ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1241 ਅਧਿਕ ਮਿਤ੍ਰ ਰਾਨੀ ਕਹ ਭਾਯੋ ॥ अधिक मित्र रानी कह भायो ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧ ਜਨਾਯੋ ॥ इह बिधि ताहि प्रबोध जनायो ॥ ਕਹਾ, ਉਜਾਰਿ ਜਹਾ ਬਡ ਅਹੀ ॥ कहा, उजारि जहा बड अही ॥ ਆਸਨ ਲਾਇ ਬੈਠਿਯੋ ਤਹੀ ॥੫॥ आसन लाइ बैठियो तही ॥५॥ ਸਭ ਹੀ ਅੰਗ ਬਿਭੂਤਿ ਚੜੈਯਹੁ ॥ सभ ही अंग बिभूति चड़ैयहु ॥ ਦ੍ਰੁਮ ਤਰ ਬੈਠੇ ਧ੍ਯਾਨ ਲਗੈਯਹੁ ॥ द्रुम तर बैठे ध्यान लगैयहु ॥ ਰਾਜਾ ਸਹਿਤ ਤਹਾ ਹਮ ਐਹੈਂ ॥ राजा सहित तहा हम ऐहैं ॥ ਤੁਮੈ ਧਾਮ ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਲੈ ਜੈਹੈਂ ॥੬॥ तुमै धाम ज्यों त्यों लै जैहैं ॥६॥ ਮਾਨਿ ਜਾਰ ਸੋਈ ਬਚ ਲਯੋ ॥ मानि जार सोई बच लयो ॥ ਭੇਖ ਅਤਿਥ ਕੋ ਧਾਰਤ ਭਯੋ ॥ भेख अतिथ को धारत भयो ॥ ਆਸਨ ਏਕ ਬ੍ਰਿਛ ਤਰ ਮਾਰਾ ॥ आसन एक ब्रिछ तर मारा ॥ ਯੌ ਰਾਜਾ ਸੌ ਨਾਰਿ ਉਚਾਰਾ ॥੭॥ यौ राजा सौ नारि उचारा ॥७॥ ਸੋਵਤ ਹੁਤੀ ਸੁਪਨ ਮੈ ਪਾਯੋ ॥ सोवत हुती सुपन मै पायो ॥ ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਮੇਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥ महा रुद्र मेरे ग्रिह आयो ॥ ਪਾਵ ਸਾਥ ਤਿਨ ਮੋਹਿ ਜਗਾਯੋ ॥ पाव साथ तिन मोहि जगायो ॥ ਅਧਿਕ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥੮॥ अधिक क्रिपा करि बचन सुनायो ॥८॥ ਤੁਮ ਰਾਜਾ ਜੂ! ਸਾਥ ਉਚਰਿਯਹੁ ॥ तुम राजा जू! साथ उचरियहु ॥ ਏਕ ਬਾਤ ਚਿਤ ਭੀਤਰਿ ਧਰਿਯਹੁ ॥ एक बात चित भीतरि धरियहु ॥ ਏਕ ਰਖੀਸੁਰ ਬਨ ਮਹਿ ਸੁਨਾ ॥ एक रखीसुर बन महि सुना ॥ ਤਾ ਸਮ ਭਯੋ ਨ ਹੈ ਕਹੂੰ ਮੁਨਾ ॥੯॥ ता सम भयो न है कहूं मुना ॥९॥ ਰਾਜਾ ਸਹਿਤ ਜਾਇ ਤਿਹ ਲ੍ਯੈਯਹੁ ॥ राजा सहित जाइ तिह ल्यैयहु ॥ ਦ੍ਵਾਦਸ ਬਰਖ ਸੰਗ ਲੈ ਸ੍ਵੈਯਹੁ ॥ द्वादस बरख संग लै स्वैयहु ॥ ਨਿਹਸੰਸੈ ਘਰ ਮੈ ਸੁਤ ਹੋਈ ॥ निहसंसै घर मै सुत होई ॥ ਯਾ ਮੈ ਬਾਤ ਨ ਦੂਜੀ ਕੋਈ ॥੧੦॥ या मै बात न दूजी कोई ॥१०॥ ਮਹਾ ਜਤੀ ਤਿਹ ਮੁਨਿ ਕੋ ਜਾਨਹੁ ॥ महा जती तिह मुनि को जानहु ॥ ਕਹੂੰ ਨ ਬਿਨਸਾ ਤਾਹਿ ਪਛਾਨਹੁ ॥ कहूं न बिनसा ताहि पछानहु ॥ ਰੰਭਾਦਿਕ ਇਸਤ੍ਰੀ ਪਚਿ ਹਾਰੀ ॥ र्मभादिक इसत्री पचि हारी ॥ ਬ੍ਰਤ ਤੇ ਟਰਾ ਨ, ਰਿਖਿ ਬ੍ਰਤ ਧਾਰੀ ॥੧੧॥ ब्रत ते टरा न, रिखि ब्रत धारी ॥११॥ ਹਮ ਤੁਮ ਸਾਥ ਤਹਾ ਦੋਊ ਜਾਵੈਂ ॥ हम तुम साथ तहा दोऊ जावैं ॥ ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਮੁਨਹਿ ਪਾਇ ਪਰ ਲ੍ਯਾਵੈਂ ॥ ज्यों त्यों मुनहि पाइ पर ल्यावैं ॥ ਬਾਰਹ ਬਰਿਸ ਮੋਰਿ ਸੰਗ ਸ੍ਵਾਵਹੁ ॥ बारह बरिस मोरि संग स्वावहु ॥ ਨਿਹਸੰਸੈ, ਘਰ ਮੈ ਸੁਤ ਪਾਵਹੁ ॥੧੨॥ निहसंसै, घर मै सुत पावहु ॥१२॥ ਸੁਨਿ ਬਚ ਨ੍ਰਿਪ, ਉਠਿ ਠਾਂਢੋ ਭਯੋ ॥ सुनि बच न्रिप, उठि ठांढो भयो ॥ ਰਾਨੀ ਸਹਿਤ, ਤਵਨ ਬਨ ਗਯੋ ॥ रानी सहित, तवन बन गयो ॥ ਜਹ ਛ੍ਵੈ ਬ੍ਰਿਛ, ਗਗਨ ਤਨ ਰਹੇ ॥ जह छ्वै ब्रिछ, गगन तन रहे ॥ ਘੋਰ ਭਯਾਨਕ ਜਾਤ ਨ ਕਹੇ ॥੧੩॥ घोर भयानक जात न कहे ॥१३॥ ਰਾਨੀ ਸਹਿਤ ਰਾਵ ਤਹ ਗਯੋ ॥ रानी सहित राव तह गयो ॥ ਹੇਰਤ ਤਵਨ ਮੁਨੀਸਹਿ ਭਯੋ ॥ हेरत तवन मुनीसहि भयो ॥ ਨਾਰਿ ਸਹਿਤ ਪਾਇਨ ਤਿਹ ਪਰਿਯੋ ॥ नारि सहित पाइन तिह परियो ॥ ਚਿਤ ਮੈ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੧੪॥ चित मै इहै बिचार बिचारियो ॥१४॥ ਜੋ ਸਿਵ ਸੁਪਨ ਸਮੈ ਕਹਿ ਗਯੋ ॥ जो सिव सुपन समै कहि गयो ॥ ਸੋ ਹਮ ਸਾਚੁ ਦ੍ਰਿਗਨ ਲਹਿ ਲਯੋ ॥ सो हम साचु द्रिगन लहि लयो ॥ ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਕਰਿ, ਇਹ ਗ੍ਰਿਹ ਲੈ ਜਾਊਂ ॥ ज्यों त्यों करि, इह ग्रिह लै जाऊं ॥ ਲੈ ਰਾਨੀ ਕੇ ਸਾਥ ਸੁਵਾਊਂ ॥੧੫॥ लै रानी के साथ सुवाऊं ॥१५॥ ਜ੍ਯੋਂ ਜ੍ਯੋਂ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਇਨ ਪਰ ਪਰੈ ॥ ज्यों ज्यों न्रिप पाइन पर परै ॥ ਤ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਮੁਨਿ ਆਂਖੈ ਨ ਉਘਰੈ ॥ त्यों त्यों मुनि आंखै न उघरै ॥ ਤ੍ਯੋਂ ਰਾਜਾ ਸੀਸਹਿ ਨਿਹੁਰਾਵੈ ॥ त्यों राजा सीसहि निहुरावै ॥ ਤਾ ਕਹ ਮਹਾ ਮੁਨੀ ਠਹਰਾਵੈ ॥੧੬॥ ता कह महा मुनी ठहरावै ॥१६॥ ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਅਨਿਕ ਬਾਰ ਪਗ ਪਰਾ ॥ जब न्रिप अनिक बार पग परा ॥ ਤਬ ਆਂਖੈ ਮੁਨਿ ਦੁਹੂੰ ਉਘਰਾ ॥ तब आंखै मुनि दुहूं उघरा ॥ ਤਾ ਸੌ ਕਹਾ, ਕਿਹ ਨਮਿਤਿ ਆਯੋ? ॥ ता सौ कहा, किह नमिति आयो? ॥ ਕਿਹ ਕਾਰਨ ਇਸਤ੍ਰੀ ਸੰਗ ਲ੍ਯਾਯੋ? ॥੧੭॥ किह कारन इसत्री संग ल्यायो? ॥१७॥ ਹਮ ਹੈ ਮੁਨਿ ਕਾਨਨ ਕੇ ਬਾਸੀ ॥ हम है मुनि कानन के बासी ॥ ਏਕ ਨਾਮ ਜਾਨਤ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥ एक नाम जानत अबिनासी ॥ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਜਾ ਬਸਤ ਕਿਹ ਠੌਰਾ? ॥ राजा प्रजा बसत किह ठौरा? ॥ ਹਮ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਰਾਚੇ ਰਸ ਬੌਰਾ ॥੧੮॥ हम प्रभ के राचे रस बौरा ॥१८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |