ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1155 ਨਿਰਖਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਰੂਪ; ਮਦਨ ਕੇ ਬਸਿ ਭਈ ॥ निरखि न्रिपति को रूप; मदन के बसि भई ॥ ਲੋਕ ਲਾਜ ਕੁਲ ਕਾਨਿ; ਬਿਸਰਿ ਸਭ ਹੀ ਗਈ ॥ लोक लाज कुल कानि; बिसरि सभ ही गई ॥ ਬਧੀ ਬਿਰਹ ਕੇ ਬਾਨ; ਰਹੀ ਬਿਸਮਾਇ ਕੈ ॥ बधी बिरह के बान; रही बिसमाइ कै ॥ ਹੋ ਜਨੁਕ ਫੂਲ ਪਰ ਭਵਰ; ਰਹਿਯੋ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥੪॥ हो जनुक फूल पर भवर; रहियो उरझाइ कै ॥४॥ ਪ੍ਰਥਮ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਹੇਰਿ; ਪਾਨ ਬਹੁਰੋ ਕਰੈ ॥ प्रथम न्रिपति को हेरि; पान बहुरो करै ॥ ਰਹੈ ਚਖਨ ਕਰਿ ਚਾਰਿ; ਨ ਇਤ ਉਤ ਕੌ ਟਰੈ ॥ रहै चखन करि चारि; न इत उत कौ टरै ॥ ਆਸਿਕ ਕੀ ਜ੍ਯੋ ਠਾਂਢਿ; ਬਹੁਤ ਹ੍ਵੈ ਚਿਰ ਰਹੈ ॥ आसिक की ज्यो ठांढि; बहुत ह्वै चिर रहै ॥ ਹੋ ਮੋਹ ਭਜੇ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ; ਚਿਤ ਮੈ ਯੌ ਕਹੈ ॥੫॥ हो मोह भजे न्रिप राज; चित मै यौ कहै ॥५॥ ਏਕ ਦਿਵਸ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ; ਤਵਨਿ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਲਹਿਯੋ ॥ एक दिवस न्रिप राज; तवनि त्रिय को लहियो ॥ ਮੁਹਿ ਉਪਰ ਅਟਕੀ ਤ੍ਰਿਯ; ਯੌ ਚਿਤ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ॥ मुहि उपर अटकी त्रिय; यौ चित मै कहियो ॥ ਜੋ ਇਛਾ ਇਹ ਕਰੈ; ਸੁ ਪੂਰਨ ਕੀਜਿਯੈ ॥ जो इछा इह करै; सु पूरन कीजियै ॥ ਹੋ ਜੌ ਮਾਂਗੈ ਰਤਿ ਦਾਨ; ਤੌ ਸੋਈ ਦੀਜਿਯੈ ॥੬॥ हो जौ मांगै रति दान; तौ सोई दीजियै ॥६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਹ ਸਭ ਬਾਤ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥ इह सभ बात न्रिपति पहिचानी ॥ ਵਾ ਤ੍ਰਿਯ ਸੌ ਨਹਿ ਪ੍ਰਗਟ ਬਖਾਨੀ ॥ वा त्रिय सौ नहि प्रगट बखानी ॥ ਭੂਪਤਿ ਬਿਨੁ ਅਬਲਾ ਅਕੁਲਾਈ ॥ भूपति बिनु अबला अकुलाई ॥ ਏਕ ਸਹਚਰੀ ਤਹਾ ਪਠਾਈ ॥੭॥ एक सहचरी तहा पठाई ॥७॥ ਹਮ ਬੇਧੇ ਤਵ ਬਿਰਹ, ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਬਰ! ॥ हम बेधे तव बिरह, न्रिपति बर! ॥ ਮੋਰਿ ਬਿਨਤਿ ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ, ਸ੍ਰਵਨਿ ਧਰਿ ॥ मोरि बिनति सुनि लेहु, स्रवनि धरि ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਮੋ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰਿਯੈ ॥ लपटि लपटि मो सौ रति करियै ॥ ਕਾਮ ਤਪਤਿ ਪਿਯ! ਮੋਰ ਨਿਵਰਿਯੈ ॥੮॥ काम तपति पिय! मोर निवरियै ॥८॥ ਜਬ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥ जब इह भांति न्रिपति सुनि पाई ॥ ਪਤ੍ਰੀ ਤ੍ਰਿਯ ਪ੍ਰਤਿ ਬਹੁਰਿ ਪਠਾਈ ॥ पत्री त्रिय प्रति बहुरि पठाई ॥ ਜੌ ਤੂ ਪ੍ਰਥਮ ਨਾਥ ਕਹ ਮਾਰੈ ॥ जौ तू प्रथम नाथ कह मारै ॥ ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਮੁਹਿ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰੈ ॥੯॥ तिह पाछे मुहि साथ बिहारै ॥९॥ ਜੁ ਕਛੁ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਨ੍ਰਿਪ ਸਮਝਾਈ ॥ जु कछु कहियो तिह न्रिप समझाई ॥ ਸੁ ਕਛੁ ਕੁਅਰਿ ਸੌ ਸਖੀ ਜਤਾਈ ॥ सु कछु कुअरि सौ सखी जताई ॥ ਜੌ ਤੂ ਪ੍ਰਥਮ ਸਾਹੁ ਕਹ ਮਾਰੈ ॥ जौ तू प्रथम साहु कह मारै ॥ ਤੌ ਰਾਜਾ ਕੇ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰੈ ॥੧੦॥ तौ राजा के साथ बिहारै ॥१०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਯੌ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ, ਮੋ ਸੋ ਕਹਿਯੋ; ਪ੍ਰਥਮ ਨਾਥ ਕੌ ਘਾਇ ॥ यौ न्रिप बर, मो सो कहियो; प्रथम नाथ कौ घाइ ॥ ਬਹੁਰਿ ਹਮਾਰੀ ਨਾਰਿ ਹ੍ਵੈ; ਧਾਮ ਬਸਹੁ ਤੁਮ ਆਇ ॥੧੧॥ बहुरि हमारी नारि ह्वै; धाम बसहु तुम आइ ॥११॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਤਰੁਨਿ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥ जब इह भांति तरुनि सुनि पाई ॥ ਚਿਤ ਕੈ ਬਿਖੈ ਇਹੈ ਠਹਰਾਈ ॥ चित कै बिखै इहै ठहराई ॥ ਮੈ ਇਹ ਪ੍ਰਥਮ ਸਾਹ ਕੋ ਮਾਰੌ ॥ मै इह प्रथम साह को मारौ ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਰਿਯ ਹ੍ਵੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰੌ ॥੧੨॥ न्रिप त्रिय ह्वै न्रिप साथ बिहारौ ॥१२॥ ਵਾ ਰਾਜਾ ਕੌ ਧਾਮ ਬੁਲਾਇਸਿ ॥ वा राजा कौ धाम बुलाइसि ॥ ਅਧਿਕ ਮਾਨਿ ਹਿਤ ਭੋਗ ਕਮਾਇਸਿ ॥ अधिक मानि हित भोग कमाइसि ॥ ਗਹਿ ਦ੍ਰਿੜ ਦੁਹੂੰ ਜਾਂਘ ਮਹਿ ਧਰੈ ॥ गहि द्रिड़ दुहूं जांघ महि धरै ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰੈ ॥੧੩॥ लपटि लपटि ता सौ रति करै ॥१३॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਰਮਤ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਦੇਖਿ; ਸਾਹੁ ਕ੍ਰੁਧਿਤ ਭਯੋ ॥ रमत न्रिपति को देखि; साहु क्रुधित भयो ॥ ਗਹਿ ਕਰਿ ਪਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ; ਸਮੁਹਿ ਧਾਵਤ ਭਯੋ ॥ गहि करि पान क्रिपान; समुहि धावत भयो ॥ ਨਾਗਰਿ ਕੁਅਰ ਅਧਿਕ; ਮਨ ਕੋਪ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ नागरि कुअर अधिक; मन कोप बिचारियो ॥ ਹੋ ਗਹਿਰ ਨਦੀ ਕੇ ਮਾਹਿ; ਪਕਰਿ ਤਿਹ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੪॥ हो गहिर नदी के माहि; पकरि तिह डारियो ॥१४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਨਾਰਿ ਸਾਹੁ ਕਹ ਮਾਰਿਯੋ ॥ इह बिधि नारि साहु कह मारियो ॥ ਆਪੁ ਰੋਇ ਸੁਰ ਊਚ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥ आपु रोइ सुर ऊच पुकारियो ॥ ਦੈ ਦੈ ਮੂੰਡ ਭੂਮ ਪਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥ दै दै मूंड भूम पर मारियो ॥ ਲੋਗਨ ਸੌ ਯੌ ਪ੍ਰਗਟ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੧੫॥ लोगन सौ यौ प्रगट उचारियो ॥१५॥ |
Dasam Granth |