ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 153 ਬਜੇ ਡਾਕ ਡਉਰੂ ਦੋਊ ਬੀਰ ਜਾਗੇ ॥ बजे डाक डउरू दोऊ बीर जागे ॥ ਸੁਣੇ ਨਾਦਿ ਬੰਕੇ ਮਹਾ ਭੀਰ ਭਾਗੇ ॥ सुणे नादि बंके महा भीर भागे ॥ ਝਮੀ ਤੇਗ ਤੇਜੰ ਸਰੋਸੰ ਪ੍ਰਹਾਰੰ ॥ झमी तेग तेजं सरोसं प्रहारं ॥ ਖਿਵੀ ਦਾਮਿਨੀ ਜਾਣੁ ਭਾਦੋ ਮਝਾਰੰ ॥੫॥ खिवी दामिनी जाणु भादो मझारं ॥५॥ ਮੁਖੰ ਮੁਛ ਬੰਕੀ ਬਕੈ ਸੂਰ ਬੀਰੰ ॥ मुखं मुछ बंकी बकै सूर बीरं ॥ ਤੜੰਕਾਰ ਤੇਗੰ ਸੜੰਕਾਰ ਤੀਰੰ ॥ तड़ंकार तेगं सड़ंकार तीरं ॥ ਧਮਕਾਰ ਸਾਂਗੰ ਖੜਕਾਰ ਖਗੰ ॥ धमकार सांगं खड़कार खगं ॥ ਟੁਟੇ ਟੂਕ ਟੋਪੰ ਉਠੇ ਨਾਲ ਅਗੰ ॥੬॥ टुटे टूक टोपं उठे नाल अगं ॥६॥ ਉਠੇ ਨਦ ਨਾਦੰ ਢਮਕਾਰ ਢੋਲੰ ॥ उठे नद नादं ढमकार ढोलं ॥ ਢਲੰਕਾਰ ਢਾਲੰ ਮੁਖੰ ਮਾਰ ਬੋਲੰ ॥ ढलंकार ढालं मुखं मार बोलं ॥ ਖਹੇ ਖਗ ਖੂਨੀ ਖੁਲੇ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥ खहे खग खूनी खुले बीर खेतं ॥ ਨਚੇ ਕੰਧਿ ਹੀਣੰ ਕਮਧੰ ਨ੍ਰਿਚੇਤੰ ॥੭॥ नचे कंधि हीणं कमधं न्रिचेतं ॥७॥ ਭਰੇ ਜੋਗਣੀ ਪਤ੍ਰ ਚਉਸਠ ਚਾਰੀ ॥ भरे जोगणी पत्र चउसठ चारी ॥ ਨਚੀ ਖੋਲਿ ਸੀਸੰ ਬਕੀ ਬਿਕਰਾਰੀ ॥ नची खोलि सीसं बकी बिकरारी ॥ ਹਸੈ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤੰ ਮਹਾ ਬਿਕਰਾਲੰ ॥ हसै भूत प्रेतं महा बिकरालं ॥ ਬਜੇ ਡਾਕ ਡਉਰੂ ਕਰੂਰੰ ਕਰਾਲੰ ॥੮॥ बजे डाक डउरू करूरं करालं ॥८॥ ਪ੍ਰਹਾਰੰਤ ਮੁਸਟੰ ਕਰੈ ਪਾਵ ਘਾਤੰ ॥ प्रहारंत मुसटं करै पाव घातं ॥ ਮਨੋ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘੰ ਡਹੇ ਗਜ ਮਾਤੰ ॥ मनो सिंघ सिंघं डहे गज मातं ॥ ਛੁਟੀ ਈਸ ਤਾੜੀ ਡਗਿਯੋ ਬ੍ਰਹਮ ਧਿਆਨੰ ॥ छुटी ईस ताड़ी डगियो ब्रहम धिआनं ॥ ਭਜ੍ਯੋ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਕਾਪ ਭਾਨੰ ਮਧ੍ਯਾਨੰ ॥੯॥ भज्यो चंद्रमा काप भानं मध्यानं ॥९॥ ਜਲੇ ਬਾ ਥਲੇਯੰ ਥਲੰ ਤਥ ਨੀਰੰ ॥ जले बा थलेयं थलं तथ नीरं ॥ ਕਿਧੋ ਸੰਧਿਯੰ ਬਾਣ ਰਘੁ ਇੰਦ੍ਰ ਬੀਰੰ ॥ किधो संधियं बाण रघु इंद्र बीरं ॥ ਕਰੈ ਦੈਤ ਆਘਾਤ ਮੁਸਟੰ ਪ੍ਰਹਾਰੰ ॥ करै दैत आघात मुसटं प्रहारं ॥ ਮਨੋ ਚੋਟ ਬਾਹੈ ਘਰਿਯਾਰੀ ਘਰਿਯਾਰੰ ॥੧੦॥ मनो चोट बाहै घरियारी घरियारं ॥१०॥ ਬਜੇ ਡੰਗ ਬੰਕੇ ਸੁ ਕ੍ਰੂਰੰ ਕਰਾਰੇ ॥ बजे डंग बंके सु क्रूरं करारे ॥ ਮਨੋ ਗਜ ਜੁਟੇ ਦੰਤਾਰੇ ਦੰਤਾਰੇ ॥ मनो गज जुटे दंतारे दंतारे ॥ ਢਮੰਕਾਰ ਢੋਲੰ ਰਣੰਕੇ ਨਫੀਰੰ ॥ ढमंकार ढोलं रणंके नफीरं ॥ ਸੜਕਾਰ ਸਾਗੰ ਤੜਕਾਰ ਤੀਰੰ ॥੧੧॥ सड़कार सागं तड़कार तीरं ॥११॥ ਦਿਨੰ ਅਸਟ ਜੁਧੰ ਭਯੋ ਅਸਟ ਰੈਣੰ ॥ दिनं असट जुधं भयो असट रैणं ॥ ਡਗੀ ਭੂਮਿ ਸਰਬੰ ਉਠਿਯੋ ਕਾਂਪ ਗੈਣੰ ॥ डगी भूमि सरबं उठियो कांप गैणं ॥ ਰਣੰ ਰੰਗ ਰਤੇ ਸਭੈ ਰੰਗ ਭੂਮੰ ॥ रणं रंग रते सभै रंग भूमं ॥ ਹਣ੍ਯੋ ਬਿਸਨ ਸਤ੍ਰੰ ਗਿਰਿਯੋ ਅੰਤਿ ਝੂਮੰ ॥੧੨॥ हण्यो बिसन सत्रं गिरियो अंति झूमं ॥१२॥ ਧਰੇ ਦਾੜ ਅਗ੍ਰੰ ਚਤੁਰ ਬੇਦ ਤਬੰ ॥ धरे दाड़ अग्रं चतुर बेद तबं ॥ ਹਠੀ ਦੁਸਟਿ ਜਿਤੇ ਭਜੇ ਦੈਤ ਸਬੰ ॥ हठी दुसटि जिते भजे दैत सबं ॥ ਦਈ ਬ੍ਰਹਮ ਆਗਿਆ ਧੁਨੰ ਬੇਦ ਕੀਯੰ ॥ दई ब्रहम आगिआ धुनं बेद कीयं ॥ ਸਬੈ ਸੰਤਨੰ ਤਾਨ ਕੋ ਸੁਖ ਦੀਯੰ ॥੧੩॥ सबै संतनं तान को सुख दीयं ॥१३॥ ਧਰਿਯੋ ਖਸਟਮੰ ਬਿਸਨ ਐਸਾਵਤਾਰੰ ॥ धरियो खसटमं बिसन ऐसावतारं ॥ ਸਬੈ ਦੁਸਟ ਜਿਤੈ ਕੀਯੋ ਬੇਦ ਉਧਾਰੰ ॥ सबै दुसट जितै कीयो बेद उधारं ॥ ਥਟਿਯੋ ਧਰਮ ਰਾਜੰ ਜਿਤੇ ਦੇਵ ਸਰਬੰ ॥ थटियो धरम राजं जिते देव सरबं ॥ ਉਤਾਰਿਯੋ ਭਲੀ ਭਾਤ ਸੋ ਤਾਹਿ ਗਰਬੰ ॥੧੪॥ उतारियो भली भात सो ताहि गरबं ॥१४॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਬੈਰਾਹ ਖਸਟਮ ਅਵਤਾਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੬॥ इति स्री बचित्र नाटक ग्रंथे बैराह खसटम अवतार समापतम सतु सुभम सतु ॥६॥ ਅਥ ਨਰਸਿੰਘ ਅਵਤਾਰ ਕਥਨੰ ॥ अथ नरसिंघ अवतार कथनं ॥ ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥ स्री भगउती जी सहाइ ॥ ਪਾਧਰੀ ਛੰਦ ॥ पाधरी छंद ॥ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਕੀਯੋ ਦਿਵਰਾਜ ਰਾਜ ॥ इह भांति कीयो दिवराज राज ॥ ਭੰਡਾਰ ਭਰੇ ਸੁਭ ਸਰਬ ਸਾਜ ॥ भंडार भरे सुभ सरब साज ॥ ਜਬ ਦੇਵਤਾਨ ਬਢਿਯੋ ਗਰੂਰ ॥ जब देवतान बढियो गरूर ॥ ਬਲਵੰਤ ਦੈਤ ਉਠੇ ਕਰੂਰ ॥੧॥ बलवंत दैत उठे करूर ॥१॥ ਲਿਨੋ ਛਿਨਾਇ ਦਿਵਰਾਜ ਰਾਜ ॥ लिनो छिनाइ दिवराज राज ॥ ਬਾਜਿਤ੍ਰ ਨੇਕ ਉਠੇ ਸੁ ਬਾਜਿ ॥ बाजित्र नेक उठे सु बाजि ॥ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਜਗਤਿ ਦੋਹੀ ਫਿਰਾਇ ॥ इह भांति जगति दोही फिराइ ॥ ਜਲੰ ਬਾ ਥਲੇਅੰ ਹਿਰਿਨਾਛ ਰਾਇ ॥੨॥ जलं बा थलेअं हिरिनाछ राइ ॥२॥ ਇਕ ਦ੍ਯੋਸ ਗਯੋ ਨਿਜ ਨਾਰਿ ਤੀਰ ॥ इक द्योस गयो निज नारि तीर ॥ ਸਜਿ ਸੁਧ ਸਾਜ ਨਿਜ ਅੰਗਿ ਬੀਰ ॥ सजि सुध साज निज अंगि बीर ॥ |
Dasam Granth |