ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 523 ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥ कबियो बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕਾ ਭਯੋ? ਜੋ ਧਰਿ ਮੂੰਡ ਜਟਾ ਸੋ; ਤਪੋਧਨ ਕੋ ਜਗ ਭੇਖ ਦਿਖਾਯੋ ॥ का भयो? जो धरि मूंड जटा सो; तपोधन को जग भेख दिखायो ॥ ਕਾ ਭਯੋ? ਜੁ ਕੋਊ ਲੋਚਨ ਮੂੰਦਿ; ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੋ ਹਰਿ ਕੋ ਗੁਨ ਗਾਯੋ ॥ का भयो? जु कोऊ लोचन मूंदि; भली बिधि सो हरि को गुन गायो ॥ ਅਉਰ ਕਹਾ? ਜੋ ਪੈ ਆਰਤੀ ਲੈ ਕਰਿ; ਧੂਪ ਜਗਾਇ ਕੈ ਸੰਖ ਬਜਾਯੋ ॥ अउर कहा? जो पै आरती लै करि; धूप जगाइ कै संख बजायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤੁਮ ਹੀ ਨ ਕਹੋ; ਬਿਨ ਪ੍ਰੇਮ, ਕਿਹੂ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਪਾਯੋ? ॥੨੨੩੭॥ स्याम कहै तुम ही न कहो; बिन प्रेम, किहू ब्रिज नाइक पायो? ॥२२३७॥ ਤਿਉ ਚਤੁਰਾਨਨ ਤਿਉਹੂ ਖੜਾਨਨ; ਤਿਉ ਸਹਸਾਨਨ ਹੀ ਗੁਨ ਗਾਯੋ ॥ तिउ चतुरानन तिउहू खड़ानन; तिउ सहसानन ही गुन गायो ॥ ਨਾਰਦ ਸਕ੍ਰ ਸਦਾ ਸਿਵ ਬ੍ਯਾਸ; ਇਤੇ ਗੁਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਗਾਇ ਸੁਨਾਯੋ ॥ नारद सक्र सदा सिव ब्यास; इते गुन स्याम को गाइ सुनायो ॥ ਚਾਰੋ ਈ ਬੇਦ ਨ ਭੇਦ ਲਹਿਯੋ; ਜਗ ਖੋਜਤ ਹੈ ਸਭ, ਪਾਰ ਨ ਪਾਯੋ ॥ चारो ई बेद न भेद लहियो; जग खोजत है सभ, पार न पायो ॥ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤੁਮ ਹੀ ਨ ਕਹੋ; ਬਿਨ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹੂ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਰਿਝਾਯੋ? ॥੨੨੩੮॥ स्याम भनै तुम ही न कहो; बिन प्रेम कहू ब्रिजनाथ रिझायो? ॥२२३८॥ ਸਿਵ ਜੂ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਸੋ ॥ सिव जू बाच कान्ह जू सो ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ਸਿਵ ਜੂ ਹਰਿ ਕੇ; ਕਹਿਯੋ ਮੋ ਬਿਨਤੀ ਹਰਿ ਜੂ ! ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥ पाइ परियो सिव जू हरि के; कहियो मो बिनती हरि जू ! सुनि लीजै ॥ ਸੇਵਕ ਮਾਂਗਤ ਹੈ ਬਰੁ ਏਕ; ਵਹੈ ਅਬ ਰੀਝਿ ਦਇਆ ਨਿਧਿ ! ਦੀਜੈ ॥ सेवक मांगत है बरु एक; वहै अब रीझि दइआ निधि ! दीजै ॥ ਹੇਰਿ ਹਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਕਬਹੂੰ ਕਰੁਨਾ ਰਸ ਕੇ ਸੰਗਿ ਭੀਜੈ ॥ हेरि हमै कबि स्याम भनै; कबहूं करुना रस के संगि भीजै ॥ ਬਾਹੈ ਕਟੀ ਸਹਸ੍ਰਾਭੁਜ ਕੀ; ਤੁ ਭਲੋ, ਤਿਹ ਕੋ ਅਬ ਨਾਸੁ ਨ ਕੀਜੈ ॥੨੨੩੯॥ बाहै कटी सहस्राभुज की; तु भलो, तिह को अब नासु न कीजै ॥२२३९॥ ਕਾਨ੍ਹ ਜੂ ਬਾਚ ਸਿਵ ਜੂ ਪ੍ਰਤਿ ॥ कान्ह जू बाच सिव जू प्रति ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਸੋ ਕਰਿਹੋ ਅਬ ਹਉ ਸੁਨਿ ਰੁਦ੍ਰ ਜੂ ! ਤੋ ਸੰਗਿ ਬੈਨ ਉਚਾਰਤ ਹਉ ॥ सो करिहो अब हउ सुनि रुद्र जू ! तो संगि बैन उचारत हउ ॥ ਬਾਹੈ ਕਟੀ ਤਿਹ ਭੂਲਿ ਨਿਹਾਰਿ; ਅਬ ਹਉ ਹੂ ਸੁ ਕ੍ਰੋਧ ਨਿਵਾਰਤ ਹਉ ॥ बाहै कटी तिह भूलि निहारि; अब हउ हू सु क्रोध निवारत हउ ॥ ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਕੋ ਪੌਤ੍ਰ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਸੁ; ਇਹੈ ਜੀਅ ਮਾਹਿ ਬਿਚਾਰਤ ਹਉ ॥ प्रहलाद को पौत्र कहावत है सु; इहै जीअ माहि बिचारत हउ ॥ ਤਾ ਤੇ ਡੰਡ ਹੀ ਦੈ ਕਰਿ ਛੋਰਿ ਦਯੋ ਇਹ; ਤੇ ਨਾਹਿ ਤਾਹਿ ਸੰਘਾਰਤ ਹਉ ॥੨੨੪੦॥ ता ते डंड ही दै करि छोरि दयो इह; ते नाहि ताहि संघारत हउ ॥२२४०॥ ਯੌ ਬਖਸਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸੋ; ਤਿਹ ਭੂਪ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇਨ ਡਾਰੋ ॥ यौ बखसाइ कै स्याम जू सो; तिह भूप को स्याम के पाइन डारो ॥ ਭੂਲ ਕੈ ਭੂਪਤਿ ਕਾਮ ਕਰਿਯੋ; ਅਬ ਹੇ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ! ਤੁਮ ਕ੍ਰੋਧ ਨਿਵਾਰੋ ॥ भूल कै भूपति काम करियो; अब हे प्रभ जू ! तुम क्रोध निवारो ॥ ਪੌਤ੍ਰ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹ ਕਰੋ ਇਹ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਸੰਗਿ; ਅਉਰ ਕਛੂ ਮਨ ਮੈ ਨ ਬਿਚਾਰੋ ॥ पौत्र को ब्याह करो इह की दुहिता संगि; अउर कछू मन मै न बिचारो ॥ ਯੌ ਕਰਿ ਬ੍ਯਾਹ ਸੰਗ ਊਖਹ ਲੈ; ਅਨਰੁਧ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ! ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰੋ ॥੨੨੪੧॥ यौ करि ब्याह संग ऊखह लै; अनरुध को स्याम जू ! धामि सिधारो ॥२२४१॥ ਜੋ ਸੁਨਿ ਹੈ ਗੁਨ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇ; ਫੁਨਿ ਅਉਰਨ ਤੇ ਅਰੁ ਆਪਨ ਗੈ ਹੈ ॥ जो सुनि है गुन स्याम जू के; फुनि अउरन ते अरु आपन गै है ॥ ਆਪਨ ਜੋ ਪੜ ਹੈ, ਪੜਵਾਇ ਹੈ; ਅਉਰ ਕਬਿਤਨ ਬੀਚ ਬਨੈ ਹੈ ॥ आपन जो पड़ है, पड़वाइ है; अउर कबितन बीच बनै है ॥ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਧਾਵਤ ਧਾਮ ਸੁ; ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੀ ਸੁਧਿ ਲੈ ਹੈ ॥ सोवत जागत धावत धाम सु; स्री ब्रिज नाइक की सुधि लै है ॥ ਸੋਊ ਸਦਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ; ਫੁਨਿ ਯਾ ਭਵ ਭੀਤਰ ਫੇਰਿ ਨ ਐ ਹੈ ॥੨੨੪੨॥ सोऊ सदा कबि स्याम भनै; फुनि या भव भीतर फेरि न ऐ है ॥२२४२॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਬਾਣਾਸੁਰ ਕੋ ਜੀਤਿ ਅਨਰੁਧ ਊਖਾ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹ ਲਿਆਵਤ ਭਏ ॥ इति स्री दसम सिकंध पुराणे बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे बाणासुर को जीति अनरुध ऊखा को ब्याह लिआवत भए ॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |