ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1169 ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਏਕ ਸਾਹ ਕੋ ਪੂਤ; ਤਹਾ ਸੁੰਦਰ ਘਨੋ ॥ एक साह को पूत; तहा सुंदर घनो ॥ ਜਨੁ ਔਤਾਰ ਮਦਨ ਕੋ; ਯਾ ਜਗ ਮੋ ਬਨੋ ॥ जनु औतार मदन को; या जग मो बनो ॥ ਬਿਤਨ ਕੇਤੁ ਤਿਹ ਨਾਮ; ਕੁਅਰ ਕੈ ਜਾਨਿਯੈ ॥ बितन केतु तिह नाम; कुअर कै जानियै ॥ ਹੋ ਜਾ ਸਮ ਸੁੰਦਰ ਅਵਰ; ਨ ਕਤਹੁ ਬਖਾਨਿਯੈ ॥੩॥ हो जा सम सुंदर अवर; न कतहु बखानियै ॥३॥ ਨੈਨ ਹਰਿਨ ਕੇ ਹਰੇ; ਬੈਨ ਪਿਕ ਕੇ ਹਰੇ ॥ नैन हरिन के हरे; बैन पिक के हरे ॥ ਜਨੁਕ ਸਾਨਿ ਪਰ ਬਿਸਿਖ; ਦੋਊ ਬਾਢਿਨ ਧਰੇ ॥ जनुक सानि पर बिसिख; दोऊ बाढिन धरे ॥ ਬਿਨਾ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ਲਗਤ; ਨ ਕਾਢੇ ਜਾਤ ਹੈ ॥ बिना प्रहारे लगत; न काढे जात है ॥ ਹੋ ਖਟਕਤ ਹਿਯ ਕੇ ਮਾਂਝ; ਸਦਾ ਪਿਯਰਾਤ ਹੈ ॥੪॥ हो खटकत हिय के मांझ; सदा पियरात है ॥४॥ ਨਿਰਖਿ ਤਵਨ ਕੋ ਰੂਪ; ਤਰਿਨਿ ਮੋਹਿਤ ਭਈ ॥ निरखि तवन को रूप; तरिनि मोहित भई ॥ ਲੋਕ ਲਾਜ ਕੁਲ ਕਾਨਿ; ਤ੍ਯਾਗਿ ਤਬ ਹੀ ਦਈ ॥ लोक लाज कुल कानि; त्यागि तब ही दई ॥ ਆਸਿਕ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ਭਾਂਤਿ; ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥ आसिक की त्रिय भांति; रही उरझाइ कै ॥ ਹੋ ਸਕਿਯੋ ਨ ਧੀਰਜ ਬਾਂਧਿ; ਸੁ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥੫॥ हो सकियो न धीरज बांधि; सु लियो बुलाइ कै ॥५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਭੇਦਿ ਪਾਇ ਤ੍ਰਿਯ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਇਸਿ ॥ भेदि पाइ त्रिय ताहि बुलाइसि ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਭੋਜਨਹਿ ਖਵਾਇਸਿ ॥ भांति भांति भोजनहि खवाइसि ॥ ਕੇਲ ਕਰਨ ਤਾ ਸੌ ਚਿਤ ਚਹਾ ॥ केल करन ता सौ चित चहा ॥ ਲਾਜਿ ਬਿਸਾਰਿ ਪ੍ਰਗਟ ਤਿਹ ਕਹਾ ॥੬॥ लाजि बिसारि प्रगट तिह कहा ॥६॥ ਬਿਤਨ ਕੇਤੁ ਜਬ ਯੌ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥ बितन केतु जब यौ सुनि पायो ॥ ਭੋਗ ਨ ਕਿਯੋ ਨਾਕ ਐਂਠਾਯੋ ॥ भोग न कियो नाक ऐंठायो ॥ ਸੁਨਿ ਅਬਲਾ! ਮੈ ਤੋਹਿ ਨ ਭਜਿਹੌ ॥ सुनि अबला! मै तोहि न भजिहौ ॥ ਨਾਰਿ ਆਪਨੀ ਕੌ ਨਹਿ ਤਜਿਹੌ ॥੭॥ नारि आपनी कौ नहि तजिहौ ॥७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੌ ਉਪਾਇ ਕੋਟਿਕ ਕਰਹੁ; ਲਛਿਕ ਕਰਹੁ ਇਲਾਜ ॥ जौ उपाइ कोटिक करहु; लछिक करहु इलाज ॥ ਧਰਮ ਆਪਨੌ ਛਾਡਿ ਤੁਹਿ; ਤਊ ਨ ਭਜਹੌ ਆਜ ॥੮॥ धरम आपनौ छाडि तुहि; तऊ न भजहौ आज ॥८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਾਨੀ ਜਤਨ ਕੋਟਿ ਕਰਿ ਰਹੀ ॥ रानी जतन कोटि करि रही ॥ ਏਕੈ ਨਾਹਿ ਮੂੜ ਤਿਹ ਗਹੀ ॥ एकै नाहि मूड़ तिह गही ॥ ਕੋਪ ਭਯੋ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਜਿਯ ਭਾਰੋ ॥ कोप भयो त्रिय को जिय भारो ॥ ਤਾ ਕੌ ਬਾਂਧਿ ਭੋਹਰੇ ਡਾਰੋ ॥੯॥ ता कौ बांधि भोहरे डारो ॥९॥ ਤਾ ਕੌ ਬਾਂਧਿ ਭੋਹਰਾ ਡਾਰਾ ॥ ता कौ बांधि भोहरा डारा ॥ ਮੂਆ ਸਾਹੁ ਸੁਤ, ਜਗਤ ਉਚਾਰਾ ॥ मूआ साहु सुत, जगत उचारा ॥ ਸੌਦਾ ਕਾਜ, ਕਹਿਯੋ ਕਹੂੰ ਗਯੋ ॥ सौदा काज, कहियो कहूं गयो ॥ ਚੋਰਨ ਮਾਰਿ, ਲੂਟਿ ਧਨ ਲਯੋ ॥੧੦॥ चोरन मारि, लूटि धन लयो ॥१०॥ ਭੇਸ ਅਨੂਪ, ਤਰੁਨਿ ਤਿਨ ਧਰਾ ॥ भेस अनूप, तरुनि तिन धरा ॥ ਅਭਰਨ ਅੰਗ ਅੰਗ ਮੈ ਕਰਾ ॥ अभरन अंग अंग मै करा ॥ ਬਿਤਨ ਕੇਤੁ ਕੇ ਢਿਗ ਚਲ ਗਈ ॥ बितन केतु के ढिग चल गई ॥ ਭਾਂਤਿ ਅਨੇਕ ਨਿਹੋਰਤ ਭਈ ॥੧੧॥ भांति अनेक निहोरत भई ॥११॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਗ੍ਰੀਵ ਅੰਚਰਾ ਡਾਰਿ ਰਹੀ; ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ਕੈ ॥ ग्रीव अंचरा डारि रही; सिर न्याइ कै ॥ ਪਕਰਿ ਕੁਅਰ ਕੇ ਪਾਇ; ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ਕੈ ॥ पकरि कुअर के पाइ; रही लपटाइ कै ॥ ਏਕ ਬਾਰ ਡਰ ਡਾਰਿ; ਆਨਿ ਪਿਯ! ਰਤਿ ਕਰੋ ॥ एक बार डर डारि; आनि पिय! रति करो ॥ ਹੋ ਸਕਲ ਕਾਮ ਕੋ ਤਾਪ; ਹਮਾਰੋ ਅਬ ਹਰੋ ॥੧੨॥ हो सकल काम को ताप; हमारो अब हरो ॥१२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਨਮ ਕੋਟਿ ਤੁਮ ਧਰੋ ॥ मरि मरि जनम कोटि तुम धरो ॥ ਬਾਰ ਹਜਾਰ ਪਾਇ ਕਿ ਨ ਪਰੋ ॥ बार हजार पाइ कि न परो ॥ ਤੋ ਕੋ ਤਊ ਨ ਭਜੋ ਨਿਲਜ! ਤਬ ॥ तो को तऊ न भजो निलज! तब ॥ ਕਹਿ ਦੈ ਹੋ ਤਵ ਪਤਿ ਪ੍ਰਤਿ, ਬਿਧਿ ਸਬ ॥੧੩॥ कहि दै हो तव पति प्रति, बिधि सब ॥१३॥ ਅਧਿਕ ਜਤਨ ਰਾਨੀ ਕਰਿ ਹਾਰੀ ॥ अधिक जतन रानी करि हारी ॥ ਪਾਇ ਪਰੀ ਲਾਤਨ ਜੜ ਮਾਰੀ ॥ पाइ परी लातन जड़ मारी ॥ ਚਲੁ ਕੂਕਰੀ! ਨਿਲਜ! ਮੂੜ ਮਤਿ! ॥ चलु कूकरी! निलज! मूड़ मति! ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਚਾਹਤ ਮੋ ਸੋ ਕਤ? ॥੧੪॥ काम भोग चाहत मो सो कत? ॥१४॥ |
Dasam Granth |