ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1235 ਜਬ ਮਦ ਕਰਿ ਮਤਵਾਰਾ ਕਿਯੋ ॥ जब मद करि मतवारा कियो ॥ ਭੁਜ ਤੇ ਪਕਰਿ ਸੇਜ ਪਰ ਦਿਯੋ ॥ भुज ते पकरि सेज पर दियो ॥ ਅਧਿਕ ਮਾਨਿ ਰੁਚਿ ਗਰੇ ਲਗਾਯੋ ॥ अधिक मानि रुचि गरे लगायो ॥ ਉਛਰਿ ਉਛਰਿ ਕਰਿ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥੯॥ उछरि उछरि करि भोग कमायो ॥९॥ ਏਕ ਤਰੁਨ ਦੂਸਰ ਮਦ ਮਾਤੋ ॥ एक तरुन दूसर मद मातो ॥ ਤੀਸਰ ਭੋਗ ਤਰੁਨਿ ਕੇ ਰਾਤੋ ॥ तीसर भोग तरुनि के रातो ॥ ਦੁਹੂੰਅਨ ਮਧ ਹਾਰ ਕੋ ਮਾਨੈ? ॥ दुहूंअन मध हार को मानै? ॥ ਚਾਰਹੁ ਬੇਦ ਭੇਦ ਇਹ ਜਾਨੈ ॥੧੦॥ चारहु बेद भेद इह जानै ॥१०॥ ਜਬ ਤ੍ਰਿਯ ਤਰੁਨਿ, ਤਰੁਨ ਕਹ ਪਾਵੈ ॥ जब त्रिय तरुनि, तरुन कह पावै ॥ ਛਿਨ ਛਤਿਯਾ ਤੇ ਛੋਰਿ ਨ ਭਾਵੈ ॥ छिन छतिया ते छोरि न भावै ॥ ਗਹਿ ਗਹਿ ਤਾ ਕਹ ਗਰੇ ਲਗਾਵੈ ॥ गहि गहि ता कह गरे लगावै ॥ ਚਾਰਿ ਪਹਿਰ ਨਿਸਿ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥੧੧॥ चारि पहिर निसि भोग कमावै ॥११॥ ਭੋਗ ਕਰਤ ਤਰੁਨੀ ਬਸਿ ਭਈ ॥ भोग करत तरुनी बसि भई ॥ ਪਰ ਕੀ ਤੇ ਵਾ ਕੀ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥ पर की ते वा की ह्वै गई ॥ ਛਿਨ ਇਕ ਛੈਲ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਜਾਵੈ ॥ छिन इक छैल न छोरियो जावै ॥ ਛੈਲਿਯਹਿ ਯਾਰ ਛਬੀਲੋ ਭਾਵੈ ॥੧੨॥ छैलियहि यार छबीलो भावै ॥१२॥ ਕੋਕਸਾਰ ਕੇ ਮਤਨ ਉਚਾਰੈ ॥ कोकसार के मतन उचारै ॥ ਅਮਲ ਪਾਨ ਕਰਿ ਦ੍ਰਿੜ ਰਤਿ ਧਾਰੈ ॥ अमल पान करि द्रिड़ रति धारै ॥ ਆਨ ਪੁਰਖ ਕੀ ਕਾਨਿ ਨ ਕਰਹੀ ॥ आन पुरख की कानि न करही ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਭੋਗਨ ਭਰਹੀ ॥੧੩॥ भांति भांति के भोगन भरही ॥१३॥ ਪੋਸਤ ਭਾਂਗ ਅਫੀਮ ਮੰਗਾਵੈ ॥ पोसत भांग अफीम मंगावै ॥ ਏਕ ਖਾਟ ਪਰ ਬੈਠਿ ਚੜਾਵੈ ॥ एक खाट पर बैठि चड़ावै ॥ ਹਸਿ ਹਸਿ ਕਰਿ ਦੋਊ ਜਾਂਘਨ ਲੇਹੀ ॥ हसि हसि करि दोऊ जांघन लेही ॥ ਰਾਜ ਤਰੁਨਿ ਕੌ ਬਹੁ ਸੁਖ ਦੇਹੀ ॥੧੪॥ राज तरुनि कौ बहु सुख देही ॥१४॥ ਭੋਗ ਕਰਤ ਨਿਸਿ ਸਕਲ ਬਿਤਾਵੈ ॥ भोग करत निसि सकल बितावै ॥ ਸੋਇ ਰਹੈ ਉਠਿ ਕੇਲਿ ਕਮਾਵੈ ॥ सोइ रहै उठि केलि कमावै ॥ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਤ੍ਰਿਯ ਆਸਨ ਕਹ ਲੈ ਕੈ ॥ फिरि फिरि त्रिय आसन कह लै कै ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੈ ਚੁੰਬਨ ਕੈ ਕੈ ॥੧੫॥ भांति भांति कै चु्मबन कै कै ॥१५॥ ਭੋਗ ਕਰਤ ਤਰੁਨਿਯਹਿ ਰਿਝਾਯੋ ॥ भोग करत तरुनियहि रिझायो ॥ ਭਾਂਤਿ ਅਨਿਕ ਤਿਨ ਕੇਲ ਮਚਾਯੋ ॥ भांति अनिक तिन केल मचायो ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਹੌ ਹਸਿ ਤਾਹਿ ਉਚਾਰੋ ॥ इह बिधि हौ हसि ताहि उचारो ॥ ਕਹੌ ਜੁ ਤੁਮ ਸੌ ਸੁਨਹੋ ਪ੍ਯਾਰੋ! ॥੧੬॥ कहौ जु तुम सौ सुनहो प्यारो! ॥१६॥ ਜਬ ਤਰੁਨੀ ਸੰਗ ਦ੍ਰਿੜ ਰਤਿ ਕਰੀ ॥ जब तरुनी संग द्रिड़ रति करी ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਭੋਗਨ ਭਰੀ ॥ भांति भांति के भोगन भरी ॥ ਰੀਝਿ ਤਰੁਨਿ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥ रीझि तरुनि इह भांति उचारी ॥ ਮਿਤ੍ਰ! ਭਈ ਮੈ ਦਾਸ ਤਿਹਾਰੀ ॥੧੭॥ मित्र! भई मै दास तिहारी ॥१७॥ ਅਬ ਜੌ ਕਹੋ, ਨੀਰ ਭਰਿ ਲ੍ਯਾਊ? ॥ अब जौ कहो, नीर भरि ल्याऊ? ॥ ਬਾਰ ਅਨੇਕ ਬਜਾਰ ਬਿਕਾਊ ॥ बार अनेक बजार बिकाऊ ॥ ਜੇ ਤੁਮ ਕਹੋ, ਵਹੈ ਮੈ ਕਰਿਹੌ ॥ जे तुम कहो, वहै मै करिहौ ॥ ਔਰ ਕਿਸੂ ਤੇ ਨੈਕੁ ਨ ਡਰਿਹੋ ॥੧੮॥ और किसू ते नैकु न डरिहो ॥१८॥ ਮਿਤ੍ਰ ਬਿਹਸਿ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਾ ॥ मित्र बिहसि इह भांति उचारा ॥ ਅਬ ਮੈ ਭਯੋ ਗੁਲਾਮ ਤਿਹਾਰਾ ॥ अब मै भयो गुलाम तिहारा ॥ ਤੋ ਸੀ ਤਰੁਨਿ ਭੋਗ ਕਹ ਪਾਈ ॥ तो सी तरुनि भोग कह पाई ॥ ਪੂਰਨ ਭਈ ਮੋਰਿ ਭਗਤਾਈ ॥੧੯॥ पूरन भई मोरि भगताई ॥१९॥ ਅਬ ਇਹ ਬਾਤ ਚਿਤ ਮੈ ਮੇਰੇ ॥ अब इह बात चित मै मेरे ॥ ਸੋ ਮੈ ਕਹਤ ਯਾਰ! ਸੰਗ ਤੇਰੇ ॥ सो मै कहत यार! संग तेरे ॥ ਅਬ ਕਛੁ ਐਸ ਉਪਾਵ ਬਨੈਯੈ ॥ अब कछु ऐस उपाव बनैयै ॥ ਜਾ ਤੇ ਤੋ ਕਹ ਸਦਾ ਹੰਢੈਯੈ ॥੨੦॥ जा ते तो कह सदा हंढैयै ॥२०॥ ਅਬ ਤੁਮ ਐਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਨਾਵਹੁ ॥ अब तुम ऐस चरित्र बनावहु ॥ ਜਾ ਤੇ ਮੋਹਿ ਸਦਾ ਤੁਮ ਪਾਵਹੁ ॥ जा ते मोहि सदा तुम पावहु ॥ ਭੇਦ ਦੂਸਰੋ ਪੁਰਖ ਨ ਪਾਵੈ ॥ भेद दूसरो पुरख न पावै ॥ ਲਹੈ ਨ ਸ੍ਵਾਨ, ਨ ਭੂਸਨ ਆਵੈ ॥੨੧॥ लहै न स्वान, न भूसन आवै ॥२१॥ ਰਾਨੀ ਸੁਨੀ ਬਾਤ ਐਸੀ ਜਬ ॥ रानी सुनी बात ऐसी जब ॥ ਬਚਨ ਕਹਾ ਹਸਿ ਕਰਿ ਪਿਯ ਸੋ ਤਬ ॥ बचन कहा हसि करि पिय सो तब ॥ ਰੋਮ ਨਾਸ ਤੁਮ ਬਦਨ ਲਗਾਵਹੁ ॥ रोम नास तुम बदन लगावहु ॥ ਸਕਲ ਨਾਰਿ ਕੋ ਭੇਸ ਬਨਾਵਹੁ ॥੨੨॥ सकल नारि को भेस बनावहु ॥२२॥ |
Dasam Granth |