ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1291

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਸਹਿਰ ਸਰੋਹੀ ਕੇ ਬਿਖੈ; ਬਿਕ੍ਰਤ ਕਰਨ ਇਕ ਰਾਇ ॥

सहिर सरोही के बिखै; बिक्रत करन इक राइ ॥

ਬੀਰ ਬਡੋ ਬਾਂਕੋ ਰਥੀ; ਰਾਖਤ ਸਭ ਕੋ ਭਾਇ ॥੧॥

बीर बडो बांको रथी; राखत सभ को भाइ ॥१॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਅਬਲਾ ਦੇ ਰਾਨੀ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ॥

अबला दे रानी ता के घर ॥

ਅਧਿਕ ਪੰਡਿਤਾ ਸਕਲ ਹੁਨਰ ਕਰਿ ॥

अधिक पंडिता सकल हुनर करि ॥

ਬੀਰਮ ਦੇਵ ਪੁਤ੍ਰ ਤਿਹ ਜਾਯੋ ॥

बीरम देव पुत्र तिह जायो ॥

ਤੇਜਵਾਨ ਬਲਵਾਨ ਸੁਹਾਯੋ ॥੨॥

तेजवान बलवान सुहायो ॥२॥

ਤਾ ਕੀ ਜਾਤ ਨ ਪ੍ਰਭਾ ਬਖਾਨੀ ॥

ता की जात न प्रभा बखानी ॥

ਰੂਪ ਅਨੰਗ ਧਰਿਯੋ ਹੈ ਜਾਨੀ ॥

रूप अनंग धरियो है जानी ॥

ਕਹ ਲਗਿ ਪ੍ਰਭਾ ਕਰੈ ਕਵਨੈ ਕਬਿ? ॥

कह लगि प्रभा करै कवनै कबि? ॥

ਨਿਰਖਿ ਸੂਰ ਸਸਿ ਰਹਤ ਇੰਦ੍ਰ ਦਬਿ ॥੩॥

निरखि सूर ससि रहत इंद्र दबि ॥३॥

ਛੈਲ ਛਬੀਲੋ ਕੁਅਰ ਅਪਾਰਾ ॥

छैल छबीलो कुअर अपारा ॥

ਆਪੁ ਘੜਾ ਜਾਨੁਕ ਕਰਤਾਰਾ ॥

आपु घड़ा जानुक करतारा ॥

ਕਨਕ ਅਵਟਿ ਸਾਂਚੇ ਜਨ ਢਾਰਿਯੋ ॥

कनक अवटि सांचे जन ढारियो ॥

ਰੀਝਿ ਰਹਤ ਜਿਨ ਬ੍ਰਹਮ ਸਵਾਰਿਯੋ ॥੪॥

रीझि रहत जिन ब्रहम सवारियो ॥४॥

ਨੈਨ ਫਬਤ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਕਜਰਾਰੇ ॥

नैन फबत म्रिग से कजरारे ॥

ਕੇਸ ਜਾਲ ਜਨੁ ਫਾਸ ਸਵਾਰੇ ॥

केस जाल जनु फास सवारे ॥

ਜਾ ਕੇ ਪਰੇ ਗਰੈ ਸੋਈ ਜਾਨੈ ॥

जा के परे गरै सोई जानै ॥

ਬਿਨੁ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ਕਹਾ ਪਛਾਨੈ? ॥੫॥

बिनु बूझै कोई कहा पछानै? ॥५॥

ਜੇਤਿਕ ਦੇਤ ਪ੍ਰਭਾ ਸਭ ਹੀ ਕਬਿ ॥

जेतिक देत प्रभा सभ ही कबि ॥

ਤੇਤਿਕ ਹੁਤੀ ਤਵਨ ਭੀਤਰਿ ਛਬਿ ॥

तेतिक हुती तवन भीतरि छबि ॥

ਪੁਰਖ ਨਾਰਿ ਚਿਤਵਹ ਜੋ ਤਾਹਿ ॥

पुरख नारि चितवह जो ताहि ॥

ਕਛੁ ਨ ਸੰਭਾਰ ਰਹਤ ਤਬ ਵਾਹਿ ॥੬॥

कछु न स्मभार रहत तब वाहि ॥६॥

ਚੰਚਰੀਟ ਦੁਤਿ ਦੇਖਿ ਬਿਕਾਨੇ ॥

चंचरीट दुति देखि बिकाने ॥

ਭਵਰ ਆਜੁ ਲਗਿ ਫਿਰਤਿ ਦਿਵਾਨੇ ॥

भवर आजु लगि फिरति दिवाने ॥

ਮਹਾਦੇਵ ਤੇ ਨੈਕ ਨਿਹਾਰੇ ॥

महादेव ते नैक निहारे ॥

ਅਬ ਲਗਿ ਬਨ ਮੈ ਬਸਤ ਉਘਾਰੇ ॥੭॥

अब लगि बन मै बसत उघारे ॥७॥

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

ਚਤੁਰਾਨਨ ਮੁਖ ਚਤੁਰ ਲਖਿ, ਯਾਹੀ ਤੇ ਕਰੈ ॥

चतुरानन मुख चतुर लखि, याही ते करै ॥

ਸਿਖਿ ਬਾਹਨ ਖਟ ਬਦਨ, ਸੁ ਯਾਹੀ ਤੇ ਧਰੈ ॥

सिखि बाहन खट बदन, सु याही ते धरै ॥

ਪੰਚਾਨਨ ਯਾ ਤੇ, ਸਿਵ ਭਏ ਬਚਾਰਿ ਕਰਿ ॥

पंचानन या ते, सिव भए बचारि करि ॥

ਹੋ ਸਹਸਾਨਨ ਨਹੁ ਸਕਾ, ਪ੍ਰਭਾ ਕੋ ਸਿੰਧੁ ਤਰਿ ॥੮॥

हो सहसानन नहु सका, प्रभा को सिंधु तरि ॥८॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਜੇ ਅਬਲਾ ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਤ ॥

जे अबला तिह रूप निहारत ॥

ਲਾਜ ਸਾਜ ਧਨ ਧਾਮ ਬਿਸਾਰਤ ॥

लाज साज धन धाम बिसारत ॥

ਮਨ ਮੈ ਰਹਤ ਮਗਨ ਹ੍ਵੈ ਨਾਰੀ ॥

मन मै रहत मगन ह्वै नारी ॥

ਜਾਨੁ ਬਿਸਿਖ ਤਨ ਮ੍ਰਿਗੀ ਪ੍ਰਹਾਰੀ ॥੯॥

जानु बिसिख तन म्रिगी प्रहारी ॥९॥

ਸਾਹ ਜੈਨ ਅਲਾਵਦੀਨ ਜਹ ॥

साह जैन अलावदीन जह ॥

ਆਯੋ ਕੁਅਰ ਰਹਨ ਚਾਕਰ ਤਹ ॥

आयो कुअर रहन चाकर तह ॥

ਫੂਲਮਤੀ ਹਜਰਤਿ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥

फूलमती हजरति की नारी ॥

ਤਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਇਕ ਭਈ ਕੁਮਾਰੀ ॥੧੦॥

ता के ग्रिह इक भई कुमारी ॥१०॥

ਸ੍ਰੀ ਦਿਮਾਗ ਰੋਸਨ ਵਹ ਬਾਰੀ ॥

स्री दिमाग रोसन वह बारी ॥

ਜਨੁ ਰਤਿ ਪਤਿ ਤੇ ਭਈ ਕੁਮਾਰੀ ॥

जनु रति पति ते भई कुमारी ॥

ਜਨੁਕ ਚੀਰਿ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਬਨਾਈ ॥

जनुक चीरि चंद्रमा बनाई ॥

ਤਾਹੀ ਤੇ ਤਾ ਮੈ ਅਤਿਤਾਈ ॥੧੧॥

ताही ते ता मै अतिताई ॥११॥

ਬੀਰਮ ਦੇ ਮੁਜਰਾ ਕਹ ਆਯੋ ॥

बीरम दे मुजरा कह आयो ॥

ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਕੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਚੁਰਾਯੋ ॥

साहु सुता को ह्रिदै चुरायो ॥

ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਅਬਲਾ ਕਰਿ ਹਾਰੀ ॥

अनिक जतन अबला करि हारी ॥

ਕੈ ਸਿਹੁ ਮਿਲਾ ਨ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੧੨॥

कै सिहु मिला न प्रीतम प्यारी ॥१२॥

ਕਾਮਾਤੁਰ ਭੀ ਅਧਿਕ ਬਿਗਮ ਜਬ ॥

कामातुर भी अधिक बिगम जब ॥

ਪਿਤਾ ਪਾਸ ਤਜਿ ਲਾਜ ਕਹੀ ਤਬ ॥

पिता पास तजि लाज कही तब ॥

ਕੈ ਬਾਬੁਲ! ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਰਿ ਖੁਦਾਓ ॥

कै बाबुल! ग्रिह गोरि खुदाओ ॥

ਕੈ ਬੀਰਮ ਦੇ ਮੁਹਿ ਬਰ ਦ੍ਯਾਓ ॥੧੩॥

कै बीरम दे मुहि बर द्याओ ॥१३॥

ਭਲੀ ਭਲੀ ਤਬ ਸਾਹ ਉਚਾਰੀ ॥

भली भली तब साह उचारी ॥

ਮੁਸਲਮਾਨ ਬੀਰਮ ਕਰ ਪ੍ਯਾਰੀ! ॥

मुसलमान बीरम कर प्यारी! ॥

ਬਹੁਰਿ ਤਾਹਿ ਤੁਮ ਕਰੌ ਨਿਕਾਹਾ ॥

बहुरि ताहि तुम करौ निकाहा ॥

ਜਿਹ ਸੌ ਤੁਮਰੀ ਲਗੀ ਨਿਗਾਹਾ ॥੧੪॥

जिह सौ तुमरी लगी निगाहा ॥१४॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth