ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1211 ਤਾ ਕੋ ਕਾਟਿ ਮੂੰਡ ਕਰਿ ਲਿਯੋ ॥ ता को काटि मूंड करि लियो ॥ ਲੈ ਰਾਜਾ ਕੇ ਹਾਜਰ ਕਿਯੋ ॥ लै राजा के हाजर कियो ॥ ਤਵ ਨਿਮਿਤ ਕਾਜੀ ਮੈ ਘਾਯੋ ॥ तव निमित काजी मै घायो ॥ ਅਬ ਮੁਹਿ ਸੰਗ ਕਰੋ ਮਨ ਭਾਯੋ ॥੭॥ अब मुहि संग करो मन भायो ॥७॥ ਜਬ ਸਿਰ ਨਿਰਖਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤਿਹ ਲਯੋ ॥ जब सिर निरखि न्रिपति तिह लयो ॥ ਮਨ ਕੇ ਬਿਖੈ ਅਧਿਕ ਡਰ ਪਯੋ ॥ मन के बिखै अधिक डर पयो ॥ ਪਤਿ ਮਾਰਤ ਜਿਹ ਲਗੀ ਨ ਬਾਰਾ ॥ पति मारत जिह लगी न बारा ॥ ਕਾ ਉਪਪਤਿ ਤਿਹ ਅਗ੍ਰ ਬਿਚਾਰਾ ॥੮॥ का उपपति तिह अग्र बिचारा ॥८॥ ਧਿਕ ਧਿਕ ਬਚ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯਹ ਉਚਾਰਾ ॥ धिक धिक बच तिह त्रियह उचारा ॥ ਭੋਗ ਕਰਬ ਮੈ ਤਜਾ ਤਿਹਾਰਾ ॥ भोग करब मै तजा तिहारा ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਪਾਪਨਿ ਤੈ ਭਰਤਾ ਘਾਯੋ ॥ त्रिय पापनि तै भरता घायो ॥ ਤਾ ਤੇ ਮੋਹਿ ਅਧਿਕ ਡਰ ਆਯੋ ॥੯॥ ता ते मोहि अधिक डर आयो ॥९॥ ਅਬ ਤੈ ਜਾਹਿ ਪਾਪਨੀ! ਤਹੀ ॥ अब तै जाहि पापनी! तही ॥ ਨਿਜ ਕਰ ਨਾਥ ਸੰਘਾਰਾ ਜਹੀ ॥ निज कर नाथ संघारा जही ॥ ਅਬ ਤੇਰੋ ਸਭ ਹੀ ਧ੍ਰਿਗ ਸਾਜਾ ॥ अब तेरो सभ ही ध्रिग साजा ॥ ਅਬ ਹੀ ਲਗਿ ਜੀਵਤ? ਨਿਰਲਾਜਾ! ॥੧੦॥ अब ही लगि जीवत? निरलाजा! ॥१०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਹਿਤ ਮੇਰੇ ਜਿਨ ਪਤਿ ਹਨਾ; ਕੀਨਾ ਬਡਾ ਕੁਕਾਜ ॥ हित मेरे जिन पति हना; कीना बडा कुकाज ॥ ਜਮਧਰ ਮਾਰਿ ਨ ਮਰਤ ਹੈ; ਅਬ ਲੌ ਜਿਯਤ ਨਿਲਾਜ ॥੧੧॥ जमधर मारि न मरत है; अब लौ जियत निलाज ॥११॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਏ ਨਾਰਿ ਰਿਸਾਈ ॥ सुनत बचन ए नारि रिसाई ॥ ਲਜਿਤ ਭਈ ਘਰ ਕੋ ਫਿਰੀ ਆਈ ॥ लजित भई घर को फिरी आई ॥ ਪਤਿ ਕੋ ਮੂੰਡ ਤਿਸੀ ਘਰ ਡਾਰਾ ॥ पति को मूंड तिसी घर डारा ॥ ਆਇ ਧਾਮ ਇਸ ਭਾਂਤਿ ਪੁਕਾਰਾ ॥੧੨॥ आइ धाम इस भांति पुकारा ॥१२॥ ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਸਭ ਲੋਗ ਬੁਲਾਏ ॥ प्रात भए सभ लोग बुलाए ॥ ਸਭਹਿਨ ਕਾਜੀ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦਿਖਾਏ ॥ सभहिन काजी म्रितक दिखाए ॥ ਸ੍ਰੋਨਤ ਧਾਰ ਪਰਤ ਜਿਹ ਗਈ ॥ स्रोनत धार परत जिह गई ॥ ਸੋ ਮਗੁ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਖੋਜਤ ਭਈ ॥੧੩॥ सो मगु ह्वै करि खोजत भई ॥१३॥ ਜਹ ਜਹ ਜਾਇ ਸ੍ਰੋਨ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥ जह जह जाइ स्रोन की धारा ॥ ਤਿਹ ਹੇਰਤ ਜਨ ਚਲੇ ਅਪਾਰਾ ॥ तिह हेरत जन चले अपारा ॥ ਤਹ ਸਭਹੂੰ ਲੈ ਠਾਂਢੋ ਕੀਨਾ ॥ तह सभहूं लै ठांढो कीना ॥ ਜਹ ਨਿਜੁ ਹਾਥ ਡਾਰਿ ਸਿਰ ਦੀਨਾ ॥੧੪॥ जह निजु हाथ डारि सिर दीना ॥१४॥ ਮੂੰਡ ਕਟ੍ਯੋ ਸਭਹਿਨ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥ मूंड कट्यो सभहिन लखि पायो ॥ ਇਹ ਕਾਜੀ ਯਾਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਘਾਯੋ ॥ इह काजी याही न्रिप घायो ॥ ਤਾ ਕਹ ਬਾਧਿ ਲੈ ਗਏ ਤਹਾ ॥ ता कह बाधि लै गए तहा ॥ ਜਹਾਂਗੀਰ ਬੈਠਾ ਥੋ ਜਹਾ ॥੧੫॥ जहांगीर बैठा थो जहा ॥१५॥ ਸਭ ਬ੍ਰਿਤਾਤ ਕਹਿ ਪ੍ਰਥਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥ सभ ब्रितात कहि प्रथम सुनायो ॥ ਇਹ ਕਾਜੀ ਰਾਜੈ ਇਨ ਘਾਯੋ ॥ इह काजी राजै इन घायो ॥ ਹਜਰਤਿ ਬਾਧਿ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਕਹ ਦੀਨਾ ॥ हजरति बाधि त्रियहि कह दीना ॥ ਭੇਦ ਕਛੂ ਜਿਯ ਮਾਝ ਨ ਚੀਨਾ ॥੧੬॥ भेद कछू जिय माझ न चीना ॥१६॥ ਮਾਰਨ ਕੌ ਲੈ ਤਾਹਿ ਸਿਧਾਈ ॥ मारन कौ लै ताहि सिधाई ॥ ਆਂਖਿਨ ਹੀ ਮਹਿ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਜਤਾਈ ॥ आंखिन ही महि न्रिपहि जताई ॥ ਮੁਰ ਜਿਯ ਰਾਖੁ ਕਹੈ ਸੌ ਕਰਿ ਹੌ ॥ मुर जिय राखु कहै सौ करि हौ ॥ ਲੈ ਘਟ ਸੀਸ ਪਾਨਿ ਕੌ ਭਰਿ ਹੌ ॥੧੭॥ लै घट सीस पानि कौ भरि हौ ॥१७॥ ਤਬ ਸੁੰਦਰਿ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਿਚਾਰੋ ॥ तब सुंदरि इह भांति बिचारो ॥ ਅਬ ਮਾਨਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕਹਾ ਹਮਾਰੋ ॥ अब माना न्रिप कहा हमारो ॥ ਤਾ ਕੌ ਛਾਡਿ ਹਾਥ ਤੇ ਦੀਨਾ ॥ ता कौ छाडि हाथ ते दीना ॥ ਖੂਨ ਬਖਸ੍ਯੋ ਮੈ ਇਹ ਕੀਨਾ ॥੧੮॥ खून बखस्यो मै इह कीना ॥१८॥ ਪ੍ਰਥਮਹਿ ਛਾਡਿ ਮਿਤ੍ਰ ਕਹ ਦੀਨਾ ॥ प्रथमहि छाडि मित्र कह दीना ॥ ਪੁਨ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਨ ਕੀਨਾ ॥ पुन इह भांति उचारन कीना ॥ ਅਬ ਮੈ ਸੈਰ ਮਕਾ ਕੇ ਜੈ ਹੌ ॥ अब मै सैर मका के जै हौ ॥ ਮਰੀ ਤ ਗਈ ਜਿਯਤ ਫਿਰਿ ਐ ਹੌ ॥੧੯॥ मरी त गई जियत फिरि ऐ हौ ॥१९॥ ਲੋਗਨ ਸੈਰ ਭਵਾਰੋ ਦਿਯੋ ॥ लोगन सैर भवारो दियो ॥ ਆਪੁ ਪੈਂਡ ਤਿਹ ਗ੍ਰਿਹ ਕੌ ਲਿਯੋ ॥ आपु पैंड तिह ग्रिह कौ लियो ॥ ਤਾਹਿ ਨਿਰਖਿ ਰਾਜਾ ਡਰਪਾਨਾ ॥ ताहि निरखि राजा डरपाना ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਮਾਨਾ ॥੨੦॥ काम भोग तिह संग कमाना ॥२०॥ |
Dasam Granth |