ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 953 ਮੋ ਮਨ ਮੋਲ ਮੋਹਨਹਿ ਲਯੋ ॥ मो मन मोल मोहनहि लयो ॥ ਤਬ ਤੇ ਮੈ ਚੇਰੋ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥ तब ते मै चेरो ह्वै गयो ॥ ਏਕ ਬਾਰ ਜੌ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰੋ ॥ एक बार जौ ताहि निहारो ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਧਨ ਤਾ ਪੈ ਸਭ ਵਾਰੋ ॥੬॥ तनु मनु धन ता पै सभ वारो ॥६॥ ਬਿਨੁ ਸੁਧਿ ਭਏ ਦੂਤ ਤਿਹ ਚੀਨੋ ॥ बिनु सुधि भए दूत तिह चीनो ॥ ਅੰਡ ਫੋਰਿ ਆਸਨ ਪਰ ਦੀਨੋ ॥ अंड फोरि आसन पर दीनो ॥ ਭੂਖਨ ਬਸਤ੍ਰ ਪਾਗ ਤਿਹ ਹਰੀ ॥ भूखन बसत्र पाग तिह हरी ॥ ਮੂਰਖ ਕੌ ਸੁਧਿ ਕਛੂ ਨ ਪਰੀ ॥੭॥ मूरख कौ सुधि कछू न परी ॥७॥ ਮਦਰਾ ਕੀ ਅਤਿ ਭਈ ਖੁਮਾਰੀ ॥ मदरा की अति भई खुमारी ॥ ਪ੍ਰਾਤ ਲਗੇ ਜੜ ਬੁਧਿ ਨ ਸੰਭਾਰੀ ॥ प्रात लगे जड़ बुधि न स्मभारी ॥ ਬੀਤੀ ਰੈਨਿ ਭਯੋ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥ बीती रैनि भयो उजियारो ॥ ਤਨ ਮਨ ਅਪਨੇ ਆਪ ਸੰਭਾਰੋ ॥੮॥ तन मन अपने आप स्मभारो ॥८॥ ਹਾਥ ਜਾਇ ਆਸਨ ਪਰ ਪਰਿਯੋ ॥ हाथ जाइ आसन पर परियो ॥ ਚੌਕਿ ਬਚਨ ਤਬ ਮੂੜ ਉਚਰਿਯੋ ॥ चौकि बचन तब मूड़ उचरियो ॥ ਨਿਕਟ ਆਪਨੋ ਦੂਤ ਬੁਲਾਯੋ ॥ निकट आपनो दूत बुलायो ॥ ਤਿਨ ਕਹਿ ਭੇਦ ਸਕਲ ਸਮੁਝਾਯੋ ॥੯॥ तिन कहि भेद सकल समुझायो ॥९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮਤ ਭਏ ਤੁਮ ਮਦ ਭਏ; ਸਕਿਯੋ ਕਛੂ ਨਹਿ ਪਾਇ ॥ मत भए तुम मद भए; सकियो कछू नहि पाइ ॥ ਮਮ ਪ੍ਰਸਾਦ ਤੁਮਰੇ ਸਦਨ; ਆਯੋ ਮੋਹਨ ਰਾਇ ॥੧੦॥ मम प्रसाद तुमरे सदन; आयो मोहन राइ ॥१०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਮੋਹਨ ਤੁਮ ਕੋ ਅਧਿਕ ਰਿਝਾਯੋ ॥ मोहन तुम को अधिक रिझायो ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕਰਿ ਭਾਵ ਲਡਾਯੋ ॥ भांति भांति करि भाव लडायो ॥ ਤਬ ਤੁਮ ਕਛੁ ਸੰਕਾ ਨ ਬਿਚਾਰੀ ॥ तब तुम कछु संका न बिचारी ॥ ਭੂਖਨ ਬਸਤ੍ਰ ਪਾਗ ਦੈ ਡਾਰੀ ॥੧੧॥ भूखन बसत्र पाग दै डारी ॥११॥ ਤਾ ਸੋ ਅਧਿਕ ਕੇਲ ਤੈ ਕੀਨੋ ॥ ता सो अधिक केल तै कीनो ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਾ ਕੌ ਰਸ ਲੀਨੋ ॥ भांति भांति ता कौ रस लीनो ॥ ਬੀਤੀ ਰੈਨਿ ਪ੍ਰਾਤ ਜਬ ਭਯੋ ॥ बीती रैनि प्रात जब भयो ॥ ਤਬ ਤੁਮ ਤਾਹਿ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦਯੋ ॥੧੨॥ तब तुम ताहि बिदा करि दयो ॥१२॥ ਤਬ ਤੇ ਅਧਿਕ ਮਤ ਹ੍ਵੈ ਸੋਯੋ ॥ तब ते अधिक मत ह्वै सोयो ॥ ਪਰੇ ਪਰੇ ਆਧੋ ਦਿਨ ਖੋਯੋ ॥ परे परे आधो दिन खोयो ॥ ਮਿਟਿ ਮਦ ਗਯੋ ਜਬੈ ਸੁਧ ਪਾਈ ॥ मिटि मद गयो जबै सुध पाई ॥ ਤਬ ਮੋ ਕੌ ਤੈ ਲਯੋ ਬੁਲਾਈ ॥੧੩॥ तब मो कौ तै लयो बुलाई ॥१३॥ ਯਹ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਰੀਝਿ ਜੜ ਗਯੋ ॥ यह सुनि बात रीझि जड़ गयो ॥ ਛੋਰਿ ਭੰਡਾਰ ਅਧਿਕ ਧਨੁ ਦਯੋ ॥ छोरि भंडार अधिक धनु दयो ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੁ ਨੈਕੁ ਨ ਚੀਨੋ ॥ भेद अभेद कछु नैकु न चीनो ॥ ਲੂਟ੍ਯੋ ਹੁਤੋ ਲੂਟਿ ਧਨੁ ਲੀਨੋ ॥੧੪॥ लूट्यो हुतो लूटि धनु लीनो ॥१४॥ ਯਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਵਹ ਨਿਤਿ ਬਨਾਵੈ ॥ यह चरित्र वह निति बनावै ॥ ਮਦਰੋ ਪ੍ਯਾਇ ਅਧਿਕ ਤਿਹ ਸ੍ਵਾਵੈ ॥ मदरो प्याइ अधिक तिह स्वावै ॥ ਸੁਧਿ ਬਿਨੁ ਭਯੋ ਤਾਹਿ ਜਬ ਜਾਨੈ ॥ सुधि बिनु भयो ताहि जब जानै ॥ ਲੇਤ ਉਤਾਰਿ ਜੁ ਕਛੁ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥੧੫॥ लेत उतारि जु कछु मनु मानै ॥१५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਐਸੇ ਕਰੈ ਚਰਿਤ੍ਰ ਵਹੁ; ਸਕੈ ਮੂੜ ਨਹਿ ਪਾਇ ॥ ऐसे करै चरित्र वहु; सकै मूड़ नहि पाइ ॥ ਮਦਰੋ ਅਧਿਕ ਪਿਵਾਇ ਕੈ; ਮੂੰਡ ਮੂੰਡ ਲੈ ਜਾਇ ॥੧੬॥ मदरो अधिक पिवाइ कै; मूंड मूंड लै जाइ ॥१६॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਪਾਚ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੦੫॥੧੯੬੨॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने पुरख चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे इक सौ पाच चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१०५॥१९६२॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਚਾਰ ਯਾਰ ਮਿਲਿ ਮਤਾ ਪਕਾਯੋ ॥ चार यार मिलि मता पकायो ॥ ਹਮ ਕੌ ਭੂਖਿ ਅਧਿਕ ਸੰਤਾਯੋ ॥ हम कौ भूखि अधिक संतायो ॥ ਤਾ ਤੇ ਜਤਨ ਕਛੂ ਅਬ ਕਰਿਯੈ ॥ ता ते जतन कछू अब करियै ॥ ਬਕਰਾ ਯਾ ਮੂਰਖ ਕੋ ਹਰਿਯੈ ॥੧॥ बकरा या मूरख को हरियै ॥१॥ ਕੋਸ ਕੋਸ ਲਗਿ ਠਾਢੇ ਭਏ ॥ कोस कोस लगि ठाढे भए ॥ ਮਨ ਮੈ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰਤ ਭਏ ॥ मन मै इहै बिचारत भए ॥ ਵਹ ਜਾ ਕੇ ਆਗੇ ਹ੍ਵੈ ਆਯੋ ॥ वह जा के आगे ह्वै आयो ॥ ਤਿਨ ਤਾ ਸੋ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨॥ तिन ता सो इह भांति सुनायो ॥२॥ ਕਹਾ ਸੁ ਏਹਿ ਕਾਂਧੋ ਪੈ ਲਯੋ? ॥ कहा सु एहि कांधो पै लयो? ॥ ਕਾ ਤੋਰੀ ਮਤਿ ਕੋ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ? ॥ का तोरी मति को ह्वै गयो? ॥ ਯਾ ਕੋ ਪਟਕਿ ਧਰਨਿ ਪਰ ਮਾਰੋ ॥ या को पटकि धरनि पर मारो ॥ ਸੁਖ ਸੇਤੀ ਨਿਜ ਧਾਮ ਸਿਧਾਰੋ ॥੩॥ सुख सेती निज धाम सिधारो ॥३॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |