫॥ ता तन कीयो प्रान को नासा ॥१५॥ ਆਇ ਨਾਰਦ ਇਮ ਸਿਵਹਿ ਜਤਾਈ ॥ आइ नारद इम सिवहि जताई ॥ ਕਹਾ ਬੈਠਿ ਹੋ? ਭਾਂਗ ਚੜਾਈ ॥ कहा बैठि हो? भांग चड़ाई ॥ ਛੂਟਿਯੋ ਧਿਆਨ ਕੋਪੁ ਜੀਯ ਜਾਗਾ ॥ छूटियो धिआन कोपु जीय जागा ॥ ਗਹਿ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਤਹ ਕੋ ਉਠ ਭਾਗਾ ॥੧੬॥ गहि त्रिसूल तह को उठ भागा ॥१६॥ ਜਬ ਹੀ ਜਾਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਥਲੈ ॥ जब ही जात भयो तिह थलै ॥ ਲਯੋ ਉਠਾਇ ਸੂਲ ਕਰਿ ਬਲੈ ॥ लयो उठाइ सूल करि बलै ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਿਨ ਕਰੇ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥ भांति भांति तिन करे प्रहारा ॥ ਸਕਲ ਬਿਧੁੰਸ ਜਗ ਕਰ ਡਾਰਾ ॥੧੭॥ सकल बिधुंस जग कर डारा ॥१७॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਨ ਭੂਪ ਸੰਘਾਰੇ ॥ भांति भांति तन भूप संघारे ॥ ਇਕ ਇਕ ਤੇ ਕਰ ਦੁਇ ਦੁਇ ਡਾਰੇ ॥ इक इक ते कर दुइ दुइ डारे ॥ ਜਾ ਕਹੁ ਪਹੁੰਚਿ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥ जा कहु पहुंचि त्रिसूल प्रहारा ॥ ਤਾ ਕਹੁ ਮਾਰ ਠਉਰ ਹੀ ਡਾਰਾ ॥੧੮॥ ता कहु मार ठउर ही डारा ॥१८॥ ਜਗ ਕੁੰਡ ਨਿਰਖਤ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ॥ जग कुंड निरखत भयो जब ही ॥ ਜੂਟ ਜਟਾਨ ਉਖਾਰਸ ਤਬ ਹੀ ॥ जूट जटान उखारस तब ही ॥ ਬੀਰਭਦ੍ਰ ਤਬ ਕੀਆ ਪ੍ਰਕਾਸਾ ॥ बीरभद्र तब कीआ प्रकासा ॥ ਉਪਜਤ ਕਰੋ ਨਰੇਸਨ ਨਾਸਾ ॥੧੯॥ उपजत करो नरेसन नासा ॥१९॥ ਕੇਤਕ ਕਰੇ ਖੰਡ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਬਰ ॥ केतक करे खंड न्रिपति बर ॥ ਕੇਤਕ ਪਠੈ ਦਏ ਜਮ ਕੇ ਘਰਿ ॥ केतक पठै दए जम के घरि ॥ ਕੇਤਕ ਗਿਰੇ ਧਰਣਿ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥ केतक गिरे धरणि बिकरारा ॥ ਜਨੁ ਸਰਤਾ ਕੇ ਗਿਰੇ ਕਰਾਰਾ ॥੨੦॥ जनु सरता के गिरे करारा ॥२०॥ ਤਬ ਲਉ ਸਿਵਹ ਚੇਤਨਾ ਆਈ ॥ तब लउ सिवह चेतना आई ॥ ਗਹਿ ਪਿਨਾਕ ਕਹੁ ਪਰੋ ਰਿਸਾਈ ॥ गहि पिनाक कहु परो रिसाई ॥ ਜਾ ਕੈ ਤਾਣਿ ਬਾਣ ਤਨ ਮਾਰਾ ॥ जा कै ताणि बाण तन मारा ॥ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੇ ਤਿਨ ਪਾਨਿ ਨੁਚਾਰਾ ॥੨੧॥ प्रान तजे तिन पानि नुचारा ॥२१॥ ਡਮਾ ਡਮ ਡਉਰੂ ਬਹੁ ਬਾਜੇ ॥ डमा डम डउरू बहु बाजे ॥ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਦਸਊ ਦਿਸਿ ਗਾਜੈ ॥ भूत प्रेत दसऊ दिसि गाजै ॥ ਝਿਮ ਝਿਮ ਕਰਤ ਅਸਿਨ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥ झिम झिम करत असिन की धारा ॥ ਨਾਚੇ ਰੁੰਡ ਮੁੰਡ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥੨੨॥ नाचे रुंड मुंड बिकरारा ॥२२॥ ਬਜੇ ਢੋਲ ਸਨਾਇ ਨਗਾਰੇ ॥ बजे ढोल सनाइ नगारे ॥ ਜੁਟੈ ਜੰਗ ਕੋ ਜੋਧ ਜੁਝਾਰੇ ॥ जुटै जंग को जोध जुझारे ॥ ਖਹਿ ਖਹਿ ਮਰੇ ਅਪਰ ਰਿਸ ਬਢੇ ॥ खहि खहि मरे अपर रिस बढे ॥ ਬਹੁਰਿ ਨ ਦੇਖੀਯਤ ਤਾਜੀਅਨ ਚਢੇ ॥੨੩॥ बहुरि न देखीयत ताजीअन चढे ॥२३॥ ਜਾ ਪਰ ਮੁਸਟ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥ जा पर मुसट त्रिसूल प्रहारा ॥ ਤਾਕਹੁ ਠਉਰ ਮਾਰ ਹੀ ਡਾਰਾ ॥ ताकहु ठउर मार ही डारा ॥ ਐਸੋ ਭਯੋ ਬੀਰ ਘਮਸਾਨਾ ॥ ऐसो भयो बीर घमसाना ॥ ਭਕ ਭਕਾਇ ਤਹ ਜਗੇ ਮਸਾਨਾ ॥੨੪॥ भक भकाइ तह जगे मसाना ॥२४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤੀਰ ਤਬਰ ਬਰਛੀ ਬਿਛੂਅ; ਬਰਸੇ ਬਿਸਖ ਅਨੇਕ ॥ तीर तबर बरछी बिछूअ; बरसे बिसख अनेक ॥ ਸਬ ਸੂਰਾ ਜੂਝਤ ਭਏ; ਸਾਬਤ ਬਚਾ ਨ ਏਕ ॥੨੫॥ सब सूरा जूझत भए; साबत बचा न एक ॥२५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਕਟਿ ਕਟਿ ਮਰੇ ਨਰੇਸ ਦੁਖੰਡਾ ॥ कटि कटि मरे नरेस दुखंडा ॥ ਬਾਇ ਹਨੇ ਗਿਰਿ ਗੇ ਜਨੁ ਝੰਡਾ ॥ बाइ हने गिरि गे जनु झंडा ॥ ਸੂਲ ਸੰਭਾਰਿ ਰੁਦ੍ਰ ਜਬ ਪਰਿਯੋ ॥ सूल स्मभारि रुद्र जब परियो ॥ ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਅਯੋਧਨ ਕਰਿਯੋ ॥੨੬॥ चित्र बचित्र अयोधन करियो ॥२६॥ |
Dasam Granth |