ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 811 ਕੋਟਿਨ ਕੋਟ ਸੌ ਚੋਟ ਪਰੀ; ਨਹਿ ਓਟ ਕਰੀ ਭਏ ਅੰਗ ਨ ਢੀਲੇ ॥ कोटिन कोट सौ चोट परी; नहि ओट करी भए अंग न ढीले ॥ ਜੇ ਨਿਪਟੇ ਅਕਟੇ ਭਟ ਤੇ; ਚਟ ਦੈ ਛਿਤ ਪੈ ਪਟਕੇ ਗਰਬੀਲੇ ॥ जे निपटे अकटे भट ते; चट दै छित पै पटके गरबीले ॥ ਜੇ ਨ ਹਟੇ ਬਿਕਟੇ ਭਟ ਕਾਹੂ ਸੌ; ਤੇ ਚਟ ਦੈ ਚਟਕੇ ਚਟਕੀਲੇ ॥ जे न हटे बिकटे भट काहू सौ; ते चट दै चटके चटकीले ॥ ਗੌਰ ਪਰੇ ਰਨ ਰਾਜਿਵ ਲੋਚਨ; ਰੋਸ ਭਰੇ ਰਨ ਸਿੰਘ ਰਜੀਲੇ ॥੨੧॥ गौर परे रन राजिव लोचन; रोस भरे रन सिंघ रजीले ॥२१॥ ਧੂਮਰੀ ਧੂਰਿ ਭਰੇ ਧੁਮਰੇ ਤਨ; ਧਾਏ ਨਿਸਾਚਰ ਲੋਹ ਕਟੀਲੇ ॥ धूमरी धूरि भरे धुमरे तन; धाए निसाचर लोह कटीले ॥ ਮੇਚਕ ਪਬਨ ਸੇ ਜਿਨ ਕੇ ਤਨ; ਕੌਚ ਸਜੇ ਮਦਮਤ ਜਟੀਲੇ ॥ मेचक पबन से जिन के तन; कौच सजे मदमत जटीले ॥ ਰਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰਿਸਿ ਸੋ; ਜਗ ਨਾਇਕ ਸੌ ਰਨ ਠਾਟ ਠਟੀਲੇ ॥ राम भनै अति ही रिसि सो; जग नाइक सौ रन ठाट ठटीले ॥ ਤੇ ਝਟ ਦੈ ਪਟਕੇ ਛਿਤ ਪੈ ਰਨ; ਰੌਰ ਪਰੇ ਰਨ ਸਿੰਘ ਰਜੀਲੇ ॥੨੨॥ ते झट दै पटके छित पै रन; रौर परे रन सिंघ रजीले ॥२२॥ ਬਾਜਤ ਡੰਕ ਅਤੰਕ ਸਮੈ ਲਖਿ; ਦਾਨਵ ਬੰਕ ਬਡੇ ਗਰਬੀਲੇ ॥ बाजत डंक अतंक समै लखि; दानव बंक बडे गरबीले ॥ ਛੂਟਤ ਬਾਨ ਕਮਾਨਨ ਕੇ; ਤਨ ਕੈ ਨ ਭਏ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ਢੀਲੇ ॥ छूटत बान कमानन के; तन कै न भए तिन के तन ढीले ॥ ਤੇ ਜਗ ਮਾਤ ਚਿਤੈ ਚਪਿ ਕੈ; ਚਟਿ ਦੈ ਛਿਤ ਪੈ ਚਟਕੇ ਚਟਕੀਲੇ ॥ ते जग मात चितै चपि कै; चटि दै छित पै चटके चटकीले ॥ ਰੌਰ ਪਰੇ ਰਨ ਰਾਜਿਵ ਲੋਚਨ; ਰੋਸ ਭਰੇ ਰਨ ਸਿੰਘ ਰਜੀਲੇ ॥੨੩॥ रौर परे रन राजिव लोचन; रोस भरे रन सिंघ रजीले ॥२३॥ ਜੰਗ ਜਗੇ ਰਨ ਰੰਗ ਸਮੈ; ਅਰਿਧੰਗ ਕਰੇ ਭਟ ਕੋਟਿ ਦੁਸੀਲੇ ॥ जंग जगे रन रंग समै; अरिधंग करे भट कोटि दुसीले ॥ ਰੁੰਡਨ ਮੁੰਡ ਬਿਥਾਰ ਘਨੇ; ਹਰ ਕੌ ਪਹਿਰਾਵਤ ਹਾਰ ਛਬੀਲੇ ॥ रुंडन मुंड बिथार घने; हर कौ पहिरावत हार छबीले ॥ ਧਾਵਤ ਹੈ ਜਿਤਹੀ ਤਿਤਹੀ; ਅਰਿ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਕਿਤਹੀ ਕਰਿ ਹੀਲੇ ॥ धावत है जितही तितही; अरि भाजि चले कितही करि हीले ॥ ਰੌਰ ਪਰੇ ਰਨ ਰਾਵਿਜ ਲੋਚਨ; ਰੋਸ ਭਰੇ ਰਨ ਸਿੰਘ ਰਜੀਲੇ ॥੨੪॥ रौर परे रन राविज लोचन; रोस भरे रन सिंघ रजीले ॥२४॥ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਤੇ ਆਦਿਕ ਸੂਰ; ਸਭੇ ਉਮਡੇ ਕਰਿ ਕੋਪ ਅਖੰਡਾ ॥ सु्मभ निसु्मभ ते आदिक सूर; सभे उमडे करि कोप अखंडा ॥ ਕੌਚ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕਮਾਨਨ ਬਾਨ; ਕਸੇ ਕਰ ਧੋਪ ਫਰੀ ਅਰੁ ਖੰਡਾ ॥ कौच क्रिपान कमानन बान; कसे कर धोप फरी अरु खंडा ॥ ਖੰਡ ਭਏ ਜੁ ਅਖੰਡਲ ਤੇ ਨਹਿ; ਜੀਤਿ ਫਿਰੇ ਬਸੁਧਾ ਨਵ ਖੰਡਾ ॥ खंड भए जु अखंडल ते नहि; जीति फिरे बसुधा नव खंडा ॥ ਤੇ ਜੁਤ ਕੋਪ ਗਿਰੇਬਨਿ ਓਪ; ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੇ ਕੀਨੇ ਕੀਏ ਕਟਿ ਖੰਡਾ ॥੨੫॥ ते जुत कोप गिरेबनि ओप; क्रिपान के कीने कीए कटि खंडा ॥२५॥ ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥ तोटक छंद ॥ ਜਬ ਹੀ ਕਰ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਹੀ ॥ जब ही कर लाल क्रिपान गही ॥ ਨਹਿ ਮੋ ਤੇ ਪ੍ਰਭਾ ਤਿਹ ਜਾਤ ਕਹੀ ॥ नहि मो ते प्रभा तिह जात कही ॥ ਤਿਹ ਤੇਜੁ ਲਖੇ ਭਟ ਯੌ ਭਟਕੇ ॥ तिह तेजु लखे भट यौ भटके ॥ ਮਨੋ ਸੂਰ ਚੜਿਯੋ ਉਡ ਸੇ ਸਟਕੇ ॥੨੬॥ मनो सूर चड़ियो उड से सटके ॥२६॥ ਕੁਪਿ ਕਾਲਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕਰੰ ਗਹਿ ਕੈ ॥ कुपि कालि क्रिपान करं गहि कै ॥ ਦਲ ਦੈਤਨ ਬੀਚ ਪਰੀ ਕਹਿ ਕੈ ॥ दल दैतन बीच परी कहि कै ॥ ਘਟਿਕਾ ਇਕ ਬੀਚ ਸਭੋ ਹਨਿਹੌਂ ॥ घटिका इक बीच सभो हनिहौं ॥ ਤੁਮ ਤੇ ਨਹਿ ਏਕ ਬਲੀ ਗਨਿਹੌਂ ॥੨੭॥ तुम ते नहि एक बली गनिहौं ॥२७॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮੰਦਲ ਤੂਰ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਮੁਚੰਗਨ; ਕੀ ਧੁਨਿ ਕੈ ਲਲਕਾਰਿ ਪਰੇ ॥ मंदल तूर म्रिदंग मुचंगन; की धुनि कै ललकारि परे ॥ ਅਰੁ ਮਾਨ ਭਰੇ ਮਿਲਿ ਆਨਿ ਅਰੇ; ਨ ਗੁਮਾਨ ਕੌ ਛਾਡਿ ਕੈ ਪੈਗੁ ਟਰੇ ॥ अरु मान भरे मिलि आनि अरे; न गुमान कौ छाडि कै पैगु टरे ॥ ਤਿਨ ਕੇ ਜਮ ਜਦਿਪ ਪ੍ਰਾਨ ਹਰੇ; ਨ ਮੁਰੇ ਤਬ ਲੌ, ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਅਰੇ ॥ तिन के जम जदिप प्रान हरे; न मुरे तब लौ, इह भांति अरे ॥ ਜਸ ਕੋ ਕਰਿ ਕੈ, ਨ ਚਲੇ ਡਰਿ ਕੈ; ਲਰਿ ਕੈ ਮਰਿ ਕੈ, ਭਵ ਸਿੰਧ ਤਰੇ ॥੨੮॥ जस को करि कै, न चले डरि कै; लरि कै मरि कै, भव सिंध तरे ॥२८॥ ਜੇਨ ਮਿਟੇ ਬਿਕਟੇ ਭਟ ਕਾਹੂ ਸੋਂ; ਬਾਸਵ ਸੌ ਕਬਹੂੰ ਨ ਪਛੇਲੇ ॥ जेन मिटे बिकटे भट काहू सों; बासव सौ कबहूं न पछेले ॥ ਤੇ ਗਰਜੇ ਜਬ ਹੀ ਰਨ ਮੈ; ਗਨ ਭਾਜਿ ਚਲੇ, ਬਿਨੁ ਆਪੁ ਅਕੇਲੇ ॥ ते गरजे जब ही रन मै; गन भाजि चले, बिनु आपु अकेले ॥ ਤੇ ਕੁਪਿ ਕਾਲਿ ਕਟੇ ਝਟ ਕੈ; ਕਦਲੀ ਬਨ ਜ੍ਯੋਂ ਧਰਨੀ ਪਰ ਮੇਲੇ ॥ ते कुपि कालि कटे झट कै; कदली बन ज्यों धरनी पर मेले ॥ ਸ੍ਰੋਨ ਰੰਗੀਨ ਭਏ ਪਟ ਮਾਨਹੁ; ਫਾਗੁ ਸਮੈ ਸਭ ਚਾਚਰਿ ਖੇਲੇ ॥੨੯॥ स्रोन रंगीन भए पट मानहु; फागु समै सभ चाचरि खेले ॥२९॥ |
Dasam Granth |