ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1318 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਸੁੰਦਰ ਹੁਤੀ; ਤਿਹ ਬਰ ਹੋਤ ਕੁਰੂਪ ॥ राज सुता सुंदर हुती; तिह बर होत कुरूप ॥ ਬਿਮਨ ਭਈ ਅਬਲਾ ਨਿਰਖਿ; ਜਨੁ ਜਿਯ ਹਾਰਾ ਜੂਪ ॥੭॥ बिमन भई अबला निरखि; जनु जिय हारा जूप ॥७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਏਕ ਸਾਹੁ ਕੋ ਪੂਤ ਹੁਤੋ ਸੰਗ ॥ एक साहु को पूत हुतो संग ॥ ਸੁੰਦਰ ਹੁਤੇ ਸਕਲ ਜਾ ਕੇ ਅੰਗ ॥ सुंदर हुते सकल जा के अंग ॥ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਲਖ ਤਾਹਿ ਲੁਭਾਈ ॥ राज सुता लख ताहि लुभाई ॥ ਗਿਰੀ ਧਰਨਿ ਜਨੁ ਨਾਗ ਚਬਾਈ ॥੮॥ गिरी धरनि जनु नाग चबाई ॥८॥ ਸੁਤਾ ਗਿਰੀ ਮਇਯਾ ਤਹ ਆਈ ॥ सुता गिरी मइया तह आई ॥ ਸੀਚਿ ਬਾਰਿ ਬਹੁ ਚਿਰੈ ਜਗਾਈ ॥ सीचि बारि बहु चिरै जगाई ॥ ਜਬ ਤਾ ਕੋ ਬਹੁਰੌ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥ जब ता को बहुरौ सुधि आई ॥ ਉਲਟਿ ਗਿਰੀ ਜਨ ਲਗੀ ਹਵਾਈ ॥੯॥ उलटि गिरी जन लगी हवाई ॥९॥ ਪਹਰਿਕ ਬਿਤੇ ਬਹੁਰਿ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥ पहरिक बिते बहुरि सुधि आई ॥ ਰੋਇ ਮਾਤ ਸੌ ਬਾਤ ਜਨਾਈ ॥ रोइ मात सौ बात जनाई ॥ ਅਗਨਿ ਜਾਰਿ ਮੁਹਿ ਅਬੈ ਜਰਾਵੌ ॥ अगनि जारि मुहि अबै जरावौ ॥ ਇਹੁ ਕੁਰੂਪ ਕੇ ਧਾਮ ਨ ਦ੍ਯਾਵੌ ॥੧੦॥ इहु कुरूप के धाम न द्यावौ ॥१०॥ ਮਾਤਹਿ ਹੁਤੀ ਸੁਤਾ ਅਤਿ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥ मातहि हुती सुता अति प्यारी ॥ ਚਿੰਤਾ ਕਰੀ ਚਿਤ ਮਹਿ ਭਾਰੀ ॥ चिंता करी चित महि भारी ॥ ਜਿਨਿ ਇਹ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥ जिनि इह राज सुता मरि जाइ ॥ ਕਹਾ ਕਰੈ ਤਾ ਕੀ ਤਬ ਮਾਇ ॥੧੧॥ कहा करै ता की तब माइ ॥११॥ ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤਾ ਕਛੂ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ॥ जब न्रिप सुता कछू सुधि पाई ॥ ਰੋਇ ਮਾਤ ਸੌ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥ रोइ मात सौ बात सुनाई ॥ ਧ੍ਰਿਗ ਮੁਹਿ, ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਕ੍ਯੋ ਭਈ? ॥ ध्रिग मुहि, राज सुता क्यो भई? ॥ ਕਿਸੀ ਸਾਹ ਕੇ ਧਾਮ ਨ ਗਈ ॥੧੨॥ किसी साह के धाम न गई ॥१२॥ ਮੋਰੋ ਭਾਗ ਲੋਪ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥ मोरो भाग लोप ह्वै गयो ॥ ਤਾ ਤੇ ਜਨਮ ਭੂਪ ਕੋ ਲਯੋ ॥ ता ते जनम भूप को लयो ॥ ਅਬ ਐਸੇ ਕੁਰੂਪ ਕੇ ਜੈ ਹੌ ॥ अब ऐसे कुरूप के जै हौ ॥ ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਸਭ ਰੋਤ ਬਿਤੈ ਹੌ ॥੧੩॥ रैनि दिवस सभ रोत बितै हौ ॥१३॥ ਧ੍ਰਿਗ ਮੁਹਿ, ਨਾਰਿ ਜੋਨਿ ਕਸ ਧਰੀ? ॥ ध्रिग मुहि, नारि जोनि कस धरी? ॥ ਕ੍ਯੋਂ ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਧਾਮੌਤਰੀ? ॥ क्यों भूपति के धामौतरी? ॥ ਮਾਗੀ ਦੇਤ ਨ ਮ੍ਰਿਤੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥ मागी देत न म्रितु बिधाता ॥ ਅਬ ਹੀ ਕਰੌ ਦੇਹਿ ਕੋ ਘਾਤਾ ॥੧੪॥ अब ही करौ देहि को घाता ॥१४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮੁਖ ਮਾਂਗੇ ਜੋ ਪੁਰਖ ਕੋ; ਭਲੋ ਬੁਰੋ ਕੁਛ ਹੋਇ ॥ मुख मांगे जो पुरख को; भलो बुरो कुछ होइ ॥ ਤੌ ਦੁਖਿਯਾ ਇਹ ਜਗਤ ਮੈ; ਜਿਯਤ ਨ ਉਬਰੈ ਕੋਇ ॥੧੫॥ तौ दुखिया इह जगत मै; जियत न उबरै कोइ ॥१५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਅਬ ਮੈ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰਿਹੌ ॥ अब मै मारि कटारी मरिहौ ॥ ਨਾਤਰ ਬਸਤ੍ਰ ਭਗੌਹੇ ਧਰਿਹੌ ॥ नातर बसत्र भगौहे धरिहौ ॥ ਬਰੌ ਤ ਪੂਤ ਸਾਹ ਕੋ ਬਰੌ ॥ बरौ त पूत साह को बरौ ॥ ਨਾਤਰ ਆਜੁ ਖਾਇ ਬਿਖੁ ਮਰੌ ॥੧੬॥ नातर आजु खाइ बिखु मरौ ॥१६॥ ਰਾਨੀ ਕੋ ਦੁਹਿਤਾ ਥੀ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥ रानी को दुहिता थी प्यारी ॥ ਸੋਈ ਕਰੀ ਜੁ ਤਾਹਿ ਉਚਾਰੀ ॥ सोई करी जु ताहि उचारी ॥ ਚੇਰੀ ਕਾਢਿ ਤਵਨ ਕਹ ਦੀਨੀ ॥ चेरी काढि तवन कह दीनी ॥ ਭੂਪ ਸੁਤਾ ਕਰਿ ਤਿਨ ਜੜ ਚੀਨੀ ॥੧੭॥ भूप सुता करि तिन जड़ चीनी ॥१७॥ ਸਾਹ ਪੁਤ੍ਰ ਕਹ ਦਈ ਕੁਮਾਰੀ ॥ साह पुत्र कह दई कुमारी ॥ ਦੁਤਿਯ ਪੁਰਖ ਨਹਿ ਕ੍ਰਿਯਾ ਬਿਚਾਰੀ ॥ दुतिय पुरख नहि क्रिया बिचारी ॥ ਲੈ ਚੇਰੀ ਵਹੁ ਭੂਪ ਸਿਧਾਯੋ ॥ लै चेरी वहु भूप सिधायो ॥ ਜਾਨ੍ਯੋ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਬਰਿ ਲ੍ਯਾਯੋ ॥੧੮॥ जान्यो राज सुता बरि ल्यायो ॥१८॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਤ੍ਰੈਸਠਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੬੩॥੬੬੧੪॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ त्रैसठि चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३६३॥६६१४॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਗਨਪਤਿ ਸਿੰਘ ਏਕ ਰਾਜਾ ਬਰ ॥ गनपति सिंघ एक राजा बर ॥ ਗਨਪਾਵਤੀ ਹੁਤੋ ਜਾ ਕੇ ਘਰ ॥ गनपावती हुतो जा के घर ॥ ਸ੍ਰੀ ਮਹਤਾਬ ਪ੍ਰਭਾ ਤਿਹ ਰਾਨੀ ॥ स्री महताब प्रभा तिह रानी ॥ ਜਾਹਿ ਨਿਰਖਿ ਕਰਿ ਨਾਰਿ ਲਜਾਨੀ ॥੧॥ जाहि निरखि करि नारि लजानी ॥१॥ ਮੁਹਕਮ ਸਿੰਘ ਏਕ ਛਤ੍ਰੀ ਜਹ ॥ मुहकम सिंघ एक छत्री जह ॥ ਜਿਹ ਸਮ ਉਪਜਾ ਦੁਤਿਯ ਨ ਮਹਿ ਮਹ ॥ जिह सम उपजा दुतिय न महि मह ॥ ਰਾਨੀ ਜਬ ਤਾ ਕੋ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥ रानी जब ता को लखि पायो ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਗ੍ਰਿਹ ਬੋਲਿ ਕਮਾਯੋ ॥੨॥ काम भोग ग्रिह बोलि कमायो ॥२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |