ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 68 ਪਾਛੈ ਲਾਗਿ ਲਰਿਕਵਾ ਚਲੇ ॥ पाछै लागि लरिकवा चले ॥ ਜਾਨੁਕ ਸਿਖ ਸਖਾ ਹੈ ਭਲੇ ॥ जानुक सिख सखा है भले ॥ ਛਿਕੇ ਤੋਬਰਾ ਬਦਨ ਚੜਾਏ ॥ छिके तोबरा बदन चड़ाए ॥ ਜਨੁ ਗ੍ਰਿਹਿ ਖਾਨ ਮਲੀਦਾ ਆਏ ॥੨੦॥ जनु ग्रिहि खान मलीदा आए ॥२०॥ ਮਸਤਕਿ ਸੁਭੇ ਪਨਹੀਯਨ ਘਾਇ ॥ मसतकि सुभे पनहीयन घाइ ॥ ਜਨੁ ਕਰਿ ਟੀਕਾ ਦਏ ਬਲਾਇ ॥ जनु करि टीका दए बलाइ ॥ ਸੀਸ ਈਂਟ ਕੇ ਘਾਇ ਕਰੇਹੀ ॥ सीस ईंट के घाइ करेही ॥ ਜਨੁ ਤਿਨੁ ਭੇਟ ਪੁਰਾਤਨ ਦੇਹੀ ॥੨੧॥ जनु तिनु भेट पुरातन देही ॥२१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਬਹੂੰ ਰਣ ਜੂਝ੍ਯੋ ਨਹੀ; ਕਛੁ ਦੈ ਜਸੁ ਨਹੀ ਲੀਨ ॥ कबहूं रण जूझ्यो नही; कछु दै जसु नही लीन ॥ ਗਾਵ ਬਸਤਿ ਜਾਨ੍ਯੋ ਨਹੀ; ਜਮ ਸੋ ਕਿਨ ਕਹਿ ਦੀਨ ॥੨੨॥ गाव बसति जान्यो नही; जम सो किन कहि दीन ॥२२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਿਨੋ ਭਯੋ ਉਪਹਾਸਾ ॥ इह बिधि तिनो भयो उपहासा ॥ ਸਭ ਸੰਤਨ ਮਿਲਿ ਲਖਿਓ ਤਮਾਸਾ ॥ सभ संतन मिलि लखिओ तमासा ॥ ਸੰਤਨ ਕਸਟ ਨ ਦੇਖਨ ਪਾਯੋ ॥ संतन कसट न देखन पायो ॥ ਆਪ ਹਾਥ ਦੈ ਨਾਥਿ ਬਚਾਯੋ ॥੨੩॥ आप हाथ दै नाथि बचायो ॥२३॥ ਚਾਰਣੀ ਦੋਹਿਰਾ ॥ चारणी दोहिरा ॥ ਜਿਸ ਨੋ ਸਾਜਨ ਰਾਖਸੀ; ਦੁਸਮਨ ਕਵਨ ਬਿਚਾਰ ॥ जिस नो साजन राखसी; दुसमन कवन बिचार ॥ ਛ੍ਵੈ ਨ ਸਕੈ ਤਿਹ ਛਾਹਿ ਕੌ; ਨਿਹਫਲ ਜਾਇ ਗਵਾਰ ॥੨੪॥ छ्वै न सकै तिह छाहि कौ; निहफल जाइ गवार ॥२४॥ ਜੇ ਸਾਧੂ ਸਰਨੀ ਪਰੇ; ਤਿਨ ਕੇ ਕਵਣ ਬਿਚਾਰ ॥ जे साधू सरनी परे; तिन के कवण बिचार ॥ ਦੰਤਿ ਜੀਭ ਜਿਮ ਰਾਖਿ ਹੈ; ਦੁਸਟ ਅਰਿਸਟ ਸੰਘਾਰਿ ॥੨੫॥ दंति जीभ जिम राखि है; दुसट अरिसट संघारि ॥२५॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਸਾਹਜਾਦੇ ਵ ਅਹਦੀ ਆਗਮਨ ਬਰਨਨੰ ਨਾਮ ਤ੍ਰੋਦਸਮੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੩॥੪੬੦॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे साहजादे व अहदी आगमन बरननं नाम त्रोदसमो धिआइ समापतम सतु सुभम सतु ॥१३॥४६०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਰਬ ਕਾਲ ਸਭ ਸਾਧ ਉਬਾਰੇ ॥ सरब काल सभ साध उबारे ॥ ਦੁਖੁ ਦੈ ਕੈ ਦੋਖੀ ਸਭ ਮਾਰੇ ॥ दुखु दै कै दोखी सभ मारे ॥ ਅਦਭੁਤਿ ਗਤਿ ਭਗਤਨ ਦਿਖਰਾਈ ॥ अदभुति गति भगतन दिखराई ॥ ਸਭ ਸੰਕਟ ਤੇ ਲਏ ਬਚਾਈ ॥੧॥ सभ संकट ते लए बचाई ॥१॥ ਸਭ ਸੰਕਟ ਤੇ ਸੰਤ ਬਚਾਏ ॥ सभ संकट ते संत बचाए ॥ ਸਭ ਸੰਕਟ ਕੰਟਕ ਜਿਮ ਘਾਏ ॥ सभ संकट कंटक जिम घाए ॥ ਦਾਸ ਜਾਨ ਮੁਰਿ ਕਰੀ ਸਹਾਇ ॥ दास जान मुरि करी सहाइ ॥ ਆਪ ਹਾਥੁ ਦੈ ਲਯੋ ਬਚਾਇ ॥੨॥ आप हाथु दै लयो बचाइ ॥२॥ ਅਬ ਜੋ ਜੋ ਮੈ ਲਖੇ ਤਮਾਸਾ ॥ अब जो जो मै लखे तमासा ॥ ਸੋ ਸੋ ਕਰੋ ਤੁਮੈ ਅਰਦਾਸਾ ॥ सो सो करो तुमै अरदासा ॥ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ! ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਟਾਛਿ ਦਿਖੈ ਹੈ ॥ जो प्रभ ! क्रिपा कटाछि दिखै है ॥ ਸੋ ਤਵ ਦਾਸ ਉਚਾਰਤ ਜੈ ਹੈ ॥੩॥ सो तव दास उचारत जै है ॥३॥ ਜਿਹ ਜਿਹ ਬਿਧ ਮੈ ਲਖੇ ਤਮਾਸਾ ॥ जिह जिह बिध मै लखे तमासा ॥ ਚਹਤ ਤਿਨ ਕੋ ਕੀਯੋ ਪ੍ਰਕਾਸਾ ॥ चहत तिन को कीयो प्रकासा ॥ ਜੋ ਜੋ ਜਨਮ ਪੂਰਬਲੇ ਹੇਰੇ ॥ जो जो जनम पूरबले हेरे ॥ ਕਹਿਹੋ ਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਪਰਾਕ੍ਰਮ ਤੇਰੇ ॥੪॥ कहिहो सु प्रभु पराक्रम तेरे ॥४॥ ਸਰਬ ਕਾਲ ਹੈ ਪਿਤਾ ਅਪਾਰਾ ॥ सरब काल है पिता अपारा ॥ ਦੇਬਿ ਕਾਲਿਕਾ ਮਾਤ ਹਮਾਰਾ ॥ देबि कालिका मात हमारा ॥ ਮਨੂਆ ਗੁਰ ਮੁਰਿ ਮਨਸਾ ਮਾਈ ॥ मनूआ गुर मुरि मनसा माई ॥ ਜਿਨਿ ਮੋ ਕੋ ਸੁਭ ਕ੍ਰਿਆ ਪੜਾਈ ॥੫॥ जिनि मो को सुभ क्रिआ पड़ाई ॥५॥ ਜਬ ਮਨਸਾ ਮਨ ਮਯਾ ਬਿਚਾਰੀ ॥ जब मनसा मन मया बिचारी ॥ ਗੁਰੁ ਮਨੂਆ ਕਹ ਕਹ੍ਯੋ ਸੁਧਾਰੀ ॥ गुरु मनूआ कह कह्यो सुधारी ॥ ਜੇ ਜੇ ਚਰਿਤ ਪੁਰਾਤਨ ਲਹੇ ॥ जे जे चरित पुरातन लहे ॥ ਤੇ ਤੇ ਅਬ ਚਹੀਅਤ ਹੈ ਕਹੇ ॥੬॥ ते ते अब चहीअत है कहे ॥६॥ ਸਰਬ ਕਾਲ ਕਰੁਣਾ ਤਬ ਭਰੇ ॥ सरब काल करुणा तब भरे ॥ ਸੇਵਕ ਜਾਨਿ ਦਯਾ ਰਸ ਢਰੇ ॥ सेवक जानि दया रस ढरे ॥ ਜੋ ਜੋ ਜਨਮੁ ਪੂਰਬਲੋ ਭਯੋ ॥ जो जो जनमु पूरबलो भयो ॥ ਸੋ ਸੋ ਸਭ ਸਿਮਰਣ ਕਰਿ ਦਯੋ ॥੭॥ सो सो सभ सिमरण करि दयो ॥७॥ ਮੋ ਕੋ ਇਤੀ ਹੁਤੀ ਕਹ ਸੁਧੰ ॥ मो को इती हुती कह सुधं ॥ ਜਸ ਪ੍ਰਭ ਦਈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਬੁਧੰ ॥ जस प्रभ दई क्रिपा करि बुधं ॥ ਸਰਬ ਕਾਲ ਤਬ ਭਏ ਦਇਆਲਾ ॥ सरब काल तब भए दइआला ॥ ਲੋਹ ਰਛ ਹਮ ਕੋ ਸਬ ਕਾਲਾ ॥੮॥ लोह रछ हम को सब काला ॥८॥ ਸਰਬ ਕਾਲ ਰਛਾ ਸਭ ਕਾਲ ॥ सरब काल रछा सभ काल ॥ ਲੋਹ ਰਛ ਸਰਬਦਾ ਬਿਸਾਲ ॥ लोह रछ सरबदा बिसाल ॥ ਢੀਠ ਭਯੋ ਤਵ ਕ੍ਰਿਪਾ ਲਖਾਈ ॥ ढीठ भयो तव क्रिपा लखाई ॥ ਐਂਡੋ ਫਿਰੇ ਸਭਨ ਭਯੋ ਰਾਈ ॥੯॥ ऐंडो फिरे सभन भयो राई ॥९॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |