ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 149 ਮਹਾ ਅਸਤ੍ਰ ਪਾਤੰ ਕਰੇ ਸਸਤ੍ਰ ਘਾਤੰ ॥ महा असत्र पातं करे ससत्र घातं ॥ ਟਰੇ ਦੇਵ ਸਰਬੰ ਗਿਰੇ ਲੋਕ ਸਾਤੰ ॥੪੨॥ टरे देव सरबं गिरे लोक सातं ॥४२॥ ਭਏ ਅਤ੍ਰ ਘਾਤੰ ਗਿਰੇ ਚਉਰ ਚੀਰੰ ॥ भए अत्र घातं गिरे चउर चीरं ॥ ਰੁਲੇ ਤਛ ਮੁਛੰ ਉਠੇ ਤਿਛ ਤੀਰੰ ॥ रुले तछ मुछं उठे तिछ तीरं ॥ ਗਿਰੇ ਸੁੰਡ ਮੁੰਡੰ ਰਣੰ ਭੀਮ ਰੂਪੰ ॥ गिरे सुंड मुंडं रणं भीम रूपं ॥ ਮਨੋ ਖੇਲ ਪਉਢੇ ਹਠੀ ਫਾਗੁ ਜੂਪੰ ॥੪੩॥ मनो खेल पउढे हठी फागु जूपं ॥४३॥ ਬਹੇ ਖਗਯੰ ਖੇਤ ਖਿੰਗੰ ਸੁ ਧੀਰੰ ॥ बहे खगयं खेत खिंगं सु धीरं ॥ ਸੁਭੈ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਜਾਨ ਸੋ ਸੂਰਬੀਰੰ ॥ सुभै ससत्र संजान सो सूरबीरं ॥ ਗਿਰੇ ਗਉਰਿ ਗਾਜੀ ਖੁਲੇ ਹਥ ਬਥੰ ॥ गिरे गउरि गाजी खुले हथ बथं ॥ ਨਚਿਯੋ ਰੁਦ੍ਰ ਰੁਦ੍ਰੰ ਨਚੇ ਮਛ ਮਥੰ ॥੪੪॥ नचियो रुद्र रुद्रं नचे मछ मथं ॥४४॥ ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥ रसावल छंद ॥ ਮਹਾ ਬੀਰ ਗਜੇ ॥ महा बीर गजे ॥ ਸੁਭੰ ਸਸਤ੍ਰ ਸਜੇ ॥ सुभं ससत्र सजे ॥ ਬਧੇ ਗਜ ਗਾਹੰ ॥ बधे गज गाहं ॥ ਸੁ ਹੂਰੰ ਉਛਾਹੰ ॥੪੫॥ सु हूरं उछाहं ॥४५॥ ਢਲਾ ਢੁਕ ਢਾਲੰ ॥ ढला ढुक ढालं ॥ ਝਮੀ ਤੇਗ ਕਾਲੰ ॥ झमी तेग कालं ॥ ਕਟਾ ਕਾਟ ਬਾਹੈ ॥ कटा काट बाहै ॥ ਉਭੈ ਜੀਤ ਚਾਹੈ ॥੪੬॥ उभै जीत चाहै ॥४६॥ ਮੁਖੰ ਮੁਛ ਬੰਕੀ ॥ मुखं मुछ बंकी ॥ ਤਮੰ ਤੇਗ ਅਤੰਕੀ ॥ तमं तेग अतंकी ॥ ਫਿਰੈ ਗਉਰ ਗਾਜੀ ॥ फिरै गउर गाजी ॥ ਨਚੈ ਤੁੰਦ ਤਾਜੀ ॥੪੭॥ नचै तुंद ताजी ॥४७॥ ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਭਰਿਯੋ ਰੋਸ ਸੰਖਾਸੁਰੰ ਦੇਖ ਸੈਣੰ ॥ भरियो रोस संखासुरं देख सैणं ॥ ਤਪੇ ਬੀਰ ਬਕਤ੍ਰੰ ਕੀਏ ਰਕਤ ਨੈਣੰ ॥ तपे बीर बकत्रं कीए रकत नैणं ॥ ਭੁਜਾ ਠੋਕ ਭੂਪੰ ਕਰਿਯੋ ਨਾਦ ਉੱਚੰ ॥ भुजा ठोक भूपं करियो नाद उचं ॥ ਸੁਣੇ ਗਰਭਣੀਆਨ ਕੇ ਗਰਭ ਮੁਚੰ ॥੪੮॥ सुणे गरभणीआन के गरभ मुचं ॥४८॥ ਲਗੇ ਠਾਮ ਠਾਮੰ ਦਮਾਮੰ ਦਮੰਕੇ ॥ लगे ठाम ठामं दमामं दमंके ॥ ਖੁਲੇ ਖੇਤ ਮੋ ਖਗ ਖੂਨੀ ਖਿਮੰਕੇ ॥ खुले खेत मो खग खूनी खिमंके ॥ ਭਏ ਕ੍ਰੂਰ ਭਾਂਤੰ ਕਮਾਣੰ ਕੜਕੇ ॥ भए क्रूर भांतं कमाणं कड़के ॥ ਨਚੇ ਬੀਰ ਬੈਤਾਲ ਭੂਤੰ ਭੁੜਕੇ ॥੪੯॥ नचे बीर बैताल भूतं भुड़के ॥४९॥ ਗਿਰਿਯੋ ਆਯੁਧੰ ਸਾਯੁਧੰ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥ गिरियो आयुधं सायुधं बीर खेतं ॥ ਨਚੇ ਕੰਧਹੀਣੰ ਕਮਧੰ ਅਚੇਤੰ ॥ नचे कंधहीणं कमधं अचेतं ॥ ਖੁਲੇ ਖਗ ਖੂਨੀ ਖਿਆਲੰ ਖਤੰਗੰ ॥ खुले खग खूनी खिआलं खतंगं ॥ ਭਜੇ ਕਾਤਰੰ ਸੂਰ ਬਜੇ ਨਿਹੰਗੰ ॥੫੦॥ भजे कातरं सूर बजे निहंगं ॥५०॥ ਕਟੇ ਚਰਮ ਬਰਮੰ ਗਿਰਿਯੋ ਸਤ੍ਰ ਸਸਤ੍ਰੰ ॥ कटे चरम बरमं गिरियो सत्र ससत्रं ॥ ਭਕੈ ਭੈ ਭਰੇ ਭੂਤ ਭੂਮੰ ਨ੍ਰਿਸਤ੍ਰੰ ॥ भकै भै भरे भूत भूमं न्रिसत्रं ॥ ਰਣੰ ਰੰਗ ਰਤੇ ਸਭੀ ਰੰਗ ਭੂਮੰ ॥ रणं रंग रते सभी रंग भूमं ॥ ਗਿਰੇ ਜੁਧ ਮਧੰ ਬਲੀ ਝੂਮਿ ਝੂਮੰ ॥੫੧॥ गिरे जुध मधं बली झूमि झूमं ॥५१॥ ਭਯੋ ਦੁੰਦ ਜੁਧੰ ਰਣੰ ਸੰਖ ਮਛੰ ॥ भयो दुंद जुधं रणं संख मछं ॥ ਮਨੋ ਦੋ ਗਿਰੰ ਜੁਧ ਜੁਟੇ ਸਪਛੰ ॥ मनो दो गिरं जुध जुटे सपछं ॥ ਕਟੇ ਮਾਸ ਟੁਕੰ ਭਖੇ ਗਿਧਿ ਬ੍ਰਿਧੰ ॥ कटे मास टुकं भखे गिधि ब्रिधं ॥ ਹਸੈ ਜੋਗਣੀ ਚਉਸਠਾ ਸੂਰ ਸੁਧੰ ॥੫੨॥ हसै जोगणी चउसठा सूर सुधं ॥५२॥ ਕੀਯੋ ਉਧਾਰ ਬੇਦੰ ਹਤੇ ਸੰਖਬੀਰੰ ॥ कीयो उधार बेदं हते संखबीरं ॥ ਤਜ੍ਯੋ ਮਛ ਰੂਪੰ ਸਜ੍ਯੋ ਸੁੰਦ੍ਰ ਚੀਰ ॥ तज्यो मछ रूपं सज्यो सुंद्र चीर ॥ ਸਬੈ ਦੇਵ ਥਾਪੇ ਕੀਯੋ ਦੁਸਟ ਨਾਸੰ ॥ सबै देव थापे कीयो दुसट नासं ॥ ਟਰੇ ਸਰਬ ਦਾਨੋ ਭਰੇ ਜੀਵ ਤ੍ਰਾਸੰ ॥੫੩॥ टरे सरब दानो भरे जीव त्रासं ॥५३॥ ਤ੍ਰਿਭੰਗੀ ਛੰਦ ॥ त्रिभंगी छंद ॥ ਸੰਖਾਸੁਰ ਮਾਰੇ, ਬੇਦ ਉਧਾਰੇ; ਸਤ੍ਰ ਸੰਘਾਰੇ ਜਸੁ ਲੀਨੋ ॥ संखासुर मारे, बेद उधारे; सत्र संघारे जसु लीनो ॥ ਦੇਵੇ ਸੁ ਬੁਲਾਯੋ, ਰਾਜ ਬਿਠਾਯੋ; ਛਤ੍ਰ ਫਿਰਾਯੋ ਸੁਖ ਦੀਨੋ ॥ देवे सु बुलायो, राज बिठायो; छत्र फिरायो सुख दीनो ॥ ਕੋਟੰ ਬਜੇ ਬਾਜੇ, ਅਮਰੇਸੁਰ ਗਾਜੇ; ਸੁਭ ਘਰਿ ਸਾਜੇ ਸੋਕ ਹਰੇ ॥ कोटं बजे बाजे, अमरेसुर गाजे; सुभ घरि साजे सोक हरे ॥ ਦੈ ਕੋਟਕ ਦਛਨਾ, ਕ੍ਰੋਰ ਪ੍ਰਦਛਨਾ; ਆਨਿ ਸੁ ਮਛ ਕੇ ਪਾਇ ਪਰੇ ॥੫੪॥ दै कोटक दछना, क्रोर प्रदछना; आनि सु मछ के पाइ परे ॥५४॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਮਛ ਪ੍ਰਥਮ ਅਵਤਾਰ ਸੰਖਾਸੁਰ ਬਧਹ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे मछ प्रथम अवतार संखासुर बधह समापतम सतु सुभम सतु ॥१॥ ਅਥ ਕਛ ਅਵਤਾਰ ਕਥਨੰ ॥ अथ कछ अवतार कथनं ॥ ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥ भुजंग प्रयात छंद ॥ ਕਿਤੋ ਕਾਲ ਬੀਤਯੋ ਕਰਿਯੋ ਦੇਵ ਰਾਜੰ ॥ कितो काल बीतयो करियो देव राजं ॥ ਭਰੇ ਰਾਜ ਧਾਮੰ ਸੁਭੰ ਸਰਬ ਸਾਜੰ ॥ भरे राज धामं सुभं सरब साजं ॥ ਗਜੰ ਬਾਜ ਬੀਣੰ ਬਿਨਾ ਰਤਨ ਭੂਪੰ ॥ गजं बाज बीणं बिना रतन भूपं ॥ ਕਰਿਯੋ ਬਿਸਨ ਬੀਚਾਰ ਚਿਤੰ ਅਨੂਪੰ ॥੧॥ करियो बिसन बीचार चितं अनूपं ॥१॥ |
Dasam Granth |