ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1186 ਤਿਹ ਤਬ ਚਹਾ, ਨਾਥ ਕਹ ਮਰਿਯੈ ॥ तिह तब चहा, नाथ कह मरियै ॥ ਪੁਨਿ, ਟੀਕਾ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਸੰਘਰਿਯੈ ॥ पुनि, टीका को पुत्र संघरियै ॥ ਕਵਨ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕਹ ਕਹਾ ਬਿਚਾਰੋ? ॥ कवन चरित्र कह कहा बिचारो? ॥ ਲਹੁ ਸਿਰ ਪੁਤ੍ਰ ਛਤ੍ਰ ਕਹ ਢਾਰੋ ॥੧੦॥ लहु सिर पुत्र छत्र कह ढारो ॥१०॥ ਏਕ ਦਿਵਸ ਸਿਵ ਧੁਜਹਿ ਬੁਲਾਯੋ ॥ एक दिवस सिव धुजहि बुलायो ॥ ਮਦਰਾ ਸੋ ਕਰਿ ਮਤ ਸੁਵਾਯੋ ॥ मदरा सो करि मत सुवायो ॥ ਪੁਨਿ ਟੀਕਾ ਕੋ ਪੂਤ ਹਕਾਰਾ ॥ पुनि टीका को पूत हकारा ॥ ਅਧਿਕ ਮਤ ਤਾਹੂ ਕਹ ਪ੍ਯਾਰਾ ॥੧੧॥ अधिक मत ताहू कह प्यारा ॥११॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਤਿ ਸੁਤ ਪ੍ਰਥਮ ਸੁਵਾਇ ਕਰਿ; ਕਾਢਿ ਲਿਯਾ ਅਸਿ ਹਾਥ ॥ पति सुत प्रथम सुवाइ करि; काढि लिया असि हाथ ॥ ਪੂਤ ਹੇਤ ਮਾਰਾ ਤਿਨੈ; ਹਾਥ ਆਪਨੇ ਸਾਥ ॥੧੨॥ पूत हेत मारा तिनै; हाथ आपने साथ ॥१२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਮਾਰਿ ਪੂਤ ਪਤਿ ਰੋਇ ਪੁਕਾਰਾ ॥ मारि पूत पति रोइ पुकारा ॥ ਪਤਿ ਸੁਤ ਸੁਤ ਪਤਿ ਮਾਰਿ ਸੰਘਾਰਾ ॥ पति सुत सुत पति मारि संघारा ॥ ਮਦ ਕੇ ਮਹਾ ਮਤ ਏ ਭਏ ॥ मद के महा मत ए भए ॥ ਆਪੁਸ ਮੈ ਕੋਪਿਤ ਤਨ ਤਏ ॥੧੩॥ आपुस मै कोपित तन तए ॥१३॥ ਉਦਿਤ ਦੋਊ ਆਹਵ ਕਹ ਭਏ ॥ उदित दोऊ आहव कह भए ॥ ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੋਪ ਤਨ ਤਏ ॥ काढि क्रिपान कोप तन तए ॥ ਅਸਿ ਲੈ ਪਿਤੁ ਸੁਤ ਕੇ ਸਿਰ ਝਾਰਾ ॥ असि लै पितु सुत के सिर झारा ॥ ਪੂਤ ਕਾਢਿ ਪਿਤੁ ਸੀਸ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥੧੪॥ पूत काढि पितु सीस प्रहारा ॥१४॥ ਮੈ ਠਾਢੀ ਇਹ ਚਰਿਤ ਨਿਹਾਰਾ ॥ मै ठाढी इह चरित निहारा ॥ ਫੂਟਿ ਨ ਗਏ ਨੈਨ ਕਰਤਾਰਾ! ॥ फूटि न गए नैन करतारा! ॥ ਦਾਵ ਬਚਾਇ ਨ ਇਨ ਤੇ ਅਯੋ ॥ दाव बचाइ न इन ते अयो ॥ ਤਾ ਤੇ ਕਾਲ ਦੁਹੂੰਨ ਕੇ ਭਯੋ ॥੧੫॥ ता ते काल दुहूंन के भयो ॥१५॥ ਅਬ ਹੌ ਦੈਵ! ਕਹੌ ਕਾ ਕਰੌਂ? ॥ अब हौ दैव! कहौ का करौं? ॥ ਉਰ ਮਹਿ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰੌਂ ॥ उर महि मारि कटारी मरौं ॥ ਬਾਨ ਪ੍ਰਸਥ ਹ੍ਵੈ ਬਨਹਿ ਸਿਧੈ ਹੌਂ ॥ बान प्रसथ ह्वै बनहि सिधै हौं ॥ ਲਹੁ ਸੁਤ ਕੇ ਸਿਰ ਛਤ੍ਰ ਢੁਰੈ ਹੌਂ ॥੧੬॥ लहु सुत के सिर छत्र ढुरै हौं ॥१६॥ ਪ੍ਰਥਮ ਪੂਤ ਪਤਿ ਕੋ ਬਧ ਕੀਨਾ ॥ प्रथम पूत पति को बध कीना ॥ ਬਹੁਰਿ ਰਾਜ ਲਹੁ ਸੁਤ ਕਹ ਦੀਨਾ ॥ बहुरि राज लहु सुत कह दीना ॥ ਬਹੁਰੌ ਭੇਖ ਅਤਿਥ ਕੋ ਧਾਰੀ ॥ बहुरौ भेख अतिथ को धारी ॥ ਪੰਥ ਉਤਰਾ ਓਰ ਸਿਧਾਰੀ ॥੧੭॥ पंथ उतरा ओर सिधारी ॥१७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਹਾ ਜਾਇ ਤਪਸਾ ਕਰੀ; ਸਿਵ ਕੀ ਬਿਬਿਧ ਪ੍ਰਕਾਰ ॥ तहा जाइ तपसा करी; सिव की बिबिध प्रकार ॥ ਭੂਤ ਰਾਟ ਰੀਝਤ ਭਏ; ਨਿਰਖਿ ਨਿਠੁਰਤਾ ਨਾਰਿ ॥੧੮॥ भूत राट रीझत भए; निरखि निठुरता नारि ॥१८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬਰੰਬ੍ਯੂਹ ਪੁਤ੍ਰੀ! ਹੈ ਕਹਾ ॥ बर्मब्यूह पुत्री! है कहा ॥ ਜੋ ਤਵ ਬ੍ਯਾਪਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਮਹਿ ਰਹਾ ॥ जो तव ब्यापि ह्रिदै महि रहा ॥ ਦੇਹੁ ਤ ਪਿਤਾ ਇਹੈ ਬਰ ਪਾਊ ॥ देहु त पिता इहै बर पाऊ ॥ ਬਿਰਧਾ ਤੇ ਤਰੁਨੀ ਹ੍ਵੈ ਜਾਊ ॥੧੯॥ बिरधा ते तरुनी ह्वै जाऊ ॥१९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਿਰਧਾ ਤੇ ਤਰੁਨੀ ਭਈ; ਬਰੁ ਦੀਨਾ ਤ੍ਰਿਪਰਾਰਿ ॥ बिरधा ते तरुनी भई; बरु दीना त्रिपरारि ॥ ਤੁਚਾ ਪੁਰਾਤਨ ਛਾਡਿ ਕਰਿ; ਜ੍ਯੋ ਅਹਿ ਕੁੰਚੁਰ ਡਾਰਿ ॥੨੦॥ तुचा पुरातन छाडि करि; ज्यो अहि कुंचुर डारि ॥२०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬਿਰਧਾ ਤੇ ਤਰੁਨੀ ਜਬ ਭਈ ॥ बिरधा ते तरुनी जब भई ॥ ਤਬ ਚਲਿ ਤਿਸੀ ਨਗਰ ਕਹ ਗਈ ॥ तब चलि तिसी नगर कह गई ॥ ਜਹ ਖੇਲਤ ਸੁਤ ਚੜਾ ਸਿਕਾਰਾ ॥ जह खेलत सुत चड़ा सिकारा ॥ ਮਾਰੇ ਰੀਛ ਰੋਝ ਝੰਖਾਰਾ ॥੨੧॥ मारे रीछ रोझ झंखारा ॥२१॥ ਏਕ ਮ੍ਰਿਗੀ ਕਾ ਭੇਸ ਧਰਾ ਤਬ ॥ एक म्रिगी का भेस धरा तब ॥ ਤਨ ਕੇ ਬਸਤ੍ਰ ਛੋਡ ਸੁੰਦਰ ਸਬ ॥ तन के बसत्र छोड सुंदर सब ॥ ਖੇਲਤ ਹੁਤੋ ਅਖਿਟ ਸੁਤ ਜਹਾ ॥ खेलत हुतो अखिट सुत जहा ॥ ਹਰਨੀ ਹ੍ਵੈ ਨਿਕਸਤ ਭੀ ਤਹਾ ॥੨੨॥ हरनी ह्वै निकसत भी तहा ॥२२॥ ਤਾ ਪਾਛੇ ਤਿਹ ਸੁਤ ਹੈ ਡਾਰਾ ॥ ता पाछे तिह सुत है डारा ॥ ਸੰਗੀ ਕਿਸੂ ਨ ਓਰ ਨਿਹਾਰਾ ॥ संगी किसू न ओर निहारा ॥ ਏਕਲ ਜਾਤ ਦੂਰਿ ਭਯੋ ਤਹਾ ॥ एकल जात दूरि भयो तहा ॥ ਥੋ ਬਨ ਘੋਰ ਭਯਾਨਕ ਜਹਾ ॥੨੩॥ थो बन घोर भयानक जहा ॥२३॥ ਸਾਲ ਤਮਾਲ ਜਹਾ ਦ੍ਰੁਮ ਭਾਰੇ ॥ साल तमाल जहा द्रुम भारे ॥ ਨਿੰਬੂ ਕਦਮ ਸੁ ਬਟ ਜਟਿਯਾਰੇ ॥ नि्मबू कदम सु बट जटियारे ॥ ਸੀਬਰ ਤਾਰ ਖਜੂਰੇ ਭਾਰੀ ॥ सीबर तार खजूरे भारी ॥ ਨਿਜ ਹਾਥਨ ਜਨੁ ਈਸ ਸੁਧਾਰੀ ॥੨੪॥ निज हाथन जनु ईस सुधारी ॥२४॥ |
Dasam Granth |