ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 162 ਜਿਮ ਅੰਧਕ ਸੋ ਹਰਿ ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ॥ जिम अंधक सो हरि जुधु करियो ॥ ਜਿਹ ਭਾਂਤਿ ਮਨੋਜ ਕੋ ਮਾਨ ਹਰਿਯੋ ॥ जिह भांति मनोज को मान हरियो ॥ ਦਲ ਦੈਤ ਦਲੇ ਕਰ ਕੋਪ ਜਿਮੰ ॥ दल दैत दले कर कोप जिमं ॥ ਕਹਿਹੋ ਸਬ ਛੋਰਿ ਪ੍ਰਸੰਗ ਤਿਮੰ ॥੬॥ कहिहो सब छोरि प्रसंग तिमं ॥६॥ ਪਾਧਰੀ ਛੰਦ ॥ पाधरी छंद ॥ ਜਬ ਹੋਤ ਧਰਨ ਭਾਰਾਕਰਾਂਤ ॥ जब होत धरन भाराकरांत ॥ ਤਬ ਪਰਤ ਨਾਹਿ ਤਿਹ ਹ੍ਰਿਦੈ ਸਾਂਤਿ ॥ तब परत नाहि तिह ह्रिदै सांति ॥ ਤਬ ਦਧ ਸਮੁੰਦ੍ਰਿ ਕਰਈ ਪੁਕਾਰ ॥ तब दध समुंद्रि करई पुकार ॥ ਤਬ ਧਰਤ ਬਿਸਨ ਰੁਦ੍ਰਾਵਤਾਰ ॥੭॥ तब धरत बिसन रुद्रावतार ॥७॥ ਤਬ ਕਰਤ ਸਕਲ ਦਾਨਵ ਸੰਘਾਰ ॥ तब करत सकल दानव संघार ॥ ਕਰਿ ਦਨੁਜ ਪ੍ਰਲਵ ਸੰਤਨ ਉਧਾਰ ॥ करि दनुज प्रलव संतन उधार ॥ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸਕਲ ਕਰਿ ਦੁਸਟ ਨਾਸ ॥ इह भांति सकल करि दुसट नास ॥ ਪੁਨਿ ਕਰਤਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਭਗਵਾਨ ਬਾਸ ॥੮॥ पुनि करति ह्रिदै भगवान बास ॥८॥ ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥ तोटक छंद ॥ ਤ੍ਰਿਪੁਰੈ ਇਕ ਦੈਤ ਬਢਿਯੋ ਤ੍ਰਿਪੁਰੰ ॥ त्रिपुरै इक दैत बढियो त्रिपुरं ॥ ਜਿਹ ਤੇਜ ਤਪੈ ਰਵਿ ਜਿਉ ਤ੍ਰਿਪੁਰੰ ॥ जिह तेज तपै रवि जिउ त्रिपुरं ॥ ਬਰਦਾਇ ਮਹਾਸੁਰ ਐਸ ਭਯੋ ॥ बरदाइ महासुर ऐस भयो ॥ ਜਿਨਿ ਲੋਕ ਚਤੁਰਦਸ ਜੀਤ ਲਯੋ ॥੯॥ जिनि लोक चतुरदस जीत लयो ॥९॥ ਜੋਊ ਏਕ ਹੀ ਬਾਣ ਹਣੇ ਤ੍ਰਿਪੁਰੰ ॥ जोऊ एक ही बाण हणे त्रिपुरं ॥ ਸੋਊ ਨਾਸ ਕਰੈ ਤਿਹ ਦੈਤ ਦੁਰੰ ॥ सोऊ नास करै तिह दैत दुरं ॥ ਅਸ ਕੋ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ? ਕਬਿ ਤਾਹਿ ਗਨੈ ॥ अस को प्रगटियो? कबि ताहि गनै ॥ ਇਕ ਬਾਣ ਹੀ ਸੋ ਪੁਰ ਤੀਨ ਹਨੈ ॥੧੦॥ इक बाण ही सो पुर तीन हनै ॥१०॥ ਸਿਵ ਧਾਇ ਚਲਿਯੋ ਤਿਹ ਮਾਰਨ ਕੋ ॥ सिव धाइ चलियो तिह मारन को ॥ ਜਗ ਕੇ ਸਬ ਜੀਵ ਉਧਾਰਨ ਕੋ ॥ जग के सब जीव उधारन को ॥ ਕਰਿ ਕੋਪਿ ਤਜਿਯੋ ਸਿਤ ਸੁਧ ਸਰੰ ॥ करि कोपि तजियो सित सुध सरं ॥ ਇਕ ਬਾਰ ਹੀ ਨਾਸ ਕੀਯੋ ਤ੍ਰਿਪੁਰੰ ॥੧੧॥ इक बार ही नास कीयो त्रिपुरं ॥११॥ ਲਖਿ ਕਉਤੁਕ ਸਾਧ ਸਬੈ ਹਰਖੇ ॥ लखि कउतुक साध सबै हरखे ॥ ਸੁਮਨੰ ਬਰਖਾ ਨਭ ਤੇ ਬਰਖੇ ॥ सुमनं बरखा नभ ते बरखे ॥ ਧੁਨਿ ਪੂਰ ਰਹੀ ਜਯ ਸਦ ਹੂਅੰ ॥ धुनि पूर रही जय सद हूअं ॥ ਗਿਰਿ ਹੇਮ ਹਲਾਚਲ ਕੰਪ ਭੂਅੰ ॥੧੨॥ गिरि हेम हलाचल क्मप भूअं ॥१२॥ ਦਿਨ ਕੇਤਕ ਬੀਤ ਗਏ ਜਬ ਹੀ ॥ दिन केतक बीत गए जब ही ॥ ਅਸੁਰੰਧਕ ਬੀਰ ਬੀਯੋ ਤਬ ਹੀ ॥ असुरंधक बीर बीयो तब ही ॥ ਤਬ ਬੈਲਿ ਚੜਿਯੋ ਗਹਿ ਸੂਲ ਸਿਵੰ ॥ तब बैलि चड़ियो गहि सूल सिवं ॥ ਸੁਰ ਚਉਕਿ ਚਲੇ ਹਰਿ ਕੋਪ ਕਿਵੰ ॥੧੩॥ सुर चउकि चले हरि कोप किवं ॥१३॥ ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬ ਜਛ ਸਬੈ ਉਰਗੰ ॥ गण गंध्रब जछ सबै उरगं ॥ ਬਰਦਾਨ ਦਯੋ ਸਿਵ ਕੋ ਦੁਰਗੰ ॥ बरदान दयो सिव को दुरगं ॥ ਹਨਿਹੋ ਨਿਰਖੰਤ ਮੁਰਾਰਿ ਸੁਰੰ ॥ हनिहो निरखंत मुरारि सुरं ॥ ਤ੍ਰਿਪੁਰਾਰਿ ਹਨਿਯੋ ਜਿਮ ਕੈ ਤ੍ਰਿਪੁਰੰ ॥੧੪॥ त्रिपुरारि हनियो जिम कै त्रिपुरं ॥१४॥ ਉਹ ਓਰਿ ਚੜੇ ਦਲ ਲੈ ਦੁਜਨੰ ॥ उह ओरि चड़े दल लै दुजनं ॥ ਇਹ ਓਰ ਰਿਸ੍ਯੋ ਗਹਿ ਸੂਲ ਸਿਵੰ ॥ इह ओर रिस्यो गहि सूल सिवं ॥ ਰਣ ਰੰਗ ਰੰਗੇ ਰਣਧੀਰ ਰਣੰ ॥ रण रंग रंगे रणधीर रणं ॥ ਜਨ ਸੋਭਤ ਪਾਵਕ ਜੁਆਲ ਬਣੰ ॥੧੫॥ जन सोभत पावक जुआल बणं ॥१५॥ ਦਨੁ ਦੇਵ ਦੋਊ ਰਣ ਰੰਗ ਰਚੇ ॥ दनु देव दोऊ रण रंग रचे ॥ ਗਹਿ ਸਸਤ੍ਰ ਸਬੈ ਰਸ ਰੁਦ੍ਰ ਮਚੇ ॥ गहि ससत्र सबै रस रुद्र मचे ॥ ਸਰ ਛਾਡਤ ਬੀਰ ਦੋਊ ਹਰਖੈ ॥ सर छाडत बीर दोऊ हरखै ॥ ਜਨੁ ਅੰਤਿ ਪ੍ਰਲੈ ਘਨ ਸੈ ਬਰਖੈ ॥੧੬॥ जनु अंति प्रलै घन सै बरखै ॥१६॥ ਰੁਆਮਲ ਛੰਦ ॥ रुआमल छंद ॥ ਘਾਇ ਖਾਇ ਭਜੇ ਸੁਰਾਰਦਨ; ਕੋਪੁ ਓਪ ਮਿਟਾਇ ॥ घाइ खाइ भजे सुरारदन; कोपु ओप मिटाइ ॥ ਅੰਧਿ ਕੰਧਿ ਫਿਰਿਯੋ ਤਬੈ; ਜਯ ਦੁੰਦਭੀਨ ਬਜਾਇ ॥ अंधि कंधि फिरियो तबै; जय दुंदभीन बजाइ ॥ ਸੂਲ ਸੈਹਥਿ ਪਰਿਘ ਪਟਸਿ; ਬਾਣ ਓਘ ਪ੍ਰਹਾਰ ॥ सूल सैहथि परिघ पटसि; बाण ओघ प्रहार ॥ ਪੇਲਿ ਪੇਲਿ ਗਿਰੇ ਸੁ ਬੀਰਨ; ਖੇਲ ਜਾਨੁ ਧਮਾਰ ॥੧੭॥ पेलि पेलि गिरे सु बीरन; खेल जानु धमार ॥१७॥ ਸੇਲ ਰੇਲ ਭਈ ਤਹਾ; ਅਰੁ ਤੇਗ ਤੀਰ ਪ੍ਰਹਾਰ ॥ सेल रेल भई तहा; अरु तेग तीर प्रहार ॥ ਗਾਹਿ ਗਾਹਿ ਫਿਰੇ ਫਵਜਨ; ਬਾਹਿ ਬਾਹਿ ਹਥਿਯਾਰ ॥ गाहि गाहि फिरे फवजन; बाहि बाहि हथियार ॥ ਅੰਗ ਭੰਗ ਪਰੇ ਕਹੂੰ; ਸਰਬੰਗ ਸ੍ਰੋਨਤ ਪੂਰ ॥ अंग भंग परे कहूं; सरबंग स्रोनत पूर ॥ ਏਕ ਏਕ ਬਰੀ ਅਨੇਕਨ; ਹੇਰਿ ਹੇਰਿ ਸੁ ਹੂਰ ॥੧੮॥ एक एक बरी अनेकन; हेरि हेरि सु हूर ॥१८॥ ਚਉਰ ਚੀਰ ਰਥੀ ਰਥੋਤਮ; ਬਾਜ ਰਾਜ ਅਨੰਤ ॥ चउर चीर रथी रथोतम; बाज राज अनंत ॥ ਸ੍ਰੋਣ ਕੀ ਸਰਤਾ ਉਠੀ; ਸੁ ਬਿਅੰਤ ਰੂਪ ਦੁਰੰਤ ॥ स्रोण की सरता उठी; सु बिअंत रूप दुरंत ॥ |
Dasam Granth |