ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1277 ਪੁਹਪਨ ਸਮੈ ਬਿਕਨ ਜਬ ਭਯੋ ॥ पुहपन समै बिकन जब भयो ॥ ਤਬ ਤਹ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਬਿਲੋਕਨ ਅਯੋ ॥ तब तह न्रिपति बिलोकन अयो ॥ ਜੋਗੀ ਏਕ ਤਹਾ ਤਬ ਆਯੋ ॥ जोगी एक तहा तब आयो ॥ ਪੁਹਪ ਪਾਚ ਮਨ ਮੋਲ ਚੁਕਾਯੋ ॥੯॥ पुहप पाच मन मोल चुकायो ॥९॥ ਆਇ ਸੁ ਫੂਲ ਮੋਲ ਲੈ ਗਯੋ ॥ आइ सु फूल मोल लै गयो ॥ ਪਾਛੋ ਗਹਤ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥ पाछो गहत न्रिपति तिह भयो ॥ ਜਾਤ ਜਾਤ ਦੋਊ ਗਏ ਗਹਿਰ ਬਨ ॥ जात जात दोऊ गए गहिर बन ॥ ਜਹ ਲਖਿ ਜਾਤ ਤੀਸਰੋ ਮਨੁਖ ਨ ॥੧੦॥ जह लखि जात तीसरो मनुख न ॥१०॥ ਤਬ ਜੋਗੀ ਸਰ ਜਟਾ ਉਘਾਰੀ ॥ तब जोगी सर जटा उघारी ॥ ਤਿਨ ਭੀਤਰ ਤੇ ਨਾਰਿ ਨਿਕਾਰੀ ॥ तिन भीतर ते नारि निकारी ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰਿ ਕੈ ॥ भांति भांति ता सौ रति करि कै ॥ ਸੋਯੋ ਤਾਪ ਮਦਨ ਕੌ ਹਰਿ ਕੈ ॥੧੧॥ सोयो ताप मदन कौ हरि कै ॥११॥ ਜਬ ਹੀ ਸੋਇ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ਗਯੋ ॥ जब ही सोइ संन्यासी गयो ॥ ਜੂਤ ਜਟਨ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ਛੁਰਯੋ ॥ जूत जटन तिह नारि छुरयो ॥ ਤਹ ਤੇ ਪੁਰਖ ਏਕ ਤਿਹ ਕਾਢਾ ॥ तह ते पुरख एक तिह काढा ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਾ ਸੌ ਕਰਿ ਗਾਢਾ ॥੧੨॥ काम भोग ता सौ करि गाढा ॥१२॥ ਨ੍ਰਿਪ ਠਾਂਢੋ ਤਿਹ ਚਰਿਤ ਨਿਹਾਰਾ ॥ न्रिप ठांढो तिह चरित निहारा ॥ ਜੋਰਿ ਹਾਥ ਜੋਗਿਯਹਿ ਉਚਾਰਾ ॥ जोरि हाथ जोगियहि उचारा ॥ ਮੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਐਯੋ ॥ मो ग्रिह काल क्रिपा करि ऐयो ॥ ਜਥਾ ਸਕਤਿ ਭੋਜਨ ਕਰਿ ਜੈਯੋ ॥੧੩॥ जथा सकति भोजन करि जैयो ॥१३॥ ਪ੍ਰਾਤ ਗਯੋ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ਤਿਹ ਘਰ ॥ प्रात गयो संन्यासी तिह घर ॥ ਭਗਵਾ ਭੇਸ ਸਕਲ ਤਨ ਮੈ ਧਰਿ ॥ भगवा भेस सकल तन मै धरि ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਨ ਪ੍ਰਭਾ ਬਨਾਈ ॥ भांति भांति तन प्रभा बनाई ॥ ਮਹਾ ਧਰਮ ਸੋ ਜਨਿਯੋ ਜਾਈ ॥੧੪॥ महा धरम सो जनियो जाई ॥१४॥ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ਕਹ ਨ੍ਰਿਪ ਆਗੇ ਧਰਿ ॥ संन्यासी कह न्रिप आगे धरि ॥ ਦੁਹਿਤਾ ਕੇ ਰਾਜਾ ਆਯੋ ਘਰ ॥ दुहिता के राजा आयो घर ॥ ਤੀਨ ਥਾਲ ਭੋਜਨ ਕੇ ਭਰਿ ਕੈ ॥ तीन थाल भोजन के भरि कै ॥ ਆਗੇ ਰਾਖੇ ਬਚਨ ਉਚਰਿ ਕੈ ॥੧੫॥ आगे राखे बचन उचरि कै ॥१५॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਬਚਨ ਕਹੇ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ॥ इह बिधि बचन कहे संन्यासी ॥ ਕਹਾ ਕਰਤ ਹੈ ਮੁਹਿ ਤਨ ਹਾਸੀ? ॥ कहा करत है मुहि तन हासी? ॥ ਏਕ ਮਨੁਛ ਹੌ, ਇਤਨੌ ਭੋਜਨ ॥ एक मनुछ हौ, इतनौ भोजन ॥ ਖਾਯੋ ਜਾਇ ਕਵਨ ਬਿਧਿ ਮੋ ਤਨ? ॥੧੬॥ खायो जाइ कवन बिधि मो तन? ॥१६॥ ਏਕ ਥਾਰ ਭੋਜਨ ਤੁਮ ਕਰੋ ॥ एक थार भोजन तुम करो ॥ ਦੁਤਿਯ ਜਟਨ ਮੈ ਤਿਹ ਅਨਸਰੋ ॥ दुतिय जटन मै तिह अनसरो ॥ ਜਿਹ ਤਿਹ ਭਾਂਤਿ ਜਟਾ ਛੁਰਵਾਇ ॥ जिह तिह भांति जटा छुरवाइ ॥ ਤਹ ਤੇ ਨਾਰਿ ਨਿਕਾਸੀ ਰਾਇ ॥੧੭॥ तह ते नारि निकासी राइ ॥१७॥ ਤ੍ਰਿਤਿਯ ਥਾਰ ਆਗੇ ਤਿਹ ਰਾਖਾ ॥ त्रितिय थार आगे तिह राखा ॥ ਬਿਹਸਿ ਬਚਨ ਤਾ ਸੌ ਨ੍ਰਿਪ ਭਾਖਾ ॥ बिहसि बचन ता सौ न्रिप भाखा ॥ ਕੇਸ ਫਾਂਸ ਤੇ ਪੁਰਖ ਨਿਕਾਰਹੁ ॥ केस फांस ते पुरख निकारहु ॥ ਯਹ ਭੋਜਨ ਤੁਮ ਤਾ ਕਹ ਖ੍ਵਾਰਹੁ ॥੧੮॥ यह भोजन तुम ता कह ख्वारहु ॥१८॥ ਜਿਹ ਤਿਹ ਬਿਧਿ ਤਾ ਕੋ ਸੁ ਨਿਕਾਰਿਯੋ ॥ जिह तिह बिधि ता को सु निकारियो ॥ ਬਹੁਰਿ ਸੁਤਾ ਸੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ बहुरि सुता सौ बचन उचारियो ॥ ਤੀਨ ਥਾਰ ਅਗੇ ਤਿਹ ਰਾਖੇ ॥ तीन थार अगे तिह राखे ॥ ਤੀਨੋ ਭਖਹੁ ਯਾਹਿ ਬਿਧਿ ਭਾਖੇ ॥੧੯॥ तीनो भखहु याहि बिधि भाखे ॥१९॥ ਦੁਹਕਰ ਕਰਮ ਲਖਿਯੋ ਪਿਤ ਕੋ ਜਬ ॥ दुहकर करम लखियो पित को जब ॥ ਚਕ੍ਰਿਤ ਭਈ ਚਿਤ ਮਾਝ ਕੁਅਰਿ ਤਬ ॥ चक्रित भई चित माझ कुअरि तब ॥ ਜਾਰ ਸਹਿਤ ਵਹ ਬੀਰ ਬੁਲਾਯੋ ॥ जार सहित वह बीर बुलायो ॥ ਆਪਨ ਸਹਿਤ ਭੋਜ ਵਹ ਖਾਯੋ ॥੨੦॥ आपन सहित भोज वह खायो ॥२०॥ ਤ੍ਰਾਸ ਚਿਤ ਮੈ ਅਧਿਕ ਬਿਚਾਰਾ ॥ त्रास चित मै अधिक बिचारा ॥ ਇਨ ਰਾਜੈ ਸਭ ਚਰਿਤ ਨਿਹਾਰਾ ॥ इन राजै सभ चरित निहारा ॥ ਕਵਨ ਉਪਾਇ ਆਜੁ ਹ੍ਯਾ ਕਰਿਯੈ ॥ कवन उपाइ आजु ह्या करियै ॥ ਕਛੁਕ ਖੇਲਿ ਕਰਿ ਚਰਿਤ ਨਿਕਰਿਯੈ ॥੨੧॥ कछुक खेलि करि चरित निकरियै ॥२१॥ ਬੀਰ ਹਾਕਿ ਅਸ ਮੰਤ੍ਰ ਉਚਾਰਾ ॥ बीर हाकि अस मंत्र उचारा ॥ ਪਿਤ ਜੁਤ ਅੰਧ ਤਿਨੈ ਕਰਿ ਡਾਰਾ ॥ पित जुत अंध तिनै करि डारा ॥ ਗਈ ਮਿਤ੍ਰ ਕੇ ਸਾਥ ਨਿਕਰਿ ਕਰਿ ॥ गई मित्र के साथ निकरि करि ॥ ਭੇਦ ਸਕਾ ਨਹਿ ਕਿਨੂੰ ਬਿਚਰਿ ਕਰਿ ॥੨੨॥ भेद सका नहि किनूं बिचरि करि ॥२२॥ |
Dasam Granth |