ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 118 ਬਜੇ ਸੰਗਲੀਆਲੇ, ਸੰਘਰਿ ਡੋਹਰੇ ॥ बजे संगलीआले, संघरि डोहरे ॥ ਖੇਤ ਡਹੇ ਜਟਾਲੇ, ਹਾਠਾ ਜੋੜਿ ਕੈ ॥ खेत डहे जटाले, हाठा जोड़ि कै ॥ ਨੇਜੇ ਬੰਬਲਿਆਲੇ, ਦਿਸਿਨਿ ਓਰੜੈ ॥ नेजे ब्मबलिआले, दिसिनि ओरड़ै ॥ ਚਲੇ ਜਾਣ ਜਟਾਲੇ, ਨ੍ਹਾਵਣ ਗੰਗ ਨੂੰ ॥੪੬॥ चले जाण जटाले, न्हावण गंग नूं ॥४६॥ ਦੁਰਗਾ ਅਤੇ ਦਾਨਵੀ, ਸੂਲ ਹੋਈਆਂ ਕੰਗਾਂ ॥ दुरगा अते दानवी, सूल होईआं कंगां ॥ ਵਾਛੜ ਘਤੀ ਸੂਰਿਆਂ, ਵਿਚ ਖੇਤ ਖਤੰਗਾਂ ॥ वाछड़ घती सूरिआं, विच खेत खतंगां ॥ ਧੂਹਿ ਕ੍ਰਿਪਾਣਾਂ ਤਿਖੀਆਂ, ਬਢਿ ਲਾਹਨਿ ਅੰਗਾਂ ॥ धूहि क्रिपाणां तिखीआं, बढि लाहनि अंगां ॥ ਪਹਿਲਾ ਦਲਾ ਮਿਲੰਦਿਆਂ, ਭੇੜੁ ਪਾਇਆ ਨਿਹੰਗਾਂ ॥੪੭॥ पहिला दला मिलंदिआं, भेड़ु पाइआ निहंगां ॥४७॥ ਓਰੜਿ ਫਉਜਾ ਆਈਆਂ, ਬੀਰ ਚੜੇ ਕੰਧਾਰੀ ॥ ओरड़ि फउजा आईआं, बीर चड़े कंधारी ॥ ਸੜਕਿ ਮਿਆਨਹੁਂ ਕਢੀਆ, ਤਿਖੀਆ ਤਰਵਾਰੀ ॥ सड़कि मिआनहुं कढीआ, तिखीआ तरवारी ॥ ਕੜਕਿ ਉੱਠੇ ਰਣ ਮਚਿਆ, ਵਡੇ ਹੰਕਾਰੀ ॥ कड़कि उट्ठे रण मचिआ, वडे हंकारी ॥ ਸਿਰ ਧੜ ਬਾਹਾ ਗਨਲੇ, ਫੁਲ ਜੇਹੇ ਬਾੜੀ ॥ सिर धड़ बाहा गनले, फुल जेहे बाड़ी ॥ ਜਣੁ ਕਰਿ ਕਟੇ ਬਾਢੀਆਂ, ਰੁਖ ਚੰਦਨਿ ਆਰੀ ॥੪੮॥ जणु करि कटे बाढीआं, रुख चंदनि आरी ॥४८॥ ਦੁਹਾਂ ਕੰਧਾਰਾ ਮੁਹਿ ਜੁੜੇ; ਰਣਿ ਸਟ ਪਈ ਖਰਵਾਰ ਕਉ ॥ दुहां कंधारा मुहि जुड़े; रणि सट पई खरवार कउ ॥ ਤਕ ਤਕ ਕੈ ਬਰ ਦੁਰਗਸਾਹ; ਤਕਿ ਮਾਰੈ ਭਲੇ ਜੁਝਾਰ ਕਉ ॥ तक तक कै बर दुरगसाह; तकि मारै भले जुझार कउ ॥ ਪੈਦਲ ਮਾਰੇ ਹਾਥੀਆ; ਸੰਗਿ ਰਥ ਗਿਰੇ ਅਸਵਾਰ ਕਉ ॥ पैदल मारे हाथीआ; संगि रथ गिरे असवार कउ ॥ ਸੋਹਨਿ ਸੰਜਾ ਬਾਗੜਾ; ਜਣੁ ਲਗੇ ਫੁਲ ਅਨਾਰ ਕਉ ॥ सोहनि संजा बागड़ा; जणु लगे फुल अनार कउ ॥ ਗੁਸੇ ਆਈ ਕਾਲਿਕਾ; ਹਥ ਸਜੇ ਲੈ ਤਰਵਾਰ ਕਉ ॥ गुसे आई कालिका; हथ सजे लै तरवार कउ ॥ ਏਦੂੰ ਪਾਰੋ ਓਤ ਪਾਰ; ਹਰਿਨਾਕਸਿ ਕਈ ਹਜ਼ਾਰ ਕਉ ॥ एदूं पारो ओत पार; हरिनाकसि कई हज़ार कउ ॥ ਜਿਣਿ ਇਕੋ ਰਹੀ, ਕੰਧਾਰ ਕਉ ॥ जिणि इको रही, कंधार कउ ॥ ਸਦ ਰਹਮਤਿ, ਤੇਰੇ ਵਾਰ ਕਉ ॥੪੯॥ सद रहमति, तेरे वार कउ ॥४९॥ ਦੁਹਾ ਕੰਧਾਰਾ ਮੁਹਿ ਜੁੜੇ; ਸਟ ਪਈ ਜਮਧਾਣ ਕਉ ॥ दुहा कंधारा मुहि जुड़े; सट पई जमधाण कउ ॥ ਤਦਿ ਖਿੰਗ ਨਿਸੁੰਭ ਨਚਾਇਆ; ਡਾਲਿ ਉਪਰ ਬਰਗੁਸਤਾਣ ਕਉ ॥ तदि खिंग निसु्मभ नचाइआ; डालि उपर बरगुसताण कउ ॥ ਫੜੀ ਬਿਲੰਦ ਮੰਗਾਇਓਸੁ; ਫਰਮਾਇਸ ਕਰਿ ਮੁਲਤਾਨ ਕਉ ॥ फड़ी बिलंद मंगाइओसु; फरमाइस करि मुलतान कउ ॥ ਗੁਸੇ ਆਈ ਸਾਮ੍ਹਣੇ; ਰਣ ਅੰਦਰ ਘਤਣ ਘਾਣ ਕਉ ॥ गुसे आई साम्हणे; रण अंदर घतण घाण कउ ॥ ਅਗੇ ਤੇਗ ਵਗਾਈ ਦੁਰਗਸਾਹ; ਬਢਿ ਸੁੰਭਨ ਬਹੀ ਪਲਾਣ ਕਉ ॥ अगे तेग वगाई दुरगसाह; बढि सु्मभन बही पलाण कउ ॥ ਰੜਕੀ ਜਾਇ ਕੈ ਧਰਤ ਕਉ; ਬਢਿ ਪਾਖਰ ਬਢਿ ਕਿਕਾਣ ਕਉ ॥ रड़की जाइ कै धरत कउ; बढि पाखर बढि किकाण कउ ॥ ਬੀਰ ਪਲਾਣੋ ਡਿਗਿਆ; ਕਰਿ ਸਿਜਦਾ ਸੁੰਭ ਸੁਜਾਣ ਕਉ ॥ बीर पलाणो डिगिआ; करि सिजदा सु्मभ सुजाण कउ ॥ ਸਾਬਾਸ ! ਸਲੋਣੇ ਖਾਨ ਕਉ ॥ साबास ! सलोणे खान कउ ॥ ਸਦ ਸਾਬਾਸ ! ਤੇਰੇ ਤਾਣ ਕਉ ॥ सद साबास ! तेरे ताण कउ ॥ ਤਾਰੀਫਾ ! ਪਾਨ ਚਬਾਣ ਕਉ ॥ तारीफा ! पान चबाण कउ ॥ ਸਦ ਰਹਮਤ, ਕੈਫਾ ਖਾਣ ਕਉ ॥ सद रहमत, कैफा खाण कउ ॥ ਸਦ ਰਹਮਤ, ਤੁਰੇ ਨਚਾਣ ਕਉ ॥੫੦॥ सद रहमत, तुरे नचाण कउ ॥५०॥ ਦੁਰਗਾ ਅਤੇ ਦਾਨਵੀ, ਗਹਿ ਸੰਘਰ ਕਥੇ ॥ दुरगा अते दानवी, गहि संघर कथे ॥ ਓਰੜ ਉਠੇ ਸੂਰਮੇ, ਆਇ ਡਾਹੈ ਮਥੇ ॥ ओरड़ उठे सूरमे, आइ डाहै मथे ॥ ਕਟਿ ਤੁੰਫੰਗੀ ਕੈਬਰੀ, ਦਲ ਸਾਹਿਬ ਨਿਕਥੇ ॥ कटि तु्मफंगी कैबरी, दल साहिब निकथे ॥ ਵੇਖਣਿ ਜੰਗ ਫਰੇਸਤੇ, ਅਸਮਾਨਹੁੰ ਲਥੇ ॥੫੧॥ वेखणि जंग फरेसते, असमानहुं लथे ॥५१॥ ਦੋਹਾਂ ਕੰਧਾਰਾ ਮੁਹ ਜੁੜੇ, ਦਲ ਘੁਰੇ ਨਗਾਰੇ ॥ दोहां कंधारा मुह जुड़े, दल घुरे नगारे ॥ ਓਰੜਿ ਆਏ ਸੂਰਮੇ, ਸਿਰਦਾਰ ਰਣਿਆਰੇ ॥ ओरड़ि आए सूरमे, सिरदार रणिआरे ॥ ਲੈ ਲੈ ਤੇਗਾ ਬਰਛੀਆ, ਹਥਿਆਰ ਉਭਾਰੇ ॥ लै लै तेगा बरछीआ, हथिआर उभारे ॥ ਟੋਪ ਪਟੇਲਾ ਪਾਖਰਾ, ਗਲਿ ਸੰਜ ਸਵਾਰੇ ॥ टोप पटेला पाखरा, गलि संज सवारे ॥ ਲੈ ਕੇ ਬਰਛੀ ਦੁਰਗਸਾਹ, ਬਹੁ ਦਾਨਵ ਮਾਰੇ ॥ लै के बरछी दुरगसाह, बहु दानव मारे ॥ ਚੜੇ ਰਥੀ ਗਜ ਘੋੜਿਈ, ਮਾਰਿ ਭੁਇ ਤੇ ਡਾਰੇ ॥ चड़े रथी गज घोड़िई, मारि भुइ ते डारे ॥ ਜਣੁ ਹਲਵਾਈ ਸੀਖ ਨਾਲ, ਬਿੰਨ੍ਹ ਵੜੇ ਉਤਾਰੇ ॥੫੨॥ जणु हलवाई सीख नाल, बिंन्ह वड़े उतारे ॥५२॥ |
Dasam Granth |