ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 509 ਬਹੁ ਚਕ੍ਰ ਕੇ ਸੰਗ ਹਨੇ ਭਟਵਾ; ਬਹੁਤੇ ਪ੍ਰਭ ਧਾਇ ਚਪੇਟਨ ਮਾਰੇ ॥ बहु चक्र के संग हने भटवा; बहुते प्रभ धाइ चपेटन मारे ॥ ਏਕ ਗਦਾ ਹੀ ਸੋ ਧਾਇ ਹਨੇ; ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰੇ ਬਹੁਰੇ ਨ ਸੰਭਾਰੇ ॥ एक गदा ही सो धाइ हने; गिर भूमि परे बहुरे न स्मभारे ॥ ਏਕ ਕਟੇ ਕਰਵਾਰਿਨ ਸੋ; ਅਧ ਬੀਚ ਤੇ ਹੋਏ ਪਰੇ ਭਟ ਨਿਆਰੇ ॥ एक कटे करवारिन सो; अध बीच ते होए परे भट निआरे ॥ ਮਾਨੋ ਤਖਾਨਨ ਕਾਨਨ ਮੈ; ਕਟਿ ਕੈ ਕਰਵਤ੍ਰਨ ਸੋ ਦ੍ਰੁਮ ਡਾਰੇ ॥੨੧੩੪॥ मानो तखानन कानन मै; कटि कै करवत्रन सो द्रुम डारे ॥२१३४॥ ਏਕ ਪਰੇ ਭਟ ਜੂਝ ਧਰਾ; ਇਕ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਤਿਹ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਏ ॥ एक परे भट जूझ धरा; इक देखि दसा तिह सामुहे धाए ॥ ਨੈਕੁ ਨ ਤ੍ਰਾਸ ਧਰੇ ਚਿਤ ਮੈ; ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਏ ॥ नैकु न त्रास धरे चित मै; कबि स्याम भनै नही त्रास बढाए ॥ ਦੈ ਮੁਖ ਢਾਲ ਲੀਏ ਕਰਵਾਰ; ਨਿਸੰਕ ਦੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕੈ ਊਪਰ ਆਏ ॥ दै मुख ढाल लीए करवार; निसंक दै स्याम कै ऊपर आए ॥ ਤੇ ਸਰ ਏਕ ਹੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭ ਜੂ; ਹਨਿ ਅੰਤਕ ਕੇ ਪੁਰ ਬੀਚ ਪਠਾਏ ॥੨੧੩੫॥ ते सर एक ही सो प्रभ जू; हनि अंतक के पुर बीच पठाए ॥२१३५॥ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਜਬੈ ਰਿਸ ਸੋ; ਸਭ ਹੀ ਭਟਵਾ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠਾਏ ॥ स्री जदुबीर जबै रिस सो; सभ ही भटवा जमलोकि पठाए ॥ ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਭਟ ਜੀਤ ਬਚੇ; ਇਨ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਡਰਿ ਕੈ ਸੁ ਪਰਾਏ ॥ अउर जिते भट जीत बचे; इन देखि दसा डरि कै सु पराए ॥ ਜੇ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਧਾਇ ਗਏ; ਬਧਬੇ ਕਹੁ, ਤੇ ਫਿਰ ਜੀਤਿ ਨ ਆਏ ॥ जे हरि ऊपरि धाइ गए; बधबे कहु, ते फिर जीति न आए ॥ ਐਸੋ ਉਘਾਇ ਕੈ ਸੀਸ ਢੁਰਾਇ ਕੈ; ਆਪਹਿ ਭੂਪਤਿ ਜੁਧ ਕੌ ਧਾਏ ॥੨੧੩੬॥ ऐसो उघाइ कै सीस ढुराइ कै; आपहि भूपति जुध कौ धाए ॥२१३६॥ ਜੁਧ ਕੋ ਆਵਤ ਭੂਪ ਜਬੈ; ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਪਨੇ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ जुध को आवत भूप जबै; ब्रिज नाइक आपने नैन निहारियो ॥ ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਨਹਿ ਤਉਨ ਧਰਾ; ਪਰ ਆਗੇ ਹੀ ਜੁਧ ਕੋ ਆਪਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥ ठाढि रहियो नहि तउन धरा; पर आगे ही जुध को आपि सिधारियो ॥ ਮਾਰਤ ਹਉ ਤੁਮ ਕੌ ਅਬ ਹੀ; ਰਹੁ ਠਾਂਢ ਅਰੇ ! ਇਹ ਭਾਤ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ मारत हउ तुम कौ अब ही; रहु ठांढ अरे ! इह भात उचारियो ॥ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਪੁਨਿ ਸਾਰੰਗ ਕੋ; ਤਨਿ ਕੈ, ਸਰ ਸਤ੍ਰ ਹ੍ਰਿਦੈ ਮਹਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੧੩੭॥ यौ कहि कै पुनि सारंग को; तनि कै, सर सत्र ह्रिदै महि मारियो ॥२१३७॥ ਸਾਰੰਗ ਤਾਨਿ ਜਬੈ ਅਰਿ ਕੋ; ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਤੀਛਨ ਬਾਨ ਚਲਾਯੋ ॥ सारंग तानि जबै अरि को; ब्रिज नाइक तीछन बान चलायो ॥ ਲਾਗਤ ਹੀ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਭੂਮਾਸੁਰ; ਝੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਜਮਲੋਕਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥ लागत ही गिर भूमि भूमासुर; झूमि परियो जमलोकि सिधायो ॥ ਸ੍ਰਉਨ ਲਗਿਯੋ ਨਹਿ ਤਾ ਸਰ ਕੋ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਚਲਾਕੀ ਸੌ ਪਾਰ ਪਰਾਯੋ ॥ स्रउन लगियो नहि ता सर को; इह भांति चलाकी सौ पार परायो ॥ ਜੋਗ ਕੇ ਸਾਧਕ ਜਿਉ ਤਨ ਤਿਯਾਗਿ; ਚਲਿਯੋ ਨਭਿ, ਪਾਪ ਨ ਭੇਟਨ ਪਾਯੋ ॥੨੧੩੮॥ जोग के साधक जिउ तन तियागि; चलियो नभि, पाप न भेटन पायो ॥२१३८॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਭੂਮਾਸੁਰ ਬਧਹ ॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे क्रिसनावतारे भूमासुर बधह ॥ ਅਥ ਉਸ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰ ਕੈ ਰਾਜ ਦੇਤ ਭੇ ਸੋਲਾ ਸਹੰਸ੍ਰ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਬਿਵਾਹ ਕਥਨੰ ॥ अथ उस के पुत्र कै राज देत भे सोला सहंस्र राज सुता बिवाह कथनं ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਐਸੀ ਦਸਾ ਜਬ ਭੀ ਇਹ ਕੀ; ਤਬ ਮਾਇ ਭੂਮਾਸੁਰ ਕੀ ਸੁਨਿ ਧਾਈ ॥ ऐसी दसा जब भी इह की; तब माइ भूमासुर की सुनि धाई ॥ ਭੂਮਿ ਕੈ ਊਪਰ ਝੂਮਿ ਗਿਰੀ; ਸੁਧਿ ਬਸਤ੍ਰਨ ਕੀ ਚਿਤ ਤੇ ਬਿਸਰਾਈ ॥ भूमि कै ऊपर झूमि गिरी; सुधि बसत्रन की चित ते बिसराई ॥ ਪਾਇ ਨ ਡਾਰਤ ਭੀ ਪਨੀਆ ਸੁ; ਉਤਾਵਲ ਸੋ ਚਲਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪੈ ਆਈ ॥ पाइ न डारत भी पनीआ सु; उतावल सो चलि स्याम पै आई ॥ ਦੇਖਤ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਰੀਝਿ ਰਹੀ; ਦੁਖ ਭੂਲਿ ਗਯੋ ਸੁ ਤੋ ਕੀਨ ਬਡਾਈ ॥੨੧੩੯॥ देखत स्याम को रीझि रही; दुख भूलि गयो सु तो कीन बडाई ॥२१३९॥ |
Dasam Granth |